Του Γ. Λακόπουλου
Ας πάμε λίγο πίσω- στο 2009. Ένας υπουργός του Κ. Καραμανλή παραδέχθηκε ότι έχει εξωχώρια εταιρία, όλως νόμιμη, και ισχυρίσθηκε ότι εφόσον κάτι είναι νόμιμο καλύπτει και τις απαιτήσεις της ηθικής.
Οι συντονισμένοι “νταβατζήδες” της εποχής, άνοιξαν τους κρουνούς κατά του Καραμανλή ως τις εκλογές του 2009 με πρώτο θεμα στα κανάλια και τις εφημερίδες τους.
Ήταν το μείζον θέμα της εποχής; Όχι βέβαια; Όπως δεν ήταν, όπως αποδείχθηκε, και το Βατοπέδι ή άλλα ανάλογης ποιότητας θέματα. Επελέγησαν τότε για να επιδεινωθεί η κατάσταση της χώρας -εξ αιτίας της διεθνούς κρίσης και της αστοχίας της τότε κυβέρνησης στην αντιμετώπισή της- ώστε να απομακρυνθεί ο Καραμανλής. Από το φόβο ότι θα επαναφέρει το θέμα του «βασικού». Γνωστά πράγματα και θλιβερά.
Τα ίδια μέσα ενημέρωσης, οι ίδιοι πολιτικοί, τα ίδια πρόσωπα, που έσκιζαν τότε τα ιμάτιά τους κατά των υπουργών του Καραμανλή που ταύτιζαν το νόμιμο με το ηθικό. Βρίσκουν σήμερα ότι δεν τρέχει τίποτε με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της συζύγου του προέδρου της ΝΔ. Μερικοί δεν το αξιολογούν καν ως θέμα που μπορεί να αναφερθεί στα δελτία ειδήσεών τους. Και άλλοι υποβάλλουν την ιδέα ότι είναι… κυβερνητική κατασκευή.
Παραπληροφορούν και συγκαλύπτουν, όταν όλοι ξέρουν ότι πρόκειται για μια παγκόσμια δημοσιογραφική επιτυχία στην οποία μετέχουν οι μεγαλύτερες εφημερίδες του κόσμου. Ότι πρόκειται για δουλειά ενός εγκύρου διεθνούς δημοσιογραφικού δικτύου. Με στοιχεία που δεν αμφισβητεί κανένας.
Τα ίδια ΜΜΕ εξυφαίνουν ένα δίκτυο προστασίας στη σύζυγο του Κυριάκου Μητσοτάκη, όταν κανείς δεν την κατηγορεί για κάτι που την καθιστά ποινικά υπόλογη, ούτε την ελέγχει καμία δημόσια αρχή. Απλώς είχε δραστηριότητα που αποκαλύφθηκε χωρίς καμμιά αντίρρηση, ούτε εκ μέρους της. Έδωσε τις εξηγήσεις της και το θέμα θα έκλεινε εκεί, αν δεν έσπευδε η ΝΔ να κάνει τη συνήγορό της.
Όμως σ’ αυτή την υπόθεση η εγκυρότητα και η ακρίβεια της οποίας δεν αμφισβητείται, το θέμα δεν είναι ποιος θα κληθεί στον έφορο ή στον εισαγγελέα. Δεν είναι νομικό και φορολογικό. Δεν κατηγορείται κανένα πρόσωπο, σε ό,τι αφορά την Ελλάδα τουλάχιστον, για παράβαση του νόμου. Κατηγορείται ένα φαινόμενο. Διεθνές, αλλά και με ελληνική όψη.
Κάποιοι, που έχουν πολλά λεφτά από τις δραστηριότητές τους, αντί να τα καταθέσουν στο τραπεζικό σύστημα της χώρας τους ή στις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες, ή να τα επενδύσουν, τα στέλνουν σε φορολογικούς παραδείσους. Είναι νόμιμοι ως ιδιοκτήτες εξωχώριων εταιριών που τα διαχειρίζονται. Αλλά από εκεί και πέρα κανείς δεν ξέρει που κατευθύνονται αυτά τα λεφτά. Πού επενδύονται, τι κέρδη αποφέρουν και πώς φορολογούνται.
Έτσι κι αλλιώς η φορολόγηση είναι χαμηλή σ’ αυτές τις χώρες- στοιχείο ανισότητας για τους υπόλοιπους πολίτες. Και γίνεται χαμηλότερη με τις περίπλοκες διαδικασίες και τους λαβύρινθους μετακινήσεων που δημιουργούν ειδικευμένες εταιρίες.
Το θέμα δεν είναι να κρίνουμε τη σύζυγο του Κυριάκου Μητσοτάκη γιατί ενεπλάκη κάποια στιγμή σε διαδικασίες που τη συνδέουν με αυτούς τους προορισμούς- στους οποίους καταφεύγουν και πάσης φύσεως απατεώνες και εγκληματίες του πλανήτη. Άλλωστε δεν υπάρχει κάτι επιβαρυντικό σε βάρος της από νομική ή φορολογική άποψη.
Το θέμα είναι πολιτικό. Να μιλήσει ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Όχι για τη σύζυγό του. Για το φαινόμενο. Γι’ αυτές τις πρακτικές και τις μεθοδεύσεις. Να πει αν το εγκρίνει και τι πρέπει να γίνει. Να μιλήσουν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί για το το φαινόμενο, όπως έκανε ο Τσίπρας. Και να δουν κάποια ΜΜΕ και κάποιοι δημοσιογράφοι τον εαυτό τους στον καθρέφτη.
Αποδέχονται ως φυσιολογική και θεμιτή αυτή την κίνηση κεφαλαίων; Δέχονται ότι δεν τρέχει τίποτε με αυτούς τους παράδεισους και όσους προσφεύγουν εκεί;
Αν αυτό πιστεύουν, να το πουν και στο παγκόσμιο πολιτικό σύστημα που εξεγείρεται και ζητά ελεγχο και διαφάνεια- για όποιον και αν πρόκειται. Να το πουν στο Ευρωκοινοβούλιο που θα καταπιαστεί για μια φορά ακόμη με το φαινόμενο. Να το πουν στις μεγάλες εφημερίδες διεθνούς κύρους που το αναδεικνύουν.
Αποτελεί τιμή για την ελληνική δημοσιογραφία ότι σ’ αυτό το δίκτυο της αλήθειας και των αποκαλύψεων μετέχει το «Έθνος», το ραδιόφωνο 247 και το site Newς247. Και αποτελεί ντροπή και υποκρισία για κόμματα, πολιτικούς και ΜΜΕ που όχι μόνο αποκρύβουν αυτή την επιτυχία, αλλά και προσπαθούν να απομακρύνουν από την επικαιρότητα το θέμα. Να κλείσουν τους προβολείς που αναπόφευκτα -όπως σε όλον τον κόσμο- πέφτουν σε όσους αναφέρονται στις αποκαλύψεις.
Η εκδοτική δραστηριότητα και η δημοσιογραφία -αλλά και η πολιτική δράση -δεν μπορεί να συνδέονται με συσκότιση. Είναι συνυφασμένα με την ενημέρωση, την αποκάλυψη και την αλήθεια με τις αρχές της καθαρής πολιτικής και της προσωπικής ηθικής. Γι’ αυτό ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματα του αυτές τις μέρες…
Ανοιχτό Παράθυρο
Ας πάμε λίγο πίσω- στο 2009. Ένας υπουργός του Κ. Καραμανλή παραδέχθηκε ότι έχει εξωχώρια εταιρία, όλως νόμιμη, και ισχυρίσθηκε ότι εφόσον κάτι είναι νόμιμο καλύπτει και τις απαιτήσεις της ηθικής.
Οι συντονισμένοι “νταβατζήδες” της εποχής, άνοιξαν τους κρουνούς κατά του Καραμανλή ως τις εκλογές του 2009 με πρώτο θεμα στα κανάλια και τις εφημερίδες τους.
Ήταν το μείζον θέμα της εποχής; Όχι βέβαια; Όπως δεν ήταν, όπως αποδείχθηκε, και το Βατοπέδι ή άλλα ανάλογης ποιότητας θέματα. Επελέγησαν τότε για να επιδεινωθεί η κατάσταση της χώρας -εξ αιτίας της διεθνούς κρίσης και της αστοχίας της τότε κυβέρνησης στην αντιμετώπισή της- ώστε να απομακρυνθεί ο Καραμανλής. Από το φόβο ότι θα επαναφέρει το θέμα του «βασικού». Γνωστά πράγματα και θλιβερά.
Τα ίδια μέσα ενημέρωσης, οι ίδιοι πολιτικοί, τα ίδια πρόσωπα, που έσκιζαν τότε τα ιμάτιά τους κατά των υπουργών του Καραμανλή που ταύτιζαν το νόμιμο με το ηθικό. Βρίσκουν σήμερα ότι δεν τρέχει τίποτε με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της συζύγου του προέδρου της ΝΔ. Μερικοί δεν το αξιολογούν καν ως θέμα που μπορεί να αναφερθεί στα δελτία ειδήσεών τους. Και άλλοι υποβάλλουν την ιδέα ότι είναι… κυβερνητική κατασκευή.
Παραπληροφορούν και συγκαλύπτουν, όταν όλοι ξέρουν ότι πρόκειται για μια παγκόσμια δημοσιογραφική επιτυχία στην οποία μετέχουν οι μεγαλύτερες εφημερίδες του κόσμου. Ότι πρόκειται για δουλειά ενός εγκύρου διεθνούς δημοσιογραφικού δικτύου. Με στοιχεία που δεν αμφισβητεί κανένας.
Τα ίδια ΜΜΕ εξυφαίνουν ένα δίκτυο προστασίας στη σύζυγο του Κυριάκου Μητσοτάκη, όταν κανείς δεν την κατηγορεί για κάτι που την καθιστά ποινικά υπόλογη, ούτε την ελέγχει καμία δημόσια αρχή. Απλώς είχε δραστηριότητα που αποκαλύφθηκε χωρίς καμμιά αντίρρηση, ούτε εκ μέρους της. Έδωσε τις εξηγήσεις της και το θέμα θα έκλεινε εκεί, αν δεν έσπευδε η ΝΔ να κάνει τη συνήγορό της.
Όμως σ’ αυτή την υπόθεση η εγκυρότητα και η ακρίβεια της οποίας δεν αμφισβητείται, το θέμα δεν είναι ποιος θα κληθεί στον έφορο ή στον εισαγγελέα. Δεν είναι νομικό και φορολογικό. Δεν κατηγορείται κανένα πρόσωπο, σε ό,τι αφορά την Ελλάδα τουλάχιστον, για παράβαση του νόμου. Κατηγορείται ένα φαινόμενο. Διεθνές, αλλά και με ελληνική όψη.
Κάποιοι, που έχουν πολλά λεφτά από τις δραστηριότητές τους, αντί να τα καταθέσουν στο τραπεζικό σύστημα της χώρας τους ή στις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες, ή να τα επενδύσουν, τα στέλνουν σε φορολογικούς παραδείσους. Είναι νόμιμοι ως ιδιοκτήτες εξωχώριων εταιριών που τα διαχειρίζονται. Αλλά από εκεί και πέρα κανείς δεν ξέρει που κατευθύνονται αυτά τα λεφτά. Πού επενδύονται, τι κέρδη αποφέρουν και πώς φορολογούνται.
Έτσι κι αλλιώς η φορολόγηση είναι χαμηλή σ’ αυτές τις χώρες- στοιχείο ανισότητας για τους υπόλοιπους πολίτες. Και γίνεται χαμηλότερη με τις περίπλοκες διαδικασίες και τους λαβύρινθους μετακινήσεων που δημιουργούν ειδικευμένες εταιρίες.
Το θέμα δεν είναι να κρίνουμε τη σύζυγο του Κυριάκου Μητσοτάκη γιατί ενεπλάκη κάποια στιγμή σε διαδικασίες που τη συνδέουν με αυτούς τους προορισμούς- στους οποίους καταφεύγουν και πάσης φύσεως απατεώνες και εγκληματίες του πλανήτη. Άλλωστε δεν υπάρχει κάτι επιβαρυντικό σε βάρος της από νομική ή φορολογική άποψη.
Το θέμα είναι πολιτικό. Να μιλήσει ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Όχι για τη σύζυγό του. Για το φαινόμενο. Γι’ αυτές τις πρακτικές και τις μεθοδεύσεις. Να πει αν το εγκρίνει και τι πρέπει να γίνει. Να μιλήσουν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί για το το φαινόμενο, όπως έκανε ο Τσίπρας. Και να δουν κάποια ΜΜΕ και κάποιοι δημοσιογράφοι τον εαυτό τους στον καθρέφτη.
Αποδέχονται ως φυσιολογική και θεμιτή αυτή την κίνηση κεφαλαίων; Δέχονται ότι δεν τρέχει τίποτε με αυτούς τους παράδεισους και όσους προσφεύγουν εκεί;
Αν αυτό πιστεύουν, να το πουν και στο παγκόσμιο πολιτικό σύστημα που εξεγείρεται και ζητά ελεγχο και διαφάνεια- για όποιον και αν πρόκειται. Να το πουν στο Ευρωκοινοβούλιο που θα καταπιαστεί για μια φορά ακόμη με το φαινόμενο. Να το πουν στις μεγάλες εφημερίδες διεθνούς κύρους που το αναδεικνύουν.
Αποτελεί τιμή για την ελληνική δημοσιογραφία ότι σ’ αυτό το δίκτυο της αλήθειας και των αποκαλύψεων μετέχει το «Έθνος», το ραδιόφωνο 247 και το site Newς247. Και αποτελεί ντροπή και υποκρισία για κόμματα, πολιτικούς και ΜΜΕ που όχι μόνο αποκρύβουν αυτή την επιτυχία, αλλά και προσπαθούν να απομακρύνουν από την επικαιρότητα το θέμα. Να κλείσουν τους προβολείς που αναπόφευκτα -όπως σε όλον τον κόσμο- πέφτουν σε όσους αναφέρονται στις αποκαλύψεις.
Η εκδοτική δραστηριότητα και η δημοσιογραφία -αλλά και η πολιτική δράση -δεν μπορεί να συνδέονται με συσκότιση. Είναι συνυφασμένα με την ενημέρωση, την αποκάλυψη και την αλήθεια με τις αρχές της καθαρής πολιτικής και της προσωπικής ηθικής. Γι’ αυτό ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματα του αυτές τις μέρες…
Ανοιχτό Παράθυρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου