Ο Αντώνης προετοιμάζεται για να παραδώσει την κυβέρνηση στον Αλέξη;

Περίεργα καλποσενάρια

Για ένα περίεργο σενάριο έχουν ενημερωθεί τις τελευταίες ημέρες υψηλά ιστάμενοι αξιωματούχοι στις Βρυξέλλες, το οποίο αφορά την πιθανότητα πρόωρων εκλογών στη χώρα μας, όχι λόγω κοινωνικών αναταραχών ή ασυμφωνίας εντός της συγκυβέρνησης, αλλά με… πρωτοβουλία του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά!

Είναι άγνωστο εάν οι εν λόγω αξιωματούχοι ενημερώθηκαν από στελέχη της Ν.Δ. που πρόσκεινται στον πρωθυπουργό και πηγαινοέρχονται στις Βρυξέλλες ή εάν η αντιπροσωπεία της Ε.Ε. στην Αθήνα μεταβίβασε πληροφορίες έπειτα από σχετικές επαφές με κυβερνητικά στελέχη.

Υπάρχει όμως καπνός χωρίς φωτιά; Όπως μαθαίνει το «Π», με αφορμή τις παραπάνω πληροφορίες, ο Σαμαράς διαπιστώνει, σε κάθε συνεδρίαση των πολιτικών αρχηγών, ότι υπάρχουν σοβαρά και μεγάλα προβλήματα διαφωνιών σε μια σειρά από θέματα, όπως οι απολύσεις στο Δημόσιο και η δραστική μείωση του δημόσιου τομέα λόγω των – μικρών, έστω – αριστερών αναφορών μερίδας του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Έτσι λοιπόν, μπορεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης να συμφωνούν ως προς το γενικό περίγραμμα, όμως διαρκώς θέτουν στον πρωθυπουργό την ένσταση ότι, εάν η αυστηρή λιτότητα και τα μέτρα συνεχιστούν, τότε θα έχουν πρόβλημα με την εκλογική βάση τους.

Από τα μαλλιά τους…

Το συμπέρασμα που βγάζουν πάντως τόσο το Μαξίμου όσο και τα άλλα κόμματα της συγκυβέρνησης από τις μη δημοσιοποιούμενες δημοσκοπήσεις είναι ότι οι τρεις εταίροι της συγκυβέρνησης θα έχουν ίσως το δικαίωμα να ελπίζουν σε αξιοπρεπείς εκλογικές επιδόσεις μόνο εάν οι πρόωρες κάλπες συνοδευτούν από στοχευμένες παροχές για την ανεργία και παροχή κονδυλίων με άμεσο κοινωνικό αντίκρισμα.

Για τον λόγο αυτόν έχει εξαπολυθεί το τελευταίο επικοινωνιακό κύμα περί επιτυχίας με το ΕΣΠΑ και η καλλιέργεια προσδοκιών για διανομή πόρων προς την πραγματική οικονομία τους επόμενους έξι μήνες.

Από εκεί και ύστερα το… θαλασσοπνιγμένο Μαξίμου πιάνεται κυριολεκτικά από τα μαλλιά του, καθώς οι εκτιμήσεις του μοιάζουν περισσότερο με ευχές παρά με ρεαλιστικές διαπιστώσεις. Και εξηγούμαστε:

◆ Κατά το πρωθυπουργικό επιτελείο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας έχει χάσει από τη «λάμψη» τού… ανατροπέα μετά τα τελευταία του ταξίδια και το ότι εν πολλοίς παραδέχθηκε ότι δεν θα καταργήσει το μνημόνιο. Αυτό θεωρούν ότι δίνει πόντους στον Σαμαρά.

◆ Το Μαξίμου επιδιώκει να αξιοποιήσει την ανάπαυλα που εκτιμά πως θα υπάρξει λόγω γερμανικών εκλογών, στη διάρκεια της οποίας θεωρεί πως – εκτός απροόπτου – οι πιέσεις της τρόικας θα είναι παρασκηνιακές (παρ’ ότι έντονες) και δεν αναμένεται να ανοίξει δημόσια συζήτηση για νέα οριζόντια μέτρα μέχρι τον Σεπτέμβριο.

◆ Η κυβέρνηση πιστεύει ότι τις αποκλίσεις στους δημοσιονομικούς στόχους θα καταφέρει να τις καλύψει με στοχευμένες περικοπές που δεν θα ξεσηκώσουν την κοινωνία. Προφανώς δεν αξιολογούν ως πολύ σοβαρό το ότι ήδη διάφορες κοινωνικές ομάδες βρίσκονται «στα κάγκελα».

◆ Για λόγους που βολεύουν αρκετές χώρες της ευρωζώνης, στο πρωθυπουργικό επιτελείο θεωρούν ότι η Ε.Ε. θα συνεχίσει να στηρίζει τη συγκυβέρνηση, καθώς θεωρείται «συνεννοήσιμη» – ή, για να είμαστε ακριβείς, πλήρως διαχειρίσιμη. Είναι δε πεπεισμένοι ότι οι επαφές του Τσίπρα δεν ήραν τις επιφυλάξεις των Ε.Ε. – ΔΝΤ για τις προθέσεις του.

Τέλος, ο Σαμαράς αποσκοπεί σε κάτι ακόμη: τη συσπείρωση όσο το δυνατόν περισσότερων δεξιών ψηφοφόρων γύρω από τη Ν.Δ., καθώς ένα από τα προβλήματά τους, για την ακρίβεια οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, εκτιμούν ότι ξεφούσκωσε. Βεβαίως η Χρυσή Αυγή χαίρει άκρας δημοσκοπικής υγείας και συνεχίζει να λεηλατεί τη Ν.Δ., αλλά αυτό για κάποιον περίεργο λόγο προτιμούν να παριστάνουν ότι δεν το βλέπουν.

Crash test οι απολύσεις

Ας προσγειωθούμε όμως στην πραγματικότητα, η οποία δεν είναι τόσο ευοίωνη όσα θα ήθελαν στο Μαξίμου. Στην κυβέρνηση ελπίζουν ότι η πρόταση του Αντώνη Μανιτάκη για εθελούσιες εξόδους, μετακινήσεις προσωπικού κ.λπ. θα καταφέρει να πείσει την τρόικα ότι οι 25.000 και πλέον απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων δεν χρειάζονται.

Η κυβέρνηση προσπαθεί με νύχια και με δόντια να αντέξει τις πιέσεις για τις απολύσεις, οι οποίες όμως αποτελούν προαπαιτούμενο για την είσπραξη της δόσης του Μαρτίου. Με άλλα λόγια, ο Στουρνάρας θα πρέπει να παρουσιάσει στο Eurogroup του Μαρτίου πλάνο για το πώς θα γίνουν οι απολύσεις μέχρι το τέλος του έτους. Την ίδια ώρα, η τρόικα θα βρίσκεται στην Αθήνα για να συμφωνηθεί το πλαίσιο.

Από την άλλη, το κυβερνητικό μπάχαλο καλά κρατεί:

◆ Ο Φώτης Κουβέλης έχει δηλώσει απερίφραστα ότι απολύσεις δεν θα γίνουν.

◆ Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου τη Δευτέρα δήλωνε άγνοια ακόμη και για το γεγονός ότι οι απολύσεις εντάσσονται στις υποχρεώσεις της χώρας μας για τη δόση του Μαρτίου!

◆ Την ίδια ώρα, ο Στουρνάρας παραδεχόταν δημοσίως ότι οι απολύσεις είναι προαπαιτούμενο για τη δόση.

◆ Και ταυτόχρονα ο Σαμαράς έκανε αλλεπάλληλες συσκέψεις με τον Μανιτάκη για το τι θα γίνει με τις… απολύσεις!

Απίστευτη φαρσοκωμωδία, η οποία απλώς αποκαλύπτει ότι η κυβέρνηση μοιάζει μάλλον με διαλυμένη παρέλαση. Πάντως, παρ’ όλα αυτά, το Μαξίμου ελπίζει ότι θα καταφέρει να πατήσει πάνω στη γενική τάση που επικρατεί αυτήν τη στιγμή στην ευρωζώνη να μην αναζωπυρωθεί η κρίση στην Ελλάδα εν όψει των γερμανικών εκλογών και, με πρόσχημα ότι η κοινωνία δεν αντέχει άλλο, θέλει να περάσει τη γραμμή Μανιτάκη περί «κινητικότητας».

Η τρόικα όμως θα καταφθάσει στην Αθήνα με άγριες διαθέσεις και το μαστίγιο δεν πρόκειται να δώσει σκυτάλη στο καρότο. Βεβαίως, για τους δανειστές, αυτό που προέχει τώρα είναι να βάλουν χέρι στο πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων. Θέλουν πλέον, με πρόσχημα τις καθυστερήσεις και την υστέρηση των εσόδων, να αναλάβουν δικοί τους άνθρωποι να τρέξουν όλα τα προγράμματα.

Κοινώς, θα προβάλουν το επιχείρημα ότι, «εάν δεν θέλετε νέες απολύσεις και νέα μέτρα λόγω έλλειψης στα έσοδα, αφήστε μας να τα εισπράξουμε εμείς μέσω των ιδιωτικοποιήσεων». Με άλλα λόγια, ο στόχος των δανειστών είναι να εκχωρηθεί η εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας σε ξένα χέρια, όπως ακριβώς σχεδίαζε το ΔΝΤ (και είχαμε γράψει) από το καλοκαίρι του 2010…

Τώρα ποιος και γιατί από την κυβέρνηση «διαρρέει» στην Ευρώπη εκλογικά σενάρια υπ’ αυτές τις συνθήκες, παραμένει άγνωστο. Εκτός αν θεωρούν ότι ήρθε η ώρα να «την κάνουν» με ελαφρά πηδηματάκια – κάτι που, μεταξύ μας, ακούγεται κομμάτι δύσκολο.

Πηγή