2.656 απολύσεις με μια υπογραφή

Κυβερνητική ντουντούκα. Αντρο ρεμούλας και διαφθοράς. Χώρος συγκέντρωσης λαμόγιων. Αυτά και πολλά άλλα ήταν η ΕΡΤ. Διαχρονικά. Από την εποχή του γέρου Καραμανλή, όταν ο αμίμητος Μεμάς Τσαλδάρης διατύπωνε το δόγμα «είδηση αποτελεί μόνο ό,τι αφορά το κυβερνητικό έργο, διότι μόνον η κυβέρνηση επιτελεί έργο», μέχρι σήμερα.
Μήπως, όμως, η «νέα ΕΡΤ», αυτή που θα στήσουν ο Σαμαράς με το επιτελείο του, δίνοντας μερικά πόστα και στους άλλους δύο θλιβερούς βαστάζους του τρίο ξεφτίλα, δε θα είναι το ίδιο; Δε θα είναι ντουντούκα της συγκυβέρνησης; Δε θα μαζέψει χρυσοκάνθαρους δημοσιογράφους, συμβούλους και άλλα λαμόγια «ειδικών θέσεων»; Καμιά σαρανταριά τέτοιους είχε διορίσει η συγκυβέρνηση (μοιράζοντας τα πόστα με τη γνωστή αναλογία: 4 ΝΔ, 2 ΠΑΣΟΚ, 1 ΔΗΜΑΡ), με μισθούς από 3.000 μέχρι 4.500 ευρώ το μήνα (χώρια τα «κάτω από το τραπέζι»), την ίδια ώρα που οι μισθοί των εργαζόμενων και της ΕΡΤ κόβονταν και ξανακόβονταν και ξανακόβονταν.
Δεν πρόκειται, λοιπόν, περί του χαρακτήρα της κρατικής τηλεόρασης. Αυτός ήταν, είναι και θα παραμείνει ο ίδιος: ντουντούκα της κυβερνητικής προπαγάνδας, άντρο βολέματος ημετέρων και διαπλοκής με διάφορα λαμόγια της τηλεοπτικής παραγωγής. Δεν κοπτόμαστε για την «ελεύθερη ενημέρωση», γιατί τέτοια ούτε υπήρξε ούτε θα υπάρξει.
Σ’ αυτό το θέμα, όμως, προσπαθούν να στρέψουν την προσοχή μας, για να μας κάνουν να ξεχάσουμε το μείζον. Να συζητάμε για το χαρακτήρα της ΕΡΤ και να μην εστιάσουμε στο γεγονός, ότι με μια απλή υπογραφή 2.656 άνθρωποι πετάχτηκαν στο δρόμο. Και η πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων είναι εργαζόμενοι, δεν είναι λαμόγια και χρυσοκάνθαροι. Και το κλείσιμο της ΕΡΤ είναι μόνο το πρελούδιο για τα υπόλοιπα που θ’ ακολουθήσουν.
Την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που υπέγραψε η συγκυβέρνηση με δυσκολία θα την υπέγραφε και η χούντα. Τρεις υπουργοί, με μια κοινή απόφασή τους, μπορούν να κλείνουν μια δημόσια επιχείρηση ή οργανισμό ή φορέα και να πετάνε όλους τους εργαζόμενους στο δρόμο. Είναι ο υπουργός Οικονομικών, ο υπουργός που εποπτεύει τον οργανισμό ή το φορέα ή την επιχείρηση και ο υπουργός Δημόσιας Τάξης (!), για να εξασφαλίζει την απαιτούμενη δόση κρατικής καταστολής.
Τα παπαγαλάκια άρχισαν ήδη τη βρόμικη δουλειά, για να ενεργοποιήσουν τον φασίζοντα «κοινωνικό αυτοματισμό»: «Και τι μας νοιάζει εμάς, για τα λαμόγια και τους χασομέρηδες;». Μόνο που λαμόγια και χασομέρηδες δεν είναι οι εργαζόμενοι που εργάζονταν για το μισθό τους. Είναι αυτοί που θα επαναπροσληφθούν πρώτοι-πρώτοι όταν ο Σαμαράς με τους συνεταίρους του στο τρίο ξεφτίλα ξαναστήσει κρατική τηλεόραση. Τους χρειάζονται για την κυβερνητική προπαγάνδα, γι’ αυτό και θα τους ξαναπάρουν. Αλλωστε, αρκετοί απ’ αυτούς τους χρυσοκάνθαρους –δημοσιογράφοι κυρίως– είναι ήδη διπλοθεσίτες και τριπλοθεσίτες. Οι απλοί εργαζόμενοι, όμως, ή θα παραμείνουν άνεργοι (η πλειοψηφία) ή θα ξαναπροσληφθούν με μισθούς πείνας.
Θυμηθείτε, ακόμη, ότι η πρώτη αστυνομική επιχείρηση της σημερινής τρικομματικής κυβέρνησης δεν έγινε ενάντια σε εργαζόμενους του δημόσιου τομέα. Τα ΜΑΤ επιτέθηκαν για να σπάσουν την πολύμηνη απεργία στην «Ελληνική Χαλυβουργία». Ανοιξαν με τη βία το εργοστάσιο για λογαριασμό του Μάνεση, ο οποίος αμέσως μετά το έκλεισε, βάζοντας τους εργαζόμενους σε διαθεσιμότητα. Ακολούθησε η επιστράτευση στο μετρό, στην ακτοπλοΐα, στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, για να φτάσουμε στο κλείσιμο της ΕΡΤ. Νομίζετε ότι θα σταματήσουν στην ΕΡΤ; Νομίζετε ότι θα σταματήσουν στους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα;
«Διαίρει και βασίλευε» ήταν το δόγμα της βρετανικής αποικιοκρατίας. «Διαίρει και βασίλευε» είναι το δόγμα που χρόνια τώρα εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις. Δυστυχώς με αποτελεσματικότητα. Οταν σπάσει αυτό το δόγμα, όταν η ταξική ενότητα βάλει τη σφραγίδα της στις εξελίξεις, τότε θα δημιουργηθεί η πρώτη αναγκαία συνθήκη για την άνοδο της ταξικής συνειδητότητας.
Πηγή