Έφτυσε τον ΓΑΠ κι ο Ανδρουλάκης!

Ο Ανδρουλάκης απέρριψε πρόταση απο Παπανδρέου για να μπει στην κυβέρνηση!

"Το Γρέκι"

Τι αποκάλυψε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ για τις σχέσεις του με τον πρωθυπουργό

Μια δήλωση βόμβα έκανε σήμερα ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μίμης Ανδρουλάκης σχετικά με μια πρόταση του Γ. Παπανδρέου για συμμετοχή του στο υπουργικό συμβούλιο. "Ο Παπανδρέου μου πρότεινε να μπω στην κυβέρνηση", αποκάλυψε μιλώντας στο real fm και πρόσθεσε:

"Μου πρότεινε, αλλά του είπα ότι... ".

είναι αδύνατο να μετέχω σε ένα σχήμα λόγω της ιστορίας μου, αν δεν έχω κάποια γνώμη επί του σεναρίου, επί της σκηνοθεσίας και επί του κάστινγκ...Δεν είναι προσωπικό το ζήτημα, αφορά μία απόστασή μου από το πολιτικό σκηνικό στον τρόπο που διαχειρίζεται την κρίση

Ο κ. Ανδρουλάκης έκανε επίσης γνωστό ότι βρίσκεται σε απόσταση με τον Γιώργο Παπανδρέου και εξήγησε το γιατί...

"Με τον Παπανδρέου από ένα σημείο και ύστερα βρεθήκαμε σε μία απόσταση, όταν μετά το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ξέσπασε η κρίση, υιοθέτησε την κουλτούρα του «λεφτά υπάρχουν»... Με τον Παπανδρέου βρέθηκα σε μία απόσταση για το πώς προσεγγίζω την κρίση. Υπήρξαν λανθασμένες εισηγήσεις στον τότε αρχηγό του ΠΑΣΟΚ... Η διαχείριση της κρίσης δεν μπορούσε να είναι αμερικάνικη. Εδώ όμως ήταν κυρίως η σκέψη όλων των κομμάτων και της αριστεράς αμερικάνικη. Ακόμα και του ΣΥΡΙΖΑ...", εξήγησε.

Και κατέληξε: "Δεν είμαι μυστικοσυμβουλάτορας… Όταν ανεβαίνεις προς τα πάνω, πολλαπλασιάζονται οι άνθρωποι που σου λένε ό,τι θες ν’ακούσεις. Ακόμα και τώρα μην ξεχνάς ότι του συστήνανε – κι αυτοί είναι ακόμα δίπλα του ακόμα και σήμερα– πράσινα ποδήλατα, πράσινη εκδρομή, πράσινα βατραχοπέδηλα, όταν η Ελλάδα βούλιαζε".

ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΣΤΟ ΨΕΜΜΑ

Του κ. Δημήτρη Μυ

Αν σε κάτι διαπρέπει η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι η ευκολία με την οποία πλασάρει (με τη βοήθεια των media) το ψέμα. Μέχρι χτες, για παράδειγμα, ακούγαμε ότι «δε θα ληφθούν νέα μέτρα». Από χτες γνωρίζουμε ότι στις 15 Απρίλη θα πέσει νέο χαράτσι για να καλυφθεί μια «τρύπα» 1,7 δισ.

Καθώς, απ ότι φαίνεται, η διακυβέρνηση της χώρας γίνεται με βάση το βιβλίο οδηγιών του μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων, το μόνο που μένει στην κυβέρνηση είναι η (μικρο)πολιτική διαχείριση της κοινής γνώμης. Καθοριστικό μέσο γι αυτή τη διαχείριση είναι το ψεύδος.

Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας διαχείρισης της κοινής γνώμης ακούμε για καβγάδες και διαφωνίες υπουργών, ακούμε για αλλαγές προσώπων, ακούμε για την αδυναμία συντονισμού του κυβερνητικού σχήματος. Όλα αυτά ίσως και να περιλαμβάνουν κάποια κομμάτια της αλήθειας, κρύβουν ωστόσο, την ουσία της: Η διακυβέρνηση της χώρας, η οικονομική- δημοσιονομικής της πολιτική, οι επιλογές και τα περιθώρια κινήσεων, είναι όλα καταγεγραμμένα και με κάθε λεπτομέρεια στο «βιβλίο οδηγιών» -- στη δανειακή σύμβαση. Αν (ξανα)ρίξει κανείς μια ματιά εκεί, θα έχει μια καθαρή εικόνα για τα όσα έγιναν και όσα πρόκειται να ακολουθήσουν:

♦ Από τα (προεκλογικά) λεφτά υπάρχουν η κυβέρνηση πέρασε στην άγρια πολιτική λιτότητας και την φορο-επιδρομή κατά των μισθωτών και των συνταξιούχων.

♦ Με βάση το βιβλίο οδηγιών η κυβέρνηση προχώρησε στην κατεδάφιση των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων, συμπιέζοντας το κόστος εργασίας και εκτοξεύοντας την ανεργία στα ύψη.

♦ Η κατεδάφιση του Δημόσιου τομέα (με αφορμή την αναγκαία και απαραίτητη διόρθωση στρεβλώσεων) αποτελεί βασική υποχρέωση που έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας η κυβέρνηση προκειμένου να δημιουργηθεί χώρος για την δραστηριοποίηση των ιδιωτών σε τομείς όπως η υγεία, η παιδεία, η ασφάλεια, η ενέργεια κλπ

♦ Η πολιτική της συνολικής υποτίμησης των αξιών, ανοίγει το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση των πάντων μέχρι του ύψους (κατ αρχήν) των 50 δισ.. Στο πακέτο αυτό περιλαμβάνονται ΔΕΗ, ΟΤΕ, ακτές, αρχαιολογικοί χώροι, αεροδρόμια, λιμάνια και πάει λέγοντας...

Αυτές είναι οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η κυβέρνηση έναντι των πιστωτών. Αυτά περιγράφονται στα «βιβλία οδηγιών» (μνημόνια, δανειακές συμβάσεις) με βάση τα οποία κινείται. Όλα τα υπόλοιπα, είναι λόγια ψευταράδων...

http://www.topontiki.gr/

Ανάγκη παιδείας και όχι εκπαίδευσης

Η κυρία Υπουργός έρχεται και αυτή με τη σειρά της να βάλει τη δική της υπογραφή σε ακόμη μια μεταρρύθμιση.

Κύκλοι ενδιαφέροντος, μείωση μαθημάτων, αλλαγή στην ύλη, περισσότερες ώρες διδασκαλίας, υποβολή εργασιών στα Αγγλικά (!) κλπ.

Βάζουμε τα ξενικά συστήματα κάτω, παίρνουμε μια κοπτοσυρραφή αυτών και τσουπ, να σου η μεταρρύθμιση.

Αλήθεια, αναρωτιέμαι, έχει κανείς βαθυστόχαστος υπουργός ή υπηρεσιακός παράγοντας καθίσει ποτέ κάτω να στίψει το μυαλό του, πως θα μπορέσει επιτέλους να εισάγει σε αυτή τη χώρα όχι το γερμανικό, όχι το φινλανδικό, όχι το γαλλικό, αλλά επιτέλους το ΕΛΛΗΝΙΚΟ σύστημα παιδείας; Φοβούμαι πως όχι.

Είναι άραγε τόσο δύσκολο; Είναι άραγε τόσο απίθανο για τα δεδομένα της εποχής μας, να τηρήσουμε έστω και στο ελάχιστο την συνταγματική επιταγή του άρθρου 16 του Συντάγματος;

Θα σας πω τη δική μου κουταμάρα. Πιστεύω ότι ο σκοπός της παιδείας θα πρέπει να είναι η προετοιμασία ικανών πολιτών. Και μέσα από την προετοιμασία ικανών πολιτών, ένα οργανωμένο και σεβαστό κράτος, αναδεικνύει και τους ικανούς οπλίτες του.

Πολίτης και Οπλίτης. Μία λέξη με τα ίδια γράμματα, στον ίδιο αριθμό, που προσδιορίζει όμως για μένα την πεμπτουσία της παιδείας. Αλλάζεις τις θέσεις του “Π” και του “Όμικρον” και να το μαγικό, ελληνικό, δίδυμο

Δύο όψεις του αυτού νομίσματος. Δύο ιδιότητες ακραιφνώς σχετιζόμενες με το ζην ελληνικώς.

Ποιος είναι ο ικανός πολίτης;

Μήπως δεν είναι αυτός που διαθέτει ηθικό κώδικα;
Μήπως δεν είναι αυτός που έχει γνώση και πληροφορίες της ζωής;
Μήπως δεν είναι αυτός που γνωρίζει να ομιλεί σωστά, γραμματικά, συντακτικά και νοηματικά;
Μήπως δεν είναι αυτός που καλλιεργεί το πνεύμα του, με τις τέχνες;
Μήπως δεν είναι αυτός που τηρεί και τρέφει σέβας για τους νόμους του κράτους του;
Μήπως δεν είναι αυτός που σέβεται τα Θεία;
Μήπως δεν είναι αυτός που ζητά να τηρηθούν για όλους οι πρόνοιες της πολιτείας;
Μήπως δεν είναι αυτός που μαθαίνει ότι η συμμετοχή στα κοινά, τον διαχωρίζει από τις άβουλες μάζες και τα λοβοτομημένα πλήθη, που περιμένουν τις λύσεις από άλλους;
Μήπως δεν είναι αυτός που δεν θα φοβηθεί να αναλάβει πρωτοβουλίες;
Μήπως δεν είναι αυτός που με θάρρος αναλαμβάνει τις ευθύνες του;
Μήπως δεν είναι ο πειθαρχημένος άνθρωπος, ο, σωματικά και πνευματικά θωρακισμένος, που δεν ρέπει προς τρυφηλότητα και άλλες εκφυλιστικές τις προσωπικότητάς του, τάσεις;
Μήπως δεν είναι αυτός που διαθέτει εθνική συνείδηση;
Μήπως δεν είναι αυτός που μαθαίνει να θυσιάζει δικά του πράγματα για το κοινό καλό;
Μήπως δεν είναι αυτός που γνωρίζει από φιλοξενία αλλά τιμωρεί και την αυθάδεια;
Μήπως δεν είναι αυτός που διαθέτει τα πνευματικά εφόδια για να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες της ζωής χωρίς να λυγίσει από το βάρος τους;
Μήπως, Μήπως….

Αλλάξτε στα παραπάνω ερωτήματα τη λέξη “πολίτης” και αντικαταστήστε τη από τη λέξη “οπλίτης”…

Μήπως ισχύουν τα ίδια; Μήπως κατά ένα μαγικό τρόπο οι ιδιότητες του πολίτη εφάπτονται, “κουμπώνουν” πάνω στις ιδιότητες του οπλίτη; Ο ίδιος άνθρωπος δεν είναι και στη μία και στην άλλη περίπτωση;

Έχω σκεφτεί πάμπολλες φορές, αν ένα ελληνικό σύστημα παιδείας έχει τύχη στον 21ο αιώνα…

Τις περισσότερες φορές απογοητεύομαι από την προχειρότητα και την ταχύτητα στη λήψη αποφάσεων που αντί να δίνουν στους νέους ανθρώπους τα αναγκαία πνευματικά εφόδια να αντικρίσουν κατάματα τη ζωή και όχι να τη φοβηθούν αλλά να την πιάσουν στα χέρια και να τη στύψουν σαν λεμονόκουπα, τελικά οδηγούν στην παραγωγή φοβισμένων, οργισμένων ή απλώς ανίκανων και φτωχών σε εφόδια νέων, ανθρώπων που δεν παρουσιάζουν συγκροτημένες νοητικές λειτουργίες διότι πρωτίστως διαθέτουν περιορισμένο λεξιλόγιο και αποστειρωμένη από εμπειρίες, κοινωνικότητα.

Ένα σοβαρό κράτος παλεύει με νύχια και με δόντια για μιά παιδεία που από την τρυφερή ηλικία έχει στόχο και όραμα. Ειδικά στη χώρα μας και στη γειτονιά που ο καλός Θεός μας έχει τάξει.

Την προετοιμασία Πολιτών υγιών, νουνεχών, συγκροτημένων. Πολιτών με κριτική σκέψη, όραμα, εσωτερική δύναμη και αντίληψη των ατομικών τους δυνατοτήτων σε ένα σφριγηλό και ζωντανό κοινωνικό περιβάλλον.

Τους έχεις αυτούς τους πολίτες;

Ε, αν ποτέ κληθεί το κράτος να αντιπαρατάξει δυνάμεις έναντι πολεμίων, είναι σίγουρο ότι θα παρουσιάσει και ανίκητους οπλίτες….

ierofantis

Τον βύθισε τελικά τον ‘Τιτανικό”

factorx

Όλα όσα συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες στην κυβέρνηση και στην Ελλάδα πιο γενικά επιβεβαιώνουν αυτά που έλεγαν πριν τις εκλογές του 2009, πιο ψύχραιμες φωνές. Ότι η εποχή των πριγκίπων έχει τελειώσει και δεν πρόκειται να ξαναγυρίσει. Η εποχή των σωτήρων που με όχημα το όνομα και την πολιτική καταγωγή τους θα έφερναν την επανάσταση στη χώρα, έχει περάσει. Με αυτά τα όπλα και μ’ αυτές τις συστάσεις εξελέγη και ο Γ. Παπανδρέου. Ο κόσμος τον πίστεψε, θαμπώθηκε από το όνομα, θυμήθηκε τον Αντρέα, δεν έδωσε και πολύ σημασία στο πρόγραμμα και στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, ήθελε να ξεφύγει και από την κακή διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Έτσι, ψήφισε, έτσι έφερε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κι έτσι πορεύθηκε τους πρώτους μήνες όταν ο Γ. Παπανδρέου δεν μας είχε προϊδεάσει ότι θα μας φορέσει το ΔΝΤ.

Όμως, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, και ο πρίγκιπας ξεθώριασε γρήγορα, κάτω από το βάρος των οικονομικών προβλημάτων της χώρας και των δεσμεύσεων που αδυνατούσε να υλοποιήσει. Ηρθε και η τρόικα με τους εξαιρετικά ντροπιαστικούς για μια χώρα όρους του Μνημονίου για να δέσει το γλυκό.

Αξιοσημείωτο είναι δε ότι τους πρώτους μήνες ο κόσμος έδειξε ανοχή σε νέους ανθρώπους που εμφανίστηκαν μπροστά του. Στον Ραγκούση, το Γερουλάνο, τον Παπακωνσταντίνου, τη Μπιρμπίλη, τον Δρούτσα. Που να ήξεραν…

Και φτάσαμε στο 2011 με τα πολλών βασάνων για να απομυθοποιηθούν και οι τελευταίοι της κυβέρνησης, και μαζί τους και ο πρίγκιπας ο οποίος εσχάτως εμφανίζεται πλήρως απογοητευμένος από αυτά που βλέπει και ζει καθημερινά.

Τα χαστούκια είναι καθημερινά, παρά τις δηλώσεις για μεγάλες διπλωματικές επιτυχίες σε οικονομικό επίπεδο. Η κυβέρνηση είχε όλη την ανοχή και στήριξη της κοινωνίας, αλλά τα έκανε θάλασσα. Απανωτά λάθη έφεραν την κατάσταση εδώ που βρισκόμαστε σήμερα. Από τις δηλώσεις για Τιτανικούς και τα δήθεν σενάρια για Κινέζους που θα αγόραζαν ομόλογα μέχρι την πλήρη διάλυση του ελεγκτικού μηχανισμού και τον εκτροχιασμό του προϋπολογισμού.

Και τώρα βρισκόμαστε με την πλάτη στον τοίχο. Ο μηχανισμός στήριξης και η επιμήκυνση σέρνονται στα… υπόγεια της Μέρκελ. Οι αγορές πιέζουν για γρήγορη αναδιάρθρωση. Οι οίκοι αξιολόγησης μας έχουν υποβαθμίσει στο επίπεδο των σκουπιδιών, οι οικονομολόγοι μιλούν για αργό θάνατο και μια προδιαγεγραμμένη χρεοκοπία.

Και οι πολίτες στενάζουν, δεν ξέρουν τι τους περιμένει, η ανεργία χτυπά το 20%, τα εισοδήματα μειώνονται και το κυριότερο δεν υπάρχει φως στο τούνελ.

Και η κυβέρνηση τι κάνει; Τσακώνονται για τα βιλαέτια τους οι υπουργοί, δεν μπορούν να χαράξουν πολιτική, ο πρωθυπουργός μοιάζει να είναι μόνος του αφού ορισμένοι κάνουν ακόμη και “λευκή” απεργία φοβούμενοι ότι θα βουλιάξουν μαζί με το καράβι. Οι πρίγκιπες και οι σωτήρες έχουν σωπάσει και κυβέρνηση μοιάζει να κυβερνά 10 χρόνια ενώ είναι στην εξουσία μόλις 20 μήνες.

Κάτω από αυτή την κοινωνική, πολιτική και οικονομική αποσάθρωση δυστυχώς θα κληθεί αργά ή γρήγορα η χώρα να αντιμετωπίσει μια χρεοκοπία.

ΚΟΛΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ. ΠΤΩΜΑΤΑ ΠΑΝΤΟΥ.

Εκτέλεσαν πριν από λίγο στην Βούλα επιχειρηματία έξω από το σπίτι του και δίπλα από το αυτοκίνητό του, στην οδό Αθηνών 31. Στο σημείο βρέθηκαν 25 κάλυκες και ένα όπλο 357 magnum.

Τι συνέβη και γέμισαν ξαφνικά πτώματα οι δρόμοι στης Αθήνας? Από την οδό Μιαούλη στου Ψυρρή και από την οδό Ζερβουδάκη 9 στα Κάτω Πατήσια, σε δυο διαφορετικά περιστατικά που φαίνονται να μην συνδέονται μεταξύ τους, βρέθηκαν στον δρόμο δυο δολοφονημένοι αλλοδαποί. Στα Πατήσια το θύμα που εκτελέστηκε στο κεφάλι και βρέθηκε ανάμεσα σε δυο αυτοκίνητα είναι Ιρακινός, ενώ στου Ψυρρή Αλβανός, που μαχαιρώθηκε θανάσιμα. Ο Αλβανός βγήκε από μπαρ της περιοχής, όπου και φέρεται να έγινε η θανάσιμη παρεξήγηση.

Το λίκνο του ανθρωπισμού έγινε οστεοφυλάκιο (κυριολεκτικά) ιδεών και ανθρώπων.

CrimesOnAir

ΒΟΜΒΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΣΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ

"ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΔΕΝ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΛΥΣΗ"!
Νέα «βόμβα» στα θεμέλια της κυβέρνησης. Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Παντελής Οικονόμου, εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση στην κυβερνητική πολιτική, ζητώντας την...
αποκήρυξη του Μνημονίου! Δριμύτατη κριτική στους χειρισμούς της κυβέρνησης από τον βουλευτή της Α’ Αθήνας। Το Μνημόνιο δεν είναι επιδεκτικό ούτε στην επικαιροποίηση ούτε στην αναθεώρηση, διότι δεν οδηγεί σε λύση τόνισε ο Παντελής Οικονόμου. Η μόνη λύση συνεπώς, όπως υποστήριξε, είναι «να καταγγείλουμε το Μνημόνιο». Επιπλέον, ο Π. Οικονόμου σημείωσε η Ελλάδα στη σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου, πέραν της καταγγελίας του Μνημονίου, θα πρέπει να ζητήσει την έναρξη λειτουργίας του μόνιμου μηχανισμού στήριξης το 2012 και όχι το 2013, καθώς τότε θα είναι πολύ αργά για τη χώρα. Επιπροσθέτως, ο «πράσινος» βουλευτής άφησε αιχμές και για τη συμμετοχή της Ελλάδας στις πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον του Λίβυου ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι, λέγοντας: «Διαισθάνομαι, με όλα αυτά που βλέπω, ότι ανήκουμε στη Δύση περισσότερο απ' ό,τι μας συμφέρει ως χώρα…».

fimotro

Τι είναι αυτό που συμβαίνει στο ΠΑΣΟΚ; Ανταρσία, ή μπάχαλο;

factorx

Πείτε μου εσείς, αφού διαβάσετε όσα ακολουθούν, τι είναι αυτό που συμβαίνει στο κυβερνητικό κόμμα; ανταρσία, ή μπάχαλο;
Καθημερινά πλέον βουλευτές του ΠΑΣΟΚ καταθέτουν ερωτήσεις εναντίον της κυβέρνησης (και κυρίως του Γ. Παπακωνσταντίνου) στολίζοντας παράλληλα διάφορους υπουργούς για την «αποτελεσματικότητα» του έργου τους…
Σήμερα οχτώ (και πάλι) βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, κατέθεσαν ερώτηση προς τον υπουργό Οικονομικών, Γιώργο Παπακωνσταντίνου, κατηγορώντας ουσιαστικά την Κυβέρνηση ότι ενισχύει τις τράπεζες χωρίς εγγυήσεις ότι τα χρήματα που τους δίνει θα διοχετευτούν στην πραγματική οικονομία, πράγμα που σημαίνει ότι με την ανοχή της πολιτείας οι τραπεζίτες κερδοσκοπούν…
Με επικεφαλής τη Νάντια Γιαννακοπούλου οι «εννιά» σημειώνουν: «Διαχρονικά οι Κυβερνήσεις στη χώρα μας, ανοίγουν κάθε φορά αφειδώς τις κάνουλες του δημόσιου χρήματος, ζεστού ή με τη μορφή κρατικών επιχορηγήσεων, για την ενίσχυση των τραπεζών, πάντοτε με τον επικαλυπτικό μανδύα της ενίσχυσης της ρευστότητας της πραγματικής οικονομίας. χωρίς όμως να ζητούν από τις τράπεζες και τους μεγαλομετόχους τους, τη δική τους πρώτα συμβολή για τη διάσωση και την ενίσχυση των δικών τους επιχειρήσεων και χωρίς να υποχρεώνουν τις τράπεζες σε εκροή ρευστότητας ή να τους ζητούν εγγυήσεις ότι τουλάχιστον τα χρήματα που παίρνουν από το Δημόσιο θα διοχετευθούν στην πραγματική οικονομία και τη ρευστότητα της αγοράς» .
Οι βουλευτές καλούν τον Υπουργό Οικονομίας να τους ενημερώσει «εάν η πολιτεία, μέσα σε μόλις 2 χρόνια χρηματοδοτεί τις τράπεζες, ιδίως τις ιδιωτικές, με ζεστό χρήμα και εγγυήσεις ύψους 100 δις ευρώ, τι νόημα ύπαρξης έχουν οι ιδιωτικές τράπεζες, εκτός από το να πλουτίζουν και να κερδοσκοπούν οι τραπεζίτες;»
Την ερώτηση υπογράφουν, εκτός από την κ. Γιαννακοπούλου, και οι: Π. Κουρουμπλής, Γ. Αρβανιτίδης, Λ. Γρηγοράκος, Λ. Μίχας, Χ. Κεφαλίδου, Ι. Μιχελογιαννάκης και ο Αγγ. Τόλκας.
Και ο Μίμης στον χορό…
Δεν πέρασε ούτε μισή ώρα και ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μίμης Ανδρουλάκης κατέθεσε ερώτηση προς τους κυρίους Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλο στην οποία επισημαίνει ότι με τις πρακτικές που ακολουθούν ουσιαστικά απαξιώνουν και οδηγούν σε μαρασμό «τα ΕΑΣ που διαθέτουν σημαντική τεχνογνωσία αιχμής, που σε συνδυασμό με τον σύγχρονο μηχανολογικό εξοπλισμό και το εξειδικευμένο προσωπικό τους, έχουν ως αποτέλεσμα να καθιερωθούν ως η μεγαλύτερη αμυντική βιομηχανία στην Ελλάδα». Όπως μάλιστα αναφέρει, τα ΕΑΣ είναι ο αποκλειστικός προμηθευτής των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε οπλικά συστήματα και πυρομαχικά, συνεργάζονται με διεθνείς εταιρίες του τομέα τους σε προγράμματα συμπαραγωγής με σημαντική επιτυχία…
Παντελής Οικονόμου: “ο λογαριασμός δεν βγαίνει”
Ακολούθησε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Παντελής Οικονόμου ο οποίος υιοθέτησε όλα υποστηρίζει …ο Αντώνης Σαμαράς για το μνημόνιο, συμφωνώντας μαζί του ότι το «μνημόνιο δεν βγαίνει»…
Απευθυνόμενος προς την Υφυπουργό Εξωτερικών Μ. Ξενογιαννακοπούλου της είπε: «Με αυτά που αποσπάσαμε το αποτέλεσμα θα είναι στον προϋπολογισμό του 2012, τα τοκοχρεολύσια αντί για 40 δις, που είναι φέτος θα γίνουν 32,5 δις. Όμως και πάλι δεν βγαίνει ο λογαριασμός».
Αναπτύσσοντας τα επιχειρήματά του προς την κυβέρνηση και την κυρία Ξενογιαννακοπούλου η οποία προσήλθε στη Βουλή για να ενημερώσει την αρμόδια επιτροπή για τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής, ο κ. Οικονόμου συνέχισε:
«Δεν βγαίνει τίποτα ούτε από την επικαιροποίηση, ούτε από την αναθεώρηση του Μνημονίου. Το Μνημόνιο δεν είναι επιδεκτικό, ούτε στην επικαιροποίηση διότι δεν οδηγεί σε λύση. Έλυσε μεν το πρόβλημα του δανεισμού αλλά έχει φτιάξει ένα καταστροφικό πρόβλημα χρέους. Το πρόβλημα χρέους προϋπήρχε αλλά το Μνημόνιο το έκανε μη διαχειρίσιμο»….
Και έριξε τη «βόμβα»: «Η μόνη λύση την οποία μπορεί η κυβέρνηση να κάνει είναι να καταγγείλει τη δανειακή σύμβαση που έχει και να ενταχθεί στον νέο μηχανισμό που θα στηρίξει το νόμισμα τώρα ή το 2012. Αν είναι να ενταχθεί το 2013 είναι δώρον άδωρον».
Και συνέχισε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ λέγοντας ότι ο συγκεκριμένος μηχανισμός είναι λιγότερο αποτελεσματικός από το ευρωομόλογο – και πιο ακριβός από τα πακέτα που υπήρχαν μέχρι τώρα. «Δεν την καταλαβαίνω αυτή τη λογική» κατέληξε ο κ. Οικονόμου, φέροντας στο μυαλό όλων τη λύση που είχε υποδείξει ο Αντώνης Σαμαράς…
Και φτάνουμε στους πραγματικούς (που λέει ο λόγος) αντάρτες (!!!) του ΠΑΣΟΚ.
Τα ψέμματα τελείωσαν και τα κεράκια έλιωσαν
“Δεν έχουμε πλέον δικαιολογίες. Ωραία, πήραμε τη βοήθεια από την Ευρώπη αλλά τι σημαίνει αυτό όταν χρειαζόμαστε τόσα επιπλέον μέτρα;” ρωτούσαν σήμερα άλλοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
Και συμπλήρωναν: «ως τώρα λέγαμε στον κόσμο να κάνει υπομονή και ότι οι θυσίες του πιάνουν τόπο επειδή μειώσαμε το έλλειμμα. Τώρα τι θα λέμε; Πώς θα δικαιολογήσουμε αυτά τα νέα μέτρα;».
Παρόμοια ερωτήματα διατυπώθηκαν στο ΚΤΕ ΠΑΣΟΚ από πολλούς παριστάμενους βουλευτές μεταξύ των οποίων οι Κ. Σπηλιόπουλος, Δ. Κρεμαστινός, Δ. Παπουτσής, Ολγα Ρεντάρη, Ν. Ζωίδης,
Ο Ντ. Βρεττός, είπε ότι έπρεπε το ΠαΣοΚ να είχε προηγηθεί στην πρόταση για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής στην υπόθεση των υποβρυχίων. Αλλά ο κ. Εξαρχος του απάντησε ότι δεν ήταν σωστό να προτρέξουν επειδή μπορεί να χρειαστεί να παραπεμφθεί η υπόθεση απευθείας σε προανακριτική επιτροπή. Επιπλέον, οι βουλευτές έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου ότι το νομοσχέδιο για τα τυχερά παιχνίδια μπορεί να μην περάσει από τη Βουλή. «Δεν θα μετατρέψουμε όλη την Ελλάδα σε καζίνο», είπαν.
Ο βουλευτής της Β Αθήνας Ι. Βούρος μιλώντας με μεγάλη ένταση κατηγόρησε τον υπουργό Πολιτισμού κ. Π. Γερουλάνο ότι «είναι ανύπαρκτος, δεν σηκώνει το τηλέφωνο και κοροϊδεύει τους ανθρώπους του Πολιτισμού». «Έχει κοροϊδέψει εμένα προσωπικά! Τα ψέμματα τελείωσαν και τα κεράκια έλιωσαν. Υπάρχει και νοημοσύνη και αξιοπρέπεια περισσότερη από όσο νομίζουν ορισμένοι», πρόσθεσε.

Καλύτερη συνεργασία με τα υπουργεία, ζήτησαν κυβερνητικοί βουλευτές, κατά τη συνεδρίαση των εισηγητών ΚΤΕ ΠΑΣΟΚ και προέδρων κοινοβουλευτικών Επιτροπών
Την ανάγκη για πιο ολοκληρωμένη συνεργασία των υπουργείων με τους βουλευτές και τους Κοινοβουλευτικούς Τομείς Εργασίας του ΠΑΣΟΚ, έθιξαν ορισμένοι εκ των συμμετεχόντων κατά τη σημερινή συνεδρίαση των εισηγητών των ΚΤΕ και των κοινοβουλευτικών Επιτροπών.
Σύμφωνα με πληροφορίες, κατά τη συνεδρίαση, η οποία πραγματοποιείται τακτικά, είτε ανά εβδομάδα είτε ανά δύο εβδομάδες, ορισμένοι εκ των συμμετεχόντων, όπως είναι ο εισηγητής του ΚΤΕ Οικονομικών Ανδ. Μακρυπίδης και ο πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος Κ. Καρτάλης, ζήτησαν να υπάρχει περισσότερος διάλογος με τα υπουργεία και ιδιαίτερα με το υπουργείο Οικονομικών. 

 Κατά τις ίδιες πληροφορίες, ο αναπληρωτής εισηγητής του ΚΤΕ Πολιτισμού Γ. Βούρος άσκησε κριτική προς την ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού σχετικά με τις στοχεύσεις του υπουργείου ως προς τις πολιτιστικές δραστηριότητες.
Αντικοινοβουλευτικός

Χαμός στην κυβέρνηση – εμφανώς απογοητευμένος ο Πρωθυπουργός

factorx

Χαμός επικρατεί στην κυβέρνηση καθώς όλοι βλέπουν ότι παρά τις θυσίες το πλοίο βουλιάζει και όλοι τρέχουν να πηδήξουν στη θάλασσα. Υπουργοί κατά υπουργών, Μνημονιακοί κατά Αντιμνημονιακών, και στη μέση ο πρωθυπουργός ο οποίος σκέφτεται ποιους θα διώξει μπας και σώσει την παρτίδα. Ωστόσο, τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα καθώς η οικονομία βουλιάζει, η Τρόικα έρχεται στις 4 Απριλίου και όσα έχει ζητήσει δεν προχωρούν.

Αποτέλεσμα αυτής της εικόνας διάλυσης είναι ο διχασμός για τις αποκρατικοποιήσεις με υπουργούς να καταφέρονται κατά της Τίνας Μπιρμπίλη η οποία σε συνέντευξή της στα Νέα ζήτησε ουσιαστικά να εξαιρεθούν από τις ιδιωτικοποιήσεις εταιρείες που ανήκουν στο χαρτοφυλάκιό τους, δηλαδή ΔΕΗ και ΕΥΔΑΠ. Παράλληλα, η υπουργός Περιβάλλοντος καταφέρθηκε κατά των σχεδίων που διαρρέει το Μαξίμου για μαζική οικοδόμησης τεράστιων εκτάσεων.

Η διαφοροποίηση από τις επιταγές του Μνημονίου, η δεύτερη μετά τη Λ. Κατσέλη, προκάλεσε την οργή υπουργών που τόσο καιρό θεωρούν ότι έχουν βάλει πλάτη στο Μνημόνιο. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αποδοκίμασε εμμέσως την κ. Μπιρμπίλη, ενώ και η Άννα Διαμαντοπούλου φέρεται να είναι δυσαρεστημένη λέγοντας ότι δε μπορεί αυτή να κάνει συγχωνεύσεις και περικοπές στην Παιδεία και άλλοι υπουργοί να σηκώνουν το δικό τους μπαϊράκι μόλις κάποιος πάει να τους πειράξει.

Εντός της διυπουργικής που συνεδρίασε χθες εκτάκτως με θέμα την ανάπτυξη, οι πληροφορίες λένε ότι η εικόνα ήταν πολύ κακή. Μαυρίλα, απογοήτευση, δραματικοί τόνοι και εκνευρισμός για την κυβέρνηση που παραπαίει στο θέμα της οικονομίας.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Γ. Παπανδρέου, μίλησε λίγο, εμφανώς απογοητευμένος από όλα όσα συμβαίνουν. Επίσης, λέγεται ότι ο Γ. Παπακωνσταντίνου είπε στους υπόλοιπους ότι δε βγαίνει το θέμα με τα ακίνητα και θα πρέπει να βρεθούν τα έσοδα που ζητά η Τρόικα από τις αποκρατικοποιήσεις εταιρειών του δημοσίου.

Εφόσον ισχύει κάτι τέτοιο, τότε ξεδιπλώνεται το σχέδιο που είχε η κυβέρνηση από την αρχή. Έριξε ένα νούμερο, 50 δισ., έβαλε μέσα όλη την ακίνητη περιουσία ενώ ήξερε ότι δεν την έχει καν καταγράψει, έριξε και τις ΔΕΚΟ που θέλει να ξεπουλήσει και θόλωσε τα νερά. Ενώ όλοι συζητάμε πώς θα αξιοποιηθεί η κρατική ακίνητη περιουσία, έχει βάλει στόχο η κυβέρνηση να δώσει σε μεγάλα συμφέροντα που πιέζουν εταιρείες όπως η ΔΕΗ, ο ΟΠΑΠ, μερίδιο του ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, ΤΤ, Αγροτική ενώ θα δώσει για ακόμη περισσότερα χρόνια έργα που έχουν γίνει με συμβάσεις παραχώρησης όπως η Αττική οδός, η Γέφυρα, διόδια σε εθνικές οδούς κ.λπ.

Σ’ αυτή τη γραμμή κινείται ο υπουργός Οικονομικών και βρίσκει εμπόδια. Οχι ότι όσοι αντιδρούν έγιναν ξαφνικά Τσε Γκεβάρες και Πασιονάριες, άλλωστε υπέγραψαν το Μνημόνιο και η κ. Μπιρμπίλη και η κ. Κατσέλη και όλοι οι άλλοι που σήμερα βλέπουν τα αδιέξοδα της κυβερνητικής πολιτικής.

Λάθος η συνταγή, ανίκανος ο «μάγειρας»

(του Σταύρου Λυγερού)
Είναι κοινός τόπος ότι η Ελλάδα αποφεύγει τη χρεοκοπία, επειδή βρίσκεται στα «μηχανήματα». Η βασική υπόθεση της πολιτικής του Μνημονίου ήταν ότι από το δεύτερο εξάμηνο του 2011 ή, το αργότερο, από τις αρχές του 2012 η χώρα θα μπορούσε να ξαναδανειστεί από τις Αγορές και το 2012 η οικονομία θα εισερχόταν σε ανοδική τροχιά. Τα γεγονότα διαψεύδουν παταγωδώς όχι μόνο τη φιλοδοξία του Γιώργου Παπανδρέου στις εκλογές του 2013 να εμφανιστεί ως σωτήρας, αλλά και την τρόικα.
Η πρόσφατη απόφαση της Συνόδου Κορυφής πρώτα απ’ όλα είναι μία έμμεση πλην έμπρακτη αναγνώριση ότι η πολιτική του Μνημονίου απέτυχε. Μπορεί ο «μάγειρας» –η κυβέρνηση Παπανδρέου– να είναι δραματικά κατώτερος των περιστάσεων, αλλά και η συνταγή ήταν λάθος. Είναι αλήθεια ότι αρκετά μέτρα του Μνημονίου όχι μόνο είναι αναγκαία, αλλά και έπρεπε να είχαν ληφθεί εδώ και πολλά χρόνια. Συνολικά, όμως, η θεραπεία της τρόικας εγκλώβισε την ελληνική οικονομία στο φαύλο κύκλο της ύφεσης. Σήμερα, όλοι σχεδόν συμφωνούν ότι το 2011 θα είναι πολύ πιο δύσκολη χρονιά, χωρίς, προς το παρόν, να διαφαίνεται ελπίδα ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί το 2012.
Μέσα σ’ αυτή την αδιέξοδη κατάσταση, η απόφαση της Συνόδου Κορυφής εξασφαλίζει μία γερή ανάσα στην Ελλάδα, με την έννοια ότι απομακρύνει περαιτέρω το ενδεχόμενο της κατάρρευσης. Το αντίτιμο, όμως, είναι πολύ βαρύ. Η κυβέρνηση όχι μόνο έχει δεσμευτεί να εκποιήσει σε μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρείες τις κερδοφόρες ΔΕΚΟ και τα «φιλέτα» της δημόσιας περιουσίας, αλλά είναι σαφές και ότι η χώρα θα τεθεί σ’ ένα αορίστου χρόνου καθεστώς οικονομικής κηδεμονίας. Μπορεί τυπικά το Μνημόνιο να λήγει το 2013, αλλά, εκτός από τους γενικούς περιορισμούς, η προσφυγή στο μηχανισμό διάσωσης θα συνεπάγεται πρόσθετες, συγκεκριμένες δεσμεύσεις.
Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα, το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν η κυβέρνηση Παπανδρέου μπορεί να εκμεταλλευτεί την ανάσα που της έδωσε η ΕΕ για να θέσει την οικονομία σε τροχιά ανάκαμψης. Κρίνοντας από τις μέχρι τώρα επιδόσεις της, δεν δικαιολογείται αισιοδοξία. Ακόμα και το «κόμμα του Μνημονίου», που στηρίζει την κυβέρνηση, τρέφει μεγάλες επιφυλάξεις για την ικανότητά της να διαχειριστεί επιτυχώς την κρίση. Με άλλα λόγια, το πολιτικό ζήτημα αναδύεται με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση στην επιφάνεια.
Η κριτική που ασκείται στην κυβέρνηση, όμως, δεν είναι ομοιογενής. Στη μία πλευρά είναι οι «σταυροφόροι» του Μνημονίου, όσοι το θεωρούν «ευλογία», για να θυμηθούμε την έκφραση Πάγκαλου. Περιττό να σημειώσουμε ότι σ’ αυτή την κατηγορία ανήκουν κατά κανόνα εύπορα στρώματα, το βιοτικό επίπεδο των οποίων δεν θίγεται από την κυβερνητική πολιτική. Όλοι αυτοί κατηγορούν την κυβέρνηση.... ότι δεν είναι όσο πρέπει αποφασιστική, ότι δίστασε στην εκποίηση των κερδοφόρων ΔΕΚΟ και της δημόσιας περιουσίας, ότι δεν απολύει μαζικά δημοσίους υπαλλήλους, ότι φορολογεί τις επιχειρήσεις κ.λπ. Με άλλα λόγια, οι ακραιφνώς νεοφιλελεύθεροι απαντούν στην αποτυχία, ζητώντας με θεολογικό δογματισμό αύξηση της δόσης.
Πιέζουν για μία τέτοια φυγή προς τα εμπρός, ενθαρρυμένοι από το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ παραμένει –έστω και με μεγάλη φθορά– πρώτο κόμμα και από το γεγονός ότι οι κοινωνικές αντιδράσεις παραμένουν εντός ορίων. Στην πραγματικότητα, ζητούν σαρωτικές παρεμβάσεις νεοφιλελεύθερου τύπου όσο η ελληνική κοινωνία παραμένει υπό την επήρεια του σοκ που της έχει προκαλέσει η απότομη και ανώμαλη προσγείωση στο χείλος της χρεοκοπίας.
Είναι αλήθεια ότι η απειλή για μισθούς, συντάξεις και καταθέσεις άσκησε βαθιά ψυχολογική επίδραση στην κοινωνία. Τη μετέτρεψε σε «πλαστελίνη», καθιστώντας από πολιτικής απόψεως εφικτό αυτό που μέχρι τότε ήταν ανέφικτο. Αυτό δεν είναι από μόνο του καλό ή κακό. Θα μπορούσε να αποτελέσει μοναδική ευκαιρία για την εφαρμογή ενός εθνικού σχεδίου με σκοπό την αντικατάσταση του καταρρέοντος κλεπτοκρατικού, σπάταλου κι ανορθολογικού μοντέλου από ένα υγιές και παραγωγικό. Ένα δραστικό νοικοκύρεμα των δημοσίων οικονομικών με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης θα συρρίκνωνε γρήγορα το έλλειμμα και η αξιοποίηση των λιμναζουσών αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας θα έδινε δυναμισμό στη βυθιζόμενη οικονομία.
Ο Γιώργος Παπανδρέου ούτε καν το προσπάθησε. Σύντομα παραδόθηκε άνευ όρων στους δανειστές. Με άλλα λόγια, το σοκ χρησιμοποιή θηκε για να επιβληθεί η γνωστή συνταγή της νεο φιλελεύθερης «θεραπείας». Οι κυβερνώντες παραλαμβάνουν από την τρόικα πολιτικές και οι ίδιοι τις σερβίρουν στην κοινωνία. Ενίοτε, διστάζουν για λίγο, αλλά αυτό είναι η εξαίρεση του κανόνα. Όσο, όμως, το αδιέξοδο γίνεται εξόφθαλμο, τόσο η «νάρκωση» της κοινωνίας από το σοκ θα υποχωρεί. Και όσο η «νάρκωση» θα υποχωρεί, τόσο θα απελευθερώνεται το «ταπωμένο» δυναμικό της κοινωνικής αντίδρασης.
(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" στις 17/3/11)

Η χρεοκοπία είναι όχι μόνο αναπόφευκτη, αλλά αποτελεί και …ιστορική παράδοση

factorx

(The Telegraph). Η πρόσφατη παραίτηση του Πορτογάλου πρωθυπουργού José Sócrates, θα ρίξει την ευρωζώνη σε μια κρίση από την οποία δύσκολα θα συνέλθει. Η αποτυχία του Sócrates να περάσει τη πολιτική λιτότητας στο λαό του, αποτελεί μια κρίσιμη καμπή για την ΕΕ.

Είναι η στιγμή, που οι περιφερειακές χώρες της ευρωζώνης αποφασίζουν να πάψουν να δέχονται διαταγές από το κέντρο. Στην ουσία, η Πορτογαλία υιοθετεί μια εκβιαστική οικονομική πολιτική, η οποία της είναι και αποδοτική.

Η χώρα δέχεται να διασωθεί οικονομικά από τα χάλια στα οποία βρίσκεται, αλλά με τους δικούς της μόνο όρους. Αλλιώς, έχει ένα θανατηφόρο όπλο στα χέρια της. Μπορεί να αποφασίσει να χρεοκοπήσει, κάτι που θα ήταν μια κακοπροαίρετη πράξη, θέτοντας σε κίνηση έναν νέο (δεύτερο) γύρο για την τραπεζική κρίση που ξεκίνησε το 2007.

Οι συνέπειες από μια πορτογαλική χρεοκοπία θα ήταν τρομακτικές. Θα διαλύονταν το ευρώ, θα υπήρχε μαζική ανεργία, οικονομική κατάρρευση, και κοινωνική απελπισία. Μέχρι σήμερα, οι πραγματικές συνέπειες της κρίσης της ευρωζώνης δεν έχουν γίνει πλήρως γνωστές, κι αυτό οφείλεται σε μεγάλο μέρος στον οικονομικό αναλφαβητισμό των δημοσιογράφων. Οι περισσότεροι δεν έχουν την ικανότητα να αμφισβητήσουν τα λεγόμενα των οικονομολόγων, των πολιτικών, ή να διαβάσουν ανάμεσα στις γραμμές των παραπλανητικών τραπεζικών ισολογισμών.

Ένας άλλος λόγος είναι ότι οι περισσότεροι δημοσιογράφοι μοιράζονται το ισχυρό αίσθημα για το ευρώ, που έχουν και οι Ευρωπαίοι πολιτικοί. Για παράδειγμα οι Financial Times ήταν ανέκαθεν υπέρ του κοινού νομίσματος, και ακόμη και πρόσφατα δημοσίευσαν άρθρο πως η Αγγλία θα ήταν σε πολύ καλύτερη θέση σήμερα, αν υιοθετούσε το ευρώ στην αρχή.

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι η άγνοια της ιστορίας. Εκεί βλέπουμε μια επανάληψη των γεγονότων. Για παράδειγμα, η Πορτογαλία αθέτησε το εθνικό της χρέος πέντε φορές από το 1800, η Ελλάδα επίσης πέντε φορές, η Ισπανία επτά, (και δεκατρείς φορές από το 1500).

Σε αντίθεση, τα αγγλοσαξονικά κράτη σπάνια κάνουν κάτι τέτοιο. Η Βρετανία δεν αθέτησε χρέος της εδώ και 1.000 χρόνια, αν και κόντεψε αρκετές φορές. Το ίδιο ο Καναδάς, η Αυστραλία, και οι ΗΠΑ. Πολλές ευρωπαϊκές χώρες δεν δέχονται μια αθέτηση χρέους, βάσει των πολιτισμικών τους αρχών. Η Ελλάδα όμως, έχει διανύσει τη μισή της ιστορία ως ανεξάρτητο κράτος (182 χρόνια) σε κατάσταση χρεοκοπίας, και συνεπώς σε αδυναμία να προσφύγει στις διεθνείς κεφαλαιαγορές, κάτι που μάλλον θα επαναληφθεί σύντομα.

Τα στατιστικά στοιχεία αποδεικνύουν πως η πεποίθηση των γραφειοκρατών, των σχολιαστών, και των αξιωματούχων, ότι δύσκολα θα δούμε πτώχευση σε χώρα της ευρωζώνης, είναι απλά λάθος. Ισχύει μάλλον το αντίθετο. Η παραδοσιακή φυσιολογική αντίδραση της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ελλάδας, και πολλών άλλων ευρωπαϊκών κρατών σε οικονομικές κρίσεις όπως η σημερινή, είναι να κηρύξουν πτώχευση. Για αυτό, το περίεργο θα ήταν να μην αθετήσουν το χρέος τους για μια ακόμη φορά.

Όπως μας δείχνει η ιστορία, οι νομισματικές ενώσεις, όπως είναι η σημερινή ευρωζώνη, στο τέλος πάντα αποτυγχάνουν. Οι σημερινοί πολιτικοί ηγέτες δεν πιστεύουν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο επειδή όπως λένε υπάρχει ισχυρή πολιτική βούληση υπέρ του ευρώ. Όπως άλλωστε δήλωσαν ο Σαρκοζί και η Μέρκελ, θα κάνουν τα πάντα για να στηρίξουν το ευρώ. Ναι, αλλά μάλλον ονειρεύονται. Μάχονται με δυνάμεις που δεν μπορούν να ελέγξουν, και που στο τέλος θα τους πνίξουν. Η οικονομική πραγματικότητα, και όχι η πολιτική ρητορική, είναι αυτή που θα καθορίσει το μέλλον του ευρώ.

Δυστυχώς, το πείραμα της σύγκλισης οικονομιών τόσο διαφορετικών μεταξύ τους όπως είναι της Ελλάδας και της Γερμανίας, αποδείχθηκε λάθος. Η οικονομία της Γερμανίας, ευνοημένη από μια τεχνητά χαμηλή νομισματική ισοτιμία και χαμηλά επιτόκια, ανθίζει. Οι οικονομίες όμως της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της Ελλάδας και άλλων, καταστρέφονται. Επιχειρήσεις κλείνουν, η ανεργία καλπάζει, και στηριζόμενες σε πακέτα διάσωσης, οι χώρες αυτές βλέπουν πως ο αυτοσεβασμός και η ανεξαρτησία τους εξαφανίζονται.

Αν οι χώρες αυτές ήταν εκτός ευρωζώνης, δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Θα επενέβαινε το ΔΝΤ, θα αναδιάρθρωνε τα χρέη τους, και θα επέτρεπε τα νομίσματα τους να βρουν την ανταγωνιστικότητα τους. Στη περίπτωση της Ελλάδας, αυτό το επίπεδο θα ήταν τουλάχιστον το μισό του σημερινού της, ως μέλος της ΟΝΕ.

Βραχυπρόθεσμα, το ίδιο θα διασωθεί και η Πορτογαλία. Οι Γερμανοί ταμίες, και η ΕΚΤ δεν έχουν άλλη επιλογή, πλην της καταστροφής τους. Όμως αυτή η διάσωση θα οδηγήσει νομοτελειακά σε μια νέα τραπεζική κρίση που θα οδηγήσει ολόκληρη την ήπειρο σε νέα ύφεση, πολύ χειρότερη από τη τρέχουσα.

S.A.

Εφιαλτική πρόβλεψη Ρομπόλη για 1.200.000 ανέργους φέτος

Το ένα μετά το άλλο σπάει τα ρεκόρ η αύξηση της ανεργίας στη χώρα μας. Μάλιστα τα χειρότερα έπονται, όπως προέβλεψε ενώπιον της κοινοβουλευτικής επιτροπής για την παρακολούθηση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης ο επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ.

Με αντιπροσωπεία των εργατών της Φίλκεραμ συζήτησε η υπουργός Εργασίας Ο Σ. Ρομπόλης ενημέρωσε χθες τους βουλευτές ότι, βάσει των εκτιμήσεων, η ανεργία θα ανέλθει στα τέλη του τρέχοντος έτους στο 22% και ο αριθμός των ανέργων θα αγγίξει τα 1,2 εκατομμύρια, ενώ η όποια αναθεώρηση θα γίνει προς τα πάνω.

Ο ίδιος δεν άφησε πολλά περιθώρια αισιοδοξίας, καθώς, όπως διευκρίνισε, για να πέσει η ανεργία στα επίπεδα του 2008 (7,8%), θα πρέπει να περιμένουμε ώς το 2022-2023.

Οι επιπτώσεις είναι τεράστιες, καθώς, εκτός των άλλων δεινών, πλήττονται τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία έχουν απώλεια εσόδων ετησίως 3,5 δισ. ευρώ από τη μη καταβολή εισφορών. Το ποσόν αυτό σαφώς αναφέρεται στο ποσοστό ανεργίας που από την Ελληνική Στατιστική Αρχή είχε καταγραφεί στο τέλος του 2010 στο 14,2%

Και λουκέτα για τις εισφορές

Στο πλαίσιο αυτό ο αν. υπουργός Εργασίας Γ. Κουτρουμάνης δήλωσε ότι καταρτίζεται λίστα με μεγαλοοφειλέτες επιχειρηματίες και απείλησε με λουκέτο τις επιχειρήσεις εκείνες που δεν καταβάλλουν τις ασφαλιστικές εισφορές στους εργαζόμενους.

«Το πολιτικό σύστημα δίνει τις τελευταίες εξετάσεις του» είπε με νόημα ο κ. Κουτρουμάνης και συνέχισε: «Οι γενιές της μεταπολίτευσης μεγάλωσαν με τα πρότυπα του φοροφυγά, του φοροκλέφτη, του εισφοροκλέφτη, του αεριτζή. Ο συνεπής θεωρούνταν κορόιδο.

Πρέπει να πούμε τις αλήθειες στον κόσμο, ότι και ο αγρότης οφείλει να καταβάλλει τις εισφορές του και ο επαγγελματίας τους φόρους του».

Ο αν। υπουργός Εργασίας σημείωσε ότι κατανοεί πλήρως τις δυσκολίες, λόγω της οικονομικής στενότητας, αλλά επέμεινε κατηγορηματικά πως «δεν μπορούμε να κατανοήσουμε συμπεριφορές επιχειρηματιών, που δεν καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές για 10 και 20 έτη».*

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Να γιατί θα τους πάρουν με τις πέτρες

Δεν πήρε επιμήκυνση και μείωση επιτοκίου ο Παπανδρέου

Ενώ το καθεστώς των ΜΜΕ ετοίμαζε την επιστροφή του "τροπαιούχου" κ. Παπανδρέου από τις βρυξέλες, τελικά δεν τους βγήκε. Για τον Ιούνιο παρέπεμψαν τον κ. Παπανδρέου τα κράτη της ευρωζώνης, προκειμένου να μας δώσουν το «κοκκαλάκι» της....

επιμήκυνσης της αποπληρωμής των 110 δις ΕΥΡΩ και της μείωσης του επιτοκίου κατά μια μονάδα και (ενοοείται πιστεύουμε) με την προϋπόθεση ότι προηγουμένως θα έχουν γίνει πλήρως γνωστά τα περιουσιακά μας στοιχεία αξίας 50 δις που θα εκποιηθούν, για να μην πούμε ότι θα πρέπει να έχει αρχίσει η εκποίησή τους.

Ταυτόχρονα και μέχρι τότε θα πρέπει να έχει περάσει και να έχει εγκριθεί από τα κοινοβούλια των χωρών μελών της ευρωζώνης η απόφαση της ΕΕ για το σύμφωνο του ΕΥΡΩ. Αντιλαμβάνεστε πως αν ένα κοινοβούλιο αντιδράσει, τότε δεν γίνεται τίποτα. Προφανώς οι κυβερνήσεις της ΕΕ σέβονται τα κοινοβούλιά τους, τα οποία αποτελούνται από πραγματικούς λαϊκούς αντιπροσώπους και όχι από "μαριονέτες" και θέλουν να έχουν τις λαϊκές εγκρίσεις για οποιεσδήποτε δεσμεύσεις.

Δεν συζητάμε βέβαια για την «πελώρια» ελληνική «δημοκρατία». Εδώ είναι γνωστό το θεατρικό έργο που θα παιχτεί. Η μεν κυβερνητική πλειοψηφία θα ψηφίσει, με τους κυβερνητικούς βουλευτές να κάνουν προηγουμένως τις επικοινωνιακές ατάκες τους, η δε αντιπολίτευση δήθεν θα αντιδράσει και θα καταψηφίσει για να κρατήσει την κοινωνία σε καταστολή και να μην επαναστατήσει. Απόλυτη συναίνεση που λένε.

Μέτρα άλλα δεν θα ληφθούν δήλωσε ο πρωθυπουργός από τις Βρυξέλλες, αλλά δεν υπάρχει πλέον ούτε ένας αφελής που να τον πιστεύει. Εξάλλου κάθε μέρα περνούν δεκάδες νομοσχέδια που στόχο έχουν την αφαίμαξη του ελληνικού λαού.

Πάλι για μάχη έκανε δήλωση ο «πολεμοχαρής» πρωθυπουργός που αρέσκεται συνεχώς να μιλά για μάχες, αλλά για καμιά "μάχη" εκεί στο Καστελόριζο δεν ακούσαμε, μέρα πού ‘ναι σήμερα.

Αλλά εκεί τζιζ…..

Πηγή: http://hassapis-peter.blogspot.com/2011/03/blog-post_2727.html

Κατάρρευση...

Ηρθαν στην εξουσία εντελώς απροετοίμαστοι. Κανένα πρόγραμμα, κανένα σχέδιο, καμμία προεργασία, έστω και για τα στοιχειώδη.
Κι έτσι,
-στην ανάπτυξη μηδέν.
-Στη βελτίωση των δημοσίων υπηρεσιών, μηδέν.
-Στην αντιμετώπιση προβλημάτων που χρονίζουν, μηδέν...

Απόδειξη, ..
η κατάσταση στα φορολογικά: «Πρωτόγονος ο φορολογικός μηχανισμός», είπε ο κ. Ράπανος, πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας. Και τα στοιχεία τον επιβεβαιώνουν: απόκλιση 860 εκατ. ευρώ στα έσοδα. «Είναι θέμα ανικανότητας», όπως επισήμανε κάπως όψιμα και το «Μέγκα»

*** Ηρθαν στην εξουσία φέρνοντας φρέσκο αέρα. Ετσι έλεγαν. Καθαρές κουβέντες και σταράτες εξηγήσεις... Αποδείχθηκε το αντίθετο: κάθε «δεν» που έβγαινε από το στόμα τους (π.χ. «Δεν θα πάρουμε νέα μέτρα»), άνοιγε τον δρόμο για ένα νέο ψέμα. Κι όμως έτσι, με ψέματα και κοροϊδίες, πήραν τις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση

*** Ηρθαν στην εξουσία τάζοντας τα πάντα, ενώ ήξεραν πλήρως τη δραματική κατάσταση της οικονομίας. Και στο μόνο που αποδείχτηκαν συνεπείς ήταν η δέσμευσή τους απέναντι στους δανειστές και στους δυνάστες... Δεν είχαν το σθένος να διαπραγματευθούν και να πιέσουν, να ρισκάρουν για να κερδίσουν. Εβαλαν τη χώρα στον εγκληματικό αυτόματο πιλότο του Μνημονίου και την οδήγησαν στην άβυσσο: η κατάρρευση είναι γεγονός. Σε όλους τους τομείς. Η αγορά νέκρωσε, η ανεργία πήγε στα ύψη, τα δημόσια έργα σταμάτησαν -ή συνεχίζονται λιπόθυμα-, οι δήμοι πτωχεύουν βυθισμένοι στα χρέη και μια καταθλιπτική σκόνη τυλίγει ολόκληρη τη χώρα...

Αντίδραση; Η γνωστή: πρόσθετα μέτρα, νέες περικοπές, νέα χαράτσια (έκτη έκτακτη εισφορά μέσα σε 18 μήνες)... Οντως, δεν ήταν εύκολο το έργο τους. Ούτε μέσα σε λίγο διάστημα είναι δυνατόν να αρθούν όλα τα παθογενή.

Ομως, οι άνθρωποι που κυβερνούν -αποδείχτηκε ότι- δεν είναι ικανοί ούτε περίπτερο στο Σύνταγμα να κουμαντάρουν...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Το λαμόγιο

Με την επική πένα του JZ
(ενός από τους κορυφαίους αρθρογράφους του διαδικτύου)
Μόλις πάτησε το πόδι του ο Ανδρέας στην Ελλάδα, αισθάνθηκε πως έφτασε στη γη της επαγγελίας. Ο θεός του, ή μάλλον, οι θεοί του, ήταν σαφείς στις εντολές που του έδιναν όταν τον τάϊζαν και τον πότιζαν με άφθονο “λίπασμα” για να τον πασάρουν ως εθνοφύλαρχο του – κατ’ αυτούς – ελληνιστάν. Κάθε -σταν είχε άλλωστε και τον φύλαρχό του, που η σκούφια του κρατούσε άλλοτε από τζάκια, κι άλλοτε..

από κούτσουρα και μάλλιστα “νότια”, υγρά.
Ο Ανδρέας έγινε η πεπσικόλα, αφού ο μαγκούφης με τα φρύδια πρόλαβε το ρόλο της κοκακόλα, ύστερα από μειοδοτικό διαγωνισμό που έγινε στις κατά τόπους αμερικάνικες πρεσβείες. Ήταν η εποχή που οι “ηγέτες” δεν κρεμιόντουσαν στα μανταλάκια αν πρώτα δεν ξελαρυγγιάζονταν στα μπαλκόνια και δε λιώναν τις παλάμες τους στη χαιρετούρα. Με τη μετριοφροσύνη που τους διέκρινε, πλέρωσαν το διευθυντή σκηνής, ώστε όλα τα προβόλια να πέφτουν στις φάτσες τους υιοθετόντας τις “γκαντάφειας” αισθητικής τίτλους του “σωτήρα” και του “εθνάρχη”.
Με ένα σώβρακο κι ένα ζιβάνγκο ξεμπάρκαρε στο Ελληνικό. Έφερε μαζί του ένα σωρό καθρεφτάκια και χάντρες, όλες Made in USA, κι όλες είχαν άϋλη μορφή. “Πύρινους” λόγους κατά της ευεργέτιδός του αμερικής, και κάτι αντιστασιακά πιστοποιητικά που τα πήρε όταν η χούντα τον τσάκωσε να λουφάζει σα κλεφτρόνι στη σοφίτα του σπιτιού του. Την ώρα που τα ξερονήσια “βέλαζαν” απ’ το βάρος των ορίτζιναλ αντιστασιακών, αυτός “την έκανε” άρχοντας για έξω… Ποτέ δεν κατάλαβε κανείς πως μια τόσο σκληρή χούντα άφησε να της φύγει μέσα από τα χέρια της ένα τόσο μεγάλο αντιστασιακό “κεφάλαιο” όπως ο Ανδρέας …ένας Τσέ των Βαλκανίων.
Η διαδρομή είναι λίγο πολύ γνωστή. “Αντιστασιακός” τουρισμός σε Σουηδίες κι Αμερικές, ώσπου οι Αμερικάνοι να “αδειάσουν” Πατακούς και Ιωαννίδηδες για να πασάρουν στους ιθαγενείς τη γιαλαντζί δημοκρατία που επικύρωσε το “ΕΔΩ ΛΑΔΟΚΟΜΕΙΟ”.
Η "εποχή Ανδρέα"
Η “εποχή Ανδρέα” θα μείνει στην ιστορία ως η χρονική περίοδος που η πολιτική σκηνή κατακλύστηκε από “νάνους” που ανέλαβαν να παίξουν ρόλους “σεντόνια” χωρίς να γνωρίζουν ούτε το “Λόλα να ένα μήλο”. Ποτέ ξανά στην Ελληνική ιστορία δεν εμφανίστηκαν τόσοι άχρηστοι, ανίκανοι, εγωπαθείς, χαζομουνάκιδες, γυφτοκόμηδες και λιγδιάρηδες μέσα στην Βουλή. Όσα ποδάρια και να’ σπαγε ο διάολος δεν θα ταν δυνατόν να γίνει σε τόσο μικρό χώρο μια τόσο μεγάλη σύναξη από ΛΑΜΟΓΙΑ.
Όλα τα δεινά της μοίρας μας έχουν εκεί τη ρίζα τους. Η αισθητική των προτύπων που αποτυπώνεται σ’ εκείνη την εποχή ζέχνει σκυλάδικο, 316 “Μπαβάρια” και πλαστική σημαία με ήλιους και πυρσούς. Η πολιτική συμπυκνώνεται στο “δώστα όλα” και η παιδεία στον σχολικό συνδικαλισμό των κοματικών πιτσιρικάδων. Η “αυλή” του Ανδρέα ήταν πολυεπίπεδη. Για συνεργάτες επέλεξε κάτι αμέμπτου ήθους και εγνωσμένης ακεραιότητος τύπους σαν τον Τσοχαζόπουλο που μάλλον τ’ όνομά του το πήρε όταν έκανε “τράκες” στις χαρτοπαιχτικές από τους έλληνες αρμπάϊτερς στη Φράνκγουρτ και κάτι ΔΗΚΗγορίσκους όπως ο “γίγαντας” Τσοβόλας που έπιασε δουλειά “καλησπεράκια” στο Μίζονε & Οικονομικόνε.

Σε μια χώρα που όποιο χώμα και να σκάψεις θα σκοντάψεις στον Αριστοτέλη, βρέθηκαν να κυβερνούν κάτι βραδύνοες τρομπαδούροι με το μισό ημισφαίριο καμένο και το άλλο μισό να ρετάρει αμερικάνικα. Κι επειδή πρώτη φορά στη ζωή τους είδαν αβαλσάμωτο αστακό και ξιφία στο τραπέζι τους, αποφάσισαν πως πρέπει να αποζημιώσουν τους εαυτούς τους για το “αντιστασιακό” τους παρελθόν. Ο καλύτερος τρόπος ήταν αυτός που τους ‘μάθαν όβερσίς, δηλαδή να σταθούν εκεί που κυλάει το χρήμα και να γίνουν οι τροχονόμοι του. Μπαστακώθηκαν λοιπόν ανάμεσα στην περιουσία του λαού και τις χρηματοροές που προκύπτουν απ’ αυτή, και το αδηφάγο εγχώριο κι αλοδαπό κεφάλαιο. Μπήκαν σφήνα εισάγοντας τον μαγικό οικονομικό όρο ΤΗΣ ΜΙΖΑΣ.
Η ΜΙΖΑ, στη συνέχεια θα είναι και ο κύριος ρυθμιστής του πολιτικού συστήματος. Οι “πακέτοι” επινόησαν τις φυλάδες που έγιναν λουριά και φίμοτρα για τους πολιτικάντηδες. Όσοι δεν κάθονταν στ’ αυγά τους, θα έβλεπαν τον κώλο και τα βυζιά της παστρικιάς τους στα μανταλάκια.
Κάπως έτσι έφυγε κι ο Ανδρέας πασάροντας το δαχτυλίδι στο χαμογελαστό τυπάκι και τη ΜΙΖΕρη ομήγυρή του. Έκαναν την εμφάνισή τους στρατηγοί του κώλου με μόνο σχέδιο το πανέλα από τη Ζήμενς στο Μαξίμου και τούμπαλιν με το ανάλογο παντελόνιασμα για τον κόπο τους. Ίσως η πιό σιχαμένη περίοδος που έζησαν οι πραγματικοί Έλληνες. Ήταν τότε που πληρωμένοι τσογλαναράδες αποκαλούσαν τους Έλληνες οπισθοδρομικούς πουλώντας φθηνιάρικο εκσυγχρονισμό. Απαταιώνες που ξεπούλησαν την Πατρίδα μας για βίλες και δεκάμετρες καρίνες. Την ίδια στιγμή που έφτυναν την Ελλάδα έσκουζαν πως “δεν είναι κανείς περσσότερο πατριώτης”, ακριβώς την ίδια στιγμή που το παχύδερμο έψαχνε δικαιολογίες επιπέδου φλυτζανοδιαβάστρας για την σημαία των Ιμίων.
Το ΛΑΜΟΓΙΟ έγινε το πρότυπο επιτυχίας. Επαγγελματικής, κοινωνικής, πολιτιστικής αλλά κυρίως, πολιτικής. Τα παρατράγουδα της Πάνιας ωχριούν εμπρός στα τυπάκια που βρέθηκαν στο προσκήνιο διαχειριζόμενα όλες τις πηγές της ζωής στην Ελλάδα. Όσο ο Bravogiorgos χοροπηδούσε κατσικίσιο ζεϋμπέκικο, ο χλέμπουρας Κωστόπουλος δίδασκε στα δεκαπεντάχρονα ποιές στάσεις μπορούν να γίνουν πάνω σε πλυντήριο που στίβει. Η Σκύλα και η Χάρυβδη με όλα τους τα σόγια εγκαταστάθηκαν στη χώρα με χορηγία Ζήμενς. Όπου και να κοιτούσες μόνο λαμόγια, λαμόγια, λαμόγια, πετυχημένοι αεριτζήδες του χρηματιστηρίου, και “επιχειρηματίες” του κώλου, απ’ αυτούς που κάνουν φιλανθρωπίες με ότι περισσέψει απ’ το μιζαμπλί της κυράτσας τους… Γέμισε ο τόπος από “ευαίσθητους”, από χορηγούς, από “πετυχημένους”.
Κι αναρωτιόμασταν… Αυτή είν η Ελλάδα μας;
Όχι. Ήταν ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ. Σοσιαλιστές της αρπαχτής, της μίζας και της μειοδοσίας που έβριζαν αυτοί και τα σκυλιά τους όσους δεν γούσταραν “πολυπολιτισμούς”, συνοριοπήδουλες, εκσυγχρονισμούς, “ελληνοτουρκικές φιλίες”, αμερικανολαγνείες… Ο κάθε κυβερνητικός είχε και τις εμμονές του, άλλος με τον Πουλιανό επειδή βρήκε τον προπάππου του Έλληνα να είναι ντόπιος, άλλος να στέλνει τα κόκκαλα των Μαραθωνομάχων στα αμερικάνικα εργαστήρια για να τους βαπτίσει σιμήτες, άλλος να σκίζει τα σώβρακά του για να πείσει τους Θρακιώτες πως έιναι τούρκοι, κι άλλος να γλύφει τις πατούσες του Γκρουέφσκι σα πιστό σκυλί του Σόρος… Ξεσάλωσαν κι αποφασίζαν για ότι κατεβάζει η γλάβα τους μια και τα αναχώματα που στήσαν έδειχναν ν’ αντέχουν.
Τα τρία αναχώματα

Το πρώτο ανάχωμα ήταν οι “και καλά” δημοκρατικές διαδικασίες εκλογής τους. Το κάθε λαμόγιο αφού πρώτα συνδικαλίζονταν στα πράσσινα λιβάδια γινόταν “Πρωτοπαπας” και “Ρέπας” υπουργός. Όλο το συνδικαλιστικό σύστημα στηρίχτηκε σε λιγδιάρηδες που με την πρώτη ευκαιρία πρόδιδαν τους εργαζόμενους για να γίνουν η τσατσά τους αλλάζοντας το αφμ της χώρας σε μπουρδέλου.
Το δεύτερο ανάχωμα ήταν τα δημοσιογραφικά καρακόλια, γνωστά τα τεκταινόμενα να μή τα ξαναλέμε, αρκεί να θυμηθείτε το μεσόκοπο τυπάκι εκείνο που τους εκπροσωπεί όταν οι καπνννοίιιι γίνονται πυκνννννοίιιι… Στο παρουσιαστικό του αποτυπώνεται το ανάστημα της δημοσιογραφίας.
Και το τρίτο το πρωϊνομεσημεριανό τηλεπουταναριό που μεγαλώνει τα παιδιά μας. Δόθηκε βήμα στο κάθε ανωμαλίδιο επιτρέποντάς του να μπαίνει στα σπίτια μας. Δεν είναι τυχαίο που όλα τα πουστράκια γνωρίζουν εποχές δόξας χάι-ντεφινίσιον. Κάθε κάδρο κι ένας κίναιδος. Κάθε εκπομπή και μια λουλού. Κάθε σήριαλ και μια ανωμαλία.
Και οι τρείς κατηγορίες είναι γέννημα-θρέμα, ΛΑΜΟΓΙΑ. Με το κυάλι ψάχνεις να βρεις ένα ισορροπημένο άτομο στην κάστα τους.

Και όλοι τους έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, ΑΠΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ και ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ για τα κοινά. Όταν το 3-4% που αντιπροσωπεύουν όλοι αυτοί ελέγχει το υπόλοιπο τότε μιλάμε για ένα νέο είδος δια-κυβέρνησης, τη ΧΟΥΝΤΑ των ΛΑΜΟΓΙΩΝ.

Έτσι, ανενόχλητοι από τον κοιμισμένο λαό, οι διαδρομές του χρήματος είναι οι εξής: Μεγάλα έργα & παραχωρήσεις -> μίζα + υπερκοστολόγιση -> τσαπατσουλοδουλειά -> βίλες, κότερα, αμύθητος πλούτος σε δέκα τσέπες.
Σημερα δεν υπάρχει Έλληνας που να μη κατάλαβε τι του είχανε στημένο. Το σύστημα κατέρευσε επειδή το καύσιμο του ΛΑΜΟΓΙΟΥ είναι η μίζα και οι τετράπαχοι μισθοί, και τα φράγκα δυστυχώς γι αυτούς, τελείωσαν. Το ρίσκο έγινε μεγάλο και δύσκολα θα διακινδυνεύσουν για ψίχουλα να φτύνουν σημαίες, αγώνες, πατρίδες, ιερά και όσια. Η οργή είναι παντού, πίσω από κάθε γωνιά, σε κάθε στενό υπάρχουν και πενήντα ερωτίλοι Έλληνες έτοιμοι να δείξουν την αγάπη τους στα λαμόγια τύπου ΣΚΑΪ. Κάποιοι το συνειδητοποίησαν κάποιοι όχι. Κάποιοι άρχισαν να χάνουν τον έλεγχο των σωματικών τους υγρών στο άκουσμα του Εθνικού Ύμνου.
Να τους υπενθυμίσουμε πως ο Ελληνικός Εθνικός Ύμνος έχει τίτλο:
ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ.
Kατανοητόν;

Ένα τυφλό αηδόνι μας δείχνει τον δρόμο…

Αναρτήθηκε από τον/την Βισάλτης στο Μαρτίου 25, 2011

..Eνάντια στην λούμπεν Ελλάδα των βοθροκάναλων,τις Τατιάνες και υπόλοιπα εκκολαπτήρια εκδιδομένων τηλεπαρουσιαστριων-μοντέλων,και τις πλατινέ παλλακίδες πολυτελείας των πρωινάδικων, που παριστάνουν τα “πρότυπα μάνας”.

Δεν θα μοστράρει ποτέ μπροστά στις κάμερες σας για αναζήτηση πλούσιου γαμπρού και πελατών.Δεν θα χρειαστεί την οντισιόν του Κωστόπουλου,ούτε θα προσκυνήσει ποτέ την παρακμή σας για να καταλήξει ηρωίδα του Sirina.Δεν θα γίνει ποτέ μια Real Housewife…

Τέτοιες προσωπικότητες-απροσκύνητα βουνά- θα είναι πάντα ο “αστάθμητος παράγοντας” που θα γελοιοποιούν και θα γκρεμίζουν το σύστημα σας.
BIΣΑΛΤΗΣ

Το πείραμα Καμίνη – Μπουτάρη δεν βγαίνει….

factorx

Καμίνης και Μπουτάρης.
Αμφότεροι εκλεκτοί του Γιώργου Παπανδρέου.
Λάτρεις της πολυ-πολιτισμικότητας με αιρετικές έως περιθωριακές απόψεις.
Αμφότεροι αρνήθηκαν τον τίτλο του κομματικού υποψηφίου.
Υποτίθεται ό,τι εξέφραζαν ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις και συμμαχίες.
Από ακραίους νεοφιλελεύθερους, μέχρι παραδοσιακούς αριστερούς.
Ήταν η απάντηση στο μονοκομματικό σύστημα διακυβέρνησης.
Ένα πείραμα για την εφαρμογή του μοντέλου και στις εθνικές εκλογές.
Βέβαια, η εκλογή τους οφείλεται κυρίως στη μεγάλη αποχή και στην πρωτοφανή αδυναμία των Κακλαμάνη και Γκιουλέκα να συσπειρώσουν ακόμα και τους οπαδούς των κομμάτων που τους στήριξαν.
Ανέλαβαν, με τυμπανοκρουσίες, να διοικήσουν τους δυο μεγαλύτερους δήμους της χώρας, οι οποίοι μάλιστα ήταν υπό τον έλεγχο της άλλης πλευράς από το 1986!
Καλλιέργησαν υψηλές προσδοκίες.
Και την υπόσχεση να φέρουν το καινούργιο.
Δεν πέρασαν τρεις μήνες και η αδυναμία τους να διοικήσουν είναι προφανής.
Ο ένας έχει «πνιγεί» στα σκουπίδια.
Στον άλλον έκαναν κατάληψη στο δημαρχείο!
Έχουν γίνει περίγελος.
Δυο λύσεις υπάρχουν.
Είτε να αναλάβουν δράση σύντομα οι κομματικοί, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ για να τρέξουν τα πράγματα όπως εκείνοι ξέρουν.
Είτε, να τα βουλιάξουν στα ήδη πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Το πείραμα πάντως δεν φαίνεται να βγαίνει…
Κ.Ρ.

Η χώρα χρειάζεται όραμα, ηθική και εθνική ανάταση

factorx

Η μεγαλύτερη ζημιά που έχει κάνει ο κ. Παπανδρέου στην Ελλάδα και στους Έλληνες, δεν είναι ότι μας παρουσίασε στην οικουμένη ως διεφθαρμένους και τεμπέληδες.
Ούτε, ότι περιφέρεται στα διεθνή φορά, παριστάνοντας τον μεγάλο διαπραγματευτή, ενώ στην ουσία παρακαλάει για βοήθεια.
Η μεγαλύτερη ζημιά είναι ότι τους τελευταίους μήνες ένας ολόκληρος λαός έχει χάσει την αυτοεκτίμησή του.
Έχασε την περηφάνια και την ελπίδα.
Δεν πιστεύει πια ότι μπορεί να τα καταφέρει!
Ανέχεται να τον προσβάλλουν, να τον υποτιμούν, να τον απαξιώνουν.
Έχουμε γίνει ο διεθνής περίγελος.
Το παράδειγμα προς αποφυγήν.
Και δεν αντιδράμε!
Έτσι, περιμένουμε από τους τρίτους να μας σώσουν επειδή δεν μπορούμε να σωθούμε μόνοι μας.
Έχετε δεί κανένα χαρούμενο και αισιόδοξο πρόσωπο τους τελευταίους μήνες;
Σε όποια παρέα και να βρεθείς, με όποιον και να συζητήσεις, όλοι δεινά προφητεύουν και τα χειρότερα σκέφτονται.
Οδηγούμαστε στην εθνική κατάθλιψη.
Μου προκαλεί μεγάλη εντύπωση αυτή η παρατεταμένη σιωπή του πνευματικού κόσμου της χώρας.
Μερικές σκόρπιες φωνές εδώ και εκεί, αλλά τίποτα περισσότερο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που βρισκόμαστε σε κρίσιμο σταυροδρόμι.
Όμως, η Ελλάδα δεν είναι μια «τρύπα στη γεωγραφία», ούτε μια αμελητέα ποσότητα στην ιστορία.
Έρχεται από μακριά.
Έχει ιστορία και πολιτισμό.
Προσέφερε στην οικουμένη αξίες πανανθρώπινες.
Πρόσφατα μου είπε κάποιος φίλος μου: «εσείς οι Έλληνες έχετε μερικά από τα ισχυρότερα brand names in human history».
Καιρός να τα ανακαλύψουμε και να στηριχθούμε εκεί για να ανακάμψουμε!
Να βγούμε απ’ το φαύλο κύκλο και να κοιτάξουμε μπροστά!
Πέρα….
Στη γαλάζια θάλασσα του Αιγαίου…
Εκεί που άρχισαν όλα.
«Τα θεμέλιά μου στα βουνά
Και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους
Και πάνω τους η μνήμη καίει
Άκαυτη βάτος»
Η χώρα χρειάζεται όραμα, ηθική και εθνική ανάταση.
Χρειάζεται και ηγεσία.
Χρόνια Πολλά σε όλους
Κώστας Ροδινός

25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 - 25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΣΥΝΤΟΜΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ

Αναβάλλεται για τον Ιούνιο η “σωτηρία” της Ελλάδας;

factorx

Για ακόμη μια φορά η Ευρώπη στέκεται κατώτερη των περιστάσεων απέναντι στην οικονομική κρίση και τις αγορές που κάνουν πάρτι με φόντο την κατάρρευση της Πορτογαλίας. Η Σύνοδος Κορυφής που όλοι περίμεναν -κι εδώ στην Ελλάδα- ως πρώτο βήμα για διέξοδο από την οικονομική κρίση, θα είναι μάλλον ξαναζεσταμένη “σούπα” και απλά επικύρωση όσων είχαν αποφασιστεί στις 11 Μαρτίου. Οι ηγέτες της Ευρώπης θα αναλωθούν και πάλι σε ευχολόγια, θα ξαναμασήσουν τις υποσχέσεις για τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης και τα λεφτά με τα οποία πρέπει να ενισχυθούν και θα μεταθέσουν τις όποιες αποφάσεις για τη Σύνοδο του Ιουνίου,κάτι σαν όνειρο θερινής νυκτός δηλαδή.

Να υπενθυμίσουμε ότι μέσα στις αποφάσεις περιλαμβάνονται και τα σχέδια επιμήκυνσης του δανείου της Ελλάδας με μείωση των επιτοκίων. Αυτό σημαίνει ότι μετατίθεται και το όποιο σχέδιο σωτηρίας της ελληνικής οικονομίας, η οποία πάει από το κακό στο χειρότερο και η κυβέρνηση ετοιμάζει νέο σκληρό πακέτο μέτρων.

Η εμπλοκή που παρουσιάστηκε τις τελευταίες ημέρες και οδηγεί στην αναβολή των αποφάσεων, έχει πολλές αιτίες.

Η πρώτη είναι ότι ορισμένες χώρες συνεχίζουν το αντάρτικο κατά της Μέρκελ σε μια σειρά από θέματα. Παράλληλα, χώρες όπως η Φινλανδία δεν μπορούν να λάβουν αποφάσεις καθώς βρίσκεται στην τελική ευθεία για εκλογές. Μην ξεχνάμε επίσης ότι και στη Γερμανία διεξάγονται εκλογές που πιέζουν την Α. Μέρκελ.

Η δεύτερη αιτία είναι η Πορτογαλία και η κατάρρευση της κυβέρνησης που οδηγεί σε εκλογές, αφού πρώτα η χώρα μπει στην ανοικτή αγκαλιά της Τρόικας. Κι εδώ είναι οι βαρύτατες ευθύνες της Ευρώπης η οποία ενώ έβλεπε να έρχεται η μπόρα δεν έκανε τίποτε για να την αποτρέψει. Και μάλιστα, αντί να δείξει δυναμισμό και να λάβει άμεσα αποφάσεις, αναλίσκεται σε θεωρίες και αντιπαλότητες και μεταθέτει για τον Ιούνιο τις αποφάσεις αφήνοντας τις αγορές να κερδοσκοπούν σε βάρος χωρών όπως η Πορτογαλία, η Ελλάδα και η Ιρλανδία.

Η τρίτη αιτία είναι κάποιες παρασκηνιακές κόντρες μεταξύ Μέρκελ και Σαρκοζί οι οποίες προκαλούν ρωγμές στον γαλλογερμανικό άξονα. Ο λόγος είναι ότι ο Γάλλος πρόεδρος τα… έχει πάρει στο κρανίο με την Γερμανίδα Καγκελάριο για την υπόθεση της Λιβύης. Ενώ δηλαδή ο Σαρκοζί εμφανιζόταν ως στρατάρχης και νέος Ναπολέων στην επίθεση κατά του Καντάφι, η Μέρκελ εξέφρασε την πλήρη διαφωνία της και ουσιαστικά δε συμμετέχει στις επιχειρήσεις.

Μέσα σε όλα αυτά πληροφορίες κάνουν λόγο για συμφωνία της Ιρλανδίας με την τρόικα για καλύτερους όρους του Μνημονίου. Ενώ δηλαδή αρχικά είχε δοθεί η εντύπωση της άγριας κόντρας με το νέο πρωθυπουργό της Ιρλανδίας, φαίνεται ότι τα βρίσκουν και οι Ιρλανδοί επιτυγχάνουν κάτι καλύτερο γι’ αυτούς μέσω των διαπραγματεύσεων. Τις οποίες διαπραγματεύσεις αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι ο δικός μας πρωθυπουργός. Αν όντως υπάρξει θετική εξέλιξη για την Ιρλανδία, ειδικά στο θέμα της μη αύξησης της φορολογίας των επιχειρήσεων που ήθελε η Μέρκελ και της μείωσης του επιτοκίου του δανείου της, τότε δημιουργείται μείζον θέμα για την Ελλάδα. Διότι οι Ιρλανδοί θα έχουν πετύχει να διαπραγματευτούν και ο Γ. Παπανδρέου απλά θα κοιτάζει τα τρένα να περνούν. Θα αφήσει να υπάρχει ένα Μνημόνιο που αναθεωρείται προς το χειρότερο, χωρίς να κάνει τίποτε αν και όλοι στην Ελλάδα θέλουν να βελτιωθούν οι όροι του. Προς αυτή την κατεύθυνση και ο Αντώνης Σαμαράς ο οποίος στις συζητήσεις που είχε στις Βρυξέλλες στήριξε το Σύμφωνο Σταθερότητας της Ευρώπης αλλά είπε και πάλι όχι στον Μνημόνιο έτσι όπως έχει διαμορφωθεί για τον ελληνικό λαό.

Τι θα κάνει η κυβέρνηση είναι το ερώτημα. Μια μη απόφαση και μια μετάθεση για τον Ιούνιο επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την παραπαίουσα ελληνική οικονομία η οποία θα γίνει βορά στις ορέξεις των αγορών. Μπορεί να αντέξει μέχρι το καλοκαίρι είναι το ερώτημα, όπως επίσης μπορεί να αντέξει ο ελληνικός λαός και τα νέα -επιπλέον για το 2011-μέτρα που θα πρέπει να ανακοινώσει η κυβέρνηση πριν… φάμε το αρνάκι του Πάσχα;

Σ΄ αυτό το κλίμα επανέρχονται τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών τώρα μάλιστα που το δρόμο άνοιξε και ο Σοσιαλιστής Σώκρατες. Διότι αφού γίνονται στην Πορτογαλία εκλογές με σκοπό να αποφασίσει ο λαός για το πώς πρέπει να κινηθεί η κυβέρνηση, γιατί να μη γίνουν και στην Ελλάδα ώστε οι όποιες αποφάσεις να λάβουν τη λαϊκή νομιμοποίηση;

ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Γράφει η Ολγα Γεριτσίδου

Οποιοσδήποτε άνθρωπος που πραγματικά καθίσει εκτός προπαγάνδας να διαβάσει και να συνεκτιμήσει τα στοιχεία γύρω από την διακυβέρνηση και την ψήφιση νόμων του ΓΑΠ και της κυβέρνησης του, δεν είναι δυνατόν να μην διαπιστώσει την ευρύτατη και πλέον σαδιστική τακτική καμένης γής που εφαρμόζει στην Ελλάδα σε μία λυσσαλέα προσπάθεια να διαλύσει ακόμα και σε βάση συνόρων εάν το πετύχει την Χώρα μας.

Τα στοιχεία πάμπολλα, από απλές μαρτυρίες μέχρι στοιχειοθετημένες μελέτες και εκτιμήσεις ειδικών, καθώς και κάθε στοιχείο που επί τούτου συνέλεγα από το 2008 για κάθε κυβέρνηση που συνέχιζε να σπρώχνει την Ελλάδα εντελώς προδοτικά σε μία πορεία διάλυσης και πλήρους καταστροφής. Κυρίως όμως η καθημερινότητα μας το καταμαρτυρεί, εάν βεβαίως δεν ανήκουμε στους κύκλους στήριξης ΓΑΠ / δικομματισμού / κράτους διαφθοράς όπου όποιος είναι συνδεδεμένος με την υπό έκπτωση βουλή εμμέσως ή αμέσως προστατεύεται από τα κύματα επί κυμάτων καταστροφής που η κυβέρνηση επιβάλλει σε όλους τους υπόλοιπους Έλληνες.

Και επειδή ο Ποινικός Κώδικας είναι σαφής στο τι συνιστά Εσχάτη Προδοσία, και επειδή ο ΓΑΠ έχει επιμελέστατα κάνει ό,τι ..........

μπορεί για να πληρεί τις προϋποθέσεις για την διάπραξη αυτού του αδικήματος, κατέθεσα μήνυση επί Εσχάτη Προδοσία κατ’ αυτού και της κυβερνήσεως του και παντός ετέρου υπευθύνου με ΑΒΜ Δ2011/1369.

Στην μήνυση έχω συμπεριλάβει εκτός από πραγματικά περιστατικά που αποδεικνύουν τον δόλο του ΓΑΠ και της κυβερνήσεως του, μελέτες και επιστημονικές εκτιμήσεις αδιάσειστες που όλως περιέργως δεν προέρχονται μόνο από κρατικά και διεθνή κέντρα αλλά και από την ίδια την κομματική του υποδομή.

Κυριότερα, στην μήνυση έχει συμπεριληφθεί η ίδια η τοποθέτηση ΓΑΠ ενώπιον του νόμου, στην οποία προέβη μέσω της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων που του είχα κάνει, όπου κυριολεκτικά ομολογεί ότι θέτει εαυτόν υπεράνω του Συντάγματος, κάτι στο οποίο υπολόγιζα στην περίπτωση που ήταν αρκετά υπερόπτης ώστε να πει κάτι τέτοιο σε νομικό κείμενο.

Δηλαδή, εντός της μηνύσεως και βάσει των σχετικών εγγράφων και ντοκουμέντων με τα οποία την στηρίζω, έχουμε πλήθος τόπων και χρόνων όπου εντελώς ορισμένα και ουσιαστικά ( όπως δηλαδή ο νόμος απαιτεί ) ο ΓΑΠ και η κυβέρνηση του εμφανίζονται να διαπράττουν Εσχάτη Προδοσία μετά δόλου, εν πλήρη γνώσει και κατά συρροή.

Βεβαίως σε συμπληρωματικό μου υπόμνημα κατά την διάρκεια της προανάκρισης θα προσθέσω και κάθε νέο στοιχείο και απόδειξη των ανωτέρω που θα έχει μέχρι τότε διαπράξει ο ΓΑΠ και η κυβέρνηση του. Επίσης, όποιος συμπολίτης έχει τέτοια στοιχεία τα οποία δεν καλύπτονται στην μήνυση μου ή μπορεί να προσθέσει περισσότερους τόπους και χρόνους διάπραξης του αδικήματος μπορεί εντελώς ανέξοδα να γράψει μία καταγγελία όπου να το περιγράφει και να το πρωτοκολλήσει στην εισαγγελία της περιοχής του με αίτημα να συσχετισθεί η καταγγελία του με την υπόθεση που φέρει τον αριθμό ΑΒΜ που έχω παραθέσει ανωτέρω.

Αυτή η μήνυση βάσει της αυτεπάγγελτης φύσεως της αλλά και του εύρους των πόσων το έγκλημα αυτό βλάπτει έχει δυνατότητα αποδείξεως έννομου συμφέροντος για κάθε Έλληνα Πολίτη ο οποίος επιθυμεί την δίωξη του ΓΑΠ και της κυβερνήσεως του αλλά και επίσης κάθε προηγούμενης κυβέρνησης που υποβοήθησε τον ΓΑΠ ή ενορχήστρωσε την κατάσταση αυτή μαζί του ή κατά / προς προετοιμασία της καταστάσεως αυτής.

Ο εισαγγελέας βάσει της δικονομίας είναι υποχρεωμένος να αρχίσει έρευνα. Επίσης, για το έγκλημα αυτό δεν απαιτείται άδεια διώξεως από την βουλή. Για να θέσει ο εισαγγελέας στην υπόθεση στο αρχείο οφείλει βάσει νόμου να βγάλει σκεπτικό το οποίο να μην επιδέχεται ακύρωση / αναίρεση, κάτι ουσιαστικά αδύνατο δεδομένης της υποθέσεως. Εάν λοιπόν συμβεί αυτό κατευθείαν μπορούμε και θα προσφύγουμε στα διεθνή δικαστήρια με περαιτέρω προσφυγή ότι η δικαιοσύνη είναι υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης.

Σε κάθε άλλη περίπτωση η υπόθεση θα παραπεμφθεί και θα εισαχθεί στο ακροατήριο.

Για όποιον ενδιαφέρεται, το κείμενο της μήνυσης βρίσκεται εδώ : http://www.humansupport.gr/gr_kataggelies_more.php?katag=24 .

Πολύ σύντομα θα σκανάρω και όσα από τα σχετικά δεν είναι ήδη ψηφιοποιημένα και στο διαδίκτυο.

Καταδίκη αλλά ουσιαστικά και μόνο η παραπομπή θα θέσει υπό καθεστώς ακυρότητας κάθε νομοθέτημα, σύμβαση και συμφωνία που έχει συνάψει αυτή η προδοτική κυβέρνηση, η οποία πλέον παρανόμως θα έχει προχωρήσει σε αυτές. Ρήτρες λοιπόν και απαιτήσεις όπως αυτές εντός του μνημονίου δεν θα ισχύουν αφού και το σύνολο του μνημονίου θα έχει καταστεί άκυρη συμφωνία ενός απλού προδότη.

Ο Πρωθυπουργός νοιάζεται για τον λαό, ή για τους τραπεζίτες;

factorx

Συνηθίζεται μια κυβέρνηση δημοκρατικής χώρας, που εκλέγεται μάλιστα με 10 μονάδες διαφορά, να είναι κυβέρνηση του λαού και να δρα για το καλό του. Όχι να είναι κυβέρνηση των τραπεζών, ούτε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της τρόικας και όποιου άλλου θέλει να βάλει πόδι στην Ελλάδα.

Η σημερινή κυβέρνηση αποφάσισε να είναι υπηρέτης δύο αφεντάδων. Του ΔΝΤ και των τραπεζών, κι αυτό το αποδεικνύει κάθε φορά που παίρνει αποφάσεις. Διότι το Μνημόνιο, όπως όλοι λένε πλέον, ήταν μια απόφαση που εξυπηρετούσε τις διαλυμένες τράπεζες στην Ελλάδα. Οι οποίες ανοίχτηκαν παντού, έκαναν τα παιχνίδια τους και στη συνέχεια ζήτησαν την ελεημοσύνη της κυβέρνησης η οποία μέχρι σήμερα ανέρχεται σε δεκάδες δις ευρώ. Τα οποία φυσικά δεν πήγαν στην ανάπτυξη, δεν πήγαν στα δάνεια σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά, αλλά έκλεισαν τις μαύρες τρύπες των τραπεζιτών.

Κάτω από το σκεπτικό αυτό, λειτουργεί τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση. Κι αντί να ακούμε τον πρωθυπουργό να λέει ότι η αναδιάρθρωση, η πτώχευση ή οτιδήποτε άλλο θα διαλύσει τη χώρα, θα καταστρέψει τον κόσμο, θα φέρει ανείπωτη φτώχεια και ανεργία, θα γίνουμε Αργεντινή ή ακόμη χειρότερα, τι είπε ο κ. Παπανδρέου. Σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Stern που θα κυκλοφορήσει αύριο, ο πρωθυπουργός λέει ότι «η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θα οδηγούσε πιθανότατα στην κατάρρευση των ελληνικών τραπεζών».

Ούτε κουβέντα για τον κόσμο. Ή μήπως ταυτίζει τις τράπεζες με το λαό; Διότι να καταλάβουμε ότι πράγματι μια αναδιάρθρωση θα έφερνε «κούρεμα» στα ομόλογα που έχουν οι ελληνικές τράπεζες και οι οποίες θα καλούνταν να καλύψουν. Κάποιες δε θα τα κατάφερναν, κάποιες θα ξέφευγαν ξώφαλτσα.

Όχι όμως να λέμε ότι δε θα κάνουμε αναδιάρθρωση για να μην καταστραφούν οι τράπεζες. Στο κάτω – κάτω ας συγχωνευτούν, ας ενωθούν για να γίνουν ισχυρές κι όχι να περιμένουν το τσουνάμι να έρθει.

Ο απλός κόσμος που έχει δεχθεί απίστευτα μέτρα κι έχει κάνει τεράστιες θυσίες, με ποιο τρόπο μπορεί να αντιδράσει στη λαίλαπα; Ζήτησε από την κυβέρνηση βοήθεια, όπως οι τράπεζες; Όχι, προσπαθεί μόνος του να τα βγάλει πέρα και σε μια πιθανή αναδιάρθρωση πάλι μόνος του θα παλέψει με την ανεργία, τη φτώχεια, την περικοπή μισθών.

Μια κυβέρνηση λοιπόν πρέπει να εστιάζει στις επιπτώσεις στον ελληνικό λαό, όχι να κλαίγεται για τους κακόμοιρους τους τραπεζίτες. Ας βάλουν κι αυτοί κάποια λεφτά από τα τεράστια ποσά που συσσώρευσαν την εποχή της ελληνικής φούσκας.

Ο λαός με τις πενταροδεκάρες είναι αυτός που θα πληγεί. Ας αφήσει λοιπόν ο κ. Παπανδρέου την υπεράσπιση των συμφερόντων των τραπεζών, κι ας κοιτάξει πως θα κυβερνήσει για τη χώρα και τους πολίτες.

2ο Πανελλήνιος Μαθητικός Διαγωνισμός για την Ιστορία των Ελλήνων του Πόντου

Η Συντονιστική Επιτροπή Νεολαίας της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος και το Ερευνητικό Κέντρο του Αγίου Γεωργίου Περιστερεώτα... με την στήριξη της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης και του Συλλόγου Ποντίων Φοιτητών και Σπουδαστών Θεσσαλονίκης σας προσκαλούν στην εκδήλωση για τη βράβευση των μαθητών που διακρίθηκαν στον 2ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό με θέμα την Ιστορία των Ελλήνων του Πόντου.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 26 Μαρτίου 2011 και ώρα 11.00 π.μ. στην Αίθουσα Τελετών του παλαιού κτιρίου της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ.

Πρόγραμμα εκδήλωσης

11:00 Χαιρετισμοί από:
- Τον Α΄ Αντιπρόεδρο της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος κ. Κωνσταντίνο Αλεξανδρίδη
- Τον Υπεύθυνο του Ερευνητικού Κέντρου «Αγίου Γεωργίου Περιστερεώτα» κ. Θεοδόση Κυριακίδη
- Τον Πρόεδρο της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης κ. Κωνσταντίνο Αποστολίδη
- Τον Πρόεδρο της Συντονιστικής Επιτροπής Νεολαίας της Π.Ο.Ε. κ. Γρηγόρη Κεσαπίδη
11:10 Χαιρετισμός και ομιλία από τον Ομότ. Καθηγητή Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και Πρόεδρο της Επιτροπής Αξιολόγησης κ. Ευστάθιο Πελαγίδη
11:20 Προβολή οπτικοακουστικού υλικού
11:25 Βράβευση μαθητών Δημοτικού - Βράβευση μαθητών Γυμνασίου
11:40 Ανάγνωση έκθεσης 1ου Βραβείου
11:50 Ανοιχτή συζήτηση – ερωτήσεις
11:55 Προβολή οπτικοακουστικού υλικού
12:00 Βράβευση μαθητών Λυκείου
12:15 Ανάγνωση έκθεσης 1ου Βραβείου
12:25 Ανοιχτή συζήτηση – ερωτήσεις
12:35 Ευχαριστίες και αναφορά στον 3ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό
12:45 Κλείσιμο εκδήλωσης -Προσφορά ποντιακών εδεσμάτων (Ευγενική προσφορά της εταιρείας παραδοσιακών προϊόντων Βερμίου Γης)

ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ

Βασίλης Τριανταφυλλίδης (Χάρρυ Κλυνν)

Ο συγγραφέας, ο ποιητής, ο δημιουργός

Την Πέμπτη 11 Μαΐου 2006 και ώρα 21.30 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών

Η ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΛΕΣΧΗ ΑΘΗΝΩΝ
θα τιμήσει τον ποιητή Βασίλη Τριανταφυλλίδη

Για το λογοτεχνικό έργο του Πόντιου καλλιτέχνη και δημιουργού θα μιλήσουν ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο Γιάννης Κακουλίδης, ο Κώστας Γεργουσόπουλος και ο Μίμης Ανδρουλάκης

Αποσπάσματα του λογοτεχνικού του έργου θα διαβάσουν οι ηθοποιοί:
Εύα Κοταμανίδου
Ελένη Γερασιμίδου
Παύλος Κοντογιαννίδης
Αντώνης Καφετζόπουλος

Την εκδήλωση θα προλογίσει ο Υπουργός Πολιτισμού κ. Γεώργιος ΒουλγαράκηςΜετά την εκδήλωση θα ακολουθήσει μικρή δεξίωση με ποντιακά εδέσματα και ο Χάρρυ Κλυνν θα υπογράψει βιβλία του για τους παρευρισκόμενους φίλους του.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

Δημήτρης Μελισσανίδης
Πρόεδρος

Σάββας Καλεντερίδης
Γενικός Γραμματέας

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ

Αγαπητοί φίλοι

Θέλω να σας ευχαριστήσω μέσα από την Ποντιακή μου καρδιά για τη σημερινή σας παρουσία και για την εξαιρετική τιμή που μου επιφυλάξατε.

Δεν έχω συνηθίσει σε τέτοιες τιμές και για να είμαι ειλικρινής, μπορώ να πω ότι τις αποφεύγω κιόλας.

Ίσως, γιατί πιστεύω ότι δεν είναι είδος προς διαφήμιση η λογοτεχνία κι ας διαφωνεί καμιά φορά με την άποψή μου αυτή ο εκδότης και φίλος μου Θανάσης Καστανιώτης.

Όταν, όμως, η τιμή προέρχεται από την Εύξεινο Λέσχη Αθηνών φαίνεται ότι τα πράγματα αλλάζουν. Πέστε το αδυναμία, πέστε το περηφάνια, πέστε το ανάγκη προσωπική…

Έτσι μάλλον αισθάνομαι την τιμή αυτή… Σα λόγο καλό δικών μου ανθρώπων…

Ποιος είναι εκείνος που θα αρνιόταν τον καλό λόγο της μάνας του;

«Έμορφα τα ιστορίας και τα τραγωδίας ντο λες πουλόπο μ’, δέβασον κι άλλο…»

(Ωραίες οι ιστορίες και τα ποιήματά σου, πουλάκι μου, διάβασέ μου κάτι ακόμα)

Αυτά τα λόγια μου έλεγε η μάνα μου, η θεία Κίτσα, κάθε φορά που τις διάβαζα κάποιο απ’ τα ποιήματά μου… Κι εγώ τις διάβαζα κι άλλα γιατί η μάννα μου δεν μπορούσε να τα διαβάσει μόνη της… Ήταν αγράμματη…

Έχετε λοιπόν μπροστά σας, αγαπητοί φίλοι, έναν ποιητή που ο πρώτος του «αναγνώστης-ακροατής» ήταν αγράμματος!

Πάλι καλά, γιατί υπάρχουν και ποιητές «άδοξοι που ΄ναι», που δεν έχουν ούτε καν την τύχη αυτή… Ο μοναδικός αναγνώστης τους είναι ο εαυτός τους!

Μήπως, όμως, όμως, είναι καλότυχοι οι ποιητές που δεν έχουν αναγνώστες;

Μπορεί… Δεν εξαρτώνται απ΄αυτούς, δε χρειάζεται να καταφύγουν σε εφευρήματα και εντυπωσιασμούς για να συζητηθούν, για να αρέσουν…

Γιατί, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, η ποίηση, η λογοτεχνία επί το γενικότερο, στις μέρες μας οδηγείται και τείνει να γίνει αξεσουάρ του life style!!!

Ζούμε σε μια εποχή ανωριμότητας του πολιτισμού μας, αγαπητοί φίλοι, που επιτρέπει στο 10% του πληθυσμού του πλανήτη να ελέγχει το 90% του παγκόσμιου πλούτου, αφήνοντας εκατομμύρια ανθρώπων σε παντελή ένδεια.

Ποτέ καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας, το άτομο δεν ήταν τόσο φιλανθρωπικά απάνθρωπο όσο σήμερα.

Στην Ευρώπη του Διαφωτισμού προτιμούν να πετούν τα γαλακτοκομικά προϊόντα για να κρατήσουν την τιμή αγοράς τους υψηλή, παρά να μοιραστούν την αφθονία της παραγωγής με τους πεινασμένους του κόσμου.

Είμαστε, δυστυχώς, ένας πολιτισμός ανθρώπων που καταναλώνουν και σπαταλούν…

Γιατί, λοιπόν, η λογοτεχνία να έχει καλύτερη τύχη από οποιοδήποτε άλλο καταναλωτικό προϊόν;

Η παγκοσμιοποιημένη εποχή μου, μου λέει ότι έχω ανατραφεί με τη νοοτροπία ότι δεν είμαι μέρος της φύσης, και ότι δεν προσδιορίζω τις ανάγκες μου με εκείνους των αναγκών της φύσης.

Αυτή η νοοτροπία μπορεί να μην ήταν αρκετά αληθινή το 1900, αλλά είναι σίγουρα πολύ αληθινή το 2000…

Η ποίηση είναι ένας αρχαίος τρόπος έκφρασης. Ακόμη και πριν από την ανάπτυξη της γραφής, οι πρωτόγονες κοινωνίες πέτυχαν τις ποιητικές ερμηνείες της θρησκευτικής, ιστορικής, και πολιτιστικής συνειδητοποίησής τους και τις παρέδωσαν στην επόμενες γενεές σε ύμνους και αφηγηματικά ποιήματα.

Ο κόσμος αλλάζει και εξελίσσεται με ρυθμούς ασύλληπτους. Μέσα στα τελευταία εκατό χρόνια, η ανθρωπότητα έχει δει απίστευτες αλλαγές και εντυπωσιακές προόδους στην τεχνολογία και στην ιατρική που έχουν βελτιώσει τον τρόπο ζωής και τη μακροζωία σχεδόν κάθε ατόμου.

Οι παππούδες και γιαγιάδες μας ούτε στα όνειρά τους δε θα μπορούσαν να φανταστούν τον κόσμο που ζούμε σήμερα… Όπως αυτό που μέλλει να έρθει, είναι σχεδόν ασύλληπτο σε μας τώρα.

Σε αυτόν τον κόσμο, για το μόνο πράγμα που μπορούμε να είμαστε βέβαιοι είναι ότι όλα θα αλλάξουν.

Μέσα, όμως, σ΄αυτούς τους ιλιγγιώδεις μετασχηματισμούς, όπως λέει ο William Wordsworth, ο ποιητής παραμένει ο βράχος της υπεράσπισης της ανθρώπινης φύσης ή η πλήρης και πραγματική αλήθεια, όπως λέει ο Eliot.

Είναι καταπληκτικό και αξιοθαύμαστο ότι ένας μεγάλος ποιητής μπορεί εκατό χρόνια πριν, να γράψει λέξεις και έννοιες που μπορούν να μας πουν περισσότερα για το παρόν και λιγότερα για παρελθόν.

Τα αθάνατα χαρακτηριστικά της ποίησης από τους Ομηρικούς χρόνους μέχρι σήμερα, όσο παράξενο κι αν ακούγεται, έχουν μεγαλύτερη σχέση με το σήμερα από την εποχή που γράφτηκαν.

Ως άτομα, όλοι προσπαθούμε να βρούμε την ηχώ και τις εξαρτήσεις μας σε έναν κόσμο πέρα από το παρόν, σε ένα κόσμο πέρα κι από μας ακόμα.

Όλοι επιδιώκουμε να βρούμε ένα σημάδι, μια κατεύθυνση…

Στην επιδίωξή μας αυτή το όχημα διαφυγής είναι η ποίηση και ίσως ο μοναδικός τρόπος να αντιμετωπίσουμε την τη σύγχυση της εποχής που ζούμε.

Στις κοινές παραδόσεις της διαπιστώνουμε ότι δεν είμαστε μόνοι στην αναζήτησή μας για να βρούμε την έννοια στις ζωές μας.

Σε ένα παγκόσμιο σύνολο αγνώστων και μυστικών, η ποίηση γίνεται τρόπος και μέσο της επιβίωσης.

Μέσω της ποίησης, μαθαίνουμε να εξετάζουμε την αλλαγή, να δεχόμαστε τη χαρά και τη θλίψη, τη ζωή και το θάνατο…

Ίσως η ποίηση να είναι ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο μπορούμε να προσεγγίσουμε την μεμονωμένη και συλλογική ασυναίσθητη εμπειρία της ζωής.

Συνεχής αλληλουχία

Ζωής και θανάτου

Στο απώτατο όριο

Στην κυριολεξία του χρόνου.

Αρχή και τέλος δεν υπάρχει

Ούτε λάμψη ελέους

Στα τρομαγμένα μάτια των παιδιών

Που φθορίζουν σαν αναμμένα κάρβουνα

Στη νύχτα…

Να ‘μαστε τάχα

Οι λησμονημένες αισθήσεις των Θεών

Ή μήπως η πειραματική δοκιμασία

Στων ουδετέρων τις συσκοτιστικές επιθυμίες;

Στην ατοπία των διλημματικών προσωπείων

Ξεψυχάει το παραλήρημα

Της δολίας παραβάσεως,

Όρκος ψευδής,

Παρότρυνση και εξορκισμός,

Δαίδαλος παραπλανητικών επιχειρημάτων

Και κανόνων καθιερωμένων,

Δευτέρα φύσις

Απόπειρας απεγνωσμένης.

Με την απόκρυφο κατάρα της αιωνίας ζωής

Κληροδότησαν τις προσδοκίες του μέλλοντός μας

Οι ομφαλοσκόποι με τις λευκές μπλούζες…

Με των προφητών τα πυρετικά οράματα

Την μεγαληγορία των προκαθημένων

Και των αλχημιστών την ουτοπία

Μας αποπλάνησαν οι επικυρίαρχοι

Και μας εγκατέλειψαν απερίβλητους

Υπήκοους σ΄έναν κόσμο άπειρο,

Κεκοσμημένο,

Όπως τον φαντάστηκαν

Οι δημεγέρτες και οι κομπογιαννίτες…

Σας ευχαριστώ

ΟΠΟΥ ΦΥΓΕΙ-ΦΥΓΕΙ... ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΩ ΠΟΡΤΑ ΘΑ ΤΗΝ ΚΟΠΑΝΙΣΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΡΑΣΥΔΕΙΛΟΙ… ΑΝ ΠΡΟΛΑΒΕΤΕ…

ΞΕΚΟΥΜΠΙΣΤΕΙΤΕ ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ…

Και δε μου λες γλοιωδέστατε και πανύβλακα πρωθυπουργέ του μνημονίου και του υπέρτατου ψεύδους, τι απέγινε εκείνος ο έρμος ο συνταξιούχος που περηφανευόσουν ότι σε σταμάτησε στο δρόμο και σου έδωσε τη σύνταξή του για να σώσεις την πατρίδα;

Και οι κάτοικοι της Σύρου θελήσανε να σε συναντήσουν για να σου δώσουν κι αυτοί το… μισθό τους, αλλά εσύ, πουλημένο αμερικονοτσανάκι, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος, φρόντισες να τους αρπάξεις το μισθό μέσα από την τσέπη τους, ως άλλος ληστής και κοινός κλέφτης του ιδρώτα του Ελληνικού λαού.

Σας κράζουν και σας πετάνε γιαούρτια άθλιοι εφιάλτες, σε λίγο ούτε για κατούρημα δε θα μπορείτε να πάτε χωρίς τη συνοδεία των ΜΑΤ!

Ξεκουμπιστείτε, γλοιώδη υποκείμενα, που έχετε το θράσος να μιλάτε ισονομία και Δημοκρατία!

Ξεκουμπιστείτε, όσο είναι ακόμα νωρίς ή ετοιμαστείτε από τώρα να καθίσετε εκεί που σας αρμόζει… Στο εδώλιο των ξεπουλημένων, των εχθρών του λαού και των δοσίλογων…

ΥΓ

Κι εσύ δολιχοκέφαλε και μωρότατε κυβερνητικέ εκπρόσωπε, πρωταθλητή της πολιτικής μπακατέλας και του σαλιαρίσματος, σταμάτα να προκαλείς και να προσβάλεις βάναυσα τη νοημοσύνη του Ελληνικού λαού μέσα από τη σιγουριά των ξεπουλημένων και ξεδιάντροπων κρατικών καναλιών. Το βήμα της αγοράς ανήκει σε όλους, αν διαθέτεις το στοιχειώδες ψυχικό σθένος και πιστεύεις στις ασυναρτησίες που αβασάνιστα εκστομίζεις, ανέβα και απευθύνσου δια ζώσης στο λαό…

Στο λαό που εσύ και οι του φυράματός σου «χωρίς περίσκεψιν, χωρίς αιδώ», παραδώσατε στους διεθνείς τοκογλύφους «ίνα σταυρωθεί»

Με τη λήξη του μεγάλου ντέρμπι της Δ΄Εθνικής
από τη νικη του Απόλλωνα επί του Οδυσσέα Κορδελιού με σκορ 2-0. Ο Απόλλων ήταν κλάσεις ανώτερος σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού και νίκησε πιό εύκολα από ότι δείχνει το σκορ, ανεβαίνοντας έτσι στους 69 βαθμούς, αφήνοντας τον Οδυσσέα στους 65.

Μετά την οικονομική εξαθλίωση μας πάει και σε πόλεμο!

Ο τραγικά ανεπαρκής και επικίνδυνος πρωθυπουργός του προτεκτοράτου της Ελλάδος, μετά την οικονομική εξαθλίωση που επέβαλλε στους πολίτες που τον ανέδειξαν χάρη στα ψέματά του, τα μνημόνια, τις περικοπές μισθών, την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας μας, (μην ανησυχείτε τα βασικά κυριαρχικά μας δικαιώματα δεν τα εκχωρήσαμε αν και δεν ξέρουμε ακριβώς ποια είναι αυτά…), την μυστική διπλωματία σε όλα τα ανοιχτά εθνικά μας ζητήματα, την βίαιη καταστολή κάθε αντίδρασης (βλ. Κερατέα), την απίστευτη και άνευ προηγουμένου προπαγάνδα, και την ισοπέδωση κάθε είδους κοινής λογικής, προχώρησε κι ένα βήμα παραπέρα…

ΜΑΣ ΣΕΡΝΕΙ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ !!!!

Σε έναν πόλεμο που η Ελλάδα δεν έχει κανέναν λόγο να εμπλακεί! Για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο της Κορέας η Ελλάδα παίρνει μέρος σε έναν πόλεμο απ’τον οποίο δεν έχει κάποιο συμφέρον. Απλά γιατί αυτό του ζήτησαν τα αφεντικά του. Πώς εξηγείται αλλιώς αυτή η εμπλοκή; Μέχρι πριν τα ξεκινήσουν οι ταραχές στην Λιβυή ο Καντάφι ήταν σύμμαχος και σύντροφος του ΓΑΠ, τώρα ξαφνικά μετατράπηκε σε στιγνό δικτάτορα..
Τα ΜΜΕ ξεκίνησαν την γνωστή προπαγάνδα τους και την ακατάσχετη μπουρδολογία κάθε είδους ειδικού μαϊντανού. Κανείς δεν αναρωτήθηκε γιατί να στείλουμε εκεί ελληνικό στρατό, αλλά το αντιμετωπίζουν όλοι σαν κάτι το απολύτως φυσικό. Κανείς τους δεν αναρωτήθηκε το αυτονόητο, τί στο καλό κερδίζουμε σαν χώρα στέλνοντας F-16 στην Λιβυή; Όσο για τις γελοίες ανακοινώσεις που κυκλοφόρησαν από την κυβέρνηση και αναπαρήχθησαν τις τελευταίες ώρες από τα ΜΜΕ, ότι δήθεν η Ελλάδα υπαναχώρησε και δεν θα στείλει τελικά πολεμικά αεροπλάνα στη περιοχή είναι ο ορισμός της διαστρεβλωμένης είδησης, μια που αφορά ΜΟΝΟ την πρώτη φάση των επιχειρήσεων και όχι τις επόμενες που θα διεξαχθούν τις επόμενες μέρες…
Όλοι το ξέρουν ότι στην πολιτική δεν χωρούν συναισθηματισμοί, ακόμη και ηθικότητες. Καμία από τις χώρες που λαμβάνουν μέρος δεν πάει εκεί για τον λαό της Λιβυής. Αυτά είναι για τα μέσα και το πόπολο… Όλοι όσοι εμπλέκονται έχουν να κερδίσουν οικονομικά και γεωστρατηγικά, εκτός από εμάς… Όσες δεν έχουν συμφέροντα να εμπλακούν, απλά δεν μπλέκονται! Εμείς συμπεριφερόμαστε σαν το χαζό παιδί που όπου του λένε πηγαίνει!!!
Δείτε την Τουρκία και παραδειγματιστείτε για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζει μια χώρα τέτοιες καταστάσεις! Προβάλλει αντιστάσεις, όχι μόνο για εσωτερική κατανάλωση αλλά γιατί διεκδικεί ότι περισσότερο μπορεί να λάβει προκειμένου να βοηθήσει ΗΠΑ-Ευρώπη-ΝΑΤΟ. Και όπως πάντα στο τέλος θα το πάρει για να δώσει τα ελάχιστα ανταλλάγματα…
Εμείς τί πήραμε κε πρωθυπουργέ; Την επιμήκυνση και την μείωση του επιτοκίου που “ πετύχαμε” τις οποίες έτσι κι αλλιώς θα μας έδιναν; Ή μήπως και εν όψει της Συνόδου της 25ης Μαρτίου θα επαναδιαπραγματευτούμε εξολοκλήρου τους όρους του Μνημονίου;
Μήπως τελικά είμαστε οι βλάκες της ιστορίας και θα την πάθουμε σαν την εταίρα που χτυπούσε το κεφάλι της όταν έμαθε ότι οι άλλες πληρώνονται; Ποια είναι τα οφέλη τελικά για να συμμετάσχουμε στην σφαγή ενός λαού που την ονομάζουμε απελευθέρωση;
Η κυβέρνηση αποτελεί πλέον μεγάλο κίνδυνο όχι για την χώρα μας αλλά και για την ανθρωπότητα!