Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΑ ΕΙΠΑΝ ΑΠΟ ΤΟ 1927!!!


Εικόνα
Από την ποιητική συλλογή του Κώστα Καρυωτάκη ΕΛΕΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΑΤΙΡΕΣ το 1927

ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΠΟΥ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Λευτεριά, Λευτεριά σχίζει, δαγκάνει
τους ουρανούς το στέμμα σου. Το φως σου,
χωρίς να καίει, τυφλώνει το λαό σου.
Πεταλούδες χρυσές οι Αμερικάνοι,
λογαριάζουν, πόσα δολάρια κάνει
σήμερα το υπερούσιο μέταλλό σου.

Λευτεριά, Λευτεριά, θα σ' αγοράσουν
έμποροι και κονσόρτσια κι εβραίοι.
Είναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη,
πολλές οι αμαρτίες, που θα διαβάσουν
οι γενεές, όταν σε παρομοιάσουν
με το πορτραίτο του Dorian Gray.

Λευτεριά, Λευτεριά, σε νοσταλγούνε,
μακρινά δάση, ρημαγμένοι κήποι,
όσοι άνθρωποι προσδέχονται τη λύπη
σαν έπαθλο του αγώνος, και μοχθούνε,
και τη ζωή τους εξακολουθούνε,
νεκροί που η καθιέρωσις του λείπει.

ΕΜΕΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ από το ΒΗΜΑ: «Τι θέλετε; Να πουλήσω την Πελοπόννησο;»

Toυ Στέφανου Μυτιληναίου, στο tsantiri.gr

Με τον εμετικό πρωτοσέλιδο τίτλο «Τι θέλετε; Να πουλήσω την Πελοπόννησο;», φράση που την αποδίδει στον Γιώργο Παπανδρέου στη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες, κυκλοφορεί Το ΒΗΜΑ της Κυριακής, 31 Ιουλίου. Οι ξεδιάντροποι κυβερνητικοί απολογητές του «λαμπρακέικου» προσπαθούν με αυτά τα απαράδεκτα πρωτοσέλιδα να τρομοκρατήσουν το λαό και συνάμα να παρουσιάσουν ως… πατριώτη τον κατοχικό πρωθυπουργό!

Για το δημοσιογραφικό υπόκοσμο που σκαρφίστηκε αυτή τη ξεφτίλα τι να πούμε; Υπόκοσμος!… Αρκεί!

Ωστόσο, θα σχολιάσουμε επιγραμματικά τη ρήση που αποδίδεται στον Πρωθυπουργό:

1. Η Πελοπόννησος δεν είναι του Γιωργάκη να την πουλήσει, ούτε τα νησιά, και αν τολμήσει κανείς να υποδουλώσει ή να ξεπουλήσει την πατρίδα μας, να ξέρει καλά, ότι θα πάρουμε τα όπλα για να υπερασπιστούμε τη γη μας! Καταλάβατε καθάρματα;

2. Αυτή είναι η ρήση που θα κυνηγά τον Γιωργάκη μέχρι να πεθάνει και θα τον χαρακτηρίζει στα βιβλία ιστορίας του μέλλοντος. Αν θυμόμαστε τον πατέρα του από το «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» και «Δεν διεκδικούμε τίποτα, δεν παραχωρούμε τίποτα», ο Γιώργος θα μείνει στην ιστορία -φρόντισε Το ΒΗΜΑ να καταγραφεί- ως ο άνθρωπος που πήγε στην Ευρώπη γονατιστός και έφθασε να διαπραγματεύεται, ως φοβισμένο ανδρείκελο, τη γη μας! Εάν δεν την είπε τη φράση, για να είμαστε δίκαιοι, τότε πρόκειται για αισχρή προβοκάτσια της φυλλάδας του Ψυχάρη και του Πρετεντέρη, ή για μια ακόμη τρανταχτή ηλιθιότητα του περιβόητου επικοινωνιακού επιτελείου του Μαξίμου!

3. Δεν θέλουμε άλλους ξενόδουλους στον τόπο, δεν θέλουμε άλλους προσκυνημένους! Να τελειώσει η ξεφτίλα τώρα! Να πάμε σε εκλογές και ο,τι βγει! Χειρότερο πράγμα από έναν «Έλληνα» πρωθυπουργό που να λέει τέτοιες μαλακίες στην Ευρώπη, εάν τις είπε, δεν υπάρχει…

Υ.Γ. Ένας εισαγγελέας να διερευνήσει πράξεις εθνικής προδοσίας υπάρχει; Ή μόνο για να κυνηγά τσαντίρηδες στο Σύνταγμα;

Στέφανος Μυτιληναίος

Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

Οχι, δεν μας ζουν οι Γερμανοί!!!


Του Γιώργου Δελαστίκ
Ενας ακόμη μύθος κατέρρευσε πριν από λίγες ημέρες, όταν γνωστοποίησε στοιχεία το Διεθνές Χρηματοοικονομικό Ινστιτούτο (IIF), το οποίο συμπεριλαμβάνει τις 400 μεγαλύτερες τράπεζες (και ασφαλιστικές εταιρείες) του κόσμου. Ο μύθος αφορά το ελληνικό δημόσιο χρέος και τα υποτιθέμενα τεράστια δάνεια που έχει πάρει η Ελλάδα από ιδιωτικές ξένες τράπεζες. Παραμύθι!

Παρόλο που η λίστα που δημοσιεύθηκε δεν είναι πλήρης....
γιατί αφορά μόνο εκείνες τις τράπεζες που δέχθηκαν ήδη να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, ενώ άλλες ιδιωτικές τράπεζες δεν έχουν ακόμη αποφασίσει τι θα κάνουν, οι αριθμοί είναι καταλυτικοί. Το ίδιο και τα πολιτικά συμπεράσματα. Οχι, δεν μας ζουν οι ξένες ιδιωτικές τράπεζες! Σε καμία απολύτως περίπτωση. Ιδίως δε οι γερμανικές, ούτε κατά διάνοια. Οι ελληνικές τράπεζες είναι αυτές που κατέχουν πολύ περισσότερα ελληνικά κρατικά ομόλογα από τους ξένους τραπεζικούς γίγαντες.

Ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι. Στη λίστα που δημοσίευσε το IIF περιλαμβάνονται ελληνικές και ξένες τράπεζες που κατέχουν αξίας πάνω από 78 δισεκατομμύρια ευρώ ελληνικά κρατικά ομόλογα.

Εξι ελληνικά τραπεζικά ιδρύματα (Εθνική, Eurobank, Πειραιώς, Αγροτική, Alpha Bank και Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο) κατέχουν ομόλογα αξίας σχεδόν 55 δισ. ευρώ και 15 ξένοι τραπεζικοί κολοσσοί κατέχουν ομόλογα αξίας μικρότερης από 24 δισ. ευρώ! Ούτε καν τα μισά των ελληνικών τραπεζών!

Οι έξι προαναφερθείσες ελληνικές τράπεζες κατέχουν τις έξι πρώτες θέσεις της λίστας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και ο μεγαλύτερος ξένος πιστωτής του ελληνικού κράτους, η γαλλική τράπεζα BNP Paribas (5,23 δισ.), υπολείπεται της τελευταίας ελληνικής, που είναι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (5,31 δισ.). Ούτε σύγκριση φυσικά με την Εθνική (18,8 δισ.), τη Eurobank (8,8 δισ.), την Πειραιώς (8,2 δισ.) ή την Αγροτική (7,85 δισ.).

Οσο για τις τέσσερις πρώτες γερμανικές τράπεζες που εμφανίζονται σε αυτήν τη λίστα που δημοσίευσε η ισπανική εφημερίδα "Ελ Παΐς", όλες μαζί δεν φτάνουν σε αξία ελληνικών ομολόγων ούτε το... Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο! Επειδή μάλιστα τα στοιχεία αυτά είναι μερικών μηνών, τα ποσά αυτά σήμερα είναι ακόμη μικρότερα για τις γερμανικές τράπεζες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο γερμανικός κολοσσός της Ντόιτσεμπανκ, που στην παραπάνω λίστα εμφανίζεται με 1,8 δισ., στα τέλη Ιουνίου κατείχε ελληνικά ομόλογα αξίας μόνο 1,15 δισ. ευρώ, όπως ανακοίνωσε προχθές η ίδια η τράπεζα αυτή.

Οσοι νομίζουν ότι οι γερμανικές τράπεζες αγοράζουν αφειδώς κρατικά ομόλογα των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου που βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση ώστε μέσω αυτού του τρόπου να διευκολύνουν την πολιτική επιρροή του Βερολίνου, είναι πολύ γελασμένοι, όπως αποδεικνύουν τα στοιχεία.

Η Ντόιτσεμπανκ για παράδειγμα είχε ιταλικά κρατικά ομόλογα αξίας άνω των 8 δισεκατομμυρίων ευρώ στα τέλη του 2010. Μόλις όμως άρχισε να φαίνεται ότι και η Ιταλία έχει οικονομικά προβλήματα, τα ξεφορτώθηκε αμέσως, με αποτέλεσμα στο τέλος Ιουνίου να έχει στην κατοχή της ιταλικά ομόλογα αξίας μικρότερης του 1 δισ. ευρώ!
Και μια και μιλάμε για τη μεγαλύτερη ιδιωτική γερμανική τράπεζα, ας αναφέρουμε ότι η Ντόιτσεμπανκ είχε στα τέλη Ιουνίου κρατικά ομόλογα της Πορτογαλίας αξίας μόλις... 0,15 δισ. ευρώ, της Ιρλανδίας 0,3 δισ. και της Ισπανίας 1 δισ. ευρώ. Συνολικά δηλαδή ούτε 3,5 δισ. ευρώ δεν έχει δώσει η Ντόιτσεμπανκ και στις 5 χώρες μαζί που αθροιστικά έχουν δημόσιο χρέος που ξεπερνάει τα 3,5 τρισεκατομμύρια ευρώ - δεν τους έχει δανείσει δηλαδή ούτε το ένα τοις... χιλίοις! Δεν τα γράφουμε αυτά για να μειώσουμε τη σημασία του δημόσιου χρέους της Ελλάδας και των άλλων χωρών που είναι υπερχρεωμένες και ανήκουν στην Ευρωζώνη. Ούτε θέλουμε να μειώσουμε τον ρόλο του γερμανικού τραπεζικού συστήματος στην Ευρώπη.

Θέλουμε απλώς να φωτίσουμε τα πραγματικά μεγέθη και να διαλύσουμε ορισμένους μύθους που εσκεμμένα κυκλοφορούν από τους Γερμανούς και άκριτα επαναλαμβάνονται από άλλους.

Κόλπο
Πιο "κουρεμένοι" οι Ελληνες!

Η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ είχε απόλυτο δίκιο όταν επέμενε ότι πρέπει να πληρώσουν και οι ιδιωτικές τράπεζες ένα τμήμα του κόστους της ελάφρυνσης του ελληνικού δημόσιου χρέους. Επί της αρχής είχε δίκιο και σωστά έκανε που επέμενε και επέβαλε την άποψή της. Βλέποντας όμως τα στοιχεία διαπιστώνουμε ότι δεν ήταν καθόλου ανιδιοτελής στην επιμονή της, γιατί οι ιδιωτικές τράπεζες που θα πλήρωναν θα ήταν ουσιαστικά... μη γερμανικές και πάνω απ' όλα ελληνικές! Οι γερμανικές τράπεζες έχουν ήδη ξεφορτωθεί τα ελληνικά ομόλογα! Οταν το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο θα χάσει... πέντε φορές περισσότερα από όσα ο θηριώδης κολοσσός της Ντόιτσεμπανκ, αντιλαμβανόμαστε το κόλπο της καγκελαρίου...

Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

ΑΝΑΞΙΟΙ ΕΠAΝΑΣΤΑΣΗΣ



Γιώργος Α. Παπανδρέου: «H ανάγκη σοβαρής περιφερειακής και παγκόσμιας διακυβέρνησης γίνεται αίτημα της εποχής»

Είμαστε Έλληνες ρε;

Πείτε μου τι στο διάολο είμαστε και ανεχόμαστε αυτόν τον αρχιηλίθιο, αυτό το πολιτικό ξέρασμα, αυτό το σκατό, να μας πουλάει ως φτηνιάρικο εμπόρευμα δεκάρας στους πάγκους των τοκογλύφων, να μας υβρίζει, να μας εκβιάζει, να μας απειλεί, να μας ξευτελίζει, να μας προκαλεί…
Έχουμε μέσα μας αίμα; Μας έχει απομείνει στάλα φιλότιμου, ευθιξίας  και παλικαριάς;

Αφού είμαστε ανάξιοι πραγματικής επανάστασης, ανίκανοι να εξεγερθούμε και να στείλουμε στο διάολο το προδοτικό σινάφι του αρχισυνωμότη πράκτορα της παγκοσμιοποίησης, προτιμότερη είναι η ομαδική αυτοκτονία από τον καθημερινό θάνατο και εξευτελισμό…

Ναι ρε… Απομεινάρια Ελλήνων είμαστε, θρασύδειλα ανθρωπάκια της ξευτίλας και της καρπαζιάς έτοιμοι να συμβιβαστούμε έναντι πινακίου φακής με τον βιαστή μας!
Διεφθαρμένα ανθρωπάκια που φτάσαμε στην εσχατιά της ανυποληψίας, γιατί ενώ τα μάτια μας πιστεύουν μόνο αυτά που βλέπουν, τα αυτιά μας ακούνε μόνο αυτά που τους υπόσχονται…
Αυτό το γελοίο πλαδαρό ιδεολογικό μίασμα, αυτή η μάστιγα που λέγεται Γ.Α. Παπανδρέου  είχε το σθένος, με τις πλάτες των ξένων βέβαια, να εφαρμόσει στην ψύχρα πολιτικές και πρακτικές  που δε θα αποτολμούσε ούτε κατά διάνοια εφαρμόσει άλλος πολιτικός.
Αυτό το σίχαμα ξεδιάντροπα πλέον τάσσεται αναφανδόν υπέρ της παγκοσμιοποίησης και έχει το θράσος δημόσια και με κάθε ευκαιρία να το διαδηλώνει!

Αυτό το άδειο τσουβάλι έχει την ψυχή να μας προγκίζει κι εμείς, κότες λειράτες, αναλωνόμαστε σε απεργίες εκτονωτικού χαρακτήρα, πορείες του κώλου, γιαουρτοεκτονώσεις, συζητήσεις «στα λόγια να βρισκόμαστε» και  εξατμισμένες πλατειοσυνάξεις αγανακτισμένων στα λόγια… και σφάξε μας Πασά μου να αγιάσουμε!
Πάρτε τις πέτρες ρε, αρπάξτε στειλιάρια, τούβλα, αγκωνάρια και οτιδήποτε άλλο βρεθεί μπροστά σας και πλακώστε τους…

Η βία θέλει βία και το αίμα – αίμα ρεεε…

Και η άγρια βιασμένη από τους ιθαγενείς κλέφτες πολιτικούς και τους διεθνείς τοκογλύφους…. Η αποτρόπαια σφαγμένη από τη «σοσιαλιστική» μάχαιρα του αρχιμειοδότη, Πατρίδα… ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΙΜΟΡΡΑΓΕΙ….
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΜΑΤΑΙΑ ΧΕΡΙ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ…
Βασίλης Ν. Τριανταφυλλλίδης
(Χάρρυ Κλυνν)

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

Ένα αστέρι πέφτει - πέφτει...

thumb
Του Δημήτρη Μυ
 
Μεγαλύτερη δύναμη στην προσπάθεια για την προώθηση των αλλαγών ζήτησε χτες ο πρωθυπουργός από τους υπουργούς του κατά τη διάρκεια του Υπουργικού Συμβουλίου, προκαλώντας  εύλογα ερωτήματα σχετικά με την κατάσταση και τις δυνατότητες της κυβέρνησης: έχεις δυνάμεις; «καύσιμα»; μήπως «καίει» λάδια;
Στην ομιλία του στους υπουργούς της κυβέρνησής του ο Πρωθυπουργός περιέγραψε ακροθιγώς τη...

 στρατηγική που ακολουθεί: «Τώρα», σημείωσε αναφερόμενος στα αποτελέσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, «πιο απερίσπαστοι από ό,τι μέχρι σήμερα, είμαστε σε θέση να ανοίξουμε όλο και περισσότερο την ατζέντα των μεγάλων θεμάτων και των μεγάλων αλλαγών, που βάζουν τη χώρα μας σε μια διαφορετική τροχιά». Με άλλα λόγια, ο Γ. Παπανδρέου καλεί τους συνεργάτες του να ολοκληρώσουν το έργο που περιγράφεται επ ακριβώς στις δανειακές συμβάσεις και το μνημόνιο που έχει υπογράψει η κυβέρνηση του.
Προφανώς, ο Γ. Παπανδρέου δεν είναι αφελής για να πιστεύει ότι αυτό το έργο-- που εκθεμελιώνει τα οικονομικά δεδομένα ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας-- μπορεί να του εξασφαλίσει πολιτικά κέρδη. Γνωρίζει ότι το μόνο που έχει στη διάθεσή της η κυβέρνηση είναι η πλειοψηφία και ο χρόνος μέχρι τις εκλογές όπως ορίζει το Σύνταγμα. Γνωρίζει ότι οποιαδήποτε πρόωρη προσφυγή στις κάλπες θα σημάνει την πολιτική του καταστροφή. Είναι υποχρεωμένος λοιπόν, να δημιουργήσει και να ζήσει για όσο περισσότερο διάστημα είναι δυνατό την πολιτική ψευδαίσθηση ότι «μέχρι τέλος της θητείας μας, θα προωθήσουμε μεγάλες αλλαγές που ανατρέπουν τα κακώς κείμενα -κακώς κείμενα πολλών ετών, δεκαετιών πολλές φορές- και βάζουν το θεμέλιο για μια χώρα καλύτερη, πιο δίκαιη, πιο δημοκρατική».
Είτε καταφέρει να επιβάλλει τις αλλαγές είτε όχι, ο Γ. Παπανδρέου γνωρίζει ότι το πολιτικό κόστος που θα καταβάλει αυτός και το κόμμα του θα είναι τεράστιο. Αυτό είναι και το αδιέξοδο στο οποίο έχει βρεθεί με την επιλογή να παραδώσει τη διαχείριση της χώρας στο ΔΝΤ και τους λοιπούς Ευρωπαικούς Μηχανισμούς. Αν επιβάλλει την έρημο των μνημονίων το ΠΑΣΟΚ θα ξεμείνει από ψηφοφόρους, Αν αποτύχει, το κυβερνών κόμμα και ο Παπανδρέου θα είναι άχρηστοι για τους πιστωτές.
Υπό αυτήν την έννοια, ο ΓΑΠ και η κυβέρνησή του μοιάζουν με αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο (UFO)  που κατευθύνεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς τη συντριβή στην επιφάνεια της γης. Οι πολιτικοί αιθεροβάμονες μπορούν να συντιβούν εξ ίσου θεαματικά προσεγγίζοντας την  κάλπη...
"Το Ποντίκι"

WSJ: Το νέο σχέδιο σωτηρίας της Ελλάδας δεν θα πετύχει!

factorx


Τι γράφουμε τόσες ημέρες, σε πείσμα των κυβερνητικών …παπαγάλων; “Τζίφος” η συμφωνία των Βρυξελλών λέει τώρα και το ευαγγέλιο των απανταχού οπαδών της αγοράς:
 Άλλη μια σύνοδος, άλλη μια συμφωνία, άλλη μια απογοήτευση.
Η προσπάθεια της ευρωζώνης να αντιμετωπίσει τη δημοσιονομική της κρίση, συνεχίζεται, με κάθε διαδοχική αποτυχία να οδηγεί και άλλα κράτη εκεί που ήδη βρίσκονται τρεις από τις χώρες μέλη της.
Η αρχική αντίδραση στη τελευταία συμφωνία ήταν η ανακούφιση αφού οποιαδήποτε εξέλιξη θεωρούνταν καλύτερη από το τίποτα. Όσο όμως περνούν οι μέρες, οι επενδυτές γίνονται όλοι και πιο επιφυλακτικοί, με αποτέλεσμα ακόμη και η Ισπανία να φτάσει σε σημείο να δανείζεται με περισσότερο από 6% για δέκα χρόνια, λίγο πιο κάτω δηλαδή από τα επιτόκια που πληρώνουν οι Ελλάδα, Ιρλανδία, και Πορτογαλία, που ήδη έχουν ζητήσει και λάβει βοήθεια.
Αν δεν αλλάξει κάτι σύντομα στις διαθέσεις των αγορών, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να διακόψουν τις διακοπές τους και να προσπαθήσουν να βρουν μια άλλη, πιο σωστή λύση.
Η τελευταία συμφωνία έχει τρία βασικά  ελαττώματα.
Πρώτον, δεν αυξήθηκε το μέγεθος του ταμείου διάσωσης της ευρωζώνης, και συνεπώς δεν αρκεί για χρηματοδοτηθεί η ισπανική ή η ιταλική κυβέρνηση, πόσο δε μάλλον και οι δυο μαζί. Η διστακτικότητα των χωρών μελών να αυξήσουν τα ποσά του ταμείου στέλνει δυο βλαβερά μηνύματα: Ότι θεωρούν πιθανό πως κάποιο μέλος της ευρωζώνης δεν θα μπορέσει να αποπληρώσει τα δανεικά. Και ότι οι χώρες μέλη δεν είναι ακόμη έτοιμες να σταθούν μαζί και ενωμένες, για να παλέψουν με τη κρίση, ότι και να γίνει.
Και αυτό ήταν το πρόβλημα εξ αρχής. Η ευρωζώνη δεν έχει την απαραίτητη δύναμη να φέρει τέλος στη κρίση. Δεν διαθέτει τη πολιτική βούληση. Οι πολιτικοί δεν πιστεύουν ότι οι ψηφοφόροι τους θέλουν το ευρώ τόσο αρκετά, ώστε να κάνουν θυσίες για τη σωτηρία του.
Η πρόσφατη συμφωνία αποδεικνύει τα παραπάνω. Ο χρόνος κυλάει, και η οποιαδήποτε αποτυχία μπορεί να αποδειχτεί μοιραία.
Το δεύτερο βασικό ελάττωμα της συμφωνίας είναι πως το ταμείο διάσωσης δεν μπορεί να δράσει μέσα σε λογικά χρονικά πλαίσια.
Οι ηγέτες συμφώνησαν πως ο μηχανισμός στήριξης (EFSF) και ο διάδοχός του θα μπορούσαν να καθορίσουν εκ των προτέρων  το πόσα ακριβώς χρήματα θα χρειαστεί μια χώρα.
Παράλληλα, συμφώνησαν πως το EFSF θα μπορούσε να ενισχύσει κεφαλαιακά τις τράπεζες, και να αγοράζει κρατικά ομόλογα στις δευτερογενείς αγορές.
Αν μπορούσε να τα κάνει αυτά σήμερα, ίσως και να αποδεικνύονταν χρήσιμο για την Ισπανία και την Ιταλία. Όμως δεν μπορεί, και άρα δεν είναι.
Εξάλλου, χρειάζεται η έγκριση των κοινοβουλίων των 17 χωρών μελών, μερικές από τις οποίες έχουν ήδη δηλώσει πως δυσανασχετούν με τα συμφωνηθέντα.
Ακόμη και αν όλες οι χώρες συμφωνήσουν και επικυρώσουν τα συμφωνηθέντα, το ταμείο θα πρέπει να βρει τα απαραίτητα ποσά στις διεθνείς αγορές, μια διαδικασία που από μόνη της χρειάζεται πολύ χρόνο. Συνεπώς, μπορεί να χρειαστεί να περάσουν αρκετοί μήνες μέχρι να δούμε το ταμείο σε δράση.
Στο ενδιάμεσο διάστημα, θα μπορούσε η ΕΚΤ να παρέμβει και να αγοράσει ισπανικά και ιταλικά κρατικά ομόλογα. Έχοντας όμως χάσει τη μάχη αναφορικά με τη συμμετοχή των ιδιωτών στην ελληνική διάσωση, τώρα περιμένει στην άκρη.
Το τρίτο βασικό ελάττωμα έχει να κάνει με το ότι το νέο πρόγραμμα για την Ελλάδα δεν θα “δουλέψει” , καθώς βασίζεται σε γελοιωδώς αισιόδοξους στόχους για έσοδα που θα προέλθουν από ιδιωτικοποιήσεις, και μια ελπίδα για τη μείωση του συνολικού ελληνικού χρέους που όμως δεν επαρκεί.
Τα μισά από τα προβλεπόμενα έσοδα υποτίθεται πως θα προέλθουν από τη πώληση ακίνητης δημόσιας περιουσίας. Όμως η ελληνική κυβέρνηση δεν γνωρίζει καν πόση γη κατέχει, και δεν μπορεί να εκτιμήσει την αξία της ακόμη και σε φυσιολογικές εποχές, πόσο δε μάλλον σήμερα, σε μια  κατάσταση έκτακτης εκποίησης.
Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί και το εξής : Η προβλεπόμενη μείωση του χρέους με τη προτεινόμενη επαναγορά και ανταλλαγή ομολόγων, θα αφήσει και πάλι αρκετά μεγάλο υπόλοιπο χρέους σε σχέση με τη συνεχώς συρρικνούμενη οικονομία της Ελλάδας.
Οι 17 ηγέτες που συναντήθηκαν στις Βρυξέλλες αξίζουν της συμπάθειάς μας . Δεν είναι όλοι τους υπεύθυνοι για τα χάλια της ευρωζώνης.
Αν όμως θέλουν να βρουν μια λύση, θα πρέπει να είναι πιο τολμηροί, και να πάρουν ακόμη μεγαλύτερα ρίσκα σε σχέση με τις πολιτικές τους καριέρες.

S.A.-Wall Street Journal

olympiada

Γράφει ο Πόρτα – Πόρτα

Eγγυηση Σοβαροτητας και Ευθυνης αποτελουν τα νουμερα στα οποια δεσμευθηκε το ΓΑΠ !!
ο προϋπολογισμός πρέπει να εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα :
- 0,9% του ΑΕΠ το 2012,
- 3% το 2013,
- 5,5% το 2014 και
– 6% το 2015.
= ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ του Μεσοπροθεσμου, πανω στην οποια βασιζεται ΟΛΟΚΛΗΡΟ το προγραμμα/πακετο…!! η ιστορια της ζωης μας.. αχχαχααα
Εγω βαζω στοιχημα οτι το ελλειμμα φετος θα ειναι 9-11%. Που πανε με πακετα στηριξης και τσαμπα λογια?
Ολα αυτα για να πετυχει το ΠΑΚΕΤΟ Ξεπλυματος, Ξεπουληματος και Καθοδου των Γερμανων “επενδυτων”….!
Το ΓΑΠ αλλαξε την Ευρωπη μονο του.
Απο μεθαυριο και μεσα στον Αυγουστο θα ερθουν οι “ιδιωτες” για διαπραγματευσεις συμμετοχης τους ! χαχα
ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ θα ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ ??? ρωταω ρε ομορφοπαιδα του ΠΑΣΟΚ !!
ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ !!…..
Τον Αυγουστο θα ερθει και η Νεα Δανειακη Συμβαση… σε Χοντρικη – τα πάντα ολα…, με ομορφους ορους και δικαιες υποχρεωσεις αλλα και απτα/ξεκαθαρα δικαιωματα για τους Δανειζομενους.
Το ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ θα γινει η πολιτικη ΘΗΛΕΙΑ του ΠΑΣΟΚ. η Πρασινη Ωραιοποιηση ειναι μοιρολατρικη.
ΠΑΘΟΓΕΝΗΣ. Ολα κατω απ το χαλί για αργοτερα, αρκει να φαινομαστε.
Περισσευει η υποκρισια, και η ανευθυνοτητα. Εβαλαν ΦΩΤΙΑ στο “σπιτι” και ριχνουν και λαδι απο πανω… ενω συγχρονως μας ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ οτι εχουν συνεννοηθει με τις φλογες να σβησουν ΟΤΑΝ το ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ !
Η Ελλαδα της Πρασινης Προοπτικης της Πρασινης Δικαιης Αναπτυξης ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΠΑΣΟΚ.-
ΕΓΓΥΗΣΗ αναπτυξιακης Πολιτικης των ΤΟΚΩΝ… η χαρα του ισολογισμου των Δανειστων.
Το ΠΑΣΟΚ προσφερει ΧΑΡΑ σε ολους τους ξενους !!! Μεχρι και Δικαιωμα ψηφου τους εδωσε στην ΤτΕ, να μας διαχειριζονται τον αερα που αναπνεουμε.
Ολα τα Παρασιτικα μοντελα αναπτυξης θα ανθισουν.. Θα προσλαβουν Συμβουλους Διαπραγματευσεων με τους Ιδιωτες Πιστωτες μας.. ποιους?? μα ΕπενδυτικεςΤραπεζες/Οικους !!   ΓΙΑΤΙ να μην χαρουν τα παιδια?
” θα σταθουμε στα ποδια μας και οχι σε Δανειες Δυναμεις” λεει το ΓΑΠ…. και απο κατω ακουνε και χειροκροτουν… οι ΧΑΧΟΛΟΙ οι οποιοι λενε ΝΑΙ σε ΝΕΟ Χρεος και σε συνολο 600/δισ το 2019…
Οι ιδιοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΧΑΧΟΛΟΙ, θα εχουν ξεπουλησει τα παντα, και οταν φτασει το 2019… θα σταθουν πανω στ αγγουρια , οχι στα ποδια τους.
Ολα τα Νεα Πρασινα Πλαισια… ειναι δωτά ! κατ εντολην ! απ την Παιδεια μεχρι την Αμυνα της Χωρας.
ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΑΥΤΗ Η ΡΙΜΑΔΑ Η ΧΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ???
Καποιες τελευταιες ερωτησεις επισημανσεις στους ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΕΣ του ΠΑΣΟΚ !
1. Εαν θελησουμε να κανουμε Εκλογες θα μας το επιτρεψουν οι Αντισυμβαλλομενοι ?
2. Ο Χρυσος της Ελλαδας που βρισκεται απο περσυ τον Μάϊο ?? (το μέταλλο !)
3. Ποιοι ειναι οι Ξενοι Μικρομετοχοι στους οποιους δωσατε Δικαιωμα Ψηφου στην ΤτΕ φετος τον Απριλιο και ΓΙΑΤΙ το κανατε ?
4. Οι Τραπεζες οι οποιες Δεχθηκαν ΜΑΥΡΟ χρημα και το εστειλαν Εκτος Ελλαδος, εχουν διαπραξει κακουργημα ? ΝΑΙ – ΟΧΙ
5. Τις Αποζημειωσεις Μιζενς/Διστομου θα τις ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ? Θα βγαλουμε τις σχετικες ανεκλητες Δικαστικες αποφασεις ?
6. Θα επενδυσουν οι Γερμανοι ΕΑΝ εγειρουμε ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ κατα του Γερμανικου Δημοσιου? Θα συμετασχουν οι ιδιωτες πιστωτες τους στο προγραμά σας? ΕΚΒΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ??
7. Το γεγονος οτι ΔΕΝ πηραμε την 5η Δοση δειχνει οτι ο εκβιασμος της Ελληνικης Κοινωνιας ηταν προμελετημενος, και με σχεδιο !
8. Τελικα ΓΙΑΤΙ κανατε ΥΠΟΓΕΙΕΣ συμφωνιες με τον Ντομινικ ?? Θα δουμε το υπολοιπο Βιντεο-συνεντευξη του Ντομινικ να σας στολιζει ?? τι εχετε ταξει και σε ποιον για να εξαφανισει το εν λογω βιντεο ?

Το ΠΑΣΟΚ ειναι μια αειφορος ΜΚΟ ” Υποκλοπεις Χωρις Συνορα”… σε λιγο θα μας πει το Μπεννυ οτι κατσαδιασε και τη Λαγκαρντ ! χαχαχα
ΓΑΠ να στο πω στ Αγγλικα ?? ” talking is cheap because supply exceeds demand”
ΠΠ

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

MOODY’S , M.STANLEY ΚΑΙ NOMURA ΣΒΗΝΟΥΝ ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ

Λίγο πριν την επιλεκτική χρεοκοπία και επισήμως φαίνεται πως βρίσκεται η Ελλάδα όπως έχει πρώτο γράψει το S10. Καθώς η σκόνη των κυβερνητικών πανηγυρισμών κατακάθεται η ομοβροντία αρνητικών εκθέσεων αλλά και της υποβάθμισης της Moody’s έρχεται να ξεθωριάσει σιγά σιγά την ευφορία για την πρόσφατη συμφωνία της ευρωζώνης για την χώρα μας.
Μόλις λίγα εικοσιτετράωρα μετά την ιστορική συμφωνία της Ευρώπης για την Ελλάδα η Moody’s υποβάθμισε την χώρα μόλις
μια βαθμίδα πάνω από την επιλεκτική χρεοκοπία ενώ η Morgan Stanley τονίζει ότι και μετά από αυτήν η τροχιά του χρέους παραμένει μη διατηρήσιμη στα επόμενα επτά χρόνια ενώ η Nomura τονίζει ότι το νέο πακέτο δεν ελαφραίνει σημαντικά το χρέος που βαραίνει την Ελλάδα!
Όλα αυτά πρακτικά σημαίνουν ότι το νέο πακέτο στήριξης της Ελλάδας ήταν μια πύρρειος νίκη και συνεπώς η χώρα μας δεν θα αποφύγει τελικά την οριστική χρεοκοπία κάποια στιγμή στο απώτερο μέλλον με άμεση συνέπεια να επανέλθει στις αγορές σε κάποια από τις … επόμενες γενιές της…
Το δεύτερο πακέτο διάσωσης αγοράζει χρόνο για την Ελλάδα, αλλά δεν βελτιώνει πραγματικά τη φερεγγυότητα της χώρας, καταλήγουν οι αναλυτές της Morgan Stanley.
Η τροχιά του χρέους παραμένει μη διατηρήσιμη στα επόμενα επτά χρόνια, υπολογίζουν, εκτιμώντας ότι για να αποφευχθεί ένα haircut στα ομόλογα σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, απαιτείται ένας συνδυασμός ομαλής εφαρμογής των προγραμμάτων λιτότητας και αποκρατικοποιήσεων με πολύ υψηλή ανάπτυξη, κάτι που σύμφωνα με τον οίκο συγκεντρώνει χαμηλές πιθανότητες.
Η πιθανότητα haircut αυξάνεται μετά το 2013, επισημαίνει η Morgan Stanley και υπολογίζει ότι σε αυτή την περίπτωση, οι ομολογιούχοι θα πάρουν πίσω το 50% των χρημάτων τους. Σε ένα τέτοιο σενάριο, το χρέος της Ελλάδας θα πέσει στο 90% του ΑΕΠ, επίπεδα που χαρακτηρίζονται ως οικονομικά και πολιτικά ανεκτά.
Σε επενδυτικό επίπεδο, ο οίκος συστήνει στους πελάτες του να τηρήσουν long θέσεις στα ελληνικά κρατικά ομόλογα λήξης Μαρτίου 2012 με κουπόνι 4,3% και στους τίτλους λήξης Μαΐου 2012 με κουπόνι 5,25%.
Κατά τρεις βαθμίδες υποβάθμισε την πιστοληπτική αξιολόγηση της Ελλάδας η Moody’s, σε Ca από Caa1, βυθίζοντάς την περαιτέρω σε junk status, καθώς εκτιμά ότι οι ιδιώτες επενδυτές θα υποστούν σημαντικές ζημιές.
Στην ανακοίνωσή της η Moody’s επισημαίνει ότι το πρόγραμμα που ανακοινώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, υποδηλώνει πως η πιθανότητα χρεοκοπίας της Ελλάδας, ουσιαστικά βρίσκεται στο 100%.
Όπως τονίζει ο οίκος αξιολόγησης, ο συνδυασμός του προγράμματος που ανακοινώθηκε από την ΕΕ και οι προτάσεις ανταλλαγής χρέους από τα μεγάλα χρηματοοικονομικά ιδρύματα, υποδηλώνει ότι οι ιδιώτες επενδυτές θα καταγράψουν μεγάλες οικονομικές απώλειες από την έκθεσή τους στο κρατικό ελληνικό χρέος.
Οι αναπτυσσόμενες προοπτικές της αξιολόγησης, αντανακλούν την τρέχουσα αβεβαιότητα για την ακριβή αξία των τίτλων που θα λάβουν οι πιστωτές στην ανταλλαγή. Όταν ολοκληρωθεί η ανταλλαγή χρέους, η Moody’s θα επανεξετάσει το πιστωτικό risk profile των υφιστάμενων ή νέων τίτλων που θα εκδοθούν από την ελληνική κυβέρνηση.
Το ανακοινωθέν πρόγραμμα της ΕΕ σε συνδυασμό με την ανακοίνωση του IIF, υποδηλώνουν ότι η πιθανότητα μιας αναγκαστικής ανταλλαγής (distressed exchange) και ως εκ τούτου μιας χρεοκοπίας της Ελλάδας, είναι ουσιαστικά 100%.
Το μέγεθος της ζημιάς των επενδυτές θα καθοριστεί από τη διαφορά μεταξύ της ονομαστικής αξίας του χρέους που ανταλλάσσεται και της αξίας της αγοράς του χρέους που έλαβε. Το IIF έχει δηλώσει πως οι απώλειες των επενδυτών θα κυμανθούν στο 20%.
Υπενθυμίζεται ότι η προηγούμενη υποβάθμιση της Moody’s για την Ελλάδα, ήταν την 1η Ιουνίου, όταν είχε υποβαθμίσει τα ελληνικά ομόλογα κατά τρεις βαθμίδες, σε Caa1 από το B1. Πριν από αυτό, στις 9 Μαΐου η Moody’s είχε τοποθετήσει τις αξιολογήσεις του ελληνικού χρέους υπό αναθεώρηση για πιθανή υποβάθμιση.
Κοιτάζοντας περαιτέρω μπροστά, ο οίκος αξιολόγησης εκτιμά ότι το πρόγραμμα της ΕΕ και η προτεινόμενη ανταλλαγή χρέους, αυξάνουν τις πιθανότητες η Ελλάδα να κατορθώσει να σταθεροποιήσει και εν τέλει να μειώσει το χρέος της.
Το πακέτο στήριξης για την Ελλάδα ωφελεί ακόμη όλη την ευρωζώνη, συγκρατώντας το «άγριο» βραχυπρόθεσμο ρίσκο μετάδοσης που πιθανότατα θα ακολουθούσε από μια άτακτη στάση πληρωμών ή από μεγάλα haircuts του ελληνικού χρέους.
Ωστόσο, η Ελλάδα έχει ακόμη να αντιμετωπίσει μεσοπρόθεσμες προκλήσεις φερεγγυότητας. Το μέγεθος του χρέους της θα παραμείνει υψηλότερα του 100% του ΑΕΠ για πολλά χρόνια και έχει ακόμη να αντιμετωπίσει πολύ σημαντικά ρίσκα εφαρμογής των δημοσιονομικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων.
Moody΄s: Καμία χώρα δεν έχει τα προβλήματα της Ελλάδας
Οι δημοσιονομικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν κάποιες χώρες της ευρωζώνης δεν πλησιάζουν σε καμία περίπτωση τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, ανακοίνωσε η Moody’s Investors Service, προσθέτοντας ότι οι ενδείξεις για μεγαλύτερη αποφασιστικότητα από την ευρωζώνη σχετικά με την ευθυγράμμιση των δημοσιονομικών συνθηκών, ήταν θετικό σημάδι.
Άρθρο στο Weekly Credit Outlook report της, αναφέρει ότι η δέσμευση των ηγετών της ευρωζώνης να εμμείνει αποφασιστικά στους συμφωνηθέντες δημοσιονομικούς στόχους και να φέρει τα δημόσια ελλείμματα κάτω του 3% του ΑΕΠ μέχρι το 2013, ήταν μια «ισχυρή θετικά κίνηση» που θα βελτιώσει την ευελιξία των κυβερνήσεων εάν επιτευχθεί.
Ωστόσο επισήμανε ότι αρκετές χώρες παραβίαζαν κανονικά το όριο μεταξύ του 1999-2007 και ότι το στόχος δεν θα αντιμετωπίσει τη μεταβλητότητα που δημιουργεί ένα πολύ μεγάλο φορτίο χρέους.
Υπογραμμίζει ακόμη τις εκκλήσεις για την άμεση ολοκλήρωση μιας νομοθετικής ρύθμισης για την ενίσχυση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλώνοντας ότι μια τέτοια κίνηση θα βελτίωνε το πιστωτικό status των εκδοτριών-χωρών της περιοχής, αλλά αναγνωρίζει ότι υπάρχει ακόμη μακρύς δρόμος για έναν κεντρικό συντονισμό της δημοσιονομικής πολιτικής.
«Καμία άλλη χώρα της ευρωζώνης δεν έχει τόσο μεγάλα δημοσιονομικά προβλήματα όπως η Ελλάδα. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι και τα άλλα προβλήματα δεν μπορούν κάποια ημέρα να εξελιχθούν ως εξίσου προβληματικά με της Ελλάδας», προειδοποιεί.
Ακόμη, ο οίκος επισημαίνει ότι η τελευταία αυτή διάσωση της χώρας, υποδηλώνει μια προσωρινή χρεοκοπία και δημιουργεί κακό προηγούμενο στην ευρωζώνη.
Η Sarah Carlson, αντιπρόεδρος-επικεφαλής αναλύτρια του Sovereign Risk Group της Moody’s, τονίζει ότι μετά από την ανταλλαγή του χρέους, «θα κάνουμε μια θεμελιώδη ανάλυση των τίτλων της Ελλάδας, και θα εξετάσουμε το ρίσκο ενός re-default. Σύμφωνα με την εμπειρία μας, εάν κοιτάξει κανείς πίσω στην ιστορία, τα κράτη που χρεοκοπούν, συχνά χρεοκοπούν ξανά».
Άλλες θετικές επιδράσεις περιλαμβάνουν μια βραχυπρόθεσμη ώθηση στο κλίμα της αγοράς, νέα εργαλεία για τη βοήθεια σταθεροποίησης των τιμών χρέους και ένα χαμηλότερο επιτόκιο στη χρηματοδότηση του EFSF.
Ωστόσο, για τις χώρες της ευρωζώνης που δεν έχουν αξιολόγηση Aaa, «τα αρνητικά θα ξεπεράσουν τα θετικά και θα έχουν επίπτωση στις αξιολογήσεις στο μέλλον», αναφέρει η Moody’s.
Επισημαίνει ακόμη ότι το ελληνικό πακέτο αποτελεί καλά νέα τουλάχιστον κατά μία έννοια για τις Ιρλανδία και Πορτογαλία, οι οποίες θα πληρώνουν πλέον χαμηλότερα επιτόκια.
Ο οίκος προειδοποίησε ότι αυτές οι θετικές επιδράσεις εξισορροπούνται από τις μελλοντικές συμφωνίες χρέους για τις ασθενέστερες χώρες της ευρωζώνης.
Nomura
Ζημιά της τάξης του 30% υφίστανται οι κάτοχοι των ελληνικών κρατικών ομολόγων ως αποτέλεσμα της πρότασης του IIF για τη συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών στο νέο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας, υπολογίζει η Nomura.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις του IIF, η ζημιά είναι της τάξης του 21%, όμως, η Nomura υπολογίζει ότι αυτή είναι υψηλότερη, στο 30%.
Θεωρητικά, λοιπόν, όλα τα ελληνικά ομόλογα λήξης έως το 2020 θα έπρεπε να διαπραγματεύονται κοντά στα 70 σεντς ανά ευρώ, όμως, στην πράξη εξακολουθούν να κυμαίνονται σε χαμηλότερα επίπεδα.
Όπως εξηγεί η Nomura, αυτή η επιφυλακτικότητα των επενδυτών είναι δικαιολογημένη, αφού το ρίσκο εφαρμογής του προτεινόμενου προγράμματος είναι μεγάλο. Επιπλέον, ακόμα και εάν το πρόγραμμα υλοποιηθεί όπως προβλέπεται, δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι η ελληνική οικονομία θα εισέλθει σε διατηρήσιμη τροχιά.
Στην πραγματικότητα, το νέο πακέτο δεν ελαφραίνει σημαντικά το χρέος που βαραίνει την Ελλάδα, επισημαίνει η Nomura.
http://www.sofokleous10.gr

Ο ασήμαντος κος Παπούλιας

 Γράφει ο Παρατηρητής

Τα πηγαδάκια στην αίθουσα δεξιώσεων του προεδρικού μεγάρου είχαν ήδη σχηματιστεί από τους καλεσμένους του Προέδρου. Το θέμα των συζητήσεων δεν μπορούσε να ήταν άλλο από τι θάλεγε ο Πρόεδρος  στην καθιερωμένη ομιλία του. Είχε προηγηθεί τις τελευταίες ώρες μια φημολογία ότι η φετινή ομιλία θα ήταν κάτι το ξεχωριστό. Κύκλοι της Προεδρίας είχαν αφήσει έντεχνα να διαρρεύσει ότι ο Πρόεδρος επηρεασμένος από το κλίμα που διαπερνούσε όλα τα στρώματα της ελληνικού λαού, τον καθημερινό χλευασμό των πολιτικών και της πολιτικής, αλλά και την οικονομική και κοινωνική χρεωκοπία της χώρας, ήταν διατεθειμένος να πεί τα πράγματα με τ’ όνομα τους, αδιαφορώντας αν θα έθιγε πρόσωπα και καταστάσεις δεκαετιών. Βαδίζοντας προς το τέλος του πολιτικού αλλά και φυσικού του βίου, ο Πρόεδρος ήθελε να κάνει την υπέρβαση λέγοντας αλήθειες που ......κανένας μέχρι τότε δεν είχε τολμήσει.
Και να που είχε φτάσει η ώρα. Ο Πρόεδρος πήρε την θέση του και η φωνή του ακούστηκε καθαρή, κοιτάζοντας τους καλεσμένους του στά μάτια, μια κι αυτή την φορά μιλούσε χωρίς να συμβουλεύεται τα χαρτιά του.
“ Βρίσκόμαστε εδώ όπως κάθε χρόνο στον ίδιο τόπο, την ίδια μέρα. Ομολογώ ότι ποτέ πριν στα 37 χρόνια που πέρασαν, δεν φαντάστηκα ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα ήμουν αναγκασμένος εκ των πραγμάτων να παραδεχτώ ότι η Πατρίδα επί των ημερών μου κατάντησε ένας επαίτης με αβέβαιο μέλλον, παραδομένος στους όρους και στα κελεύσματα ξένων.
Την κατάσταση της χώρας την γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά, γι’ αυτό την κρίσιμη αυτή στιγμή νιώθω την υποχρέωση να απευθυνθώ στούς πολίτες αυτής της χώρας και κυρίως στις γενιές που έρχονται και να τους ζητήσω συγνώμη για όσα έπραξα κατά την διάρκεια της παρουσίας μου στα δημόσια πράγματα. Θέλω να είμαι σαφής τούτες τις ώρες, γι’ αυτό και αναγνωρίζω ότι ήμουν κι εγώ ένας από τους πολλούς που συμβιβάστηκα και σιώπησα μολονότι και έβλεπα και γνώριζα. Γι΄αυτό και “ανταμείφθηκα” με την εκλογή στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Δέχθηκα μάλιστα να επανεκλεγώ αποδεχόμενος με την συμπεριφορά μου τον καιροσκοπισμό της τότε αντιπολίτευσης, μολονότι η χώρα είχε ανάγκη συναίνεσης λόγω της επερχόμενης οικονομικής κρίσης.
Αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη των έργων και λόγων της δικής μου διαδρομής. Ελπιζοντας στην επιείκια της ιστορίας,  υποβάλλω την παραίτηση μου από το αξίωμα που κατέχω με την προσδοκία ότι ο ελληνικός  λαός στις εκλογές που θα ακολουθήσουν θα έχει την ευκαιρία να εκλέξει, μέσω της νεας Βουλής, έναν Πρόεδρο αντάξιο των προσδοκιών του αλλά και των αναγκών των περιστάσεων.
Καλώ τον ελληνικό λαό να σταθεί όρθιος και ενωμένος αυτές τις στιγμές, στηριζόμενος στις αξίες που κράτησαν ζωντανό αυτό το Έθνος εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η δική μου η γενιά  δεν μπορεί πλέον κάτι άλλο να προσφέρει, αντίθετα έχει χάσει κάθε λαικό έρεισμα και ελπίζω και εύχομαι, απευθυμενόμενος στις πολιτικές, οικονομικές, συνδικαλιστικές και όποιες άλλες ηγεσίες αυτού του τόπου, να παραμερίσουν στο περιθώριο, ώστε να αναδειχθούν από τις νέες γενιές οι ηγεσίες που τόσο ανάγκη έχει η Πατρίδα, διότι επί 37 χρόνια είχαμε δημοκρατικό πολίτευμα με μία κατ’ επίφαση Δημοκρατία.”

Επίλογος
Όπως αντιλαμβάνεστε η ομιλία που περιέγραψα, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα όνειρο θερινής νυκτός του γράφοντα. Όσο για τον Κο Πρόεδρο, αυτός θα συνεχίσει να διαγράφει την ασήμαντη πορεία του, με ή χωρίς τηλεοπτικές κάμερες.


http://bit.ly/qqinqE

Τώρα βαραίνει η σιωπή του λόγου



Όλη η ζωή μας εγκλωβίστηκε στην αυτοκινητάμαξα της εξουσίας, στη φθορά και στη διαφθορά, στην ανάγκη να συντηρήσουμε τον «άνθρωπο φρικιό» που βγαίνει χρόνια μετά από την υπόγεια σήραγγα κι αδυνατεί να κατανοήσει ό,τι με την αφή του αντιλαμβάνεται.
Χάσαμε το «ταλέντο» μας, τη δεξιότητα των πρώτων μας χρόνων να ακολουθούμε την εξέλιξη και αποκρύψαμε από τους εαυτούς μας, τους εαυτούς μας…
Τους αφήσαμε να πελαγοδρομούν στα μονοπάτια του αυτοσχεδιαστικού εκσυγχρονισμού και της ανανέωσης «δωματίου», σε ατραπούς ερεβώδεις , στα εφιαλτικά δωμάτια με παραμορφωτικούς καθρέφτες…
Μέχρι που και οι κήρυκες των ακήρυχτων λόγων που χρόνια ολόκληρα αναγόρευαν την άγνοιά μας σε διδαχή κουράστηκαν και μας εγκατέλειψαν ακέραιους και ηττημένους στο έλεος του εαυτού μας…
Έτσι μας βρήκε ο «καλικάντζαρος» που παραμόνευε περιμένοντα υπομονετικά την ύστατη ώρα και μας άνοιξε διάπλατα τις βαριές δρύινες πόρτες του εμφύλιου λόγου…
Τώρα βαραίνει η σιωπή του λόγου που αρνείται να σχηματισθεί, η περισυλλογή που δεν μπορεί να εκφραστεί σε εκτίμηση, σε αξία…

Ο ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ

Χοροπηδούσε χρόνια ο «καλικάντζαρος» αποπατώντας σε έδρανα και σε γραφεία, σε αίθουσες συμβουλίων και δώματα, σε τηλεοπτικά στούντιο και ψηφοδόχους…
Η μανία, όμως, του χθες που εκφραζόταν με τη βεβαιότητα του αύριο δεν επέτρεπε σε κανέναν να διαισθανθεί την παρουσία του.
Κανείς μας δεν πίστευε την ύπαρξή του, κανείς μας δεν υποπτευόταν την παρουσία του ακέφαλου καβαλάρη πίσω από την ομίχλη των αναχωμάτων.

Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΦΘΟΡΑΣ

Και έτσι συνεχίζουμε την πορεία της φθοράς, κραυγάζοντας εις ώτα, ημέτερα, μη ακουόντων, προσευχόμενοι σε απουσία εικόνων, εντεταγμένοι εις κεφάλαια νεκρά, ορκιζόμενοι εις κενά ιδεογράμματα και λειψανοθήκες οσίων ιδεών, αιχμάλωτοι κληρονομικών παθών και αφροδισίων πεπρωμένων.

Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΟΔΟΥ



Ζούμε την εποχή της χαμένης οδού…
Στον απόηχο του ασήμαντου που ωραιοποιείται και σχηματοποιείται εις περίλαμπρο και ωραίο!
Ζούμε τον επαναπροσδιορισμό του μεσοδιαστήματος που υφίσταται και λανθάνει, που διαιωνίζεται και εξαφανίζεται ως νιφάδα χιονιού στο ζεστό παρμπρίζ του αυτοκινήτου.
Έρμαια αναλυτών, εκτιμητών και μεσαζόντων, διασχίζουμε την ανυδρία των ιδεών, οδοιπορούμε, χωρίς ίχνος στοχασμού και οραμάτων, διαχρονικοί ναρκισσιστές της αθλιότητας και της ασχημίας που μας περιβάλλει.

Και να που μας πρόβαλε ο πόλεμος

Και να που μας πρόβαλε ο πόλεμος, η μεγάλη μάχη, που ως «καλικάντζαρος» καιροφυλακτούσε να εκδικηθεί την επίπλαστη ισορροπία των επιπεδοποιημένων φιλοσοφημάτων, την υποκρισία των κίβδηλων προσφωνήσεων, την αναντιστοιχία λόγων και έργων, τη στρεβλή έννοια κατανόησης των αξιών και του δημόσιου βίου.

Βαριά χάλκινα πρόσωπα

Βαριά χάλκινα πρόσωπαπου φτύνουν χολή, φωνές τραβεστί που ψαρεύουν πελάτες απ’ όλα τα πεζοδρόμια, ρήτορες και αρήτορες που προσπαθούν να εντυπωσιάσουν με την ανυπαρξία της «βελούδινης» ιδεολογία τους, με την εμμονή τους να επιδεικνύουν αυτό που δεν έχουν, μόνο και μόνο για να κρατήσουν  αυτό που ουδέποτε κατέκτησαν…

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Ευτυχώς που σωθήκαμε…

Τα «δάνεια της ανεξαρτησίας» (1823) «ξοφλήθηκαν» 100 χρόνια αργότερα. Στο μεσοδιάστημα η χώρα- προτεκτοράτο των τότε...
υπερ- δυνάμεων κατέβαλλε στους τοκογλύφους διπλό και τρίδιπλο το κεφάλαιό τους, υποθήκευσε γαίες και έσοδα, χωρίς τελικά να αποφύγει και την πτώχευση. Όμως, θα πει κανείς, τι σχέση έχουν εκείνες οι εποχές με σήμερα…

Σήμερα το πολιτικό σύστημα της , ειδικά τα κόμματα εξουσίας, δεν έχει καμία σχέση με τα κομματικά ανδρείκελα που εμφανίστηκαν ως αγγλικό, γαλλικό και ρωσικό κόμμα, για να κυβερνήσουν το νέο ελληνικό κράτος. Επίσης, σήμερα, οι «αγορές», χρηματιστές και τραπεζίτες, έχουν μετατραπεί σε ανιδιοτελή ιδρύματα με στόχο τη προώθηση της δικαιοσύνης και την εμπέδωση της κοινωνικής ειρήνης…

Δε χωρά αμφιβολία, λοιπόν, ότι σωθήκαμε. Πως; Μέσα σε ένα χρόνο οι διεθνείς ευεργέτες μας, σε συνεργασία με την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου δημιούργησαν ένα ακόμη κολοσσιαίο δάνειο συνολικού ύψους 219 δισεκατομμυρίων ευρώ τα οποία θα αποπληρωθούν το 2050…

Πως θα αποπληρωθούν; Με το συνηθισμένο τρόπο που οι τοκογλύφοι παίρνουν πίσω τα λεφτά τους: εκποίηση τιμαλφών (προσέξατε ότι σε κάθε δεύτερη κουβέντα στις επίσημες δηλώσεις των σωτήρων μας μετά τις αποφάσεις για τη διάσωση μας, υπήρχε η φράση για το πόσο απαραίτητο είναι να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις;)

Κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων (εδώ πράγματι ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες των συμβάσεων και των μνημονίων)

Διαχείριση των δημοσιονομικών (ακούσαμε για τις ειδικές ομάδες εξ εσπερίας που θα συνεργαστούν με τις ελληνικές αρχές για να εξασφαλίσουν την μερίδα (του λέοντος) των πιστωτών από τα έσοδα του κράτους.

Κι αφού λοιπόν …σωθήκαμε θα πρέπει να είμαστε ευτυχείς που τα επόμενα 50 χρόνια εμείς και τα παιδιά μας:
θα ζήσουμε στην ανεργία ή στην ευέλικτη και υποαμειβόμενη απασχόληση.
θα ζήσουμε με συντάξεις πείνας.
Με διαλυμένη (ιδιωτικοποιημένη) την παιδεία
Χωρίς πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας
Θα ζήσουμε έχοντας να αντιμετωπίσουμε τις διαθέσεις κι τα κριτήρια των ιδιοκτητών των δικτύων νερού και ρεύματος

Με λίγα λόγια θα ζήσουμε για τον ίδιο λόγο που επιτρέπεται να ζει μια αγελάδα προορισμένη για άρμεγμα. Θα πει κανείς, υπάρχουν και χειρότερα, σε ότι αφορά τις αγελάδες που προορίζονται για σφάξιμο.

Ευτυχώς που σωθήκαμε…
http://topontiki.gr/article/19826

Οι πιο ουσιαστικές αναλύσεις των τελευταίων 15 μηνών για την Ελλάδα, την Ευρώπη, τις αγορές και το χρέος

Ζήσαμε 15 μήνες εξαιρετικά πυκνούς σε γεγονότα, ανατροπές και εντάσεις. Ολόκληρος ο κόσμος έβαλε για πρώτη φορά τις τελευταίες δεκαετίες, στο κέντρο της προσοχής του την Ελλάδα. Τα παγκόσμια ΜΜΕ, τα πανεπιστήμια, τα think tank, πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, αισθάνθηκαν την ανάγκη να εξηγήσουν την κρίση του χρέους όπως εκδηλώθηκε στη χώρα μας  και να παρέμβουν σε μια συζήτηση διαρκείας, για το τι πρέπει να κάνουμε και το τι θα απογίνουμε.

Φιλτράροντας εκλεκτικά και καθημερινά όλη αυτή την πληροφορία και τη συζήτηση, καταλήξαμε σε κάποια γενικά αλλά (κατά την άποψή μας) ασφαλή συμπεράσματα.

1. Η κυβέρνησή μας, μας κοροϊδεύει (ενδεχομένως  για το καλό μας, ελπίζουν οι εναπομείναντες κυβερνητικοί)

2. Το Ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, αλλά ακόμα και στην απίθανη περίπτωση που ήταν, η εξυπηρέτηση του συνόλου του θα εξόντωνε άδικα τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών. Άλλωστε, τράπεζες και ομολογιούχοι ξέρουν πολύ καλά, ότι δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ εκλογικό σώμα που θα πειστεί να υποφέρει μακρόχρονη κηδεμονία και επαχθέστατη λιτότητα, για να πληρώνει αγκομαχώντας τους διεθνείς παίκτες/πιστωτές του - ειδικά μάλιστα αν τα πολύ αμφίβολα καταπότια  δουλέψουν και εντέλει η χώρα φτιάξει με τη στέρηση  πρωτογενές πλεόνασμα!

3. Η λιτότητα, οι ξέφρενες ιδιωτικοποιήσεις και η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, μόνο ανάπτυξη δεν φέρνουν. Χρειάζεται βιομηχανική πολιτική, μεταφορντική στροφή της παραγωγής και πολύ βαθιά πίστη των απλών ανθρώπων ότι οι αλλαγές  γίνονται κυρίως για τα δικά τους συμφέροντα – και όχι για να τους εκμεταλλευτεί και να κερδίσει ξανά η  ίδια παραδοσιακή πολιτική και οικονομική ελίτ.

4. Το ευρώ έχει εξελιχθεί σε μπάλα κατάδικου στο πόδι μας. Για να μην επιδιώξουμε την άμεση (προσωρινή ή μόνιμη) έξοδο από την Ευρωζώνη, τα ανταλλάγματα θα πρέπει να είναι απτά, μεγάλα, αναπτυξιακά, συγκεκριμένα και όχι φαντασιακά ή εκβιαστικά - κυρίως όμως θα πρέπει να οδηγούν στη χειραφέτηση της χώρας και όχι να την υποτιμούν ως  κρυπτοαποικία.

5. Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης είναι σίγουρα όνειρο της Ευρωπαϊκής ελίτ, ίσως και της πλειοψηφίας των Ελλήνων σήμερα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι a priori στόχος και επιθυμία της πλειοψηφίας των Ευρωπαίων πολιτών. Αν δεν λυθεί το τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας στην ΕΕ, κάθε δημοψήφισμα πιθανής ολοκλήρωσης θα αποτυγχάνει πανηγυρικά.

6. Η αρχιτεκτονική της ευρωζώνης είναι ιδρυτικά νεοφιλελεύθερη και τόσο διαφορετικές χώρες δεν είναι λογικό να έχουν την ίδια δημοσιονομική και νομισματική πολιτική. Οι ανισορροπίες και οι αδικίες μεγεθύνονται – και αναπτύσσονται ανησυχητικά φαινόμενα κέντρου και περιφέρειας

7. Οι Έλληνες πολίτες με τη νοοτροπία τους φταίνε για την παρούσα κρίση, περίπου όσο και οι Πορτογάλοι, οι Ιρλανδοί, οι Ισπανοί – δηλαδή όχι και ιδιαίτερα. Μπορεί να φταίνε ή όχι για πολλά άλλα πράγματα, αλλά για το συγκεκριμένο η ετυμηγορία είναι μάλλον απαλλακτική. Άρα, είναι φανερό, ότι οι περισσότεροι Έλληνες δημοσιογράφοι δε θα έβρισκαν δουλειά σε κανένα σοβαρό μέσο ενημέρωσης  της αλλοδαπής – μόνο εδώ στη «σοβιετία» τους μπορούν τελικά, να μας πλασάρουν ατελώνιστα  ότι είναι κοινότοπο και βολικό και καθώς πρέπει.

Αλλά πολύ καλύτερα από εμάς, τα λένε τα 20 κομμάτια που διαλέξαμε για σας. Στη ρετροσπεκτίβα μας ξεχωρίζουν οι Ντάνι Ρόντρικ (Χάρβαρντ), Πολ Κρούγκμαν (Πρίνστον), Κώστας Λαπαβίτσας (Πανεπιστήμιο Λονδίνου), editorial από την εφημερίδα Guardian, Μαρκ Βάισμπροτ, Τζο Στίγκλιτς, Σλαβόι Ζίζεκ, Κώστας Δουζίνας κ.α.

Οικονομικό Top 20

#1 Στη δημοκρατία, οι ντόπιοι έχουν την τελευταία κουβέντα: Ίσως το πιο ακριβοδίκαιο κείμενο για την ελληνική κρίση + μια απάντηση  από τον Ρόντρικ

#2 Κρούγκμαν: Αυτή η δήθεν διάσωση της Ελλάδας, είναι τόσο παράλογη που μαζί με τη χώρα θα καταστρέψει και τους πιστωτές! (NYT)

#3 Η κρίση του χρέους και οι Αγανακτισμένοι σε Ελλάδα και Ευρώπη (Birkbeck)

#4 Μαρκ Μαζάουερ: Όλη η σύγχρονη ιστορία της προετοίμασε την Ελλάδα για να αντισταθεί σήμερα στους Μανδαρίνους της ΕΕ (NYT)

#5 Τι θα γίνει αν η αστυνομία στην Αθήνα αρνηθεί να πυροβολήσει τους χαμένους! Δυνατό πάνελ, συμμετέχει και ο Στίγκλιτς 
#6 ΕΛΕ και συντεταγμένη χρεοκοπία τώρα, ζητά η Guardian στο σημερινό editorial. Μόνοι λογικοί στην Ελλάδα οι διαδηλωτές!

#7 Μόνο με τη συναίνεση της κυβέρνησής της (και των δημοσιογράφων της!) μπορούν και τιμωρούν βάναυσα την Ελλάδα - ΕΕ, ΕΚΤ,ΔΝΤ, γράφει ο Μ.Weisbrot

#8 Εξαιρετική συνέντευξη του Κώστα Λαπαβίτσα για το Μεσοπρόθεσμο, το Ευρώ και την πραγματική ανάπτυξη (Αξία)

#9 Μια γενναία εναλλακτική λύση για Ιρλανδία (και Ελλάδα), καταλύτης ίσως και για Ευρωπαϊκή ενοποίηση - ΑΝ θέλουν οι λαοί (IE)

#10 Κάθε πολιτική λιτότητας με Εσωτερική Υποτίμηση χωρίς Κούρεμα του χρέους είναι εξ΄ ορισμού παράλογη - Barry Eichengreen, Ο πλέον ειδικός στο θέμα

#11 Μεγάλη ανεργία, με κοινωνική και πολιτική αναταραχή, αυτή θα είναι η μοίρα μας - αν μείνουμε στην Ευρωζώνη: Έξοδος με default τώρα, λέει και ο κορυφαίος ειδικός του Χάρβαρντ

#12 Ο συγγραφέας του σημαντικότερου βιβλίου για το Ευρώ, απαντάει για το αν και πώς θα επιβιώσει το νόμισμα

#13 Mυρμήγκια, τζιτζίκια και ακρίδες: Όποιος θέλει να καταλάβει την τωρινή παγκόσμια οικονομία, ακούει αυτή τη διάλεξη! (LSE)

#14 Η Ελληνική Κρίση είναι στην ουσία της, κρίση του Ευρώ και του ελλείμματος δημοκρατίας στην Ε.Ε:  Editorial της Guardian

#15 Η λιτότητα απέτυχε πανηγυρικά, αλλά η ΕΚΤ δεν το καταλαβαίνει - γράφει ο Πολ Κρούγκμαν (NYT)

#16 Η εφημερίδα Guardian αποτιμά το ντοκιμαντέρ Debtocracy και τη δυναμική του

#17 Ρωγμή στο καθεστώς της έκτακτης ανάγκης και διπλό αίτημα κοινωνικής δικαιοσύνης και δημόσιας αξιοπρέπειας (Red Notebook)

#18 Τα προβλήματα του Ευρώ, η δημοκρατία και οι τράπεζες που ζουν κοσμοπολίτικα αλλά πεθαίνουν στη χώρα τους 

#19 Οι ιδιωτικοποιήσεις αναδιανέμουν το εισόδημα υπέρ των λίγων και μεταφέρουν όλο το ρίσκο στους πολλούς (Red Notebook)

#20 Να Ευρώπη κανείς ή να μην Ευρώπη; Σλαβόι Ζίζεκ και Κώστας Δουζίνας από το Red Notebook (RedNotebook)

Yποβάθμιση της Ελλάδας από Moody’s σε καθεστώς «υψηλού κινδύνου χρεοκοπίας»

 factorx

(Ανανεωμένο) Κατά τρεις βαθμίδες υποβάθμισε την πιστοληπτική αξιολόγηση της Ελλάδας η Moody’s, σε Ca από Caa1, βυθίζοντάς την περαιτέρω σε junk status, καθώς εκτιμά ότι οι ιδιώτες επενδυτές θα υποστούν σημαντικές ζημιές.
Στην ανακοίνωσή της η Moody’s επισημαίνει ότι το πρόγραμμα που ανακοινώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, υποδηλώνει πως η πιθανότητα χρεοκοπίας της Ελλάδας, ουσιαστικά βρίσκεται στο 100%.
Πτωτικές τάσεις επικρατούν στο Χρηματιστήριο Αθηνών, στον απόηχο της νέας υποβάθμισης . Πριν από λίγο Α, ο γενικός δείκτης τιμών υποχωρεί κατά 0,55% στις 1.279,03 μονάδες, έχοντας σημειώσει «άλμα» 5,91% την Παρασκευή.
Όπως τονίζει ο οίκος αξιολόγησης, ο συνδυασμός του προγράμματος που ανακοινώθηκε από την ΕΕ και οι προτάσεις ανταλλαγής χρέους από τα μεγάλα χρηματοοικονομικά ιδρύματα, υποδηλώνει ότι οι ιδιώτες επενδυτές θα καταγράψουν μεγάλες οικονομικές απώλειες από την έκθεσή τους στο κρατικό ελληνικό χρέος.
Οι αναπτυσσόμενες προοπτικές της αξιολόγησης, αντανακλούν την τρέχουσα αβεβαιότητα για την ακριβή αξία των τίτλων που θα λάβουν οι πιστωτές στην ανταλλαγή. Όταν ολοκληρωθεί η ανταλλαγή χρέους, η Moody’s θα επανεξετάσει το πιστωτικό risk profile των υφιστάμενων ή νέων τίτλων που θα εκδοθούν από την ελληνική κυβέρνηση.
Το ανακοινωθέν πρόγραμμα της ΕΕ σε συνδυασμό με την ανακοίνωση του IIF, υποδηλώνουν ότι η πιθανότητα μιας αναγκαστικής ανταλλαγής (distressed exchange) και ως εκ τούτου μιας χρεοκοπίας της Ελλάδας, είναι ουσιαστικά 100%.
Το μέγεθος της ζημιάς των επενδυτές θα καθοριστεί από τη διαφορά μεταξύ της ονομαστικής αξίας του χρέους που ανταλλάσσεται και της αξίας της αγοράς του χρέους που έλαβε. Το IIF έχει δηλώσει πως οι απώλειες των επενδυτών θα κυμανθούν στο 20%.
Υπενθυμίζεται ότι η προηγούμενη υποβάθμιση της Moody’s για την Ελλάδα, ήταν την 1η Ιουνίου, όταν είχε υποβαθμίσει τα ελληνικά ομόλογα κατά τρεις βαθμίδες, σε Caa1 από το B1. Πριν από αυτό, στις 9 Μαΐου η Moody’s είχε τοποθετήσει τις αξιολογήσεις του ελληνικού χρέους υπό αναθεώρηση για πιθανή υποβάθμιση.
Κοιτάζοντας περαιτέρω μπροστά, ο οίκος αξιολόγησης εκτιμά ότι το πρόγραμμα της ΕΕ και η προτεινόμενη ανταλλαγή χρέους, αυξάνουν τις πιθανότητες η Ελλάδα να κατορθώσει να σταθεροποιήσει και εν τέλει να μειώσει το χρέος της.
Το πακέτο στήριξης για την Ελλάδα ωφελεί ακόμη όλη την ευρωζώνη, συγκρατώντας το «άγριο» βραχυπρόθεσμο ρίσκο μετάδοσης που πιθανότατα θα ακολουθούσε από μια άτακτη στάση πληρωμών ή από μεγάλα haircuts του ελληνικού χρέους.
Ωστόσο, η Ελλάδα έχει ακόμη να αντιμετωπίσει μεσοπρόθεσμες προκλήσεις φερεγγυότητας. Το μέγεθος του χρέους της θα παραμείνει υψηλότερα του 100% του ΑΕΠ για πολλά χρόνια και έχει ακόμη να αντιμετωπίσει πολύ σημαντικά ρίσκα εφαρμογής των δημοσιονομικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων.
Σύντομα η ανταλλαγή ελληνικών κρατικών ομολόγων
Την εθελοντική ανταλλαγή ελληνικών κρατικών ομολόγων από τους ιδιώτες μέσα σε λίγες εβδομάδες προωθούν -σύμφωνα με πηγή της ΕΕ- αξιωματούχοι της Ευρωζώνης και τραπεζίτες, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η περίοδος που η χώρα θα βρίσκεται σε μερική χρεοκοπία.
Οι συζητήσεις συνεχίζονται και στόχος είναι να ξεκινήσει η ανταλλαγή ομολόγων στα τέλη Αυγούστου και να ολοκληρωθεί έως τις αρχές Σεπτέμβρη, διευκρινίζει η ίδια πηγή, υπογραμμίζοντας ότι «το εγχείρημα αυτό σχεδιάζεται και είναι πιθανό να λάβει χώρα τις τελευταίες ημέρες του Αυγούστου και τις πρώτες ημέρες του Σεπτέμβρη για όλη την Ευρώπη».
«Αυτή είναι η περίοδος που θα υπάρξει η επιλεκτική χρεοκοπία ή η περιορισμένη χρεοκοπία, σύμφωνα με τους οίκους αξιολόγησης. Μπορεί να είναι αρκετά σύντομη» είπε.
Οι ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας θα καταγράψουν ζημιές 21% για τα ελληνικά ομόλογα που θα ανταλλάξουν στο πλαίσιο της συνεισφοράς τους στο νέο σχέδιο διάσωσης για τη χώρα. Η συνεισφορά των ιδιωτών θα ανέλθει στα 37 δις ευρώ τα επόμενα τρία χρόνια.
www.capital.gr, www.tovima.gr

Τάσος Αλιφέρης Δήμαρχος, προς τους συντρόφους του ΠΑΣΟΚ : Είστε «αρουραίοι», «κωλοσύντροφοι» και «καταραμένη συμμορία»


Τάσος Αλιφέρης Δήμαρχος : .....Οι Αρουραίοι, οι σύντροφοι του ΠΑΣΟΚ, συνήθισαν το φως και νόμισαν ότι έγιναν άνθρωποι....

Το κείμενο που έδωσε ο Τάσος Αλιφέρης στη δημοσιότητα από τα σκληρότερα πολιτικά κείμενα που έχουν γραφεί, τουλάχιστον για τα τοπικά δεδομένα,  ένα κείμενο που περιέγραφε πολιτικές συμπεριφορές με χαρακτηρισμούς όπως «αρουραίοι», «κωλοσύντροφοι» και «συμμορίες», έμεινε ασχολίαστο. Κανένας δεν τόλμησε να το σχολιάσει, ίσως γιατί κανένας  δεν διαθέτει επιχειρήματα για να το αντικρούσει.

Κι όμως, πέρα από τους συγκεκριμένους λόγους που το υπαγόρευσαν στο συντάκτη του, λόγοι που απετέλεσαν την.....
.....  αφορμή, οι αιτίες θα πρέπει να αναζητηθούν πιο βαθειά, συνυφασμένοι με την πορεία και τη μετάλλαξη του πάλαι ποτέ Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.
Ο Τάσος Αλιφέρης δεν είναι ασφαλώς τυχαίο στέλεχος για το ΠΑΣΟΚ και από την άποψη αυτή, κάθε του δήλωση, κάθε σχόλιό του έχει βαρύνουσα σημασία, είτε θελήσει κανείς να το παραδεχθεί είτε όχι. Είναι εκείνος που το 1983, πήρε τόσο σοβαρά τα λόγια του Ανδρέα Παπανδρέου για «αποκέντρωση», ώστε να παρατήσει τον Πειραιά και να έλθει στην Τήλο.
Είναι εκείνος που τον Ιούλιο του 2006 σήκωνε στα χέρια τον Γιώργο Παπανδρέου και ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, περιχαρής,  είχε μόνο λόγια θαυμασμού για το θαύμα της Τήλου.
"Φίλες και φίλοι, αγαπητέ Δήμαρχε Τάσο Αλιφέρη, είναι πραγματικά μεγάλη η συγκίνηση, πραγματικά πρώτα απ' όλα μεγάλη η χαρά που έρχομαι σε αυτό το όμορφο νησί για πρώτη φορά. Και πράγματι, εντυπωσιάζεται κανείς από την ομορφιά αυτού του τόπου, αλλά εντυπωσιάζεται κανείς και από τη ζωή, από το χαμόγελο που βλέπει στο πρόσωπο του κάθε κατοίκου εδώ στο νησί. Είναι σαν μια μεγάλη οικογένεια και έτσι αισθάνθηκα κι εγώ μέρος αυτής της οικογένειας με αυτή την τόσο όμορφη υποδοχή.

Μια υποδοχή χαράς και ελπίδας, σήμερα που έχετε μία εκδήλωση διαμαρτυρίας, όπως μας εξήγησε και ο Δήμαρχος. Διαμαρτυρία, απέναντι σε μια άδικη πολιτική, μια αυταρχική πολιτική, μια αντιδημοκρατική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Καραμανλή.

Είναι μια διαμαρτυρία, απέναντι στην προσπάθεια να πνίξουν μια τοπική κοινωνία, ένα τόπο που έχει σηκώσει το κεφάλι, έχει ανοίξει τα φτερά και προχωρά μπροστά. Και μπράβο σας για τη δουλειά που κάνετε, για την προσπάθεια που κάνετε. Να ξέρετε ότι, δεν θα αφήσουμε κανέναν να πνίξει τη δική σας πρωτοβουλία και τη δική σας πορεία.

Από τα λίγα που έχω δει και που έχω ακούσει, έχετε κάνει όλοι μαζί, με τον Δήμαρχο επικεφαλής ένα, μικρό θαύμα, μετατρέποντας ένα νησί που έβαινε προς εγκατάλειψη και ερήμωση σε ένα ζωντανό νησί του Αιγαίου μας».
Αυτά έλεγε τότε ο Γιώργος Παπανδρέου…
Τα χρόνια πέρασαν, ο Γιώργος έγινε πρωθυπουργός, ήλθαν πτωχεύσεις και Μνημόνια, ήλθε κι ο Ραγκούσης και ο Τάσος Αλιφέρης είδε το μικρό του θαύμα, το νησί – πρότυπο ανάπτυξης, να φιγουράρει στην κορυφή της λίστας με τους πλέον υπερ-χρεωμένους δήμους ανά την ελληνική επικράτεια!
Η χαρά του μετατράπηκε σε «σιχτίρια», λέξη με την οποία έκλεινε την επιστολή του προς τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου πριν λίγους μήνες, τον περασμένο Μάϊο, όταν αναρωτήθηκε «γιατί τόση αλητεία».

«Η μεγάλη πολιτική, ανθρωπιστική και πατριωτική αλητεία, και γι' αυτό απαράδεκτη, είναι το γεγονός ότι αν αυτή η μικρογραφία του τι πρέπει να κάνει η χώρα σήμερα μ' αυτό που δανείζεται για να μεγιστοποιήσει τον παραγόμενο πλούτο και να ξεπεράσει την κρίση καταδικασθεί και αντιμετωπισθεί έτσι τότε σημαίνει ότι κάποιοι δεν έχουν καταλάβει που βρεθήκαμε, που είμαστε σαν χώρα και εγκληματικά οδυνηρό, δεν ξέρουν τι πρέπει να κάνουμε, που πρέπει να πάμε. Δεν πιστεύω ότι συμβαίνει αυτό τουλάχιστον σε επίπεδο πρωθυπουργού και σ' αυτόν απευθύνομαι» έγραφε τότε ο Τάσος Αλιφέρης και κατέληγε: 

«Τις αλητείες δεν τις κάνουν μόνο αλήτες αλλά και μικροί και ανίκανοι για τους οποίους δεν υπάρχει έλεος αφού έκαναν τις αρχές αρχί@. Σιχτίρια  Τάσος Αλιφέρης».

Και μόλις προχθές: «Οι Αρουραίοι συνήθισαν το φως και νόμισαν ότι έγιναν άνθρωποι. Είναι δυνατόν η κοινωνία να εθισθεί σε αυτό και να αδιαφορεί ενώ κυκλοφορούν έξω από τους υπονόμους;  Ακούστε έτσι επώνυμα χωρίς κανένα φόβο και πολύ πάθος στελέχη του καρτέλ και κατ' αρχήν κωλοσύντροφοι που κυκλοφορείτε ως ΠΑΣΟΚ και ανάλογης ποιότητας συνέταιροι από την Ν.Δ. με τα κολαούζα των μικρών δήθεν παρθένων της μίζερης πολιτικής ζωής: μέχρι τώρα μας προκαλούσατε σιχαμάρα. Με αυτό το σοκ που μας προκαλέσατε συνήλθαμε από την εμετική διάθεση και περάσαμε σε κατάσταση κοινωνικής αφύπνισης».
Ασχέτως του αν απαντηθούν ποτέ όλα αυτά – μάλλον όχι – το βέβαιον είναι ότι μέσα από αυτή την πορεία του Τάσου Αλιφέρη, από το 1983 μέχρι σήμερα, μπορεί να διακρίνει κανείς και την εξέλιξη  ενός κόμματος και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.

Ρένα Διακίδη - ΠΡΟΟΔΟΣ  22 Ιουλίου 2011

Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

Και επισήμως σπιναλόγκα της Ευρώπης


Ο κ. Παπανδρέου φαίνεται να πέτυχε έναν ακόμη διαπραγματευτικό άθλο στη διάρκεια της θητείας του. Έκαψε το χαρτί του «κουρέματος» χρέους, φόρτωσε τη χώρα με τη ρετσινιά της χρεοκοπίας και διέλυσε την παραμικρή υποψία για είσοδο σε τροχιά ανάπτυξης, τουλάχιστον για το ορατό μέλλον…
Του Γιώργου Χαρβαλιά*
Υπό μία έννοια έχει δίκιο ο πρωθυπουργός μας. Μικρή σημασία έχει τελικά το πώς θα μας αξιολογήσουν οι Moody’s. Γιατί πρόλαβαν να μας αξιολογήσουν οι Ευρωπαίοι εταίροι. Ως θλιβερή εξαίρεση και παράδειγμα προς αποφυγή: ασθενή σε καραντίνα. Με βαρύ μεταδοτικό νόσημα στον οποίο θα εφαρμοστεί μια πειραματική θεραπεία, τόσο τοξική που σε φυσιολογικές περιπτώσεις δεν θα σήκωνε ούτε συζήτηση.
Πράγματι, θα χρειάστηκε σκληρή διαπραγματευτική μάχη για να καταγραφεί επίσημα σε κείμενο συμπερασμάτων Συμβουλίου Κορυφής η διάγνωση μιας… θλιβερής μοναδικότητας. Οι παράγραφοι 6 και 7 του εν λόγω «ιστορικού» κειμένου διαπιστώνουν τη μοναδικότητα και συγχρόνως διακηρύσσουν την εκπεφρασμένη βούληση των υπολοίπων μελών της ευρωζώνης να μη φτάσουν ποτέ σε αυτή την… κατάντια. Γιατί, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «όλες οι άλλες χώρες της ευρωζώνης επαναλαμβάνουν επισήμως την ακράδαντη αποφασιστικότητά τους να τιμήσουν πλήρως την οικεία κρατική υπογραφή τους».
Ο υπαινιγμός είναι σαφέστατος. Το κράτος που αποδείχτηκε ότι δεν τιμά την υπογραφή του, τουλάχιστον στα χρεόγραφα που εκδίδει, δεν είναι άλλο από τον ασθενή-λεπρό της ευρωζώνης. Πιο επίσημη εκδοχή δημόσιας παραδοχής χρεοκοπίας δεν νομίζω ότι υπάρχει. Και δεν χρειάζεται κανένας οίκος αξιολόγησης για να την επιβεβαιώσει (παρότι αυτό ήδη συνέβη).
Η Ελλάδα, επομένως, επί κυβερνήσεως Γεωργίου Παπανδρέου junior, παίρνει και επισήμως τον τίτλο του «μπαταχτσή» της Ευρώπης και καλεί τους ιδιώτες ομολογιούχους να συμβάλλουν στην αποκατάσταση του… μάρμαρου, εγγράφοντας ζημιές.
Ως πρώτη παρατήρηση θα πρέπει να επισημάνουμε τη δικαίωση του Αντώνη Σαμαρά που προειδοποιούσε επί μέρες ότι οποιαδήποτε εμπλοκή, εθελοντική ή μη, των ιδιωτών στη διαχείριση του ελληνικού χρέους θα συνιστούσε αυτόματα και παραδοχή χρεοκοπίας. Αλλά ας τα αφήσουμε αυτό στη γωνία.
Προσωπικά, θα δεχόμουν το επιχείρημα Βενιζέλου, ότι στο βαθμό που μια ελεγχόμενη χρεοκοπία θα οδηγούσε σε δραματική απομείωση του δημόσιου χρέους, αυτομάτως μπαίνει ως «λύση» στο τραπέζι. Δυστυχώς, το «κούρεμα» που θα υποστούν οι ομολογιούχοι (χωρίς να παραγνωρίζουμε και τα αντισταθμιστικά οφέλη που θα λάβουν) περιορίζεται μεσοσταθμικά σε ένα ποσοστό 21%. Γεγονός που σε καμία περίπτωση δεν ισοδυναμεί με εκδοχή «λύσης» στο πρόβλημα βιωσιμότητας του ελληνικού δημόσιου χρέους.
Ακόμη και οι όχι ευκαταφρόνητες δανειακές διευκολύνσεις, που θα λάβει το προσεχές διάστημα η Ελλάδα, σε καμία περίπτωση δεν εξασφαλίζουν ομαλή πορεία για την εθνική οικονομία. Αντίθετα, προϋποθέτουν «μαγικές επιδόσεις» στον τομέα του ελλείμματος και πρακτικά τη δημιουργία συνεχόμενων πρωτογενών πλεονασμάτων. Που με τη σειρά τους έχουν ως αυστηρή προϋπόθεση την ανάπτυξη. Και ανάπτυξη, με τη σημερινή συνταγή του Μνημονίου, δεν πρόκειται να έρθει.
Επομένως, όπως πολύ εύστοχα επισημαίνεται σε προχθεσινό report μεγάλης γερμανικής τράπεζας που πρωτοστάτησε στην κατάρτιση του «νέου πακέτου διάσωσης», οι αποφάσεις της Συνόδου δεν συνιστούν μαγική λύση. Δίνουν απλώς στην Ελλάδα μία πιθανότητα «να το παλέψει» (fighting chance) με θεωρητική μόνον πιθανότητα επιβίωσης…
Στην εκτίμηση αυτή συγκλίνουν πλέον όλες οι σοβαρές αναλύσεις σοβαρών παραγόντων της διεθνούς αγοράς και του χρηματοπιστωτικού στερεώματος, ενώ ο αρχικός ενθουσιασμός για το δήθεν… γενναιόδωρο σχέδιο σωτηρίας έχει ήδη αρχίσει να καταλαγιάζει.
Η υπόθεση αναμένεται να περιπλακεί μόλις επισημοποιηθεί η αξιολόγηση της χρεοκοπίας, ενώ οι εγγυήσεις για την επάρκεια ρευστότητας των ελληνικών τραπεζών μένουν να φανούν στην πράξη. Είναι άλλωστε ενδεικτικό ότι ο κ. Τρισέ εμφανίζεται να νίπτει τας χείρας του, παραπέμποντας στις δικλείδες ασφαλείας που έχουν προνοήσει να κάνουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
Συμπερασματικά δηλαδή, ο κ. Παπανδρέου φαίνεται να πέτυχε έναν ακόμη διαπραγματευτικό άθλο στη διάρκεια της θητείας του. Έκαψε το χαρτί του «κουρέματος» χρέους, φόρτωσε τη χώρα με τη ρετσινιά της χρεοκοπίας και διέλυσε την παραμικρή υποψία για είσοδο σε τροχιά ανάπτυξης, τουλάχιστον για το ορατό μέλλον…
(* δημοσιεύεται στον “Τύπο της Κυριακής”)  μέσω factorx

Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

Πως θα αντιμετωπίσουν τον Σαμαρά και την λαϊκή κατακραυγή;


  factorx

Αν κρίνουμε τουλάχιστον από ορισμένα σημερινά δημοσιεύματα για το πολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται μετά την συμφωνία των Βρυξελλών και εν όψει της συζήτησης της Τετάρτης στην Βουλή, επικρατεί πλήρης σύγχυση στο ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνηση, ως προς τα βασικά τους πολιτικά προβλήματα: την αντιμετώπιση του Αντώνη Σαμαρά, την ανάκτηση της πολιτικής πρωτοβουλίας και τις εκλογές
Σύμφωνα , για παράδειγμα, με το ΕΘΝΟΣ, μετά “την επιτυχία των Βρυξελλών”, “η στάση του ΠΑΣΟΚ έναντι της ΝΔ θα αλλάξει και αναμένεται να προσλάβει επιθετικά χαρακτηριστικά, με άσκηση έντονης κριτικής προς την αξιωματική αντιπολίτευση για τη στάση που τήρησε στην περίοδο πριν από τη σύνοδο κορυφής της προηγούμενης εβδομάδας….».
Ενώ το ΒΗΜΑ, προαναγγέλλοντας μια νέα «επιχείρηση φθοράς του Σαμαρά» προσδιορίζει ότι στην επίθεση κατά του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θα πρωταγωνιστήσουν και πάλι τα γνωστά εξαπτέρυγα: «ο κ. Σαμαράς θα πλαγιοκοπείται πλέον πολύ πιο έντονα από τον ΛΑΟΣ του κ. Γ. Καρατζαφέρη και τη Δημοκρατική Συμμαχία της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη….
Και ενώ στο επιτελείο του Σαμαρά θα τρέμουν ασφαλώς για την επίθεση “φθοράς” από την εξαφανισμένη δημοσκοπικά Ντόρα , στο ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να κρύψουν το δέος με το οποίο αντιμετωπίζουν τις επερχόμενες εκλογές: «Το ενδεχόμενο προσφυγής στις κάλπες μελετάται πλέον από το κυβερνητικό επιτελείο με διαφορετικό τρόπο και αναλόγως του αν θα επιφέρει αποτελέσματα η «επιχείρηση φθοράς» της ΝΔ και του κ. Σαμαρά» γράφει το ΒΗΜΑ ενώ το ΕΘΝΟΣ στηρίζει τις ελπίδες του ότι δεν θα γίνουν άμεσα εκλογές  σε «κορυφαία στελέχη της ΝΔ (που) εκτιμούν ότι το ενδεχόμενο εκλογών μέσα στο αμέσως προσεχές διάστημα απομακρύνεται, καθώς θεωρούν ότι η κυβέρνηση έχει μία σταθερή βάση πάνω στην οποία «πατά» πλέον και θα προσπαθήσει -μέσα σε ένα περιβάλλον πολιτικής σταθερότητας- να υλοποιήσει τον σχεδιασμό της για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις»
Δεν κατονομάζονται φυσικά τα εν λόγω «κορυφαία στελέχη της ΝΔ» και ως εκ τούτου δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν όλα αυτά απηχούν την πραγματικότητα, η αποτελούν ευσεβείς πόθους της κυβέρνησης. Μπορούμε πάντως να εκτιμήσουμε ασφαλώς ότι οι διαφορετικές θέσεις του ΕΘΝΟΥΣ και του ΒΗΜΑΤος ως προς τις εκλογές και τη ΝΔ απηχούν και την διαφοροποίηση του Γ. Παπανδρέου από τον … αναπληρωτή του κ. Βενιζέλο. Ο πρώτος επιθυμεί να ολοκληρώσει την κυβερνητική του θητεία χωρίς εκλογικούς αιφνιδιασμούς, ενώ ο δεύτερος επιθυμεί πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, με την ελπίδα ότι  θα αξιοποιηθούν τα τηλεοπτικά χειροκροτήματα για τις αποφάσεις της Συνόδου των Βρυξελλών.
Τα πραγματικά ερωτήματα όμως για τον κ. Βενιζέλο (που μάλλον βιάζεται όπως και το 2007 στο Ζάππειο) είναι άλλα: Το θέμα δεν είναι τι θα κάνουν η Ντόρα και ο Καρατζαφέρης, ή τα στελέχη της ΝΔ που θα τους άρεσε να πάρουν καρέκλα σε μια συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – Ντόρας – Καρατζαφέρη, αλλά πως θα αντιδράσει ο κόσμος στη νέα φοροεπιδρομή και μείωση των εισοδημάτων του.
Οι μισθωτοί και οι ελεύθεροι επαγγελματίες που πλήττονται από τα μέτρα δύσκολα θα θυμηθούν τις “επιτυχίες” του ΓΑΠ και του Βενιζέλου στις Βρυξέλλες όταν επιστρέψουν από τα μπάνια του λαού και κληθούν να πληρώσουν έκτακτες εισφορές και Φόρο Ακίνητης Περιουσίας.
Και δεν θα είναι μόνο αυτά. Το κλίμα ευφορίας που προσπαθεί επικοινωνιακά να περάσει η κυβέρνηση έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τα δεδομένα που επικρατούν στην πραγματική οικονομία και στη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας. Για παράδειγμα, το έλλειμμα, με το ρυθμό απόκλισης που παρατηρείται έως σήμερα, θα κλείσει κοντά στα 25 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή άνω του 11% του ΑΕΠ, εξουδετερώνοντας πλήρως τα οφέλη που θα έχει η οικονομία από το «κούρεμα» ομολόγων του ιδιωτικού τομέα έως το 2014, σημειώνει ο «Τύπος της Κυριακής» στο αυριανό του φύλλο
Καθοριστικός για τις πολιτικές εξελίξεις θα είναι επίσης ο έλεγχος της Τρόικας τον Σεπτέμβριο, για την έκθεση προόδου και τη χορήγηση της 6ης δόσης. Η εικόνα χάους που επικρατεί στα δημόσια οικονομικά με τις αποκλίσεις να υπερβαίνουν ήδη τα 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ δυσχεραίνει σημαντικά τα περιθώρια ελιγμών της κυβέρνησης. Και αναμένεται ότι η Τρόικα θα ζητήσει τη λήψη νέων μέτρων, τα οποία θα πάρουν τη μορφή ενός «μάξι» Μνημονίου για την προσεχή δεκαετία, η ψήφιση του οποίου (μαζί με τη δανειακή σύμβαση) μπορεί να αποτελέσει τον βασικό λόγο για προκήρυξη εκλογών
Ένα μόνο παράδειγμα δείχνει πόσο ανεδαφική είναι η μετά τις Βρυξέλλες κυβερνητική αισιοδοξία: Για να επιτύχουν οι πιστωτικές διευκολύνσεις, θα πρέπει η κυβέρνηση να πετύχει τα επόμενα χρόνια πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3%-5%, την στιγμή οι επιδόσεις του οικονομικού επιτελείου είναι απογοητευτικές με αποτέλεσμα να σημειώνονται πρωτογενή (χωρίς τις δαπάνες για τόκους) ελλείμματα.
Πως σχεδιάζουν να αντιμετωπίσουν τον Σαμαρά


Μαζί με τα πρωτοβρόχια
θα αρχίσουν και οι συγκεντρώσεις
Είναι προφανές ότι ο κ. Παπανδρέου άφησε στον Βενιζέλο την οικονομία και τα κομματικά και ο ίδιος ασχολείται πλέον με τις πολιτικές υπερβάσεις που νομίζει ότι θα αντιστρέψουν το κλίμα.
Όπως έχουμε ξαναγράψει με ένα πυρ ομαδόν κατά του Α. Σαμαρά, η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ θα επιχειρήσουν στους επόμενους μήνες να ανακόψουν τη ραγδαία δημοσκοπική πτώση τους και την αντίστοιχη άνοδο της Ν.Δ. και να αλλάξουν την πολιτική ατζέντα. Τα βήματά τους αναμένεται να είναι:
Α) Νέος εκλογικός νόμος με μείωση του αριθμού των βουλευτών, με μονοεδρικές περιφέρειες (όπου πρακτικά θα ισχύει το πλειοψηφικό) και με μία λίστα Επικρατείας που θα διορίζει βουλευτές ο αρχηγός του κόμματος για την οποία θα ισχύει η απλή αναλογική.
Β) Εκλογές με το μπόνους των 50 εδρών που δίνει ο υφιστάμενος εκλογικός νόμος, με στόχο να μην προκύψει αυτοδυναμία, να μην συγκροτηθεί κυβέρνηση.
Γ) Νέες επαναληπτικές εκλογές με το νέο εκλογικό νόμο που θα έχει ψηφιστεί τον Σεπτέμβριο.
Τι πιθανότητες επιτυχίας έχουν οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης; Προς το παρόν σκεφθείτε δύο καθοριστικούς κατά την γνώμη μας παράγοντες:
Πρώτον: Την πλατεία. Στο ΠΑΣΟΚ εκτιμούν ότι οι «Αγανακτισμένοι» θα σταματήσουν και η θερινή ραστώνη τους κάνει πιο αισιόδοξους. Η πραγματική οικονομία όμως και το γεγονός ότι σύμφωνα με το τελευταίο βαρόμετρο του ΣΚΑΙ το 85% του κόσμου δηλώνει ότι συμφωνεί με τους «Αγανακτισμένους» καθιστά ανεδαφική την αισιοδοξία της κυβέρνησης. «Θα τα πούμε από Σεπτέμβριο» δηλαδή, όπως λένε οι Αγανακτισμένοι, και πάμε και στοίχημα.
Δεύτερον: Είναι δύσκολο έως αδύνατον να ανατραπεί το προβάδισμα της ΝΔ στις δημοσκοπήσεις που μπορεί μέχρι το φθινόπωρο να της δίνει αυτοδυναμία. Εδώ θα θέσουμε ένα βασικό ρώτημα που όλοι αποφεύγουν να θέσουν. Πως θα κάνει εκλογές το ΠΑΣΟΚ όταν ακόμα και μέσα στον καύσωνα συνεχίζονται οι διάφορες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και οι προπηλακισμοί στελεχών, βουλευτών και υπουργών του; Πως θα αντιστρέψουν το πολιτικό κλίμα όταν στη μέτρηση Ιουλίου του Πολιτικού Βαρόμετρου οι Έλληνες πολίτες δηλώνουν με το ποσοστό ρεκόρ του 91% ότι δεν είναι ικανοποιημένοι από τον τρόπο που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την οικονομική κρίση, ενώ το 70% εκτιμά ότι το ΠΑΣΟΚ πορεύεται σε λάθος δρόμο με μόνο 15% να θεωρεί ότι ο δρόμος είναι σωστός, με χαρακτηριστικό ότι ακόμα και στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ οι ίδιες απαντήσεις καταγράφονται στο 50% (λάθος δρόμος) και 29% (σωστός);
Τι μπορεί να κάνει δηλαδή η κυβέρνηση όταν, σύμφωνα με τα προηγούμενα, έχει ήδη απωλέσει των σκληρό πυρήνα των οπαδών της και αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα χειρότερο από εκείνο που αντιμετώπιζε πριν από δυο ακριβώς χρόνια η κυβέρνηση Καραμανλή;

Σκηνικό εκλογών

Οι υπουργοί χειροκρότησαν όρθιοι τον ΓΑΠ όταν εισήλθε στην αίθουσα του Υπουργικού Συμβουλίου. Το κλίμα στα Δελτία Ειδήσεων της ΝΕΤ και του Mega εορταστικό. Ο Πρωθυπουργός πανηγύρισε για την χθεσινή απόφαση της Συνόδου Κορυφής κι επιτέθηκε στην αντιπολίτευση που αντιπολιτεύεται και δεν υπερψηφίζει την πολιτική του. Δημοσιογράφοι με πνιχτά χαμόγελα μας πετάν δισεκατομμύρια, ποσοστά, επιτόκια, μονάδες βάσης, επί τοις εκατό, ομόλογα και CDS, δάνεια, κουρέματα, στα μούτρα λες και είναι σερπαντίνες.
Το σκηνικό είναι έτοιμο. Τα φώτα άναψαν. Οι παλιάτσοι ένας-ένας βγαίνουν στη σκηνή. Το βλέπουμε.
Αυτοί που φαίνεται να απουσιάσουν, και να απουσιάζουν πεισματικά, είναι οι θεατές. Η πλατεία είναι άδεια.
Η Κυβέρνηση αναζητά ακροατήριο, φαν που θα χειροκροτούν και θα επιδοκιμάζουν. Οι πολίτες, στην καλλίτερη περίπτωση για εκείνη, είναι δύσπιστοι και διστακτικοί.
Και είναι φυσιολογικό.
Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι όλες οι δεσμεύσεις που ανέλαβε ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση από την αρχή της θητείας τους, δεν τηρήθηκαν και όλοι οι στόχοι που τέθηκαν, απέτυχαν. Πιο πολύ, νομίζω, πάνω μας βαραίνει η πραγματικότητα. Πραγματικότητα που δεν μπορεί να μακιγιαριστεί από τα χαμόγελα των τηλεπερσόνων, τα χειροκροτήματα των υπουργών, τα πανηγυρικά tweet των λιγοστών οπαδών.
Και εν τέλει είναι ανησυχητικό που απλά ερωτήματα (τι θα γίνει με την ανεργία, την παιδεία, την υγεία, πόσο θα πέσει ακόμα το βιωτικό επίπεδο του μέσου πολίτη και πότε θα αρχίσει να ανεβαίνει ξανά και, βέβαια, ποιες είναι αυτές οι εμπράγματες εγγυήσεις που έχει δώσει ο κύριος ΓΑΠ στους δανειστές “μας” και για πόσα χρόνια ακόμα η Τρόικα θα μας ελέγχει και θα μας επιβάλλεται και ένα σωρό άλλα παρόμοια και γιατί ο κύριος Πρωθυπουργός αισθάνεται σε κάθε δημόσια εμφάνισή του την ανάγκη να μας διαβεβαιώνει ότι δεν είναι μειοδότης ή προδότης) όχι μόνο δεν απαντώνται, αλλά δεν τίθενται καν. Δεν έχω δε καμιά αμφιβολία, ότι οι οπαδοί του αποτυχημένου και με την βούλα πλέον Μνημονίου, που θα τύχει να διαβάσουν ετούτες τις γραμμές, θα ανατριχιάσουν με το “λαϊκιστικό” μου θράσος, που τολμάω να αναρωτιέμαι δημοσίως για τέτοια ζητήματα.
.
Το σκηνικό έχει στηθεί. Όλα φαντάζουν έτοιμα. Η ρητορική της κυβέρνησης και των φιλικών της ΜΜΕ δείχνουν ότι οδεύουμε σε εκλογές πολύ σύντομα.
Το πρόβλημα βέβαια είναι πως ό,τι κι αν αποφασίσει ο λαός, όσες φορές και να ψηφίσει, όσες κυβερνήσεις κι αν αλλάξει, η πολιτική της χώρας για τα επόμενα 30-40 χρόνια θα είναι η ίδια: Η λιτότητα που αποφάσισε χθες η Σύνοδος Κορυφής.