Ίσως να έχετε ακούσει τελευταία για τα 5 στάδια αποδοχής του επερχόμενου θανάτου.
Περίτεχνα κάποιοι ανίδεοι προσπάθησαν να τα προσαρμόσουν στις κοινωνικές διαδικασίες και στο σώμα της κοινωνίας ευρύτερα.
Πόσο ανόητοι είναι!
Η σταδιοποίηση αυτή αφορά αποκλειστικά και μόνο μεμονομένους ανθρώπους,
ενώ ο θάνατος μπορεί να είναι είτε πραγματικός (βιολογικός), είτε φαντασιακός (πολιτικός).
Η κοινωνία εχθές απέδειξε ότι όχι μόνο είναι ζωντανή, αλλά παράγει πολιτική ξεπερνώντας την γερασμένη και θνήσκουσα Κυβέρνηση.
Ο Παπανδρέου, χαρακτηριστικός εκπρόσωπος μιας σάπιας και ρυπαρής πολιτικής γενιάς, της “Γενιάς του Πολυτεχνείου”, βρίσκεται στο τελικό στάδιο του πολιτικού του βίου.
Είναι καλύτερο να αποδεχθεί πια και να συμβιβαστεί με τον πολιτικό του θάνατο, περνώντας μέσα από τα στάδια αυτά.
Προτείνω να το κάνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα και να εκπνεύσει πολιτικά αφήνοντας την ολοζωντανή κοινωνία να προχωρήσει στο μέλλον, χωρίς να στέκει εμπόδιο με το σκουληκιασμένο πολιτικό του σαρκίο στην αλλαγή.
Εδώ και μήνες αρνείται να δεί την πραγματικότητα που ο ίδιος δημιούργησε (στάδιο 1) και θυμωμένος με τους Έλληνες τους επιτέθηκε με μανία επιβάλλοντας μνημόνια χυδαίας βιαιότητας (στάδιο 2).
Απέκλεισε την διαπραγμάτευση (στάδιο 3) και τώρα μέσα από μια μεγαλομανιακή ιδέα του σωτήρα (σαν αντίδραση στην κατάθλιψή του) επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη του παρελθόντος (στάδιο 4).
Κάποια στιγμή θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι ο πολιτικός του θάνατος είναι ήδη εδώ και να τον αποδεχθεί ως τετελεσμένο κι αναπόφευκτο γεγονός (στάδιο 5).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου