Γιώργος Μαρνέλλος
Αν ο τόπος όλος είχε μια ψυχή που της αντιστοιχούσε μια κραυγή, θα την νοιώθαμε να σβήνει κάτω από την ολοκληρωτική πίεση της προσαρμοστικής πρέσας των δανειστών.
Αν η μορφή της Ελλάδας στο χάρτη είχε ζωή θα βλέπαμε τους σπασμούς των γεωγραφικών διαμερισμάτων και το μωβ χρώμα του οικονομικού πνιγμού, απλωμένο σχεδόν παντού.
Δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για το πόσο σκηνοθετημένο είναι αυτό ο θρίλερ της ασφυξίας. Και πόσο αυθεντικό είναι το δίλλημα της νέας δανειακής θηλιάς, με τον αργό θάνατο να πλασάρεται ως σωτηρία ή την άμεση παύση πληρωμών τον Μάρτιο ως ακαριαίο, αλλά όχι ξαφνικό τέλος.
Δυστυχώς ο θάνατος, αργός ή άμεσος, είναι προεξοφλημένος ακόμα κι αν τις προσεχείς μέρες πιθανότατα ανακοινωθεί ακόμη μια σωτηρία με 150 τόσα κουρεμένα δισεκατομμύρια. Όμως ο καινούργιος δανειακός βρόχος θα είναι περασμένος στους λαιμούς αυτών που διασώζει ώστε να πεθάνουν από χίλιες ανταγωνιστικές αιτίες, ανά πάσα στιγμή, στον διατεταγμένο μονόδρομο της ελεγχόμενης ασφυξίας .
Στον Φλεβάρη του χιονιού και των ανθισμένων αμυγδαλιών, οι μέσοι άνθρωποι της σύνταξης και του μισθού του Δημοσίου ή του ιδιωτικού τομέα, οι τρεμάμενοι από το ενδεχόμενο της παύσης πληρωμών , είναι το μέγεθος πίσω από το οποίο θα οχυρωθούν οι πολιτικοί αρχηγοί .Όποιο χειρισμό κι αν κάνουν στον εκβιασμό που εμφανίζεται να ρέει στον άξονα , τρόικα –υπηρεσιακός πρωθυπουργός –κόμματα συγκυβέρνησης –πολίτες , στο συμφέρον των τελευταίων θα τον αποδώσουν .
Για τους πολίτες , λένε ,τα υποτιθέμενα ανελαστικά όρια διαπραγμάτευσης την ώρα που οι έμπειροι αρουραίοι εγκαταλείπουν χορτασμένοι κι ανενόχλητοι τα αμπάρια . Την ώρα που κρατάνε ουρά οι εταιρείες για το 99, επικρατεί το αδιαχώρητο στα αυτόφωρα για τους οφειλέτες , και χιλιάδες άνθρωποι ψάχνουν δρόμους διαφυγής . Άλλοι βρίζοντας στα καφενεία ή στο διαδίκτυο, άλλοι σκεφτόμενοι την εξέγερση ή οδηγούμενοι στο έγκλημα .
Αυτό το χάος είναι δημιούργημα των πολιτικών σχηματισμών κυρίως αυτών που τώρα συγκυβερνούν δια αντιπροσώπου και λιγότερο των λοιπών πού φιλοδοξούν σύντομα να πάρουν το πινέλο της αυταπάτης με τις κόκκινες γραμμές . Το οικονομικό γεγονός της χρεοκοπίας είναι μια μακρά σειρά πολιτικών αποφάσεων με τις οποίες νομιμοποιούνταν οι εκτροχιασμένοι προϋπολογισμοί .Που έπεφταν έξω για εξυπηρετήσουν τις κομματικές πελατείες και να ικανοποιήσουν το λαϊκίστικο πανηγύρι του μεταπολιτευτικού φάσματος .
Το σκηνικό αυτό έκλεισε , ήδη οι μάστορες βάζουν τις βάσεις για το επόμενο που λέγεται ,διαχείριση απωλειών και επανάκτηση κεφαλαίων δια αντιπροσώπων . Με τους Γερμανούς συνταξιούχους να καλλιεργούν αλόη και να φτιάχνουν μαρμελάδα κυδώνι στην Κρήτη ή στην Πελοπόννησο . Σε σπίτια κτισμένα σε οικόπεδα που πριν 70 χρόνια οι πατεράδες τους χρησιμοποιούσαν για να ανακοινώνουν στους ντόπιους το ημερήσιο πρόγραμμα αγγαρείας.
http://bit.ly/zHQGu9
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου