Γράφει
ο
Γιάννης Κριτσαντώνης
Αντιγράφω από τις εφημερίδες:
«Η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να αποσύρει την υπουργική
τροπολογία που παρεισέφρησε στο πολυνομοσχέδιο και έδινε την δυνατότητα στον
αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και στον υπουργό Εθνικής Άμυνας να χρησιμοποιούν τα
κυβερνητικά αεροσκάφη. Είναι δε ενδεικτικό ότι για την εν λόγω τροπολογία ο κ.
Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος (ΠΑΣΟΚ) ανέφερε ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν γνώριζε για την
τροπολογία και εκφράζουμε την πλήρη αντίθεσή μας με το περιεχόμενό της».
Τι πάει να πει «παρεισέφρησε»
στο πολυνομοσχέδιο; Τι ήταν δηλαδή αυτή η υπουργική τροπολογία; Ποντίκι που
μπήκε στο σπίτι από την μισάνοιχτη πόρτα; Κι αν πιστέψει κανείς ότι «το ΠΑΣΟΚ
δεν γνώριζε για την τροπολογία και εκφράζει την αντίθεσή του με το περιεχόμενό
της», τότε ποιος την…. «παρεισέφρησε»; (Όσο για το άλλο… ρήμα, το «δεσμεύομαι», ε καλά τώρα..)
Γνωρίζοντας κάποιος την επαρχιώτικη αρχομανία του
αντιπροέδρου, αλλά και τον τρόπο που γράφονται «στο πόδι» οι διάφορες τροπολογίας
(που σε τελευταία ανάλυση γίνονται… νόμοι του Κράτους – βλέπε χαράτσι
Βενιζέλου), είναι πολύ απλό να καταλάβει τι συνέβη: Παίρνεις π.χ. τηλέφωνο τον
παρατρεχάμενό σου στη Βουλή και του λες:
-Χώσε ρε Μήτσο
κάπου μια παράγραφο δυο αράδες να χρησιμοποιώ το Gulfstream ή το Empraer. Ποιος
θα το πάρει χαμπάρι απόψε μέσα στο γενικό χαμό με το πολυνομοσχέδιο, αυτοί
φωνάζουν για τους σχολικούς φύλακες και τη δημοτική αστυνομία… Και πού σαι;
Βάλε να τα χρησιμοποιεί κι ο Αβραμόπουλος, έτσι για «ξεκάρφωμα»…
Κάποιο… στραβό μάτι όμως το είδε και δεν πέρασε… (Είπαμε:
Απλώς.. «δεσμεύτηκε» η κυβέρνηση να
μην περάσει).
Κι όμως τα χρησιμοποιεί τα κυβερνητικά αεροσκάφη ο
τεράστιος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης! Κι αν δεν είναι αλήθεια, ας βγει να
δηλώσει με ποιο μέσο πήγε στην Τουρκία να συναντήσει τον Νταβούτογλου…
Δεν θα σταθώ όμως εκεί. Θα σταθώ στο τι κοστίζει η χρησιμοποίηση των κυβερνητικών αεροσκαφών ως
σπατάλη της γενικής κυβέρνησης, τι στιγμή που καταληστεύονται μισθοί, φάρμακα, τροφεία
νηπιαγωγείων και συντάξεις, νοσοκομεία και ασφαλιστικά ταμεία. Και τα στοιχεία
που μου παρέδωσαν πεπειραμένοι χειριστές δεν επιδέχονται αμφισβήτηση.
Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
1. «Gulfstream G500». Κόστος χρήσης ανά
ώρα (καύσιμο, λάδια, ωριαία συντήρηση κτλ) = 4919 δολάρια Αμερικής….
2. «Embraer Legacy 600» = 3991 δολάρια
Αμερικής…
Ήτοι, (για το Gulfstream) Athens - Washington = 4560.7 ναυτικά μίλια. Άρα, 4560.7 διά 450
μίλια που τρέχει κατα μέσο όρο το… εργαλείο = 10 ώρες και 8 λεπτά, επί 4919
δολάρια ανά ώρα = 49.853.50 δολάρια (…να τα αφήσω;) να πάει και άλλα τόσα να
ξανάρθει!
Για το «Embraer».
Δεν έχει τόσο μακριά… «πόδια» αυτό, άρα πρέπει να σταματήσει μια Αγγλία πρώτα.
Είναι και πιο αργό (μαζί με την προσγείωση εκεί για καύσιμο) κατά μέσο όρο 390
ναυτικά μίλια την ώρα = 4560.7 / 390 = 11.7 επί 3991/ώρα = 46671 και κάτι
ρέστα, να πάει. Και άλλα τόσα να γυρίσει.
Τώρα, και τα
δύο, θέλουν πιο πολύ ώρα να πάνε από το να έρθουν, λόγω του… Αιόλου. Άλλα αν τα
προσθέσεις και μετά διαιρέσεις δια δύο, «τα βγάνεις περίπου τόσα…» (που θα
έλεγε και ο μπακαλόγατος Χατζηχρήστος)!!
Αλλά ας ανακεφαλαιώσουμε
χωρίς αστεία:
Για
Ουάσινγκτον:
Το «Gulfstream» 100.000 δολάρια allé
retour και το «Embraer» 90.000 δολάρια
allé retour
Θα λέγαμε ότι
κοστίζει στο δημόσιο 150-180.000 δολάρια το πρώτο και 120-160.000 το δεύτερο.
Για Βρυξέλλες: Το «Gulfstream» 30.000 δολάρια alle retour και το «Embraer»:
25.000 δολάρια allé retour.
Δεν τελειώνει
εδώ όμως το κόστος. Διότι «κόστος» στην αεροπορία, όπως εξηγεί ένας εκ των
ξένων ειδικών που ρώτησα, «είναι κάτι πολύπλοκο.» και συνεχίζει με ερωτηματικά,
επειδή δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τα ενδότερα του κράτους μας (Τέλος πάντων,
…αυτού που έχουμε).
«1. Κόστος
συντήρησης για το Ελληνικό κράτος. Κάθε κατασκευαστής προσφέρει «πακέτα»
ανάλογα με το πόσες ώρες «βάζει» το κάθε αεροσκάφος το χρόνο. Ανταλλακτικά,
αναλώσιμα, κτλ.
2. Κόστος
ασφάλισης για το Ελληνικό κράτος (?) Η ασφάλεια είναι ένα ποσοστό (από κάτω του
1% έως 5-6%) της δηλωμένης αξίας του σκάφους. Διαφέρει ανάλογα με τη χρήση και
βάση. Κατά προσέγγιση, το «Gulfstream» πρέπει να «πληρώνει» περίπου 200.000 με
400.000 δολάρια Αμερικής το χρόνο. Το «Embraer» τα μισά (αν και νομίζω ότι τα
ασφαλίζει το κράτος = μηδέν)
3. Μισθοδοσία
πληρωμάτων (?)
4. "Εκτός
έδρας" για τα πληρώματα.(?)
5. Κόστος Parking στα εκάστοτε αεροδρόμια: Για αρχηγούς κρατών, αυτά τα έξοδα τα
πληρώνει αυτός που έκανε την πρόσκληση. Για υπουργούς, αντιπροέδρους και
παρατρεχάμενους, δεν γνωρίζω.
6. Catering. Φαγητό, ποτά κτλ.(?)
επίσης δεν γνωρίζω…», καταλήγει ο ειδικός.
Μακρύς όντως ο κατάλογος του κόστους
μιας πτήσης με ένα κυβερνητικό αεροσκάφος, αν και στην τελευταία επισήμανση
περί Catering
δε νομίζω ο πολύς αντιπρόεδρος της κυβέρνησης να «τη βγάζει» με δυο σάντουιτς…
Ειδικά αυτός!!
Άσε που δεν θα τολμούσε σε περίοδο τέτοιας
κρίσης (και όχι μόνο) να πάει με αεροπλάνο της γραμμής, έστω και πρώτη θέση με
900 ευρώ… Θα τολμούσε;
Κι εσένα συνταξιούχε πόσα σου έκοψαν
τον περασμένο μήνα;
Μου… άρεσε πάντως η δήλωση του κ. καθηγητή του Συνταγματικού
Δικαίου, αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, υπουργού Εξωτερικών και προέδρου κόμματος
(ξέχασα κανένα τίτλο ακόμα;) για το θέμα της μείωσης του ΦΠΑ: «Πρέπει να περάσει στην κατανάλωση», είπε και
συνέχισε: «Πρέπει να ενισχύσει τη φορολογική μας συνείδηση, την έντιμη συμπεριφορά όλων μας, μεταξύ μας
και στη σχέση μας με το κράτος. Γιατί μόνον έτσι και το κράτος μπορεί να γίνει
και πρέπει να γίνει έντιμο απέναντι
στους πολίτες. Γιατί έχουμε και εδώ πολύ μεγάλο πρόβλημα».
Ε, όντως έχει!
3 σχόλια:
Εφοπλιστές. Όλα για πάρτη τους και για τα κοκτέιλ πάρτυ τους
Του Κώστα Βαξεβάνη
Η πιο πλούσια ομάδα των ελλήνων δεν φορολογείται, έχει απίστευτα προνόμια και εκβιάζει το κράτος που υποστηρίζει ότι συνδράμει.
Ο πρωθυπουργός της χώρας υπέγραψε με την Ένωση Εφοπλιστών συμβόλαιο εθελοντικής φορολόγησης. Και αφού το υπέγραψε, τρέξανε όλοι να το διαφημίσουν ως μια προσφορά στη χώρα. Ο ίδιος όμως ο τίτλος του συμβολαίου λέει την αλήθεια. Αφού εθελοντικά θα συνδράμουν στη φορολόγηση, στην πραγματικότητα δεν φορολογούνται.
Στον λαβύρινθο της ελληνικής πολυνομίας, υπάρχει ένας νόμος που δεν έχει αλλάξει τα τελευταία 40 χρόνια. Είναι ο νόμος 27/1975 ο οποίος προβλέπει τα περί φορολογίας πλοίων. Με το νόμο αυτό οι έλληνες εφοπλιστές απολαμβάνουν 56 φοροαπαλλαγές. Και όχι μόνο αυτό. Ο νόμος είναι συνδεδεμένος με το ελληνικό Σύνταγμα, ώστε να μην μπορεί να αλλάξει.
Δηλαδή πρόκειται για νομικό παραλογισμό. Με το Σύνταγμα προστατεύεται η διαφορετική μεταχείριση ελλήνων πολιτών έναντι άλλων. Πάνω απ όλα όμως αυτή η “νομική” συμπεριφορά δείχνει τον καημό της κάθε κυβέρνησης να τα έχει καλά με τους εφοπλιστές. Τόσο πολύ τους αγαπάνε που τους προστατεύουν από πιθανή διάθεση κάποιου να τους φορολογήσει στο μέλλον.
Σύμφωνα με το νόμο αυτό, κάθε πλοίο με ελληνική σημαία πληρώνει το χρόνο φόρο από 3.000 έως 8.000 ευρώ. Όσο δηλαδή ένας άνεργος χωρίς εισοδήματα. Αν το πλοίο είναι ελληνικό αλλά υπο ξένη σημαία, δεν πληρώνει τίποτα. Η προκλητική μη φορολόγηση των εφοπλιστών, προωθείται επί δεκαετίες με το επιχείρημα ότι δίνουν δουλειά σε Έλληνες και φέρνουν συνάλλαγμα στη χώρα.
Ούτε το ένα είναι αλήθεια, ούτε το άλλο. Όχι στο βαθμό που το εμφανίζουν. Τα πλοία ελληνικής σημαίας δεν έχουν υποχρέωση να έχουν πάνω από 1-2 έλληνες ναυτικούς. Τα ελληνόκτητα δεν απαιτείται να έχουν κανένα. Οι εφοπλιστές υποστηρίζουν πως δίνουν δουλειά μέσω της ναυτιλίας σε 22.500 χιλιάδες εργαζόμενους που ασχολούνται με αυτή περιφερειακά. Το ίδιο και πολλοί ακόμη επιχειρηματίες που φορολογούνται κανονικότατα, θα απαντήσει κάποιος.
Το δε συνάλλαγμα δεν είναι τίποτα άλλο από τις μεγάλες καταθέσεις τους που μέρος τους περνάει κάποια στιγμή και από ελληνικές Τράπεζες. Και το ερώτημα είναι, γιατί οι δικές μου μεγάλες καταθέσεις, είναι απαραίτητα και προσφορά στην Ελλάδα;
Την ίδια ώρα οι έλληνες εφοπλιστές έχουν δικαίωμα να έχουν ένα δίκτυο εταιριών χωρίς φορολόγηση και υπερβολικά προνόμια, στις οποίες βάζουν τις βίλες τους, τα πολυτελή αμάξια τους,τ α προσωπικά τους έξοδα. Το χειρότερο; Η Ελλάδα στο όνομα της «ελληνικότητας» και της «περηφάνειας», διατηρεί στις ελληνικές πρεσβείες σε όλο τον κόσμο δίκτυο Ακολούθων για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των «υπερήφανων» που δεν φορολογεί.
Το ελληνικό κράτος συστηματικά προωθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τα αιτήματά τους και εξασφαλίζει εξαιρέσεις από νόμους που ισχύουν. Όλα για πάρτη τους και για τα κοκτέιλ πάρτυ τους.
Τι κάνουν οι εφοπλιστές, είναι το ερώτημα. Απειλούν το κράτος πως αν δεν κάνει όσα ζητάνε, θα αλλάξουν σημαία στα πλοία τους. Δηλαδή θα χάσει η Βενετιά τη βελόνη της πενιχρής φορολόγησης. Να λοιπόν που οι πατριώτες των κοκτέιλ πάρτυ και του θεωρητικού πατριωτισμού γίνονται εκβιαστές, όταν η χώρα απαιτήσει το αυτονόητο.
Το τραγικό είναι πως αυτή η εκβιαστική λογική, έχει αποκτήσει ισχύ λογικού κανόνα εξαιτίας την συμπόρευσης όλων των κυβερνήσεων μαζί της. Τι θα γίνει αν, εκτός από τους εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, οι έμποροι, κάθε ομάδα επαγγελματιών στην Ελλάδα πει «κόψτε τη φορολόγηση γιατί θα μεταφερθούμε αλλού ή θα απολύσουμε τους εργαζόμενους»;
Θα υποκύψει το κράτος; Ποιός θα φορολογηθεί; Ο Δημόσιος υπάλληλος, ο καθηγητής, ο μικροεπαγγελματίας, ο οποίος δεν έχει πολιτική και οικονομική ισχύ εκβιασμού;
Η φορολόγηση της ναυτιλίας είναι ένα διεθνές, δυσεπίλυτο πρόβλημα. Πώς να φορολογήσεις ένα πλοίο που φορτώνει στην Κίνα, ξεφορτώνει στη Ρωσία και έχει σημαία Ελλάδας; Ναι, είναι ένα πρόβλημα. Ο τρόπος που επιλέγουν να το λύσουν κυβερνήσεις και εφοπλιστές στην Ελλάδα, είναι αυτό που τους κάνει περισσότερο ή λιγότερο πατριώτες.
Το να βάζει ο ταβερνιάρης την ελληνική σημαία στην ταβέρνα του για να μην πληρώνει φόρους, δεν τον κάνει πατριώτη. Μάλλον το αντίθετο. Οι έλληνες εφοπλιστές έχουν δικαίωμα να επιλέξουν τις λύσεις που τους συμφέρουν. Δεν έχουν δικαίωμα όμως να εμφανίζουν το μπατακτσιλίκι και την πονηριά ως πατριωτισμό.
Η ισχύς των ελλήνων εφοπλιστών είναι ένα αξίωμα. Όλα τα υπόλοιπα είναι προς απόδειξη. Η προσφορά στην Ελλάδα, ο πατριωτισμός και η διάθεση να προσφέρουν λίγο παραπάνω από φωτογραφήσεις σε life style περιοδικά και σε γάμους μεταξύ τους είναι αυτό από το οποίο κρίνονται.
Δημοσίευση σχολίου