|«Ορίστε τα κλειδιά του σπιτιού μου. Θα σας στείλω και
τα παιδιά μου»! Δεν νομίζουν τα αντιμνημονιακά κόμματα πως ήρθε η ώρα
του άρθρου 120 του Συντάγματος; Για το καλό του τόπου, ν' αποφύγουμε τα
χειρότερα... Οι κραυγές αντιπολίτευσης στα βολευτικά έδρανα δεν αρκούν!
Τώρα ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΑΣ αγώνας και λαϊκή πάλη!
Συγκλονίζει
η επιστολή που έστειλε ένας άνεργος πολίτης από τη Θεσσαλονίκη στον
υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα και στον προϊστάμενο της ΔΟΥ
Θεσσαλονίκης!
Απελπισμένος ο 39χρονος πατέρας τεσσάρων παιδιών αποφάσισε να χαρίσει το σπίτι του στην εφορία, επειδή χρωστάει στο Δημόσιο και σε τράπεζα.
«Ορίστε τα κλειδιά του σπιτιού μου. Θα σας στείλω και τα παιδιά μου» σημειώνει στην επιστολή του!
Απελπισμένος ο 39χρονος πατέρας τεσσάρων παιδιών αποφάσισε να χαρίσει το σπίτι του στην εφορία, επειδή χρωστάει στο Δημόσιο και σε τράπεζα.
«Ορίστε τα κλειδιά του σπιτιού μου. Θα σας στείλω και τα παιδιά μου» σημειώνει στην επιστολή του!
Ο 39χρονος είναι εδώ και πολλά χρόνια άνεργος όπως και η γυναίκα του.
Είναι μέλος του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου
Ελλάδος και έλαβε ήδη ειδοποίηση κατάσχεσης της κατοικίας του από την
εφορία.
Επρόκειτο να ξεκινήσει τις διαδικασίες για υπαγωγή στα υπερχρεωμένα
νοικοκυριά, χρωστάει αυτή τη στιγμή σε Δημόσιο και τράπεζα 184.000 ευρώ!
Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή που κοινοποιεί στον... προϊστάμενο της ΔΟΥ
Θεσσαλονίκης και στον Υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα…
«Αγαπητέ κύριε προϊστάμενε της ΔΟΥ Θεσσαλονίκης
Αγαπητέ κύριε Στουρνάρα,
Επιτρέψτε μου το θάρρος να απευθυνθώ σε σας αλλά, επειδή εσείς οφείλεστε
για την κατάντια μου, θα ήθελα τουλάχιστον να σας κοινοποιήσω την
κατάσταση μου.
Δεν ελπίζω να μου βρείτε εσείς τη λύση αλλά θα ήθελα να σας βάλω έστω για ένα λεπτό στη δική μου θέση:
Καταρχάς να σας πω ότι αν και 39 ετών – στην πιο παραγωγική ηλικία της
ζωής μου – κι όμως είμαι άνεργος τα τελευταία 4,5 χρόνια. Η γυναίκα μου,
38 ετών, είναι άνεργη από το 2005, όταν, δηλαδή, έκλεισε η βιοτεχνία
στην οποία εργαζόταν. Έκτοτε δεν κατάφερε να βρει μία σταθερή δουλειά
καθώς όπως γνωρίζετε οι βιοτεχνίες στη Βόρεια Ελλάδα είτε έβαλαν λουκέτο
είτε μετακόμισαν σε γειτονική χώρα.
Έχουμε 4 παιδιά, που είναι σήμερα 12 ετών, 8 ετών,7 ετών και 4 ετών αντίστοιχα.
Τα 3 από τα 4 παιδιά μας, εκτός από τη σωστή κι ισορροπημένη διατροφή
για να αναπτυχθούν σωστά, έχουν ανάγκη κι από διάφορα άλλα πράγματα ώστε
να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των σχολικών τους μαθημάτων.
Παράλληλα, ως άνεργοι κι οι δύο, δεν έχουμε ασφάλιση με ότι κι αν αυτό
συνεπάγεται για την υγεία τη δική μας αλλά και την υγεία των παιδιών
μας.
Και το ζήτημα της σίτισης το λύσαμε, έστω και προσωρινά, με τη βοήθεια
της Εκκλησίας. (Εσωκλείω βεβαίωση σίτισης από την ενορία μου)
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, έχω κι ένα στεγαστικό δάνειο, για το σπίτι που
αγόρασα για να στεγάσω την οικογένεια μου. Το ύψος του δανείου φτάνει τα
160.000 ευρώ. Όντας μακροχρόνια άνεργος ήταν αδύνατον να συνεχίσω να
εξυπηρετώ τις δόσεις του δανείου. Και μιας και είχα τη δυνατότητα να
προστατεύσω την πρώτη κατοικία μου από τα δόντια της τράπεζας και να μην
αφήσω τα παιδιά μου στο δρόμο, αποφάσισα να ζητήσω την προστασία του
νόμου.
Ξέχασα όμως, οτι το Δημόσιο έχει καταντήσει μεγαλύτερο «αρπαχτικό» ακόμη
κι από τις τράπεζες. Και ακόμη κι αν κατάφερνα να σώσω το σπίτι από την
τράπεζα… δεν μπόρεσα να κάνω το ίδιο και όσον αφορά τις υποχρεώσεις μου
απέναντι στην εφορία ή τα ασφαλιστικά ταμεία.
Κι έτσι κι έγινε: ήδη προχώρησε η διαδικασία κατάσχεσης του σπιτιού μου
κι είναι θέμα χρόνου να προχωρήσει κι ο εκπλειστηριασμός του.
Το σπίτι μου βγήκε στο σφυρί για χρέη συνολικά 24.000 ευρώ προς την
Εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία. Το οξύμωρο του πράγματος είναι οτι η
μεν εφορία συνεχίζει να μου επιβάλλει φόρους αν και άνεργος, ενώ τα
ασφαλιστικά ταμεία ζητούν μετ’ επιτάσεως τις εισφορές μας αν και τώρα
πια είμαστε ανασφάλιστοι!
Δεν περιμένω να με καταλάβετε αλλά αφού είστε ειδήμονες στην οικονομική
διαχείριση θέλω να μου προτείνετε έναν τρόπο ώστε να εξασφαλίσω την
επιβίωση της οικογένειας μου και να ανταπεξέρχομαι στις υποχρεώσεις μου,
υπό αυτές τις συνθήκες τις οποίες σας εκθέτω.
Η απόγνωση είναι το λιγότερο που μπορώ να πω οτι με διακατέχει πλέον.
Άλλωστε, προσωρινή λύση βρήκα. Σας έχω, ήδη, στείλει τα κλειδιά του
σπιτιού με εξώδικη διαμαρτυρία μιας κι ήδη έχω βρει κάποιο άλλο σπίτι να
στεγάσω την οικογένεια μου.
Επειδή, όμως, είναι πολύ πιθανόν να μην καταφέρω να μη βρω άμεσα δουλειά
(που να με εξασφαλίζει μισθό κι όχι ψίχουλα) πιθανότατα σύντομα θα
βρεθώ σε αδυναμία να συντηρήσω κι αυτό το μισθωμένο σπίτι. Τότε, σας
γνωστοποιώ οτι θα σας στείλω – εκτός από τα κλειδιά του σπιτιού μου –
και τα 4 παιδιά μου ώστε να τα μεγαλώσετε εσείς!
Βέβαια, για το εγχείρημα σας αυτό θα πρέπει να ισχύσουν οι ίδιες
συνθήκες, τις οποίες βιώνουμε εγώ κι η σύζυγος μου, κι οι οποίες μας
οδήγησαν σε αυτό το αδιέξοδο: ανεργία, ακρίβεια, υπερφορολόγηση, πίεση
από τις τράπεζες κλπ.
Ανυπομονώ να ακούσω νέα σας
ΥΓ: Μην ευελπιστείτε οτι θα με «ξεφορτωθείτε» κι άρα δε θα χρειαστεί να μου απαντήσετε. Θα περιμένω νέα σας για όσο χρειαστεί.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου