Χάος δεν υφίσταται, κωλόχαρτα έχουμε, ακόμη κι αν υπάρξει Grexit θα γίνει έτσι ώστε να είναι ενδεικτικό των προθέσεων των αρπακτικών και όχι της αποτυχίας της κυβέρνησης – διότι καμία κυβέρνηση δεν απέτυχε διεκδικώντας την αξιοπρέπεια της χώρας και των πολιτών της –, αν βρεθούν χρήματα θα γίνει με τις δυνατόν λιγότερες υποχωρήσεις, ο Κατρούγκαλος ορθότατα έπραξε απευθυνόμενος στη Δικαιοσύνη παρά το τραγικό του λάθος να σύρεται επί μέρες στα βοθροκάναλα για να πείσει ότι δεν είναι ελέφαντας και μάλιστα γαλάζιος, ενώ ο Τσίπρας πήγε στο Βερολίνο, μίλησε και νίκησε.
Δεν νίκησε με την έννοια ότι έλυσε το αδιέξοδο της λιτότητας και της ύφεσης. Νίκησε επειδή εμφανίστηκε ως αρχηγός μιας χώρας που δεν είναι προτεκτοράτο. Δεν προσέφερε δώρα στα πόδια της Μέρκελ, όπως έκανε επανειλημμένα ο Σαμαράς ρεζιλεύοντάς μας παγκοσμίως, αλλά μίλησε για την εγκληματική συμπεριφορά της Siemens επί 10ετίες και την ανάγκη να συνδράμουν οι γερμανικές δικαστικές αρχές ώστε να ανακαλυφθεί το ποσοστό συμμετοχής της στη δημιουργία περιβάλλοντος διαφθοράς, για την αποτυχία τού προγράμματος «διάσωσης» και τα καταστροφικά του αποτελέσματα, για τη διατήρηση των αντίθετων απόψεων, για τα λάθη της αρχιτεκτονικής της ευρωζώνης, για τις ευθύνες των προηγούμενων κυβερνήσεων στην πάταξη της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής, για προσδιορισμό των διαφορών μεταξύ των δύο χωρών και των οπτικών τους για την οικονομία και την Ευρώπη, για μεταρρυθμίσεις που θα έχουν ως απαραίτητη προϋπόθεση την κοινωνική συναίνεση, για δημοσιονομική προσαρμογή επίσης με απαραίτητη προϋπόθεση την κοινωνική δικαιοσύνη, για το κατοχικό δάνειο και τις γερμανικές επανορθώσεις όχι ως ζητιανιά αλλά ως μέγα ηθικό θέμα που πρέπει να τελειώσει.
Αυτά, ο Αλέξης Τσίπρας τα είπε στο Βερολίνο, σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τη Μέρκελ, μπροστά σε όλα τα ΜΜΕ του κόσμου και μέσα σε μόλις 8,5 λεπτά. Ούτε καν 9. Είναι νίκη αυτή, η οποία μεγαλώνει ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι επί 5 χρόνια η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, του Λουκά Παπαδήμου και των Σαμαρά – Βενιζέλου δεν τόλμησαν να αρθρώσουν μία λέξη αξιοπρέπειας, μισό υπονοούμενο διαφωνίας μπροστά στη Μέρκελ. Κι αυτό δεν αντέχεται εύκολα από τις ύαινες με τις βρώμικες μουσούδες, τις βουτηγμένες στο αίμα των θυμάτων της κρίσης. Νεκρών και ζωντανών.
Κι αυτή η πείνα τους τώρα είναι που τους τρελαίνει. Που τους αναγκάζει να χάσουν κάθε ίχνος λογικής. Να αμολάνε διαρκώς ασυναρτησίες. Να κατασκευάζουν λασπουριά και να την πετάνε όπου βρουν. Αυτή η πείνα τους είναι τελικά που θα τους οδηγήσει να φάνε τις σάρκες τους. Ας αγνοηθούν πάση θυσία οι υστερίες και οι βρωμιές τους. Και η κυβέρνηση ας κάνει όσο γρηγορότερα μπορεί για να μας απαλλάξει από τους πρωταγωνιστές της διαπλοκής, της διαφθοράς και των πραγματικών τζαμπατζήδων που βγάζουν κέρδη χρησιμοποιώντας δωρεάν δημόσιες συχνότητες για να μεγεθύνουν τα ουρλιαχτά των κοπαδιών με τις ύαινες.
Καρτέσιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου