Θετικός
στην προοπτική εκταμίευσης της δόσης, ακόμη κι αν η Ελλάδα «δεν φέρει
αποτέλεσμα 100% επιτυχημένο», δήλωσε ο Β. Σόιμπλε από την Ουάσιγκτον,
αίροντας εν μέρει τις προηγούμενες, απολύτως αδιάλλακτες, τοποθετήσεις
του. Μία ημέρα πριν από το Brussels Group του Σαββάτου και στον απόηχο
των δηλώσεων του Αλ. Τσίπρα, που επιβεβαίωσε τις «κόκκινες γραμμές» της
Αθήνας, στον γερμανικό Τύπο δείχνει να κυριαρχεί η απόρριψη του Grexit,
ως επιλογής.
«Ένας αποκλεισμός της Ελλάδας από την Ευρωζώνη δεν θα έλυνε κανένα από τα προβλήματα που τόσο μας ενοχλούν», σημειώνει στο Spiegel Online ο Κρίστιαν Ρίκενς, επικεφαλής οικονομικού ρεπορτάζ του γερμανικού περιοδικού και προσθέτει: « Εκτός αυτού θα ήταν άδικος, διότι η ευθύνη για την αποτυχημένη πολιτική βαραίνει σχεδόν το ίδιο τους Ευρωπαίους εταίρους όσο και τους ξεπεσμένους πολιτικούς ηγέτες στην Ελλάδα»
Ανάλογο κλίμα διαμορφώνει και η γενική επισκόπηση Τύπου της Deutsche Welle, η οποία μεταξύ άλλων τονίζει ότι τυχόν έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα στοίχιζε ακριβά. «Σε περίπτωση Grexit, τα 227 δισ. ευρώ που έχουν διατεθεί στην Ελλάδα δεν θα επιστραφούν φυσικά ποτέ. Ήδη η χώρα αντιμετωπίζει δυσκολίες στην αποπληρωμή του χρέους. Με την οικονομία σε ελεύθερη πτώση, η αποπληρωμή πιστώσεων είναι προφανώς αδύνατη. (…) Η Ελλάδα θα παραμείνει στην Ε.Ε. και θα έχει δικαίωμα σε διαρθρωτικά και περιφερειακά ευρωπαϊκά κονδύλια. Μια χώρα στην ευρωπαϊκή περιφέρεια που ζει μέσα στη φτώχεια θα κοστίσει πολλά χρήματα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπλέον θα πρέπει να συνυπολογιστεί και η πολιτική αστάθεια ως συνέπεια ενός Grexit»
Στη συνέχεια, η DW επισημαίνει ότι η ιδέα περί Grexit ίσως είχε κάποιο νόημα νωρίτερα, αλλά όχι τώρα: «Υπήρξε ίσως ένα χρονικό σημείο όπου μια οικειοθελής έξοδος από το ευρώ θα είχε νόημα. Παράλληλα με το πρώτο κούρεμα, το 2012, η Ελλάδα θα μπορούσε να επιστρέψει για μικρό διάστημα από το ευρώ. Η υποτιμημένη δραχμή θα ενίσχυε αμέσως την ανταγωνιστικότητα, επιβραδύνοντας την ύφεση. Όμως, για αυτό το βήμα είναι πλέον αργά. Η Ελλάδα διαγράφει την ίδια πορεία επιλέγοντας την πολύ πιο δύσκολη εσωτερική υποτίμηση μέσω της μείωσης μισθών και της πολιτικής περικοπών. Το πρόβλημα σήμερα δεν είναι πλέον το μισθολογικό κόστος, αλλά η απουσία εσωτερικής ζήτησης καθώς και η εκτός ορίων γραφειοκρατία».
Αξιοσημείωτη είναι και η αποστροφή περί αδικίας, που εμπεριέχει ενδιαφέρουσες παραδοχές για τα «δυο μέτρα και σταθμά» των δανειστών :
.
«Χωρίς αμφιβολία, οι αμφιταλαντεύσεις της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ δεν υποφέρονται. Όμως και η προηγούμενη κυβέρνηση απέτυχε εντελώς ως προς τις μεταρρυθμίσεις. Το γεγονός αυτό εντούτοις δεν ενοχλούσε κανέναν στην Ευρωζώνη, όσο ο Αντώνης Σαμαράς συνέχιζε τις περικοπές και συμφωνούσε σε όλες τις απαιτήσεις της τρόικας, πριν τις αγνοήσει, όπως έκανε στη συνέχεια».
Κι ακόμη:
.
«Πριν από μερικά χρόνια ο σωστός δρόμος θα ήταν να απελευθερωθεί η Ελλάδα από τα δεσμά του χρέους και ο χρηματοπιστωτικός τομέας να χρεωθεί τη ζημιά. Σε περίπτωση που μια τράπεζα αντιμετώπιζε πρόβλημα θα μπορούσε να στηριχθεί οικονομικά με κεφαλαιακές ενισχύσεις ή εγγυήσεις. Όμως τότε δεν υπήρχε το απαραίτητο πολιτικό θάρρος.
Η Ευρωζώνη φέρει ευθύνη για τον κίνδυνο που διατρέχει τώρα η αποπληρωμή πιστώσεων ύψους 227 δισ. ευρώ. Ακόμα όμως και η νίκη του Αλέξη Τσίπρα δεν αποτελεί έκπληξη. Η μακροχρόνια ύφεση ενισχύει τα άκρα. Αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζουν ιδίως οι Γερμανοί»
Ως προς τι πρέπει να γίνει, η επισκόπηση της DW καταλήγει:
«Τώρα ίσως χρειαζόμαστε πράγματι έναν διαφορετικό τρόπο για να κλείσει το ελληνικό ζήτημα. Ίσως έφθασε η ώρα να δοθούν στην Ελλάδα όσα χρήματα απαιτούνται για να αποπληρώσει τα χρέη της σε ΔΝΤ και ΕΚΤ. Και στη συνέχεια η χώρα να αφεθεί στην ησυχία της για να βρει το δρόμο της. Οι συμβουλές των Ευρωπαίων πάντως δεν έφεραν τύχη στους Έλληνες».
Πηγή: stokokkin.gr
«Ένας αποκλεισμός της Ελλάδας από την Ευρωζώνη δεν θα έλυνε κανένα από τα προβλήματα που τόσο μας ενοχλούν», σημειώνει στο Spiegel Online ο Κρίστιαν Ρίκενς, επικεφαλής οικονομικού ρεπορτάζ του γερμανικού περιοδικού και προσθέτει: « Εκτός αυτού θα ήταν άδικος, διότι η ευθύνη για την αποτυχημένη πολιτική βαραίνει σχεδόν το ίδιο τους Ευρωπαίους εταίρους όσο και τους ξεπεσμένους πολιτικούς ηγέτες στην Ελλάδα»
Ανάλογο κλίμα διαμορφώνει και η γενική επισκόπηση Τύπου της Deutsche Welle, η οποία μεταξύ άλλων τονίζει ότι τυχόν έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα στοίχιζε ακριβά. «Σε περίπτωση Grexit, τα 227 δισ. ευρώ που έχουν διατεθεί στην Ελλάδα δεν θα επιστραφούν φυσικά ποτέ. Ήδη η χώρα αντιμετωπίζει δυσκολίες στην αποπληρωμή του χρέους. Με την οικονομία σε ελεύθερη πτώση, η αποπληρωμή πιστώσεων είναι προφανώς αδύνατη. (…) Η Ελλάδα θα παραμείνει στην Ε.Ε. και θα έχει δικαίωμα σε διαρθρωτικά και περιφερειακά ευρωπαϊκά κονδύλια. Μια χώρα στην ευρωπαϊκή περιφέρεια που ζει μέσα στη φτώχεια θα κοστίσει πολλά χρήματα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπλέον θα πρέπει να συνυπολογιστεί και η πολιτική αστάθεια ως συνέπεια ενός Grexit»
Στη συνέχεια, η DW επισημαίνει ότι η ιδέα περί Grexit ίσως είχε κάποιο νόημα νωρίτερα, αλλά όχι τώρα: «Υπήρξε ίσως ένα χρονικό σημείο όπου μια οικειοθελής έξοδος από το ευρώ θα είχε νόημα. Παράλληλα με το πρώτο κούρεμα, το 2012, η Ελλάδα θα μπορούσε να επιστρέψει για μικρό διάστημα από το ευρώ. Η υποτιμημένη δραχμή θα ενίσχυε αμέσως την ανταγωνιστικότητα, επιβραδύνοντας την ύφεση. Όμως, για αυτό το βήμα είναι πλέον αργά. Η Ελλάδα διαγράφει την ίδια πορεία επιλέγοντας την πολύ πιο δύσκολη εσωτερική υποτίμηση μέσω της μείωσης μισθών και της πολιτικής περικοπών. Το πρόβλημα σήμερα δεν είναι πλέον το μισθολογικό κόστος, αλλά η απουσία εσωτερικής ζήτησης καθώς και η εκτός ορίων γραφειοκρατία».
Αξιοσημείωτη είναι και η αποστροφή περί αδικίας, που εμπεριέχει ενδιαφέρουσες παραδοχές για τα «δυο μέτρα και σταθμά» των δανειστών :
.
«Χωρίς αμφιβολία, οι αμφιταλαντεύσεις της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ δεν υποφέρονται. Όμως και η προηγούμενη κυβέρνηση απέτυχε εντελώς ως προς τις μεταρρυθμίσεις. Το γεγονός αυτό εντούτοις δεν ενοχλούσε κανέναν στην Ευρωζώνη, όσο ο Αντώνης Σαμαράς συνέχιζε τις περικοπές και συμφωνούσε σε όλες τις απαιτήσεις της τρόικας, πριν τις αγνοήσει, όπως έκανε στη συνέχεια».
Κι ακόμη:
.
«Πριν από μερικά χρόνια ο σωστός δρόμος θα ήταν να απελευθερωθεί η Ελλάδα από τα δεσμά του χρέους και ο χρηματοπιστωτικός τομέας να χρεωθεί τη ζημιά. Σε περίπτωση που μια τράπεζα αντιμετώπιζε πρόβλημα θα μπορούσε να στηριχθεί οικονομικά με κεφαλαιακές ενισχύσεις ή εγγυήσεις. Όμως τότε δεν υπήρχε το απαραίτητο πολιτικό θάρρος.
Η Ευρωζώνη φέρει ευθύνη για τον κίνδυνο που διατρέχει τώρα η αποπληρωμή πιστώσεων ύψους 227 δισ. ευρώ. Ακόμα όμως και η νίκη του Αλέξη Τσίπρα δεν αποτελεί έκπληξη. Η μακροχρόνια ύφεση ενισχύει τα άκρα. Αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζουν ιδίως οι Γερμανοί»
Ως προς τι πρέπει να γίνει, η επισκόπηση της DW καταλήγει:
«Τώρα ίσως χρειαζόμαστε πράγματι έναν διαφορετικό τρόπο για να κλείσει το ελληνικό ζήτημα. Ίσως έφθασε η ώρα να δοθούν στην Ελλάδα όσα χρήματα απαιτούνται για να αποπληρώσει τα χρέη της σε ΔΝΤ και ΕΚΤ. Και στη συνέχεια η χώρα να αφεθεί στην ησυχία της για να βρει το δρόμο της. Οι συμβουλές των Ευρωπαίων πάντως δεν έφεραν τύχη στους Έλληνες».
Πηγή: stokokkin.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου