Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ: Φασίστες οι Ουκρανοί και με το νόμο!

Η ΦΑΣΙΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΟΚΑΘΟΔΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΑΡΧΙΣΕΙ...

Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ Ε.Ε. ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ΧΡΟΝΟΥ...


ΟΙ ΕΜΦΥΛΙΕΣ ΣΥΡΡΑΞΕΙΣ ΕΤΟΙΜΕΣ ΝΑ ΕΚΡΑΓΟΥΝ Σ' ΟΛΟ ΤΟ ΜΗΚΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΑΤΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΑΙΡΕΜΕΝΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ...


Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΘΕΣΗ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ...


ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑ (ΕΥΡΩ) ΠΝΕΕΙ ΤΑ ΛΟΙΣΘΙΑ...


ΖΗΤΩ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

Καθώς η Ουκρανία συνεχίζει τον αγώνα κατά των αυτονομιστών, της διαφθοράς και της κατάρρευσης της οικονομίας (σ.σ. λέμε τώρα…), έκανε ένα επικίνδυνο βήμα που θα μπορούσε να διασπάσει ακόμη περισσότερο τη χώρα: το κοινοβούλιο της Ουκρανίας, η Ανώτατη Ράντα, ενέκρινε ένα σχέδιο νόμου τιμώντας τις οργανώσεις που συμμετείχαν στη μαζική εθνοκάθαρση κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το σχέδιο νόμου – που τώρα είναι στο γραφείο του Petro Poroshenko και αναμένει την υπογραφή του – αναγνωρίζει μια σειρά ουκρανικών πολιτικών και στρατιωτικών οργανώσεων ως «μαχητές για την ανεξαρτησία της Ουκρανίας στον 20ο αιώνα» και απαγορεύει την κριτική αυτών των ομάδων και των μελών τους. (Το νομοσχέδιο δεν αναφέρει την ποινή τιμωρίας για κάτι τέτοιο).
Δύο από τις ομάδες που τιμούνται- η Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών (OUN) και ο Ουκρανικός Επαναστατικός Στρατός (UPA) – βοήθησαν τους Ναζί να κάνουν το Ολοκαύτωμα, ενώ επίσης, σκότωσαν σχεδόν 100.000 Πολωνούς άμαχους κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο νόμος είναι μέρος μιας πρόσφατης τάσης του σύγχρονου ουκρανικού εθνικισμού που προωθείται από αυτούς της άκρας δεξιάς για να διαλύσουν το κομμουνιστικό παρελθόν της χώρας και να τονίσουν τα δεινά της Ουκρανίας υπό το σοβιετικό καθεστώς. Εκτός από το ηθικό πρόβλημα που απαγορεύει την κριτική των δραστών του Ολοκαυτώματος, ο νόμος εμποδίζει τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της Ουκρανίας – και επικυρώνει τις αξιώσεις του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, ότι η χώρα μαστίζεται από νεο-ναζί.
Η OUN ιδρύθηκε το 1929 ως μια επαναστατική οργάνωση που αποσκοπούσε στην απελευθέρωση της Ουκρανίας από τη σοβιετική κυριαρχία και τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου ουκρανικού κράτους. Πολλοί ηγέτες της OUN εκπαιδεύτηκαν στη ναζιστική Γερμανία και η φιλοσοφία της ομάδας επηρεάστηκε από τη ναζιστές φυλετικούς θεωρητικούς όπως ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ. Η λογοτεχνία της OUN, για παράδειγμα, δήλωσε την ανάγκη για «την καταπολέμηση των Εβραίων ως υποστηρικτών του καθεστώτος Muscovite-Bolshevik… Θάνατος στην Muscovite-Bolshevik κοινότητα! Χτυπήστε την κοινότητα, σώστε την Ουκρανία!»
Η OUN πολέμησε τόσο τους Ναζί όσο και τους Σοβιετικούς και πολλοί Ουκρανοί εθνικιστές έχουν υποστηρίξει ότι η OUN ήταν πρωτίστως ένα εθνικό απελευθερωτικό κίνημα. Αλλά ενώ βασικός στόχος της OUN μπορεί να ήταν η δημιουργία ενός ανεξάρτητου ουκρανικού κράτους, στην πορεία τα μέλη της ήταν υπεύθυνοι για τρομερές ωμότητες.
Ξεκινώντας με ένα πογκρόμ στο Lviv λίγο μετά την εισβολή των Ναζί στη Σοβιετική Ένωση, οι μαχητές της OUN – με την υποστήριξη των Ναζί – προχώρησαν σε ένα δολοφονικό ξέσπασμα στη Δυτική Ουκρανία, το οποίο στοίχισε τη ζωή δεκάδων χιλιάδων Εβραίων. Αφότου οι Ναζί διέλυσαν αυτούς τους μαχητές, πολλά από τα μέλη τους προσχώρησαν στην ουκρανική Βοηθητική Αστυνομία υπό γερμανική υπηρεσία, όπου έλαβαν εκπαίδευση σε όπλα και έγιναν ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία του Ολοκαυτώματος στη Λευκορωσία και στη Δυτική Ουκρανία.
Ως το 1943 η OUN πήρε τον έλεγχο του ουκρανικού επαναστατικού στρατού (UPA), μια ουκρανική εθνικιστική παραστρατιωτική ομάδα και ανακύρηξε εαυτόν αντίθετο, τόσο με τους Γερμανούς που υποχωρούσαν, όσο και με τους επερχόμενους Σοβιετικούς. Αν και δεν ήταν πλέον στη ναζιστική υπηρεσία, η UPA, ωστόσο, συνέχισε να στοχεύει και να σκοτώνεο Εβραίους, στοιβάζοντάς τους σε στρατόπεδα εργασίας για εκτέλεση. Η UPA επίσης ενεπλάκη στη μαζική εθνοκάθαρση των Πολωνών κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, σκοτώνοντας περίπου 100.000 ανθρώπους.
Ακόμη και μετά την εκδίωξη των Γερμανών από την Ουκρανία από τον Κόκκινο Στρατό το καλοκαίρι του 1944, η UPA συνέχισε να πολεμά έναν κομματικό πόλεμο εναντίον των σοβιετικών δυνάμεων στη δεκαετία του 1950, πριν τελικά συνθλιβεί από την τεράστια δύναμη του Κόκκινου Στρατού. Είναι αυτή η κληρονομιά της θυσίας που εξηγεί την απόφαση της Rada να περάσει ένα νόμο τιμώντας την OUN και την UPA.
Ο νόμος αυτός απηχεί την πρόσφατη τάση της εξύμνησης των δεξιών ουκρανικών εθνικιστικών οργανώσεων με αμφιλεγόμενο παρελθόν. Υπό τον πρώην πρόεδρο της Ουκρανίας Βίκτορ Γιούσενκο, μια σειρά από κορυφαίους Ουκρανούς εθνικιστές τιμήθηκαν με ένα μνημείο στο Μπάμπι Γιαρ – τόπο της χειρότερης σφαγής Εβραίων κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος. Ο Γιούσενκο απένειμε επίσης την υψηλότερη κυβερνητική τιμή του «Ήρωα της Ουκρανίας» στον αμφιλεγόμενο πρώην ηγέτη της OUN Stepan Bandera- ένα βήμα που απερίφραστα καταδικάστηκε από τον αρχιραβίνο της Ουκρανίας, τον πρόεδρο της Πολωνίας και την Ευρωπαϊκή Ένωση.





Πιο πρόσφατα, οι ριζοσπαστικοί εθνικιστές έπαιξαν καθοριστικό ρόλο ως «δύναμη κρούσης» στο Μαϊντάν και τα αντικυβερνητικά στρατόπεδα ήταν γεμάτα από σημαίες των OUN-UPA και κραυγές «Δόξα στην Ουκρανία! Δόξα στους ήρωες »- που δημιουργήθηκαν από την OUN.
Επί του παρόντος, ένας αριθμός απολογητών των OUN-UPA κατέχουν σημαντικές κυβερνητικές θέσεις, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού παιδείας, του επικεφαλής της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ουκρανίας και του διευθυντή του Ινστιτούτου Εθνικής Μνήμης της ουκρανικής κυβέρνησης. Ακόμη και ο Poroshenko έχει μπει στο κόλπο, καταθέτοντας ένα στεφάνι προς τιμήν της OUN στο Μπάμπι Γιαρ το περασμένο έτος.
Το σχέδιο νόμου έχει μια σειρά από μειονεκτήματα πέρα από το ηθικό πρόβλημα να δοθεί στις OUN και UPA μια… άφεση για τα ειδεχθή εγκλήματα που έκαναν. Όπως είναι προφανές, κάνοντας κριτική στους παράνομους δράστες του Ολοκαυτώματος, δεν είναι συμβατό με τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της Ουκρανίας. Είναι φυσικό ότι πολλοί Ουκρανοί θα ήθελαν να αυτοπροσδιορίζονται αντίθετα με την πρώην Σοβιετική Ένωση, αλλά ως μια πολλά υποσχόμενη δημοκρατία, η απαγόρευση της κριτικής σε κάποιους οργανισμούς – ιδιαίτερα εκείνων με τέτοιο σκοτεινό παρελθόν – είναι ο λάθος τρόπος για την οικοδόμηση της εθνικής ταυτότητας.
Το Κίεβο, επίσης, πρέπει να θυμάται ότι η διαμάχη με τη Ρωσία του Πούτιν λαμβάνει χώρα τόσο στον κυβερνοχώρο, όσο και στο Donbass. Το Κίεβο έχει πλέον παραδώσει στο Κρεμλίνο «αποδείξεις» για την αξίωση του Πούτιν ότι η Ρωσία αντιμετωπίζει φασίστες. Φυσιολογικά, τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης είχαν την τιμητική τους καταδικάζοντας το νόμο.
Ίσως το χειρότερο αποτέλεσμα αυτού του νόμου είναι ο τρόπος που θα χωρίσει τη χώρα. Οι Ανατολικοί και Δυτικοί Ουκρανοί έχουν ήδη ευρέως αποκλίνουσες απόψεις σχετικά με τα πρόσφατα πολιτικά γεγονότα, όπως η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και της επανάστασης της Μαϊντάν. Ο νόμος μόνο θα επιδεινώσει αυτές τις τοπικές διαφορές.
Ιστορικά, η υποστήριξη για της»OUN-λατρείας» προήλθε κυρίως από τις δυτικές περιοχές της Ουκρανίας της Galacia και Volhynia, όπου θεωρούνται ηρωικοί αγωνιστές της ελευθερίας ενάντια στη σοβιετική κατοχή. Οι Ανατολικο-ουκρανοί, αντίθετα, μεγάλωσαν βλέποντας αυτές τις ομάδες ως φοβερούς συνεργάτες των Ναζί που θέλουν καταδίκη και όχι τιμές.
Το πέρασμα του νόμου αυτού από τη Rada, έχει ήδη πληγώσει σε μεγάλο βαθμό την Ουκρανία. Είναι τώρα στο χέρι του Poroshenko να μετριάσει τη ζημιά, θέτοντας βέτο σε αυτόν.
Josh Cohen, Reuters
Μετάφραση-απόδοση: Ιωάννα Γκορ.
Αποκλειστικά για το Hellasforce