ΠΟΙΗΜΑ – «το κουστούμι του μακαρίτη»

 

Πάει ο Βενιζέλος, πάει ο Σπυρόπουλος, πάει ο Ανωμερίτης…
είπα να αφιερώσω:

Πού θα βρεις άκρη να σταθείς
και πού ΠΑΣΟΚ να ζεσταθείς
ποιος θα σου πλύνει την πληγή
καρδιά μου;
Πόρτα πού θα βρεις ανοιχτή
και ποιος ΠΑΣΟΚ θα σου σταθεί
γλυκό του λόγο να σου πει
καρδιά μου;
Πού πας χωρίς ΠΑΣΟΚ
στη νύχτα, στη βροχή;
Το δρόμο θα το χάσεις
καρδιά μου μοναχή.
Σαν χελιδόνι ορφανό
θα ψάχνεις ΠΑΣΟΚ κι ουρανό
και θα σε διώχνει ο βοριάς
καρδιά μου.
Κι ούτ’ ένα χέρι θα βρεθεί
πονετικό να σε δεχτεί
ΠΑΣΟΚ που θα ’χεις μαραθεί

olympiada