Toυ Γ. Λακόπουλου
Όσοι παρακολούθησαν τις εργασίες της τελευταίας συνόδου της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ το είδαν καθαρά: η Φώφη Γεννηματά καταργεί το ΠΑΣΟΚ και στη θέση του προσπαθεί να βάλει ένα άλλο κόμμα σε σύμπραξη με τον Γ. Παπανδρέου. Με την επωνυμία «Δημοκρατική Συμπαράταξη», νέα σύμβολα, προφανώς άλλη ιδεολογική ταυτότητα.
Αν κριθεί από το ύφος της παρουσίας της και τη χρήση του πρώτου ενικού για το «όραμά» της, πρόκειται για ένα προσωπικό κόμμα.
Οι γνωστές αναφορές της σε συγκεκριμένο επιχειρηματικό κέντρο -με τον επικεφαλής του οποίου η ίδια κατά τις εξομολογήσεις της έχει σχέση «θετής κόρης»- οδηγούν σε κάτι χειρότερο από την κατάργηση του ΠΑΣΟΚ. Ειδικά αν είναι ακριβείς οι πληροφορίες ότι ο ίδιος επιχειρηματίας, που έχει κουλτούρα λειτουργικού παράγοντα του δημοκρατικού χώρου – ανάλογη με αυτή τη Χρήστου Λαμπράκη- ζητάει από παλαιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ «να στηρίξουν τη Φώφη για να γίνει Πρωθυπουργός».
Γι’ αυτό το εγχείρημα η Φώφη Γεννηματά δεν έχει καμία εντολή από την κομματική βάση- καθώς εξελέγη πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για να το ανασυγκροτήσει, όχι για να το εξαφανίσει. Όπως δεν έχει και καμία εξουσιοδότηση για τη «συμμαχία των κληρονόμων» που συγκρότησε με τον πρώην πρωθυπουργό που διέσπασε το κόμμα του πατέρα του.
Το νέο στοιχείο στη λειτουργία της είναι η ιδιοκτησιακή αντίληψη που εκπέμπεται πλέον απροκάλυπτα από την πλευρά της. Αυτό αναδείχθηκε από τις αντιδράσεις του περιβάλλοντός της σε μια πρωτοβουλία τριών μελών της Κεντρικής Επιτροπής που ζήτησαν το αυτονόητο: να τεθεί σε ψηφοφορία μια πρότασή τους.
Η πρωτοβουλία χρεώθηκε στον ευρωβουλευτή Νίκο Ανδρουλάκη, τον οποίο η Φώφη αντιμετωπίζει ως εν δυνάμει διάδοχό της και εξ αυτού θα προτιμούσε να τον εξαφανίσει για να επιβάλει την κυριαρχία της. Χαρακτηριστικό αυτής της νοοτροπίας άλλωστε είναι ότι έχει αυτονομηθεί από τα έμπειρα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που πλαισίωναν τον Γ. Γεννηματά και διαφωνούν με αποφάσεις της όπως η καταψήφιση της απλής αναλογικής-– δίκην δώρου στον Κυριάκο Μητσοτάκη– και την σύμπραξη με τον Γ. Παπανδρέου.
Η δημόσια αρθρογραφία του Μιλτιάδη Παπαϊωάννου για το ΠΑΣΟΚ, τα σύμβολα του και τις συμμαχίες του υπήρξε αποκαλυπτική. Στελέχη με ιστορικά βάρη στις πλάτες τους΄όπως ο Απόστολος Κακλαμάνης αδυνατούν να συνθηκολογήσουν με την ιδέα ότι το ίδιο το ΠΑΣΟΚ θα διαγράψει το όνομά του, τα ΄σύμβολά του και την ιστορία του.
Παρ’όλα αυτά η κόρη του Γ. Γεννηματά συνεχίζει ακάθεκτη την οικοδόμηση του ΙΧ κόμματος της, ενδεχομένως πεπεισμένη ότι πράγματι » θα γίνει πρωθυπουργός». Ήδη, παρά τη δημοσκοπική καθήλωσή της, προβάλλει το ενδεχόμενο του… δευτέρου κόμματος και το ρόλο της ως …αξιωματική αντιπολίτευση, με το σλόγκαν «επιστρέφουμε».
Στην πραγματικότητά αυτό που επιστρέφει είναι τα πιο τυχοδιωκτικά στοιχεία του παλαιού ΠΑΣΟΚ κατά τόπο και κατά χώρο. Δακτυλοδεικτούμενοι παράγοντες -με κακόφημη διαδρομή- αφού σαλτάρισαν στον ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνουν απογοήτευση και φλερτάρουν με την επιστροφή στο κόμμα της Φώφης, υπό την καθοδήγηση μιας ομάδας, εξ ίσου απαξιωμένων προσώπων που περιβάλλουν τη Γεννηματά, προκαλώντας την αποστροφή της κοινής γνώμης και της κομματικής βάσης.
Ως «επιστροφή» προβάλλεται όχι μόνο η αυθαίρετη διαγραφή από τον πολιτικό χάρτη του ιστορικού κόμματος του Ανδρέα Παπανδρέου και της πολιτικής και ιδεολογικής κληρονομιάς του, αλλά και η απομόνωση όσων δεν αποδέχονται την ηγετική αυθεντία της Γεννηματά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρόταση των τριών μελών της Κ.Ε., που αποδοκιμάσθηκε από την ομάδα της και αποδόθηκε στον Ανδρουλάκη, απλώς άφηνε ανοικτό το ενδεχόμενο να ενταχθούν οι τρεις πρώην υπουργοί Γ. Ραγκούσης, Άννα Διαμαντοπούλου και Γ. Φλωρίδης – που βρίσκονται ήδη σε διαδικασία συγκρότησης νέου πολιτικού φορέα- και ζητούσε κανονική εκλογή συνέδρων.
Η ιδέα απορρίφθηκε. Άλλωστε η Φώφη Γεννηματά αναίρεσε -παρά τις περί του αντίθετου δεσμεύσεις της -την βασικότερη προϋπόθεση για ευρύτερη σύγκλιση όλων των δυνάμεων ανάμεσα στην ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ: την εκλογή ηγεσίας από τη βάση.
Το «συνέδριο» που οργανώνεται για τα τέλη Ιουνίου θα ισοδυναμεί με …ιδρυτική πράξη του νέου κόμματος που θα αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ, » αλλά δεν θα περιλαμβάνει εκλογή ηγεσίας», καθώς η Φώφη δεν ρισκάρει να ζητήσει την έγκριση της κομματικής βάσης. Έτσι θα διατηρήσει την ηγεσία στο νέο κόμμα, ακόμη και όταν λήξει η θητεία της ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ- αφού τότε το κόμμα που την εξέλεξε δεν θα υπάρχει.
Αυτοί οι σχεδιασμοί, που χαρακτηρίζονται αυταρχικοί από πολλά στελέχη -τα οποία στις συζητήσεις τους προσπαθούν να ερμηνεύουν τον αινιγματικό ρόλο του Κ. Λαλιώτη σ’ αυτές τις διεργασίες- περιπλέκονται από το ίδιο το περιεχόμενό τους. Κατ’ αρχάς η -προκλητική για πολλούς- σύμπραξη με τον έτερο γόνο τείνει να πάρει χαρακτηριστικά αυτοακύρωσης του εγχειρήματος για διάφορους λόγους.
Ο ένας είναι ότι η Γεννηματά δεν απάντησε στο ερώτημα αν η ίδια πρότεινε στη Σοσιαλιστική Διεθνή ως πρόεδρο τον Γ. Παπανδρέου και αν χρηματοδότησε από το κομματικό ταμείο την υποψηφιότητά του. Ο άλλος ότι ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου και η μικρή ομάδα που τον περιβάλλει δεν διστάζει να προβάλει ότι » δικαιώνεται» για τις επιλογές του που οδήγησαν στο Μνημόνιο, ενώ η Φώφη ως τώρα ήθελε να φαίνεται ότι η ίδια » δεν έβαψε τα χέρια της με μνημονιακό αίμα».
Τέλος, κάποιοι φίλοι του Γ. Παπανδρέου θεωρούν ότι ο …ίδιος είναι ο φυσικός επικεφαλής του χώρου και παράλληλα κάποιοι άλλοι σχεδιάσουν να … αποχωρήσουν από το νέο κόμμα την επόμενη των εκλογών εφόσον εκλέγουν βουλευτές.
Στον ίδιο καμβά της αβεβαιότητας εξυφαίνονται και οι επιδιώξεις της ομάδας Γεννηματά για τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Από τη μια προσπαθούν να τον οδηγήσουν εκτός κόμματος -και το θεωρούσαν βέβαιο μετά τη δήλωση του «αν έλθει ο Παπανδρέου, θα φύγω εγώ»- προβάλλοντας μάλιστα ότι το «αξιώνει η βάση».
Από την άλλη η ίδια η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έριξε πρόσφατα ένα πέπλο … εξομάλυνσης των σχέσεων τους, λέγοντας ότι δεν έχουν διαφορές και υπενθυμίζοντας ότι υπήρξε .. πορτ παρόλ του όταν «κράτησε το ΠΑΣΟΚ όρθιο». Σε κάθε περίπτωση όμως η προσωπική ανωτερότητα του προκατόχου της είναι στοιχείο που βαραίνει και θα τον προτιμούσε εκτός κόμματος. Παρ’ ότι ο ίδιος ούτε σε κοινωνικές προσκλήσεις της έχει ανταποκριθεί, ούτε σε κομματικές διαδικασίες αυτοθριάμβου της μετέχει.
Ανάλογη ασάφεια υπάρχει και στη σχέση με τον Κ. Σημίτη, τον οποίο υπερασπίζεται προσωπικά, αλλά ταυτόχρονα προσπαθεί να πάρει αποστάσεις από υποθέσεις που αφορούν πρόσωπα του περιβάλλοντος Σημίτη, όπως ο Γιάννος Παπαντωνίου και ο Γιάννης Στουρνάρας.
Το σχέδιο της Φώφης για το «δικό της κόμμα με τον δικό της σπόνσορα» απειλείται από την εμφάνιση των τριών πρώην υπουργών. Εφόσον ο Ραγκούσης με τη Διαμαντοπούλου υπερβούν τις πρακτικές δυσχερείς που αντιμετωπίζουν και αναδείξουν δικό τους «κόμμα των αυτοδημιούργητων» κόντρα στο «κόμμα των κληρονόμων», μπορούν να διεκδικήσουν την προτίμηση την αναποφάσιστων ψηφοφόρων του ενδιάμεσου χώρου.
Εφόσον υπάρξουν περισσότερες επιλογές γι’ αυτόν το χώρο -πέρα από το κόμμα Ραγκούση- Διαμαντοπούλου- Φλωρίδη, διεκδικεί μερίδιο και η Δημοκρατική Ευθύνη που στηρίζει Αλέκος Παπαδόπουλος. Το κόμμα τη Φώφης θα μείνει μετέωρο ανάμεσα στην αυθαιρεσία της δημιουργίας του, την ασάφεια της παρουσίας του και σ’ αυτό που ανέδειξε μια πρόσφατη ανάρτηση του ακέραιου ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ Στέφανου Τζουμάκα:
«Όλη η μπόχα λαμογιών από το πρώην ΠΑΣΟΚ, που τώρα μεταμορφώνεται σε πλυντήριο ονόματι …Δημοκρατική Συμπαράταξη, σε αγαστή συνέργεια με την ομάδα της κλεφτουριάς της Νέας Δημοκρατίας».
Όσοι παρακολούθησαν τις εργασίες της τελευταίας συνόδου της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ το είδαν καθαρά: η Φώφη Γεννηματά καταργεί το ΠΑΣΟΚ και στη θέση του προσπαθεί να βάλει ένα άλλο κόμμα σε σύμπραξη με τον Γ. Παπανδρέου. Με την επωνυμία «Δημοκρατική Συμπαράταξη», νέα σύμβολα, προφανώς άλλη ιδεολογική ταυτότητα.
Αν κριθεί από το ύφος της παρουσίας της και τη χρήση του πρώτου ενικού για το «όραμά» της, πρόκειται για ένα προσωπικό κόμμα.
Οι γνωστές αναφορές της σε συγκεκριμένο επιχειρηματικό κέντρο -με τον επικεφαλής του οποίου η ίδια κατά τις εξομολογήσεις της έχει σχέση «θετής κόρης»- οδηγούν σε κάτι χειρότερο από την κατάργηση του ΠΑΣΟΚ. Ειδικά αν είναι ακριβείς οι πληροφορίες ότι ο ίδιος επιχειρηματίας, που έχει κουλτούρα λειτουργικού παράγοντα του δημοκρατικού χώρου – ανάλογη με αυτή τη Χρήστου Λαμπράκη- ζητάει από παλαιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ «να στηρίξουν τη Φώφη για να γίνει Πρωθυπουργός».
Γι’ αυτό το εγχείρημα η Φώφη Γεννηματά δεν έχει καμία εντολή από την κομματική βάση- καθώς εξελέγη πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για να το ανασυγκροτήσει, όχι για να το εξαφανίσει. Όπως δεν έχει και καμία εξουσιοδότηση για τη «συμμαχία των κληρονόμων» που συγκρότησε με τον πρώην πρωθυπουργό που διέσπασε το κόμμα του πατέρα του.
Το νέο στοιχείο στη λειτουργία της είναι η ιδιοκτησιακή αντίληψη που εκπέμπεται πλέον απροκάλυπτα από την πλευρά της. Αυτό αναδείχθηκε από τις αντιδράσεις του περιβάλλοντός της σε μια πρωτοβουλία τριών μελών της Κεντρικής Επιτροπής που ζήτησαν το αυτονόητο: να τεθεί σε ψηφοφορία μια πρότασή τους.
Η πρωτοβουλία χρεώθηκε στον ευρωβουλευτή Νίκο Ανδρουλάκη, τον οποίο η Φώφη αντιμετωπίζει ως εν δυνάμει διάδοχό της και εξ αυτού θα προτιμούσε να τον εξαφανίσει για να επιβάλει την κυριαρχία της. Χαρακτηριστικό αυτής της νοοτροπίας άλλωστε είναι ότι έχει αυτονομηθεί από τα έμπειρα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που πλαισίωναν τον Γ. Γεννηματά και διαφωνούν με αποφάσεις της όπως η καταψήφιση της απλής αναλογικής-– δίκην δώρου στον Κυριάκο Μητσοτάκη– και την σύμπραξη με τον Γ. Παπανδρέου.
Η δημόσια αρθρογραφία του Μιλτιάδη Παπαϊωάννου για το ΠΑΣΟΚ, τα σύμβολα του και τις συμμαχίες του υπήρξε αποκαλυπτική. Στελέχη με ιστορικά βάρη στις πλάτες τους΄όπως ο Απόστολος Κακλαμάνης αδυνατούν να συνθηκολογήσουν με την ιδέα ότι το ίδιο το ΠΑΣΟΚ θα διαγράψει το όνομά του, τα ΄σύμβολά του και την ιστορία του.
Παρ’όλα αυτά η κόρη του Γ. Γεννηματά συνεχίζει ακάθεκτη την οικοδόμηση του ΙΧ κόμματος της, ενδεχομένως πεπεισμένη ότι πράγματι » θα γίνει πρωθυπουργός». Ήδη, παρά τη δημοσκοπική καθήλωσή της, προβάλλει το ενδεχόμενο του… δευτέρου κόμματος και το ρόλο της ως …αξιωματική αντιπολίτευση, με το σλόγκαν «επιστρέφουμε».
Στην πραγματικότητά αυτό που επιστρέφει είναι τα πιο τυχοδιωκτικά στοιχεία του παλαιού ΠΑΣΟΚ κατά τόπο και κατά χώρο. Δακτυλοδεικτούμενοι παράγοντες -με κακόφημη διαδρομή- αφού σαλτάρισαν στον ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνουν απογοήτευση και φλερτάρουν με την επιστροφή στο κόμμα της Φώφης, υπό την καθοδήγηση μιας ομάδας, εξ ίσου απαξιωμένων προσώπων που περιβάλλουν τη Γεννηματά, προκαλώντας την αποστροφή της κοινής γνώμης και της κομματικής βάσης.
Ως «επιστροφή» προβάλλεται όχι μόνο η αυθαίρετη διαγραφή από τον πολιτικό χάρτη του ιστορικού κόμματος του Ανδρέα Παπανδρέου και της πολιτικής και ιδεολογικής κληρονομιάς του, αλλά και η απομόνωση όσων δεν αποδέχονται την ηγετική αυθεντία της Γεννηματά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρόταση των τριών μελών της Κ.Ε., που αποδοκιμάσθηκε από την ομάδα της και αποδόθηκε στον Ανδρουλάκη, απλώς άφηνε ανοικτό το ενδεχόμενο να ενταχθούν οι τρεις πρώην υπουργοί Γ. Ραγκούσης, Άννα Διαμαντοπούλου και Γ. Φλωρίδης – που βρίσκονται ήδη σε διαδικασία συγκρότησης νέου πολιτικού φορέα- και ζητούσε κανονική εκλογή συνέδρων.
Η ιδέα απορρίφθηκε. Άλλωστε η Φώφη Γεννηματά αναίρεσε -παρά τις περί του αντίθετου δεσμεύσεις της -την βασικότερη προϋπόθεση για ευρύτερη σύγκλιση όλων των δυνάμεων ανάμεσα στην ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ: την εκλογή ηγεσίας από τη βάση.
Το «συνέδριο» που οργανώνεται για τα τέλη Ιουνίου θα ισοδυναμεί με …ιδρυτική πράξη του νέου κόμματος που θα αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ, » αλλά δεν θα περιλαμβάνει εκλογή ηγεσίας», καθώς η Φώφη δεν ρισκάρει να ζητήσει την έγκριση της κομματικής βάσης. Έτσι θα διατηρήσει την ηγεσία στο νέο κόμμα, ακόμη και όταν λήξει η θητεία της ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ- αφού τότε το κόμμα που την εξέλεξε δεν θα υπάρχει.
Αυτοί οι σχεδιασμοί, που χαρακτηρίζονται αυταρχικοί από πολλά στελέχη -τα οποία στις συζητήσεις τους προσπαθούν να ερμηνεύουν τον αινιγματικό ρόλο του Κ. Λαλιώτη σ’ αυτές τις διεργασίες- περιπλέκονται από το ίδιο το περιεχόμενό τους. Κατ’ αρχάς η -προκλητική για πολλούς- σύμπραξη με τον έτερο γόνο τείνει να πάρει χαρακτηριστικά αυτοακύρωσης του εγχειρήματος για διάφορους λόγους.
Ο ένας είναι ότι η Γεννηματά δεν απάντησε στο ερώτημα αν η ίδια πρότεινε στη Σοσιαλιστική Διεθνή ως πρόεδρο τον Γ. Παπανδρέου και αν χρηματοδότησε από το κομματικό ταμείο την υποψηφιότητά του. Ο άλλος ότι ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου και η μικρή ομάδα που τον περιβάλλει δεν διστάζει να προβάλει ότι » δικαιώνεται» για τις επιλογές του που οδήγησαν στο Μνημόνιο, ενώ η Φώφη ως τώρα ήθελε να φαίνεται ότι η ίδια » δεν έβαψε τα χέρια της με μνημονιακό αίμα».
Τέλος, κάποιοι φίλοι του Γ. Παπανδρέου θεωρούν ότι ο …ίδιος είναι ο φυσικός επικεφαλής του χώρου και παράλληλα κάποιοι άλλοι σχεδιάσουν να … αποχωρήσουν από το νέο κόμμα την επόμενη των εκλογών εφόσον εκλέγουν βουλευτές.
Στον ίδιο καμβά της αβεβαιότητας εξυφαίνονται και οι επιδιώξεις της ομάδας Γεννηματά για τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Από τη μια προσπαθούν να τον οδηγήσουν εκτός κόμματος -και το θεωρούσαν βέβαιο μετά τη δήλωση του «αν έλθει ο Παπανδρέου, θα φύγω εγώ»- προβάλλοντας μάλιστα ότι το «αξιώνει η βάση».
Από την άλλη η ίδια η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έριξε πρόσφατα ένα πέπλο … εξομάλυνσης των σχέσεων τους, λέγοντας ότι δεν έχουν διαφορές και υπενθυμίζοντας ότι υπήρξε .. πορτ παρόλ του όταν «κράτησε το ΠΑΣΟΚ όρθιο». Σε κάθε περίπτωση όμως η προσωπική ανωτερότητα του προκατόχου της είναι στοιχείο που βαραίνει και θα τον προτιμούσε εκτός κόμματος. Παρ’ ότι ο ίδιος ούτε σε κοινωνικές προσκλήσεις της έχει ανταποκριθεί, ούτε σε κομματικές διαδικασίες αυτοθριάμβου της μετέχει.
Ανάλογη ασάφεια υπάρχει και στη σχέση με τον Κ. Σημίτη, τον οποίο υπερασπίζεται προσωπικά, αλλά ταυτόχρονα προσπαθεί να πάρει αποστάσεις από υποθέσεις που αφορούν πρόσωπα του περιβάλλοντος Σημίτη, όπως ο Γιάννος Παπαντωνίου και ο Γιάννης Στουρνάρας.
Το σχέδιο της Φώφης για το «δικό της κόμμα με τον δικό της σπόνσορα» απειλείται από την εμφάνιση των τριών πρώην υπουργών. Εφόσον ο Ραγκούσης με τη Διαμαντοπούλου υπερβούν τις πρακτικές δυσχερείς που αντιμετωπίζουν και αναδείξουν δικό τους «κόμμα των αυτοδημιούργητων» κόντρα στο «κόμμα των κληρονόμων», μπορούν να διεκδικήσουν την προτίμηση την αναποφάσιστων ψηφοφόρων του ενδιάμεσου χώρου.
Εφόσον υπάρξουν περισσότερες επιλογές γι’ αυτόν το χώρο -πέρα από το κόμμα Ραγκούση- Διαμαντοπούλου- Φλωρίδη, διεκδικεί μερίδιο και η Δημοκρατική Ευθύνη που στηρίζει Αλέκος Παπαδόπουλος. Το κόμμα τη Φώφης θα μείνει μετέωρο ανάμεσα στην αυθαιρεσία της δημιουργίας του, την ασάφεια της παρουσίας του και σ’ αυτό που ανέδειξε μια πρόσφατη ανάρτηση του ακέραιου ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ Στέφανου Τζουμάκα:
«Όλη η μπόχα λαμογιών από το πρώην ΠΑΣΟΚ, που τώρα μεταμορφώνεται σε πλυντήριο ονόματι …Δημοκρατική Συμπαράταξη, σε αγαστή συνέργεια με την ομάδα της κλεφτουριάς της Νέας Δημοκρατίας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου