Άλλα λέει ο πρωθυπουργός, άλλα εννοεί και άλλα κάνει, αιφνιδιάζοντας συνεχώς αυτούς που καλούνται να σηκώσουν το μεγαλύτερο βάρος της κυβερνητικής προσπάθειας.
Κλειστός κύκλος
Παρά τη φλυαρία περί ανοιχτής διακυβέρνησης και αξιοκρατίας σε όλα τα επίπεδα, ο πρωθυπουργός έχει αποκτήσει την κακή συνήθεια να παρακάμπτει τους υπουργούς που έχουν άποψη και δεν του είναι ιδιαίτερα συμπαθείς και να συνεννοείται με έναν κλειστό κύκλο συνεργατών του. Είναι χαρακτηριστικό ότι πήρε την πρωτοβουλία για να ξεκινήσει τη διαδικασία σύγκλησης του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών χωρίς να έχει ενημερώσει βασικούς υπουργούς της κυβέρνησής του. Από τη στιγμή που τα περισσότερα κυβερνητικά στελέχη αισθάνονται αδειασμένα από τον ίδιο τον πρωθυπουργό γίνεται πρακτικά αδύνατος ο συντονισμός του κυβερνητικού έργου και επικρατούν οι προσωπικές στρατηγικές σε βάρος της κοινής προσπάθειας.
Κινδυνολογία δίχως τέλος
Απαράδεκτη είναι η μέθοδος του κ. Παπανδρέου και στα ζητήματα της οικονομικής πολιτικής. Δείχνει να μην έχει καταλάβει την πραγματική διάσταση των προβλημάτων και αναλώνεται σε
γενικότητες που δεν έχουν καμία πρακτική σημασία. Έχει παραχωρήσει όλες τις αρμοδιότητες για τη χάραξη της οικονομικής πολιτικής στον υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος έχει μετατραπεί, με τη σειρά του, σε κακής ποιότητας μεταφραστή των προβληματικών οδηγιών της τρόικας.
γενικότητες που δεν έχουν καμία πρακτική σημασία. Έχει παραχωρήσει όλες τις αρμοδιότητες για τη χάραξη της οικονομικής πολιτικής στον υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος έχει μετατραπεί, με τη σειρά του, σε κακής ποιότητας μεταφραστή των προβληματικών οδηγιών της τρόικας.
Ένας αδιάφορος για τα οικονομικά θέματα πρωθυπουργός και ένας αποτυχημένος υπουργός Οικονομικών συνεργάζονται στο διαρκές «καπέλωμα» της κυβέρνησης με αλλεπάλληλα «πακέτα» μέτρων, εκ των οποίων τα περισσότερα δεν έχουν οικονομικό νόημα και, ούτως ή άλλως, δεν εφαρμόζονται. Την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός στηρίχθηκε στις καλές υπηρεσίες της επιτρόπου κ. Δαμανάκη και του υπουργού Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου για να αναπτυχθεί η κινδυνολογία για διακοπή της καταβολής του δανείου των 110 δισ. ευρώ και για αναγκαστική επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή. Οι παράγοντες που αναφέραμε δημιούργησαν κλίμα σε μια προσπάθεια να διευκολύνουν τον κ. Παπανδρέου στην πολιτική αναζήτηση της συναίνεσης. Μόλις απέτυχαν οι σχετικές πρωτοβουλίες του πρωθυπουργού, εξαφανίστηκε και η ημιεπ ίσημη κινδυνολογία. Είναι φανερό ότι με τέτοιες επικοινωνιακές και πολιτικές μεθόδους δημιουργούνται ανυπέρβλητες αντιθέσεις ακόμα και στο εσωτερικό της κυβέρνησης.
Έλλειψη ενότητας
Το τελικό αποτέλεσμα του πρωθυπουργικού στυλ του κ. Παπανδρέου είναι η έλλειψη πολιτικής ενότητας και οργανωτικής συνοχής που χαρακτηρίζει την κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει, οι υπουργοί δεν γνωρίζουν ποιοι ακριβώς παίρνουν τις αποφάσεις τις οποίες καλούνται οι ίδιοι να εφαρμόσουν και οι πολίτες δεν μπορούν να καταλάβουν πώς αξιοποιεί η σημερινή εξουσία τις μεγάλες θυσίες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου