Το κράτος κλονίζεται

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Οδεύει προς βιαιότατο κλονισμό εκ βάθρων η ελληνική κοινωνία υπό το καθεστώς της συνεχιζόμενης μνημονιακής πολιτικής, την οποία υπηρετεί με ακραία μορφή ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και οι κυβερνητικοί εταίροι του, έστω και ήσσονος σημασίας, Ευάγγελος Βενιζέλος και Φώτης Κουβέλης. Ο κοινωνικός ιστός διαρρηγνύεται όλο και περισσότερο, προσδίδοντας εκρηκτικό δυναμικό στις αντιθέσεις. Η λεηλασία μισθών, συντάξεων και εισοδημάτων πάσης φύσεως της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων συνοδεύεται τώρα και από την έναρξη της κατάρρευσης της δημόσιας υγείας, στόχος που υπηρετείται μεθοδικά μέσω της ίδρυσης και δράσης του ΕΟΠΥΥ. Αρχισαν οι πρώτες βολές και κατά της δωρεάν παιδείας με την προσπάθεια κατάργησης των δωρεάν βιβλίων στα ΑΕΙ.
Χωρίς κοινωνική συνοχή δεν μπορεί να υπάρξει συγκροτημένο ελληνικό κράτος που να λειτουργεί. Δεν είναι δυνατόν κατά κανένα τρόπο να υπάρξουν σχέσεις συνεργασίας του λαού μας με μια κυβέρνηση που του λεηλατεί τα εισοδήματα, τον γδέρνει φορολογικά, του υποβαθμίζει την υγεία και την παιδεία.
Επαίρονται ανοήτως πολιτικοί των κυβερνητικών κομμάτων για το γεγονός ότι δεν υποχωρούν σε καμιά κοινωνική ομάδα, δεν ικανοποιούν κανένα λαϊκό αίτημα. Αδιαφορούν για το ότι με τον τρόπο αυτό εμπεδώνουν στους πολίτες την αντίληψη πως οι δημοκρατικές μορφές διεκδίκησης και διαμαρτυρίας (απεργίες, πορείες, συλλαλητήρια, καταλήψεις κ.λπ.) δεν φέρνουν πλέον κανένα αποτέλεσμα. Προωθούν έτσι τεχνηέντως το δίλημμα «υποταγή ή επιλογή βίαιων μεθόδων δράσης», βέβαιοι όντες φυσικά ότι ο κόσμος θα προτιμήσει να υποκύψει στην πολιτική τους.
Υπονομεύουν τη δημοκρατία με τον τρόπο αυτό. Τα κοινωνικά συστήματα επιβιώνουν, προοδεύουν και ευημερούν μόνο στον βαθμό που ενσωματώνουν τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών, οικοδομώντας ένα πλέγμα σχέσεων που διασφαλίζει την κοινωνική συνοχή. Μόνο τα αυταρχικά καθεστώτα εδράζουν την -πάντα προσωρινή- εξουσία τους στο εκβιαστικό δίλημμα «βία ή υποταγή». Η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ έχει επιλέξει όμως ακριβώς αυτόν τον τρόπο για να επιβάλει τη νέα μνημονιακή τάξη πραγμάτων που απαιτεί η Γερμανία για τη χώρα μας και ολόκληρη την Ευρώπη.
Τάσεις αυτοκαταστροφής του συστήματος φαίνεται ότι αποκαλύπτει, σε πρώτο επίπεδο, η στροφή της κυβέρνησης Σαμαρά εναντίον και των «δυναμικών», όπως χαρακτηρίζονται, συστημικών στηριγμάτων. Εναντίον δηλαδή των δικαστών, των στρατιωτικών και των αστυνομικών, των οποίων καταβαραθρώνει τους μισθούς και εν γένει τις αποδοχές τους, όπως βεβαίως και τις συντάξεις τους. Σύσσωμος σχεδόν ο κρατικός μηχανισμός έχει εξεγερθεί εναντίον της κυβέρνησης του Μνημονίου! Δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο αυτό.
Αλλαγή των συσχετισμών ισχύος μεταξύ των πυλώνων του συστήματος υποδηλώνει αυτή η επιθετική στάση της κυβέρνησης εναντίον της δικαιοσύνης, του στρατού και των σωμάτων ασφαλείας. Αλλαγή συσχετισμών δυνάμεων που προοιωνίζεται αλλαγές και στη φύση της δημοκρατίας που ζούμε. Οπως οι κυβερνήσεις έχουν σχεδόν εκμηδενίσει πλέον την πολιτική ισχύ του κοινοβουλίου, που προ δεκαετιών ήταν πολύ μεγάλη, τώρα η κυβέρνηση Σαμαρά θέλει να καθυποτάξει και τη δικαιοσύνη, μετατρέποντας τους δικαστές σε δημοσιοϋπαλληλίσκους!
Ούτε τον στρατό θεωρεί η συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ ότι τον έχει πλέον ζωτική ανάγκη – γι’ αυτό και υποβαθμίζει και τους στρατιωτικούς. Αυτό σε άλλες εποχές θα ήταν αδιανόητο για μια δεξιά κυβέρνηση. Η εξώθηση της Ελλάδας όμως μέσω του Μνημονίου σε καθεστώς χώρας υπό περιορισμένη κυριαρχία δεν αφήνει περιθώρια υπεράσπισης των ελληνικών εθνικών συμφερόντων απέναντι στις τουρκικές ή άλλης ξένης χώρας επιβουλές, οπότε αντικειμενικά ο ρόλος των ενόπλων δυνάμεων μειώνεται για την κυβέρνηση μιας τέτοιας χώρας δεύτερης κατηγορίας.