του Στρατή Μαζίδη
Δέκα χρόνια μετά την πανηγυρική απόρριψη του σχεδίου Ανάν χάρη σε ένα βασανισμένο από άποψης υγείας ηγέτης αλλά που το έλεγε η ψυχή του, τα πράγματα δείχνουν να μην είναι πια ίδια.
Ο τότε ταπεινωμένος Νίκος Ανανστασιάδης (όχι δεν έγινε λάθος στο όνομά του), είναι πια πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πολύ πιθανόν δε, κι ο τελευταίος. Κι απορώ γιατί δαγκώνει τα χείλη του όταν ο Μπαν Κι Μουν τον αποκάλεσε απλά εκπρόσωπο των ελληνοκυπρίων. Μα αυτό είναι. Ένας εκπρόσωπος, ένας representative, διότι ένας ηγέτης με κύρος, ανάστημα και γόητρο δε θα δεχόταν να συρθεί σε διάλογο.
Δεν έχουμε φυσικά την απαίτηση ο Αναστασιάδης να πετάξει στη θάλασσα τους τούρκους. Μπορεί όμως να μη δώσει τη χαριστική βολή. Μπορεί να ανασύρει στη μνήμη του τα γεγονότα του 1974, να θυμηθεί τις μάνες και συζύγους με τις φωτογραφίες στο χέρι, να αναλογιστεί τους αγνοούμενους και το τι απέγιναν, διότι είναι πλέον γνωστό πως πολλοί κατέληξαν στις τουρκικές φυλάκες. Μπορεί να βάλει τις βάσεις για ένα καλύτερο αύριο και όχι να συρθεί αδύναμος σε συνομιλίες.
Δυστυχώς όμως αυτά δεν απασχολούν τον κο Αναστασιάδη. Είναι αυτός που δήλωνε ότι “εγώ ο Νίκος Αναστασιάδης δε θα βάλω την υπογραφή μου σε κούρεμα καταθέσεων” και την τελικά την έβαλε προρευόμενος δίχως σχέδιο εξαρχής. Ξεχνάμε ότι έστελνε στη Μόσχα έναν παραιτηθέντα και συλληφθή για σεξουαλικά όργια στα κατεχόμενα υπουργό; Τέτοια σοβαρότητα.
Αφού σκότωσε λοιπόν την κυπριακή οικονομία, η οποία βέβαια δεν έφτασε τυχαία εκεί που έφτασε, τώρα ετοιμάζεται να δώσει τη χαριστική βολή.
Η μικρή μειοψηφία του 1974, που γιγαντώθηκε με τον εποικισμό, τώρα προσέρχεται ως ισότιμος συνομιλητής.
Δε γνωρίζω αν ο κος Αναστασιάδης είναι προδότης ή απλά πολιτικός νάνος, σίγουρα όμως το όνομά του θα γραφτεί με μαύρα γράμματα στην ιστορία του ελληνισμού…
freepen.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου