Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Το Γρεκυλιστάν των τραπεζιτών και των υποποδίων τους πολιτικών


 

Κατ’ επάγγελμα απατεώνες και ψεύτες… Ναι, αυτοί είναι οι σημερινοί πολιτικοί. Δεν είναι προσωπικός ισχυρισμός, αλλά αυτό που λέει και εννοεί ο κάθε πολίτης όταν αναφέρεται στους πολιτικούς. Βέβαια, ο ισοπεδωτισμός και η τοποθέτηση όλων των πολιτικών στο ίδιο «τσουβάλι» ίσως να μην αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα, αφού πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν απλώς τον κανόνα. Υπάρχει άραγε κάποιος που έχει αντίθετη άποψη; Δυστυχώς, όμως, οι εξαιρέσεις των έντιμων πολιτικών, τείνουν να εξαλειφθούν αφού διέπονται από τάσεις ανηκέστου δειλίας έναντι της καταστροφικής αντισυνταγματικής και προδοτικής στάσης του μεγάλου ποσοστού των “yes man” που σήμερα σιτίζονται από το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Όλοι αυτοί –που μεταξύ τους χαρακτηρίζονται ως γομάρια-, οι περισσότεροι ανεπάγγελτοι, «αποφασίζουν» για εμάς, χωρίς εμάς, με εντολές τρίτων…! Δηλαδή, στο θέατρο του παραλόγου, η ύβρις της δημοκρατίας νομιμοποιείται να βιάζει ασύστολα οριζοντίως και καθέτως έναν ολόκληρο λαό, με την πρόφαση της διάσωσης της χώρας. Ξεχνούν οι υποτακτικοί των τραπεζιτών, ξεχνούν οι προστατευόμενοι διαπλοκείς του σύγχρονου φασισμού πως δεν θα μπορέσουν ποτέ να διαφύγουν των ευθυνών τους. Δεν είναι δυνατόν να συζητούν και να ζητούν την συμμετοχή του θύματος στον βιασμό του, προτείνοντας τρόπους που θα πονέσουν λιγότερο το βιαζόμενο θύμα!
Τις τελευταίες ημέρες η πατρίδα μας ζει υπό καθεστώς χούντας. Ένα πολιτικό πραξικόπημα έχει συντελεστεί στο «μέγαρο της δημοκρατίας» και κανείς δεν ασχολείται με αυτό. Και, όπως επί δικτατορίας των συνταγματαρχών μαθαίναμε τα νέα από την Ντόιτσε Βέλε, έτσι και σήμερα μαθαίνουμε από εφημερίδες του εξωτερικού πως στην Ελλάδα, στην πατρίδα μας, έχει γίνει πραξικόπημα. Μόνο που αυτή τη φορά οι πραξικοπηματίες βρίσκονται μέσα στη Βουλή, μέσα στην κατοχική Βουλή των Ελλήνων. Και το πραξικόπημα αυτό έγινε για να μπορέσουν οι πραξικοπηματίες να δημιουργήσουν ένα «ιδεολογικό σοκ» στην Ελληνική κοινωνία, για να κερδίσουν χρόνο και για να υπογράψουν με συνοπτικές διαδικασίες την μετατροπή της Ελλάδας σε μπανανία νέου τύπου Γρεκυλιστάν και την μεταφορά του πάσης φύσεως πλούτου της χώρας σε χέρια τοκογλύφων και διεθνών οικονομικών τρομοκρατών.
Οι «ταγοί» (η λαγοί της εξουσίας) συσπειρώθηκαν, συνεταιρίσθηκαν και συμπαρατάχθηκαν απέναντι στον Ελληνικό λαό, απέναντι σε κάθε έννοια ηθικής και νομιμότητας. Κομπάζουν για τις ευθύνες τους και την ίδια στιγμή χλευάζουν την λογική. Με ισχυρά όπλα την παραπληροφόρηση, την προπαγάνδα και την επιβολή κάθε είδους κυβερνο-τρομοκρατίας (είτε από το εσωτερικό είτε από το εξωτερικό), προσπαθούν να εγκλωβίσουν τους πολίτες και να παρατείνουν την λάθρα παραμονή τους στην «εξουσία» που τους παραχωρούν οι κατακτητές της χώρας. Δειλοί, μοιραίοι, βουβοί και άβουλοι, ανίκανοι να κατανοήσουν το μέγεθος της ζημίας που προκαλούν, προκαλούν συνεχώς με την παρουσία τους και νομοθετούν νυχθημερόν κατά του λαού…! Παραπλανούν και παίζουν με τις λέξεις για να «ντύσουν» την γύμνια της καταστροφικής τους εθελοδουλείας. Οι λακέδες υπηρετούν τους εντολείς τους και «νομιμοποιούν» τον φασισμό που εισάγουν στην χώρα, στο όνομα της… δημοκρατίας που κουρέλιασαν κατ’ επανάληψη σε βάθος χρόνων…!
Αυτοί οι «άρχοντες» βδελύγματα της ηθικής και απαυγάσματα της διαφθοράς συμμετέχουν στον σχεδιασμένο βιασμό μίας ολόκληρης χώρας.
Τι θα κάνουμε εμείς;
Θα τρέξουμε στα λαγούμια -που μας ετοίμασαν- για να κρυφτούμε;
Σας ρωτάω, ρε αδέρφια, επειδή εγώ δεν αντέχω άλλο να είμαι πιόνι τους. Δεν αντέχω να γίνω δούλος στους νενέκους και στους Τσολάκογλου που πρόθυμοι τρέχουν να γίνουν βασανιστές και εκτελεστές μου.
Πείτε μου, ρε πατριώτες, τι πρέπει να κάνω… τι πρέπει να κάνουμε όλοι μας για να μπορέσουμε να κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια…
Αυτοί μαζεύτηκαν για να κρύψουν τις απάτς τους και να μας ξεπουλήσουν.
Δεν με νοιάζει αν έριξαν τα όπλα τους,
δεν με νοιάζει αν σήκωσαν ψηλά τα χέρια ή τα πόδια τους,
δεν με νοιάζει αν έπεσαν στα τέσσερα για να γλύψουν τις μπότες του κατακτητή που έμπασαν στην πατρίδα μου.
Με νοιάζει πως εγώ δεν μπορώ, δεν αντέχω, δεν το σηκώνει η ψυχή μου, να γίνω σαν κι αυτούς…
Κωνσταντίνος

Δεν υπάρχουν σχόλια: