Κι όμως ο Σαμαράς έχει ελπίδα αν….

Μετά την εγκατάλειψη της αντιμνημονιακής στάσης από τη Νέα Δημοκρατία και την προσχώρησή της και μάλιστα καθυστερημένα στο στρατόπεδο των μνημονιακών, πολλοί πλέον θεωρούν δεδομένο ότι ο Αντώνης Σαμαράς κάηκε πολιτικά. Η αλήθεια, έτσι όπως πάνε τα πράγματα, είναι αυτή. Ο Αντώνης Σαμαράς θα έχει μόνο μια ευκαιρία στις προσεχείς εκλογές. Αν τα καταφέρει θα πάρει παράταση. Αν δεν τα καταφέρει θα τελειώσει εκεί. Και αυτό θα είναι κρίμα γι' αυτόν τον πολιτικό, που πολλές φορές αυτοκαταστρέφεται, πιστεύοντας ότι εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον.

Υπάρχουν άραγε περιθώρια για τον Αντώνη Σαμαρά και την Νέα Δημοκρατία να αναστρέψουν το κλίμα, μέσα σε τέσσερις μήνες, όταν...

για τις αποφάσεις που θα παίρνει από εδώ και στο εξής η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, θα είναι ταυτόχρονα συνυπεύθυνη και η Νέα Δημοκρατία; Δύσκολο, πολύ δύσκολο. Εδώ μόνο ένας μεγάλος ηγέτης θα μπορούσε να αναγεννηθεί εκ της πολιτικής τέφρας.

Έναν ηγέτη όμως τον αναδεικνύουν τρία βασικά χαρακτηριστικά:

1) Πρέπει να έχει όραμα, το οποίο να εμπνέει και να προσελκύει φανατικούς πιστούς. Θα πρέπει δηλαδή αυτή τη στιγμή, ο Αντώνης Σαμαράς να δώσει όραμα τέτοιο που να προσελκύσει μεγάλες λαϊκές μάζες και μάλιστα ανεξαρτήτως κομμάτων.

2) Ο ηγέτης θα πρέπει να έχει στο αίμα του το timing. Θα πρέπει δηλαδή να αρπάζει τις κατάλληλες ευκαιρίες. Οι ευκαιρίες όμως πρέπει να συνδέονται με το όραμα, διαφορετικά κινείται ευκαιριακά και εκτίθεται πολιτικά και

3) Ο ηγέτης θα πρέπει να επιλέγει τους κατάλληλους προσωπικούς συνεργάτες. Οι οποίοι συνεργάτες, εκτός από ικανοί, θα πρέπει να είναι και προσηλωμένοι στην επίτευξη του οράματος του ηγέτη.

Όποιος έχει ζήσει από κοντά τον Αντώνη Σαμαρά, μένει έκπληκτος από δύο πράγματα. Τον πατριωτισμό του, για τον οποίο θυσιάζεται εύκολα και την φοβερή δημοκρατικότητά του. Γι’ αυτό και κερδίζει τον συνομιλητή του. Όχι μόνο ακούει τον συνομιλητή του, αλλά αποδέχεται και εφαρμόζει πολλά από αυτά που του προτείνονται. 

Αυτή η δημοκρατικότητά του είναι ταυτόχρονα και το αδύνατο σημείο του. Και το πρόβλημα αυτό έχει να κάνει με τους συμβούλους που επιλέγει. Δεν αποχωρίζεται ποτέ από κοντά του τους φίλους του. Τα πρόσωπα που έχει γύρω του, οφείλουμε να πούμε ότι είναι πρόσωπα τίμια και κυρίως πιστοί και αφοσιωμένοι στον Αντώνη Σαμαρά. Αλλά δεν έχουν τις πολιτικές ικανότητες που απαιτεί μια μεγάλη παράταξη και κυρίως δεν είναι ευθυγραμμισμένοι με το όραμα του ηγέτη. Είναι απλά προσωπικοί μουτζαχεντίν του Σαμαρά.

Ο Αντώνης Σαμαράς έχει όραμα και μάλιστα το όραμά του αποτελεί αυτή τη στιγμή το γενικό κοινωνικό ζητούμενο. Αυτό είναι η εκ βάθρων αλλαγή του πολιτικού συστήματος. Όμως οι σύμβουλοί του ουδόλως ενδιαφέρονται γι αυτό το όραμα, ούτε του υποδεικνύουν τις κατάλληλες ευκαιρίες και τις κατάλληλες πολιτικές κινήσεις για να το επιτύχει.

Απλά θέλουν να δουν πάση θυσία τον Αντώνη Σαμαρά πρωθυπουργό της χώρας και κινούνται ευκαιριακά, παραδομένοι στις εξελίξεις, τι οποίες οδηγούν οι εμπειρότατοι κρατικοδίαιτοι νταβατζήδες, με όργανό τους ένα αδίστακτο ΠΑΣΟΚ.

Αυτό όμως δεν είναι όραμα που μπορεί να εμπνεύσει το λαό.

Εκείνο λοιπόν που θα πρέπει να κάνει πρώτα και κύρια ο Αντώνης Σαμαράς είναι να φέρει κοντά του πρόσωπα που θα ενδιαφέρονται για να επιτύχει το όραμά του και όχι απλά για να καταλάβει την εξουσία ο ίδιος.

Τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους.

hassapis-peter