Η ΝΔ έμεινε από πολιτική ατζέντα και κάνει κλεφτοπόλεμο

20 Ιουλιου 2017

Toυ Γ. Λακόπουλου

Απούσα από τα μεγάλα θέματα της χώρας είναι το τελευταίο διάστημα η ΝΔ. Το φαινόμενο είναι ορατό από το είδος της αντιπολίτευσης που ασκεί αυτή την περίοδο με μόνη επιδίωξη να συντηρήσει την ένταση προτάσσοντας δευτερεύοντα θέματα. ,

Προκύπτει επίσης και από το «κλάμα» που πέφτει στα πέριξ της διαπλοκής. Τα καλύτερα παιδιά της σκούζουν στα καλύτερα ΜΜΕ της για τα ίδια θέματα.

Αντί για την οικονομία και τις μνημονικές υποχρεώσεις η αξιωματική αντιπολίτευση εστιάζει στη «χούντα» του Τσίπρα, την απόπειρα «άλωσης» και της Δικαιοσύνης – μετά την απόπειρα «άλωσης» των εφημερίδων και της τηλεόρασης- τον Καμμένο που μιλάει με ισοβίτες, την «παράγκα Καραμανλικών- Συριζαίων»,  τον Προκόπη Παυλόπουλο που αρνείται να προκαλέσει πολιτειακή κρίση όπως του ζητάει ο Βενιζέλος,  για το «άβατο των Εξαρχείων», για τους κίνδυνους που απειλούν το «αστικό καθεστώς».

Όλα αυτά έχουν την καθημερινή κάλυψη της ΝΔ- άλλοτε τα υποκινεί η ίδια και άλλοτε της επιβάλλονται εμφανέστατα έξωθεν, ενώ συχνά -πυκνά παίρνει μέρος και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη διόγκωσή τους. Αλλά όλα αυτά έχουν έναν κοινό παρονομαστή: δεν συνιστούν πολιτική, με την έννοια ότι δεν αφορούν τα μεγάλα θέματα της χώρας.

Είναι ζητήματα μακριά από τα κρίσιμα διακυβεύματα της εποχής και έξω από το πλαίσιο των διεργασιών ανάμεσά στη χώρα και το ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον. Στην ουσία δείχνουν ότι η ΝΔ ως αξιωματική αντιπολίτευση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχουν πλέον πολιτική ατζέντα. Μετά το κλείσιμο της αξιολόγησης και τις τελευταίες αποφάσεις στη Σύνοδο Κορυφής ο πολιτικός λόγος της ΝΔ μένει το κενό.

Έλλείψει περιεχομένου η άσκηση αντιπολίτευσης αντικαθίσταται από την παραπολιτική, που προσφέρεται για τρέχουσα αντικυβερνητική ρητορική, αλλά ταυτόχρονα αποκαλύπτει και ένδεια προγραμματικού λόγου.

Η πρόκληση τεχνητών εντάσεων δεν καλύπτει αυτό το κενό, ιδίως όταν συνοδεύεται με την κραυγή «ερχόμαστε για να σας στείλουμε φυλακή» -για να παίρνουν κουράγιο μεταξύ τους προφανώς. Αντίθετα αποκαλύπτει ότι ο επικοινωνιακός συντονισμός της ΝΔ – με την πτωχοπροδρομική συνδρομή του ΠΑΣΟΚ- και των οικείων μιντιαρχών προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τα εξής:

Πρώτον. Το έργο «η κυβέρνηση θα πέσει από την οικονομία και τη λαϊκή κατακραυγή» κατεβαίνει άρον άρον μετά την αξιολόγηση και τους επαίνους που συλλέγει διεθνώς ο Τσίπρας- η τελευταία ήταν η Κριστίν Λαγκάρντ. Άρα αφού κατεβαίνει κάτι που προορίζονταν για σουξέ, κάτι πρέπει να μπει στη θέση του.

Π.χ. να κηρυχθεί αντισυνταγματικός ο ίδιος ο … Παππάς , για να κερδίσουν λίγο χρόνο οι καναλάρχες. Οι οποίοι ειρήσθω εν παρόδω φέρνουν σε δύσκολη θέση τον Κυριάκο Μητσοτάκη καθώς στρέφονται τώρα κατά του ΕΣΡ : δεν θέλουν διαγωνισμό για τις – εφτά τώρα- άδειες, γιατί παραβιάζονται τα «συνταγματικά δικαιώματά» τους!

Δεύτερον. Η μέθοδος «ρίξε δημοσκόπηση με μεγάλη διαφορά ΝΔ- ΣΥΡΙΖΑ και τέρμα τα γκαζιά για τον Κυριάκο» -μετά από κάθε εξέλιξη που ευνοεί την κυβέρνηση και τη χώρα- εξάντλησε τη χρησιμότητά της. Την πήραν πρέφα στη γειτονιά και κάνουν καζούρα- ήδη ο Βαγγ. Αντώναρος, που τους τα λέγε, ανοίγει διαρκώς σαμπάνιες. Ως τώρα διπλασίασαν τη διαφορά ΝΔ -ΣΥΡΙΖΑ . Τι να κάνουν τώρα, να την τριπλασιάσουν;
Τρίτον. Όσοι προσέρχονται ως ακροατές ή θεατές στις συγκεντρώσεις και τις δημόσιες εμφανίσεις του Κυριάκου γυρίζουν με το κεφάλι κατεβασμένο. Δεν τραβάει. «Δεν τόχει και δεν εμπνέει κανέναν» ψιθυρίζουν και οι φίλοι του πλέον. Ή , όπως έλεγε ο μακαρίτης ο πατέρας του για τον Γ. Παπανδρέου, «δεν κάνει το παιδί» . Τον μπούκωσαν με «ακαταλληλότητα για πρωθυπουργός» , αλλά ο «Κανένας» έγινε εφιάλτης του –και μη προ κακοφανισμό η λέξη.
Συμπέρασμα: τρία στα τρία άκυρα. Οι εκλογές αργούν ακόμη και ένα σκασμό παράγοντες δουλεύουν για τον Τσίπρα. Η ΝΔ έπιασε ταβάνι ο Κυριάκος έτρεξε άκαιρα και εξαντλήθηκε, οι πολιτικοί στόχοι απέτυχαν ο ένας μετά τον άλλο και το παιχνίδι κατά τους πολιτικούς παρατηρητές παίζεται ακόμη στο γήπεδο του Τσίπρα.
Η προβολή στο μέλλον – όχι μακριά, ένα χρόνο από σήμερα- φέρνει κατάθλιψη στα θερινά τραπέζια με τις αστακομακαρονάδες και στα κότερα. Του χρόνου τέτοια εποχή ο Τσίπρας μπορεί να έχει κλείσει τη μνημονιακή περίοδο της χώρας -που δεν άνοιξε αυτός-και να τον επαινεί η υφήλιος, ενώ στην Ευρώπη θα τον κάνουν εικόνισμα. Ειδικά αν η Ελλάδα έχει βγει στις αγορές- παρότι η ΝΔ ξέχασε την πειρατική έξοδο Σαμαρά με το 4,5% και θέτει …αποτυχία το επιτόκιο άνω του 2%.
Στο εσωτερικό η ανεργία μπορεί να είναι κάτω από 20%, διακεκριμένοι επενδυτές να έχουν ρίξει άγκυρα στην Αθήνα, το χρηματιστήριο να ανεβαίνει, ο Τσίπρας να κλείσει τις τρύπες του με μια καλύτερη κυβέρνηση, ίσως διευρυμένη, το 2017 να έχει καθαρή ανάπτυξη ίσως και 2%-μαξιλάρι για μεγαλύτερη το 2018, οι μεταρρυθμίσεις να έχουν ολοκληρωθεί και η κυβέρνηση αρχίσει να δίνει αυτά που θα τάζει η ΝΔ.
Τι θα μένει στον Μητσοτάκη πέρα από τη υπόσχεση να πουλήσει την Ακρόπολη – ελπίζουμε όχι τζάμπα, όπως έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου για τον πατέρα του. Δίπλα του η Φώφη θα έχει αποδείξει ότι δεν μπορεί να παίξει το αντίβαρο . Όλα στράφι.. Και ο Κυριάκος δεν μπήκε ακόμη στα βαθιά: να παρουσιάσει πρόγραμμα και ψηφοδέλτια- εκεί θα κλάψουν μανούλες.
Τα μαγαζί που πουλούσε «καταστροφή με Τσίπρα», χαρά και ευτυχία με Μητσοτάκη, ξεμένει από εμπόρευμα. Μέχρι να δουν τι θα κάνουν να μεγάλα αφεντικά –προτού κάποιοι από αυτούς πάρουν το δρόμο του ανακριτή, όπως άλλοι δικοί τους- έβγαλαν στα ράφια και στις βιτρίνες τους συνήθεις γελωτοποιούς τους και διαλαλούν ό,τι μπορεί καθένας.
Άλλος ωρύεται γιατί ο Τσίπρας «θέλει να κλείσει εφημερίδες» , εννοώντας ότι δεν παραβίασε κάθε νομιμότητα αξιώνοντας από τις τράπεζες να δώσουν νέα θαλασσοδάνεια σε φαλιρισμένους εκδότες για να μην κλείσουν οι εφημερίδες τους- λες και είναι γραμμένο σε μαρμάρινη πλάκα ότι πρέπει να είναι εκδότες ισοβίως με ξένα λεφτά.
Άλλος βλέπει μανία του Τσίπρα να θέλει υπό έλεγχο την τηλεόραση, όταν όλα τα ιδιωτικά κανάλια βρίσκονται υπό τον έλεγχο τη Μητσοτάκη -με τη δικής τους λογική,αν και με μια άλλη ο Μητσοτάκης είναι που βρίσκεται υπό τον έλεγχο τους.
Ο τρίτος βγαίνει στα κεραμίδια γιατί κυβέρνηση μεθοδεύει τον έλεγχο της Δικαιοσύνης, επειδή η Θάνου θα προσφέρει τις υπηρεσίες της στο πρωθυπουργικό γραφείο τώρα που δεν έχει καμία σχέση με τη διοίκηση της Δικαιοσύνης.
Ο τέταρτος θυμήθηκε ότι Βαρουφάκης ήθελε να καθιερώσει … παράλληλο νόμισμα – διαστρέφοντας ακόμη και την ανοησία για τις παράλληλες πληρωμές του εν λόγω φωστήρα που πλήρωσε ακριβά ο Τσίπρας και η χώρα.
Ο πέμπτος -και εύστοχος εδώ που τα λέμε- βάζει όλα τα λεφτά στον Καμμένο που μιλούσε με τον ισοβίτη -κακό του κεφαλιού του βεβαίως- ποντάροντας στη δημιουργία ρήγματος στο κυβερνητικό μπλοκ και την οργή των Συριζαίων για τη σιρμαγιά με τον εν λόγω.
Μόνο που έτσι παραπέμπει στο ανέκδοτο με την επαρχιακή εφημερίδα που έγραφε ότι»ο Πάπας είναι ομοφυλόφιλος» και το έμαθαν οι ελάχιστοι αναγνώστες της, αλλά το διέψευσε το Βατικανό και το έμαθε ο κόσμος όλος.

Τα μαγαζί που πουλούσε «καταστροφή με Τσίπρα», χαρά και ευτυχία με Μητσοτάκη, ξεμένει από εμπόρευμα. Μέχρι να δουν τι θα κάνουν να μεγάλα αφεντικά –προτού κάποιοι από αυτούς πάρουν το δρόμο του ανακριτή, όπως άλλοι δικοί τους- έβγαλαν στα ράφια και στις βιτρίνες τους συνήθεις γελωτοποιούς τους και διαλαλούν ό,τι μπορεί καθένας.

Όλα μαζί δένουν κόσμο την καρδιά του συστήματος που έχει βάλει όλα τα λεφτά στην ανάδειξη του Κυριάκου Μητσοτάκη ως αντι-Τσίπρα και, για να παίρνουν κουράγιο, κάνουν χορωδία: ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει, καταρρέει και άλλα πατριωτικά άσματα που τους μαθαίνει ολημερίς κι ολονυχτίς ο Άδωνις. Στις ελεύθερες ώρες τους βάζουν κι αυτοί ένα χεράκι για να διαλύσει η Φώφη το ΠΑΣΟΚ.
Ωστόσο αυτή η αντιμετώπιση των εξελίξεων δεν συνιστά στιβαρή αντιπολίτευση. Περισσότερο με καβγατζίδικη διάθεση πολιτευτών και δημοσιογράφων επαρχίας μοιάζει.