H κυβέρνηση ξεκινά να «γυρνά το ματς» με την ΝΔ απούσα

 

H πολιτική σεζόν 2016-2017 έφτασε στο τέλος της δημιουργώντας ένα μεγάλο ερωτηματικό: Μπορεί η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας να γυρίσουν το ματς ή η πρώτη θέση έχει κριθεί οριστικά υπέρ της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη;

Παρόλο που το προηγούμενο διάστημα πολλοί θεωρούσαν δεδομένο το δεύτερο ενδεχόμενο, τα τελευταία μέτρα της κούρσας (με το κλείσιμο της αξιολόγησης, την έξοδο στις αγορές και το μπαράζ νομοθετικών παρεμβάσεων και άλλων κυβερνητικών δράσεων) άλλαξαν σημαντικά το κλίμα και το παιχνίδι μοιάζει να είναι ανοιχτό.

Πιο συγκεκριμένα, μπορεί η κυβέρνηση να συνεχίζει να συγκεντρώνει τη φθορά της εφαρμογής μνημονίου, ωστόσο έχει αρχίσει να διαμορφώνει σιγά σιγά τις προϋποθέσεις για την ευόδωση του βασικού της αφηγήματος, δηλαδή την έξοδο από την επιτροπεία τον Αύγουστο του 2018. Βεβαίως, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ότι δεν θα καταρρεύσει απότομα όλη αυτή η προσπάθεια στο μέσο της πορείας, αλλά κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει, πλέον και μια θετική κατάληξη. Κάθε πρόβλεψη είναι δύσκολη πριν δούμε ποια θα είναι η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί στην Γερμανία τον Οκτώβριο. Πάντως, τα μηνύματα που εκπέμπουν τελευταία οι Ευρωπαίοι φαίνεται να αντικατοπτρίζουν μια διάθεση να τελειώνουν με το πρόβλημα Ελλάδα.

Αυτό που αξίζει να αναλύσει κανείς σε πιο στέρεη βάση είναι η πολιτική αντιπαράθεση εντός της χώρας, για τα εκτός μνημονίου. Σε αυτά τα θέματα θα διαπιστώσει ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση. Όχι ότι κάνει κάτι υπεράνθρωπο. Προσπαθεί, απλά, να έχει κάποια νομοθετική δραστηριότητα στην κατεύθυνση υπεράσπισης των στρωμάτων που την στήριξαν: Παρεμβάσεις σε ανάπτυξη, εργασιακή νομιμότητα, Υγεία, Παιδεία συμβατές με τα ιδεολογικά της προτάγματα και με τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας στην περίοδο της κρίσης. Μπορεί αυτά που κάνει να είναι λίγα, μπορεί πολλά, αλλά σίγουρα είναι υπαρκτά.

Σε όλα αυτά ο Κυριάκος Μητσοτάκης προτιμά να απαντά με έναν ολοκληρωτικά απαξιωτικό τρόπο και όχι να προχωρά σε λελογισμένη κριτική, η οποία θα του άφηνε το περιθώριο να αναδείξει και τα πλεονεκτήματα της δικής του αντιπρότασης. Αντί να καταθέτει θέσεις για την Υγεία ή την Παιδεία, προτιμά να μιλά για την απέχθεια του ΣΥΡΙΖΑ στην αριστεία και για την αποστροφή του σε κάθε τι ιδιωτικό. Αυτή, όμως, δεν είναι πρόταση πειστική για όσους δεν θα πληρώσουν για δίδακτρα στα μεταπτυχιακά τα επόμενα χρόνια ούτε για όσους θα επισκεφτούν δωρεών τις πρωτοβάθμιες μονάδες υγείας. Αντιθέτως, είναι ένας αντιπολιτευτικός λόγος που μπορεί να φθείρει πρόσκαιρα την κυβέρνηση για τα επουσιώδη, αλλά την αφήνει να συνομιλεί ανενόχλητη με την κοινωνία, σαν να να μην υπάρχει αντίπαλος, για τα ουσιαστικά.

Κοντολογίς, θα προτιμούσα τη νέα πολιτική σεζόν να είμαι πρωθυπουργός εγκλωβισμένος σε πολύ στενά μνημονικά περιθώρια, παρά αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναγκασμένος να ασκεί μια απέραντη κριτική σε κάθε τι που κάνει η κυβέρνηση.

Με βάση όλα τα παραπάνω, δύσκολα μπορεί να προβλέψει κανείς αν το ματς γυρίζει. Μπορεί όμως να διαπιστώσει ότι είναι στο χέρι της κυβέρνησης, αν θα το κερδίσει ή θα το χάσει, με τη ΝΔ απούσα.

 

Toυ Φοίβου Κλαυδιανού

neaselida.news