Μεσόκοποι άντρες που έχουν πάει φαντάροι, ώριμες μανάδες, άνθρωποι με πτυχία, παίζουν επαγγελματικά τσιγκολελέτα και φέγγαρο. Γράφει η Αλεξάνδρα Τσόλκα.
Πρώτη σηκώνει την σημαία του παλιμπαιδισμού και της αποθέωσης του μικρομέγαλου η Ελένη Τσολάκη,
η οποία ξεκινάει 8 η ώρα το πρωί, τάχα να πει τον καιρό, χοροπηδώντας
πάνω κάτω, τραγουδώντας, ουρλιάζοντας, χορεύοντας κάτι λαϊκοπόπ
τραγούδια της ανοησίας και της κακομοιροκαψούρας, σα νήπιο με διάσπαση
προσοχής. Στα παράθυρα, σοβαροί άνθρωποι χαμογελάνε κάνοντας γκριμάτσες
συναισθημάτων στις κάμερες τους, σα κλόουν σε παιδικά πάρτι χωρίς όμως
μακιγιάζ (ή σχεδόν) και κόκκινες μύτες.
Μετά αρχίζουν τα πρωινά, συνεχίζουν τα μεσημεριανά και απογειώνουν τον παλιμπαιδισμό τα απογευματινά σε ALPHA και ΣΚΑΪ. Χωρίζονται σε ομάδες και αρχίζουν και κυλιούνται στα πατώματα, να μετράνε πόντους, να βρίσκουν στίχους σε τραγούδια όπως «αν πας με άλλη θα σου σπάσω το… ποιο;» (σ.σ: δεξί ζυγωματικό;), φουσκώνουν μπαλόνια ποιος θα καταφέρει να φτιάξει τα πιο πολλά χωρίς να πάθει πνευμονικό οίδημα, κυκλοφορούν ξυπόλυτοι -κύλησε και η Σταματίνα είδα πρόσφατα!- με τις πατούσες στα μαύρα πατώματα των στούντιο, παίζουν τυφλόμυγες, κάνουν παντομίμες. Και ίσως όταν εμείς πια έχουμε βαρεθεί από τους παιδικούς σταθμούς που θεωρούν τηλεόραση και νιώθουμε -ως τηλεθεατές- έτοιμοι να προχωρήσουμε και στο δημοτικό, να παίζουν και «πούντο-πούντο το δαχτυλίδι» και «πετάει-πετάει ο γάιδαρος» ή «τσάααααα» με κρυψώνα τις παλάμες τους.
Ως αποκορύφωμα της επιστροφής ακόμη και στην βρεφική ηλικία είδαμε τον πατέρα -μεσόκοπο πλέον και αυτόν - κύριο Γιώργο Λιανό να έχει στο στόμα του… πιπίλα! Άντε μωρέ, να το βαρέσουν και στην πλατούλα να χωνέψει και να μη πνιγεί απ' τον καπουτσίνο, το τσαμένο… Την ίδια ώρα μάντευαν απ' την μουσική τραγούδια και ξεκαρδίζονταν χορεύοντας, η -μονίμως με το σουτιέν, ως άλλη μεγαλοκοπέλα, όμως, Στυκούδη- Μαρία Ηλιάκη, ο για δεκαετίες γνώριμος του κοινού ως οργισμένος τέντυ μπόυς σε ασπρόμαυρη ελληνική ταινία, Μάκης Πουνέντης και δυο άλλοι που δεν γνωρίζω!
Το θέαμα μεσόκοπων ανδρών με εμφανή την φθορά της ηλικίας σε τριχωτό κεφαλής, δυσκαμψία μέσης και ισχύων, αλλά και των κυριών που το σώμα έχει τους ρυθμούς και τη μη ελαστικότητα της μέσης ηλικίας και το πρόσωπο είναι 15χρονης, τεντωμένο και ακούνητο και αλλόκοτο, σα νεκρική στήλη Φαγιούμ στις έρημους της Αιγύπτου, από τα ενέσιμα των πλαστικών, που το να φουσκώνουν γελαστά και ανέμελα μπαλονάκια ροζ και μπλε χρώματος -Σεφερλής στο Mega- ή να παίζουν τρενάκια ή να βαράνε παλαμάκια στα τραγουδάκια σαν τα παιδάκια προσχολικής ηλικίας -Τσιμτσιλή και Παπανότας στον ALPHA-, μόνο θλίψη μπορεί να προκαλέσει και συμπόνοια για το πόσο δύσκολα βγαίνει το μεροκάματο στην τηλεόραση.
Εκτός δε απ' τα πλαίσια των βρεφικών, προσχολικής και νηπιακής ηλικίας παιχνιδιών, έχουμε και αυτά της πλήρους ανοησίας. Όπως διαγωνισμοί για το ποιος θα φάει πιο γρήγορα τα μακαρόνια χωρίς χέρια, που λανσάρει η κυρία Σκορδά, όπου η λίγδα, το λέρωμα και η πλήρης έκθεση της στοματικής κοιλότητας και -γιατί όχι;- των αμυγδαλών που δεν έχουν υποβληθεί σε εκτομή, θεωρούνται αστεία, ευφάνταστα ευρήματα σε ένα σύμπαν πλήρους γελοιότητας. Στην ίδια εκπομπή των υψηλών, ποιοτικών στάνταρ, η παρουσιάστρια με φόρμες σε βενζινάδικο, ρωτάει παιδαριώδη πράγματα τους οδηγούς για να τους προσφέρει ως δώρο το γέμισμα των ντεπόζιτων και αλλάζει λάστιχο με την βοήθεια του -βωβού κατά τα άλλα στην εκπομπή- Κώστα Δόξα, πράγμα που θεωρείται, για κάποιο μη προφανή λόγο, ξεκαρδιστικό! Υποθέτουμε άμα περάσει το αυτοκίνητο μια ζυγοστάθμιση και του αλλάξει τακάκια, η τηλεθέαση θα εκτοξευτεί στα ύψη και απ' τα γέλια θα κυλιούνται τα νήπια… ε συγγνώμη… οι τηλεθεατές στα πατώματα!
Δεν γνωρίζω αν όντως το κοινό έχει περιθώρια επιλογής από όμοια σχεδόν προϊόντα, αδιαφορεί ή εκνευρίζεται, αλλά όλη η τηλεόραση μοιάζει να έχει γυρίσει στην εποχή του ΑΝΤ1 που παρουσίαζε με χαρά το πλέον ανούσιο και χαζό πρόγραμμα της παγκόσμιας τηλεόρασης, το «3, 2, 1 ΑΝΤ1». Τότε όπου κοριτσάκια έπαιζαν για τους τηλεθεατές μακριά γαϊδούρα φορώντας μπικίνι για να φαίνονται πως κινούνται τα ευμεγέθη -όχι σε όλες- στήθη τους! Άντε με το καλό και το Ποπάκι, η Χατζηδημητρίου να κάνει Πρωινό Καφέ βρε και η Πετρουλάκη να μας διαβάζει με κορμάκι αποκαλυπτικό «ένα ποίημα καληνύχτα»…
Ευτυχισμένο το 1990!
Πηγή
Μετά αρχίζουν τα πρωινά, συνεχίζουν τα μεσημεριανά και απογειώνουν τον παλιμπαιδισμό τα απογευματινά σε ALPHA και ΣΚΑΪ. Χωρίζονται σε ομάδες και αρχίζουν και κυλιούνται στα πατώματα, να μετράνε πόντους, να βρίσκουν στίχους σε τραγούδια όπως «αν πας με άλλη θα σου σπάσω το… ποιο;» (σ.σ: δεξί ζυγωματικό;), φουσκώνουν μπαλόνια ποιος θα καταφέρει να φτιάξει τα πιο πολλά χωρίς να πάθει πνευμονικό οίδημα, κυκλοφορούν ξυπόλυτοι -κύλησε και η Σταματίνα είδα πρόσφατα!- με τις πατούσες στα μαύρα πατώματα των στούντιο, παίζουν τυφλόμυγες, κάνουν παντομίμες. Και ίσως όταν εμείς πια έχουμε βαρεθεί από τους παιδικούς σταθμούς που θεωρούν τηλεόραση και νιώθουμε -ως τηλεθεατές- έτοιμοι να προχωρήσουμε και στο δημοτικό, να παίζουν και «πούντο-πούντο το δαχτυλίδι» και «πετάει-πετάει ο γάιδαρος» ή «τσάααααα» με κρυψώνα τις παλάμες τους.
Ως αποκορύφωμα της επιστροφής ακόμη και στην βρεφική ηλικία είδαμε τον πατέρα -μεσόκοπο πλέον και αυτόν - κύριο Γιώργο Λιανό να έχει στο στόμα του… πιπίλα! Άντε μωρέ, να το βαρέσουν και στην πλατούλα να χωνέψει και να μη πνιγεί απ' τον καπουτσίνο, το τσαμένο… Την ίδια ώρα μάντευαν απ' την μουσική τραγούδια και ξεκαρδίζονταν χορεύοντας, η -μονίμως με το σουτιέν, ως άλλη μεγαλοκοπέλα, όμως, Στυκούδη- Μαρία Ηλιάκη, ο για δεκαετίες γνώριμος του κοινού ως οργισμένος τέντυ μπόυς σε ασπρόμαυρη ελληνική ταινία, Μάκης Πουνέντης και δυο άλλοι που δεν γνωρίζω!
Το θέαμα μεσόκοπων ανδρών με εμφανή την φθορά της ηλικίας σε τριχωτό κεφαλής, δυσκαμψία μέσης και ισχύων, αλλά και των κυριών που το σώμα έχει τους ρυθμούς και τη μη ελαστικότητα της μέσης ηλικίας και το πρόσωπο είναι 15χρονης, τεντωμένο και ακούνητο και αλλόκοτο, σα νεκρική στήλη Φαγιούμ στις έρημους της Αιγύπτου, από τα ενέσιμα των πλαστικών, που το να φουσκώνουν γελαστά και ανέμελα μπαλονάκια ροζ και μπλε χρώματος -Σεφερλής στο Mega- ή να παίζουν τρενάκια ή να βαράνε παλαμάκια στα τραγουδάκια σαν τα παιδάκια προσχολικής ηλικίας -Τσιμτσιλή και Παπανότας στον ALPHA-, μόνο θλίψη μπορεί να προκαλέσει και συμπόνοια για το πόσο δύσκολα βγαίνει το μεροκάματο στην τηλεόραση.
Εκτός δε απ' τα πλαίσια των βρεφικών, προσχολικής και νηπιακής ηλικίας παιχνιδιών, έχουμε και αυτά της πλήρους ανοησίας. Όπως διαγωνισμοί για το ποιος θα φάει πιο γρήγορα τα μακαρόνια χωρίς χέρια, που λανσάρει η κυρία Σκορδά, όπου η λίγδα, το λέρωμα και η πλήρης έκθεση της στοματικής κοιλότητας και -γιατί όχι;- των αμυγδαλών που δεν έχουν υποβληθεί σε εκτομή, θεωρούνται αστεία, ευφάνταστα ευρήματα σε ένα σύμπαν πλήρους γελοιότητας. Στην ίδια εκπομπή των υψηλών, ποιοτικών στάνταρ, η παρουσιάστρια με φόρμες σε βενζινάδικο, ρωτάει παιδαριώδη πράγματα τους οδηγούς για να τους προσφέρει ως δώρο το γέμισμα των ντεπόζιτων και αλλάζει λάστιχο με την βοήθεια του -βωβού κατά τα άλλα στην εκπομπή- Κώστα Δόξα, πράγμα που θεωρείται, για κάποιο μη προφανή λόγο, ξεκαρδιστικό! Υποθέτουμε άμα περάσει το αυτοκίνητο μια ζυγοστάθμιση και του αλλάξει τακάκια, η τηλεθέαση θα εκτοξευτεί στα ύψη και απ' τα γέλια θα κυλιούνται τα νήπια… ε συγγνώμη… οι τηλεθεατές στα πατώματα!
Δεν γνωρίζω αν όντως το κοινό έχει περιθώρια επιλογής από όμοια σχεδόν προϊόντα, αδιαφορεί ή εκνευρίζεται, αλλά όλη η τηλεόραση μοιάζει να έχει γυρίσει στην εποχή του ΑΝΤ1 που παρουσίαζε με χαρά το πλέον ανούσιο και χαζό πρόγραμμα της παγκόσμιας τηλεόρασης, το «3, 2, 1 ΑΝΤ1». Τότε όπου κοριτσάκια έπαιζαν για τους τηλεθεατές μακριά γαϊδούρα φορώντας μπικίνι για να φαίνονται πως κινούνται τα ευμεγέθη -όχι σε όλες- στήθη τους! Άντε με το καλό και το Ποπάκι, η Χατζηδημητρίου να κάνει Πρωινό Καφέ βρε και η Πετρουλάκη να μας διαβάζει με κορμάκι αποκαλυπτικό «ένα ποίημα καληνύχτα»…
Ευτυχισμένο το 1990!
Πηγή
2 σχόλια:
ΘEMA: "Ο Eπαναστάτης ΔEN MENEI ποτέ Ξένος στη Zεστασιά της Aνθρώπινης Eπαφής"
Σε ομιλία του το 1963 .... Καταδείκνυε την ανάγκη ότι στο κόμμα αυτό πρέπει να ανήκουν «οι Aνθρωποι της Eμπιστοσύνης, οι Aνθρωποι της Θυσίας»
«Ο Mαρξιστής πρέπει NA EINAI ο καλύτερος, ο πιο Oλοκληρωμένος από τους Aνθρώπους, AΛΛA πάντοτε και πριν απ’ όλα NA EINAI Aνθρωπος»
«δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι ο Mαρξιστής ΔEN EINAI MIA AYTOMATH και ΦANATIKH MHXANH… Ο Φιντέλ καταπιάνεται ξεκάθαρα μ’ αυτό το πρόβλημα σε μια από τις παρεμβάσεις του: «Ποιος EIΠE ότι ο Mαρξισμός EINAI αποποίηση των Aνθρώπινων ΣYNαισθημάτων, της ΣYNαδελφοσύνης, της Aγάπης προς τον Πλησίον, του Σεβασμού, της Φροντίδας για το Σύντροφο;»». Ο Eπαναστάτης «ΔEN MENEI ΠOTE ΞENOΣ ΣTH ZEΣTAΣIA THΣ Aνθρώπινης Eπαφής»
«NA ΞEΣHKΩNETAI ENANTIA ΣE KAΘE TI AΔIKO .... OΠOIOΣ KAI AN TO EKANE !»
«Εμείς, -Oλοκληρωτικά Aποπροσανατολισμένοι απ’ το φαινόμενο του σεκταρισμού- δεν καταφέραμε ν’ Aκούσουμε τους Σφυγμούς TOY ΛAOY για να μπορέσουμε να τους Mετατρέψουμε ΣE Συγκεκριμένες Iδέες και Συγκεκριμένες Γραμμές»
«H KATAXPHΣH THΣ Eξουσίας EINAI TO ΠIO Eύκολο πράγμα, το πιο ΣXYNO… Αυτό το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό»
«Διότι Aυτός που διοικεί KAI Aπομονώνεται Mέσα σε έναν Γυάλινο ΠYPγο, Προσπαθώντας NA Kαθοδηγήσει το Λαό με φόρμουλες, EINAI Aποτυχημένος και Bαδίζει στο ΔPOMO TOY ΔEΣΠOTIΣMOY»
«Αντεπαναστάτης EINAI εκείνος που Mάχεται Eνάντια στην Eπανάσταση, αλλά εξίσου αντεπαναστάτης είναι κι αυτός ο Kύριος που, Eκμεταλλευόμενος τις Eπιρροές του, Aποκτά Σπίτι κι Eπειτα Aποκτά δυο Aυτοκίνητα KAI Yστερα παραβιάζει τη Διανομή με το Δελτίο KAI Eπειτα Eχει Oλα Oσα ΔEN EXEI O ΛAOΣ»
KAI TEΛOΣ ....
Ο Eπαναστάτης ΔEN MENEI ποτέ Ξένος στη Zεστασιά της Aνθρώπινης Eπαφής (EPNEΣTO TΣE ΓKEBAPA)
YΓ: EEEEEΣEIΣ PE ΦIΛOI EXETAI ΣXEΣH ME ... ΔAYTA ;;;
Επιτέλους κάποιος τα έγραψε!
Ο κόσμος μέσα στην δυσκολία και η τηλεόραση μέσα στη μαλάκία.
Δημοσίευση σχολίου