Oνόματα! Ονόματα;

Γράφει ο Νίκος Φίλης 


Σε μια αποστροφή της ομιλίας του προχθές στη Βουλή ο Γιάννης Δραγασάκης είπε:

“Πώς δουλεύει σήμερα το σύστημα; Σήμερα, αρκεί ένας ισχυρός επιχειρηματίας, ένας μεγαλοεκδότης, καμιά φορά και μέτριος εκδότης, ένας εφοπλιστής, ένας φίλος του πρωθυπουργού, μπορεί να πάρει ένα τηλέφωνο και να ακυρωθεί ένας νόμος, να ακυρωθεί ένα πρόστιμο”.

Πρόκειται για καταγγελία του διαχρονικού φαινομένου της διαπλοκής, για περιγραφή των αδιαφανών όψεων ενός κλειστού κυκλώματος εξουσίας, που είναι υπεύθυνο για την κατρακύλα της χώρας, παλαιότερα μάλιστα με την προπαγανδιστική προμετωπίδα της “ισχυρής Ελλάδας” ή αργότερα με την υποκριτική συνθηματολογία “περί ταπεινότητας και σεμνότητας”. Πράγματα γνωστά και ομολογημένα! Μήπως δεν είναι ο πρωθυπουργός εκείνος ο οποίος κατηγορήθηκε από τον τότε πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη ότι λειτούργησε ως όργανο της διαπλοκής για να ρίξει την κυβέρνηση της Ν.Δ. το 1993; Είναι περίεργο να λησμονεί τα γεγονότα ο υπουργός Επικρατείας Δ. Σταμάτης ο οποίος είχε πρωταγωνιστήσει αυτοπροσώπως σε κείνη τη σκοτεινή ιστορία.
Θα μου πείτε: Περσινά, ξινά σταφύλια! Πράγματι, έκτοτε μεσολάβησαν πολλά, που διόγκωσαν τη διαφθορά και έριξαν τη χώρα στα τάρταρα της κρίσης που ζούμε. Αν προς στιγμήν ξεχάσουμε το Βατοπέδιο και το εμπόριο όπλων, δεν είναι δυνατόν να σβήσουμε την πρακτική χαριστικών ρυθμίσεων με την οποία η σημερινή Βουλή έχει μεταβληθεί σε βιομηχανία εξυπηρέτησης μεγάλων συμφερόντων, μερικά από τα οποία είναι φίλοι του πρωθυπουργού.
Πόσα δισ. χάρισε στις τράπεζες το Ελληνικό Δημόσιο; Μόλις προχθές η κυβερνητική πλειοψηφία ψήφισε τον αναβαλλόμενο φόρο που χαρίζει 4 – 5 δισ. ευρώ στις ιδιωτικές τράπεζες, προκαλώντας την αντίδραση ακόμη και της ΕΚΤ. Τον Ιούλιο, στο περιβόητο πολυνομοσχέδιο που τακτοποιούσε μνημονιακές εκκρεμότητες, συμπεριλήφθηκαν την τελευταία στιγμή τροπολογίες με τις οποίες σβήνονται πρόστιμα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ σε εταιρείες πετρελαιοειδών, καθώς και σε άλλες μεγάλες εταιρείες, για τη γνωστή κομπίνα φοροδιαφυγής με τις ενδοομιλικές συναλλαγές. Επίσης τον Ιούλιο, στο νομοσχέδιο για τον ξενώνα του Ογκολογικού Κέντρου Αγίων Αναργύρων, συμπεριλήφθηκε σωρεία ρυθμίσεων (σχεδόν νομοσχέδιο!) υπέρ των καναλαρχών, που ανάγκασε την ΕΣΗΕΑ και τα άλλα σωματεία των εργαζομένων στον Τύπο να κηρύξουν απεργία. Να θυμίσουμε το σκάνδαλο της διάλυσης ΕΡΤ, που συνοδεύτηκε με τη γενναιόδωρη εκχώρηση συχνοτήτων και του μονοπωλίου μετάδοσης της ψηφιακής τηλεόρασης στην Digea, αυτό το κλειστό κλαμπ των μεγάλων ιδιωτικών καναλιών, όπου, κατά παράβαση της περί ελεύθερου ανταγωνισμού ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ταυτίζεται ο πάροχος με τον παραγωγό προγράμματος;
Υπάρχουν πολλές σκανδαλώδεις ρυθμίσεις, που (κατά σύμπτωση!) ευνοούν πρόσωπα του κλειστού κυκλώματος εξουσίας τα οποία ευγνωμόνως, πρωταγωνιστούν ακόμη και σήμερα στην υποστήριξη της καταρρέουσας κυβέρνησης. Ο υπουργός Υποδομών Μ. Χρυσοχοΐδης έδωσε πανωπροίκι στον γνωστό μεγαλοεργολάβο δημοσίων έργων και μεγαλοεκδότη 300 εκατ. ευρώ για τις εθνικές οδούς. Κι αυτό πλέον της σκανδαλώδους ιστορίας με τα πανάκριβα διόδια, που τα έσοδά τους, στο σύνολό τους, έχουν αποθησαυρισθεί με ευθύνη του εργολάβου. Το ΤΑΙΠΕΔ πούλησε τον ΟΠΑΠ στον γνωστό “Τίγρη”, εφοπλιστή, πετρελαιά και συμπροσκυνητή του πρωθυπουργού στην Παναγία του Σουμελά. Ο ίδιος “Τίγρης” πήρε και τον Ιππόδρομο, ακυρώνοντας διαγωνισμό. Δηλαδή κοντά στον “εθνικό εργολάβο” έχουμε τώρα και εθνικό άρχοντα του τζόγου!
Πολλά θα μπορούσαμε να θυμίσουμε στον επιτηδείως αμνήμονα κ. Σταμάτη. Ήταν αποστομωτική η απάντηση Δραγασάκη να διαβάσουν τις τροπολογίες Μπαλτάκου για να θυμηθούν πoιους ευνόησαν. Πίσω από κάθε τροπολογία υπάρχουν φωτογραφίες με εκατομμύρια κέρδη. Μόλις προχθές ουσιαστικά μειώθηκε η προαιρετική φορολογία των εφοπλιστών…
Αν ο κ. Σταμάτης επιμένει να μην θυμάται, να μην ακούει, να μην βλέπει, αν δεν γνωρίζει, πλέον τον κ. Μπαλτάκο, ασφαλώς και άκουσε στη Βουλή τις καταγγελίες του γενικού επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης κ. Ρακιντζή, σύμφωνα με τις οποίες η κυβέρνηση νομοθέτησε την προκαταβολική ασυλία στελεχών, πολιτικών και διοικητικών, για περίεργες πράξεις εκποίησης της δημόσιας περιουσίας. Κι ακόμη ο γενικός επιθεωρητής Δημοσίας Διοικήσεως είπε ότι κυβερνητικοί παράγοντες παρεμβαίνουν στη Δικαιοσύνη για να παρεμποδίσουν την έρευνα επίμεμπτων υποθέσεων, που διαπιστώνει αλλά δεν έχει την αρμοδιότητα να ερευνήσει ο ίδιος.
Κατόπιν όλων αυτών, οι φωνασκίες “ονόματα!” ακούγονται σαν τον δράστη της λαϊκής παροιμίας: Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης! Εκατοντάδες ονόματα, λοιπόν, υπάρχουν πίσω από τις τροπολογίες φοροαπαλλαγής, καθώς και στις λίστες φοροδιαφυγής. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει αναλάβει την ευθύνη να σπάσει αυτό το απόστημα του κλειστού, διεφθαρμένου συστήματος εξουσίας. Όχι να βγάλει ονόματα στα μανταλάκια για λόγους εντυπωσιασμού! Αλλά να καταλογίσει ευθύνες και να καθαρίσει την κόπρο του Αυγείου, να αποκαθάρει την κατάσταση, να ξεκινήσει μια πολιτική δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης για την ανασυγκρότηση της χώρας. Οι κραυγές “ονόματα, ονόματα!” δείχνουν τον πανικό του συστήματος. Η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν σταματάει στα πρόσωπα, ούτε επικεντρώνεται σ’ αυτά, έχει καθήκον να βάλει βαθιά το νυστέρι. Αυτό ήταν το νόημα της πολιτικής παρέμβασης Τσίπρα στη ΔΕΘ κι αυτές τις μέρες των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, όπου διαπιστώνεται όχι μόνον η εντιμότητα, αλλά και η προγραμματική υπεροχή της Αριστεράς.
Πηγή