Η Φώφη δένει το σκοινί για να κρεμαστεί το ΠΑΣΟΚ- και η ίδια -και ο Τσίπρας χαμογελάει…

Του Γ. Λακόπουλου



Σε πολιτικό  κενό βρίσκεται η επιχείρηση δημιουργίας του νέου φορέα “της Κεντροαριστεράς” – παρά τη γενναιόδωρη μιντιακή υποστήριξη από το σύστημα που πάει τον Κυριάκο Μητσοτάκη για Πρωθυπουργό  -κόντρα στη Δημοκρατική παράταξη και τις ιδέες της.
Οι δέκα υποψήφιοι επικεφαλής του εγχειρήματος ερίζουν ακόμη για διαδικαστικά ζητήματα που αφορούν την ψηφοφορία. Η Φώφη Γεννηματά αντιστέκεται στην πίεση να ευτελίσει τη διαδικασία με την ψήφο από απόσταση- σε μια παρωδία πολιτικής και εκλογών στην οποία θα μπορεί ψηφίζει οποιοδήποτε χωρίς καμία διάθεση συμμετοχης και πολιτικής δράσης.
Η κυρία έχει και παρενθέσεις σοβαρής πολιτικής συμπεριφοράς. Οι υπόλοιποι αρκούνται σε αοριστίες για την  ταυτότητα του “φορέα” -καθώς δεν έχουν ούτε σχέδιο ούτε ιδεολογική πλατφόρμα για τη συγκρότησή του. Άλλωστε δεν θα κριθούν γι’ αυτό από το, αγνώστων στοιχείων “εκλογικό σώμα” της 5^η Νοεμβρίου.
Από τι θα κριθούν; Από την πασαρέλα και τους μιντιάρχες. Τι είδους κόμμα έχουν κατά νου θα το πουν…μετά!  Ακόμη και ο Ν. Ανδρουλάκης που διαφώνησε με αυτή τη διαδικασία … συμμετέχει! Μόνο ο αξιοπρεπής πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Θαν. Θεοχαρόπουλος προτίμησε να μείνει μακριά από φαρσοκωμωδία και τους προειδοποιεί για το μπάχαλο που επέρχεται με την εκλογή ενός αρχηγού χωρίς κόμμα και με τα σημερινά κόμματα να αποφασίζουν αργότερα αν θα  αποδεχθούν τον “ενιαίο φορέα”, άρα και τον αρχηγό του.
Ομοίως από το ΠΑΣΟΚ ο Παύλος Γερουλάνος γύρισε την πλάτη στο ανοσιούργημα διάλυσης του Κινήματος, ενώ οι πολιτικοί παρατηρητές ακόμη δεν έχουν καταλάβει γιατί ο ταλαντούχος Βαγγ. Βενιζέλος απέχει από μια κούρσα στην οποία τα προσόντα του ήταν αρκετά για να κάνει περίπατο.

Αρχηγοί αέρος-αέρος

Από τους δέκα -προερχομένους από το  ΠΑΣΟΚ στην πλειοψηφία τους -υποψηφίους μόνο ο Γιάννης Ραγκούσης έχει καταθέσει μέχρι στιγμής συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις- φέρνοντας και σε δύσκολη θέση τους υπόλοιπους με ορισμένες από αυτές -και γενικότερα δείχνει να πορεύεται με ένα  επεξεργασμένο πολιτικό πλαίσιο.
Η δέσμευση του να μην συνεργαστεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και η αντιδεξιά στάση του διατυπώνεται σχεδόν καταγγελτικά για ορισμένους : “Με εμένα επικεφαλής η προοδευτική παράταξη δεν θα γίνει ξανά θυγατρική της ΝΔ” τονίζει. Αναφέρεται στην περίοδο Βενιζέλου, αλλά και στις προθέσεις της Φώφης Γεννηματά, του Γ. Καμίνη και του Στ. Θεοδωράκη.
Σε ό,τι αφορά τη Γεννηματά σύντομα θα φτάσει στο αδιέξοδο που δημιουργεί στον εαυτό της. Οι δυνάμεις που την ώθησαν στην πρωτοβουλία που θα συμπαρασύρει σε διάλυση το ΠΑΣΟΚ στρέφονται στην υποστήριξη του Γ. Καμίνη.
Ο δήμαρχος αυτοπαρουσιάζεται ως εμφανίζεται ως “ηγέτης”- αναφερόμενος στην ήττα του “Ναι” στο δημοψήφισμα του 2015. Αλλά και ως σούπερμαν: αν εκλεγεί θα καταφέρει να διοικεί και την Αθήνα, ως δήμαρχος, και να οργανώσει εξ αρχής ένα νέο κόμμα ως πολιτικός αρχηγός.
Ανάλογες δυνατότητες επιφυλάσσει για τον εαυτό του ο  φιλόδοξος Νίκος Ανδρουλάκης, αφού δεν θα παραιτηθεί από ευρωβουλευτής, μέχρι να προκύψουν εθνικές εκλογές – και θα στήσει τον “νέο φορέα”  με αερογέφυρα Αθήνα-Στρασβούργο-Βρυξέλλες

Η Φώφη σκοτώνει το ΠΑΣΟΚ πισώπλατα

Η Γεννηματά  δεν φτάνει ως την πολυθεσία, αλλά προσπαθεί να κρύψει τη συμμετοχή της στη μεθόδευση διάλυσης του ΠΑΣΟΚ υπέρ του “ενιαίου” φορέα -όπως έχει δεσμευτεί ενυπογράφως στην επιτροπή Αλιβιζάτου. Την οποία αντιμετωπίζει σα να είναι η υπέρτατη αρχή του χώρου και της δίνει ακόμη και το περιθώριο να μεροληπτεί υπέρ των άλλων σε θέματα πολιτικών επιλογών, όπως είναι η διαμόρφωση του εκλογικού σώματος και  η μέθοδος ψηφοφορίας
Κατά τα λοιπά ανάμεσα σε μεγαλοστομίες και παραπλανητικές διαβεβαιώσεις ετοιμάζει το πισώπλατο χτύπημα στο ΠΑΣΟΚ -που την ψήφισε πρόεδρο για τέσσερα χρόνια για να το ανασυντάξει όχι για να το καταργήσει. Στη συνέντευξή της προς το “Βήμα της Κυριακής” προβλέπει για τον “φορέα” …”πρωταγωνιστικό ρόλο”- με το 6% που συνεχίζουν να δίνουν στο χώρο  και οι πιο φιλικοί δημοσκόποι -και φαντάζεται τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ να “έχουν χάσει τον ύπνο τους”.
Όταν όμως ερωτάται για το μέλλον το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να κρύψει  τις προθέσεις της κάτω από το χαλί, ενώ  θα μπορούσε κάλλιστα να προσυπογράψει το πρόσφατο άρθρο του Μιλτ. Παπαϊωάννου στα ΝΕΑ και να λήξει η συζήτηση. Δηλώνει  ότι “το ΠΑΣΟΚ μετεξελίσσεται , δεν διαλύεται”, αλλά δεν ξεκαθαρίζει σε τι μετεξελίσσεται και ποια θα είναι η παρουσία του αν ιδρυθεί ο νέος φορέας. Δεν αναφέρεται καν στο δίλλημα Λαλιώτη που πρέπει να τεθεί στο συνέδριο: αυτοδιάλυση ή μεταρρύθμιση. Σα να προετοιμάζεται να μην δεχθεί τέτοια ψηφοφορία.
Π.χ. ερωτώμενη για την εισήγησή της σ’ αυτό το θέμα στο συνέδριο, την εξισώνει με την “πρωτοβουλία που ανέλαβε για τη δημιουργία του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς “. Άλλα αντ’ άλλων. Προσθέτει για σάλτσα ότι  “το ΠΑΣΟΚ δηλώνει πάντα παρόντος προσκλητήριά της ιστορίας”  και το εμφανίζει να απεργάζεται  για την Ελλάδα την .. αυτό-εξαφάνιση του- λέγοντας ότι “ πρωτοστατεί στην οικοδόμηση μιας νέας μεγάλης προοδευτικής παράταξης”. Δηλαδή σε κάτι που ….δεν είναι ο εαυτός του.
Επειδή ωστόσο δεν μπορεί να κρύψει ότι μετέχει στη συνωμοσία της διάλυσης – για την οποία δεν έχει καμία εξουσιοδότηση από την κομματική βάση-, ούτε φυσικά αρμοδιότητα να μεταφέρει αυτή την εξουσιοδότηση στους ψηφοφόρους … άλλων κομμάτων όπως είναι το  Ποτάμι  και η ΔΗΜΑΡ – ομολογεί με κυνισμό:“ Η δυναμική του νέου φορέα θα προσδιορίσει τις εξελίξεις και για τη συνέχεια των πολιτικών κομμάτων που συμμετέχουν στο εγχείρημα”.   
Ποιων κομμάτων; Μόνο το ΠΑΣΟΚ είναι οργανωμένο κόμμα σ ’ αυτή την υπόθεση και συνεπώς μόνο η δική του διάλυση συζητείται. Άλλωστε ο Γ. Παπανδρέου έχει δείξει ότι δεν προτίθεται να διαλύσει της ομάδα  του, αλλά αντίθετα οι πληροφορίες τον φέρουν διατεθειμένο να αποσπαστεί από τον  “φορέα” την επόμενη των εθνικών εκλογών -με όσους δικούς του μπουν στη Βουλή. Αν ξεκινήσεις τις διασπάσεις, δεν σταματάς…

Η αποθέωση του παράλογου

Η Φώφη με τις απαντήσεις της όχι μόνο αποκαλύπτει ότι έχει αποδεχθεί να μπει λουκέτο το στο ΠΑΣΟΚ – έστω και αν για ένα μικρό διάστημα το μετατρέψει από κόμμα σε συνιστώσα- αλλά προσφέρει και έτοιμη στο πιάτο την επιλογή της διάλυσης, αν δεν είναι η νικήτρια στις 5 Νοεμβρίου.
Έτσι ο Στ. Θεοδωράκης για παράδειγμα, επικεφαλής σήμερα ενός κόμματος που διαλύεται , αν κερδίσει τις εκλογές, θα μπορεί να αξιώσει τη διάλυση και του ΠΑΣΟΚ. Για  να βρεθεί επικεφαλής ενός  μεγαλύτερου κόμματος, ενώ το δικό του  εξαφανίζεται και με μια  μεγαλύτερη Κοινοβουλευτική  Ομάδας όταν έχει ήδη χάσει τη μισή δική του.
Αντιστοίχως ο Γιάννης Ραγκούσης και ο Γ. Καμίνης -που δεν αντιπροσωπεύουν καμία υπαρκτή πολιτική δύναμη- θα έχουν γίνει αρχηγοί κόμματος που θα υπάρχει χάρη στο ΠΑΣΟΚ στο οποίο δεν ανήκουν. Ο Νικος Ανδρουλάκης που εκπροσωπεί  μια εσωτερική τάση , θα γίνει ηγέτης ενός “φορέα” το μεγαλύτερο κόμμα προέλευσης του οποίου μόλις πρόσφατα ξήλωσε  όσους θεωρούνται δικοί του..
Ακόμη και στην περίπτωση που θα κερδίσει την αναμέτρηση, η Φώφη  Γεννηματά δεσμεύεται για τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ. Με όσα αποδέχεται και υπογραφεί  η διατήρηση του ονόματος και των  συμβολών του ΠΑΣΟΚ θα είναι  αφορμή  να ξαναφύγουν όσοι    απομακρύνθηκαν μετά το 2012 γιατί δεν θα τη θεωρούν κατάλληλη να ηγηθεί ενός  νέου  σχήματος-  και για αυτό προκάλεσαν τη δημιουργία του “νέου φορέα”, αντί να προσχωρήσουν στο  ΠΑΣΟΚ. Το παράλογο στις δόξες του.
Πιο  απλά το πρώτο πιάτο  του “φορέα” θα είναι το ΠΑΣΟΚ και η Φώφη μονά -ζυγά χαμένη. Έτσι όπως το χειρίζεται θα πέσει στο κανάλι της το ανάθεμα ότι θα πάρει μαζί της και ς και το ΠΑΣΟΚ.

Ποιος έχει συμφέρον από τον “φορέα”

Από όσα προβάλλονται ως τώρα αυτή είναι και η προσδοκία του Κυριάκου Μητσοτάκη, που “επιβλέπει” αυτοπροσώπως τις εξελίξεις σε ένα κόμμα που είναι  ιστορικός αντίπαλος του δικού του: ένα μη ΠΑΣΟΚ χωρίς την Γεννηματά.  Θεωρητικά όλα γίνονται για να αποδυναμωθεί ο Τσίπρας προεκλογικά και να έχει μαξιλάρι ο Μητσοτάκης μετεκλογικά. Είναι έτσι όμως;
Όσοι  βλέπουν πέρα από τη μύτη τους,  διακρίνουν τα χαμογελά ικανοποίησης του Αλέξης  Τσίπρα που σε όλες τις εκδοχές θα βγει ωφελημένος. Αν διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ  θα ανοίξει σαμπάνιες, καθώς ξέρει ότι όσο υπάρχει  ΠΑΣΟΚ μένει ανοικτή η πόρτα επιστροφής όσων  τον ψηφίζουν από το 2015 – εγκαταλείποντας το Κινημα, επειδή δεν τους κάλυπταν οι επιλογές των επικεφαλής του και αισθάνθηκαν προδομένοι ιδεολογικά.
Αν πάλι το ΠΑΣΟΚ αντέξει  όπως είναι, μετεκλογικά θα είναι εκ των πραγμάτων προνομιακός εταίρος του, ακόμη και κατ’ απαίτηση των Εθνικοσοσιαλιστών,  δεδομένου ότι δεν θα υπάρχει Καμμένος στο τραπέζι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Μπορεί να είναι εμφανές του ενδιαφέρον του Κυριάκου για τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και την αντικατάσταση του από ένα κόμμα που θα συμπράττει μαζί του -ή θα γίνει θυγατρική του κατά τον Ραγκούση- αλλά ο πραγματικός ωφελημένος από τον “φορέα” θα είναι ο Τσίπρας. Χωρίς γέφυρες επιστροφής των ψηφοφόρων που προέρχονται  από το ΠΑΣΟΚ- αφού  εν θα  υπάρχει-  θα εδραιώσει τη θέση του ως Νέα Κεντροαριστερά.
Άλλωστε έχει πάντα στο μανίκι τον άσσο της επανακατάθεσης του νόμου για την απλή αναλογική που θα φέρει τον “νέο φορέα” στο δίλημμα: η να την ψηφίσει και να τινάξει στον αέρα τα σχέδια Μητσοτάκη, ή να επιμείνει σε εκλογές με το σημερινό σύστημα  και να αυτοανατιναχθεί.
Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί η Φώφη Γεννηματά δεν είχε τη στοιχειώδη οξυδέρκεια να μείνει στη γραμμή “ΠΑΣΟΚ και τίποτε άλλο”. Να  προσχωρήσει σε ανανέωση και ανασύνταξη, ώστε να συσπειρωθούν όλοι γύρω από το ΠΑΣΟΚ και να  γίνουν όλα πιο εύκολα. Και για την ίδια και για τη Δημοκρατική παράταξη-στην οποία αρνείται να καταλάβει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι πια μόνο, ούτε η ισχυρότερη δύναμη…