Τίποτα περισσότερο από κρατικοδίαιτα αρπαχτικά οι πολιτικές ελίτ της μεταπολίτευσης

του Γιώργου Παπασπυρόπουλου

Δεν είμαστε έκπληκτοι-ες πια...
Χορτάσαμε διαπλοκή.

Ιστορικό συγκρότημα του Τύπου κυλιέται στο βούρκο που το ίδιο δημιούργησε και τα βάζει για αντιπερισπασμό ακόμη και με τις νεανικές φορολογικές δηλώσεις του πρωθυπουργού, την ώρα που αποκαλύπτεται η πολλαπλή σχέση του συγκροτήματος με την Κόπρο του Αυγεία...

Πρώην πρωθυπουργοί και συνεργάτες τους εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα (ακόμη χειρότερα!) με τις λίστες των φοροφυγάδων και τους παραδείσους της απάτης...

Πολιτικές οικογένειες προσπαθούν να σβήσουν τα ίχνη τους σε παράξενες υποθέσεις που βρωμούν παρασιτισμό διατηρώντας ή αυξάνοντας την επιρροή τους σε ΝΔ ΠΑΣΟΚ...

Η ελληνική μεταπολίτευση δημιούργησε ένα τέρας: το λέμε σήμερα διαπλοκή αλλά είναι κάτι περισσότερο - ένα κρατικοδίαιτο παράσιτο που απομυζούσε τον πλούτο της χώρας διορίζοντας κομματικά στοκ κρατικό μηχανισμό για ψήφους και συνενοχή και σβήνοντας από τον χάρτη τους παραγωγούς και την ενδογενή επιχειρηματικότητα για να μιζάρουν δικαιώματα σε ξένες πολυεθνικές. Μεταπράτες διαπλεκόμενοι, όχι αστική τάξη και κυρίως με τίποτα εθνική όπως διαθέτουν οι περισσότεροι εταίροι μας στην Ευρώπη. Οικονομικά παράσιτα που δεν έχουν προσθέσει ούτε ένα ευρώ προστιθέμενη αξία στην ελληνική οικονομία, αντίθετα την απομυζούν συστηματικά από κάθε θέση που ενεχειρίζονται....

Οι "αφανείς" Καραμανλής και Σημίτης σιωπούν ως Πόντιοι Πιλάτοι: δεν ξέρουν-δεν είδαν τι γινόταν γύρω τους στην "ισχυρή Ελλάδα" των ομολόγων, του χρηματιστηρίου, της μη ευθύνης υπουργών, της ρεμούλας... ο Ανδρέας άφησε επιγόνους τον Τζοχατζόπουλο, τον Βενιζέλο και τα άλλα τα παιδιά... 

Οι λίστες Λαγκάρντ μιλούν πια, μόνο και μόνο επειδή η σημερινή κυβέρνηση άνοιξε το κουτί της πανδώρας και την ίδια στιγμή ο πολιτικός αρχηγός της ΝΔ, κατά τύχη της γνωστής κρατικοδίαιτης πολιτικής οικογένειας, ζητά εκλογές με το καλημέρα, μήπως και το "κακό" σταματήσει...

Αυτή είναι η Ελλάδα όπως έλεγε και ο ...Σημίτης. 
Όχι η Ελλάδα μας όμως - η Ελλάδα τους. 

Αυτή που κληρονόμησαν στην νέα γενιά και στην νέα κυβέρνηση: χρεοκοπημένη από την διαπλοκή και την διαφθορά, από τον συστηματικό παρασιτισμό και τον πολιτικό λαϊκισμό. Λεηλατημένη, εξευτελισμένη στους εταίρους μας, εξαρτημένη από τα δάνεια, χωρίς επενδύσεις και παραγωγική μηχανή. Με μια χυδαία καθημερινή προπαγάνδα από πρώην κρατικοδίαιτα παρασιτικά ΜΜΕ που προσπαθούν να κάνουν το μαύρο άσπρο και να ρίξουν την κυβέρνηση σωτηρίας που έχουν ήδη δεσμεύσει με χρέη και διεθνή επιτροπεία.

Ο μόνος δρόμος εξόδου, όπως ο καθένας και η καθεμιά μας καταλαβαίνει, είναι η έξοδος της διαπλοκής και της πολιτικής διαφθοράς από το σώμα της ελληνικής δημοκρατίας. Και ταυτόχρονα η ενδογενής αποκατάσταση της παραγωγής και η προσέλκυση επενδύσεων από την πραγματική οικονομία και την πραγματική επιχειρηματικότητα, εσωτερικού και εξωτερικού.

Όσοι καθυστερούν τις αποφάσεις για την αναδιάρθρωση του χρέους δεν είναι απλά πολιτικοί αντίπαλοι μιας κυβέρνησης  - είναι ενεργούμενα του παλιού καθεστώτος της ρεμούλας και του παρασιτισμού των ημετέρων που χάνουν θέσεις και προνόμια και σύρονται ενώπιον της δικαιοσύνης. Όσοι προσπαθούν να δημιουργήσουν την πιο κρίσιμη στιγμή της διαπραγμάτευσης χάος και κλίμα εκλογών δεν είναι απλά οπαδοί μιας άλλης άποψης - είναι προβοκάτορες και καθόλου δεν τους απασχολεί ούτε η τύχη των προσφύγων, ούτε η φορολογική ή ασφαλιστική τύχη των μικρομεσαίων ελεύθερων επαγγελματιών (είδαμε άλλωστε επί των ημερών τους πόσο νοιάζονταν).

Ένα πράγμα τους απασχολεί: η αριστερή παρένθεση που είχαν προετοιμάσει μαζί με τον Τόμσεν και τον Σόιμπλε και όλους-όλες όσους κρύβονται στις λίστες της φοροδιαφυγής και του παρασιτισμού. Να μην προλάβει αυτή η κυβέρνηση να ρυθμίσει το χρέος και την ανάπτυξη, να ανοίξει τις λίστες, να κλείσει τα παρασιτικά ΜΜΕ της διαπλοκής, να ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο και την Παιδεία. Να επιπλεύσουν και να σωθούν. Κι αν ακόμη δεν μπορέσουν πολιτικά να επιστρέψουν στην εξουσία, να έχουν πρόσβαση σε αυτήν μέσω μιας οικουμενικής κυβέρνησης, μιας κυβέρνησης συνεργασίας με το παλιό πολιτικό σύστημα, ενόχων και αθώων μαζί σε ένα πολτό ανίκανο να ορθώσει ανάστημα στην διαπλοκή και την διαφθορά...

Το "έγκλημα" αυτής της κυβέρνησης ήταν ότι δεν συναίνεσε να πάρει τα ποσοστά της και να αφήσει ήσυχη την διαπλοκή. 

Δεν συναίνεσε ως άλλη ΔΗΜΑΡ να συμμετέχει στο 3-2-1 ή όποιο άλλο ποσοστό συνδιαχείρισης της αθλιότητας.  

Και τώρα όλοι-όλες οι αδικημένοι συνωθούνται σε σχήματα και πρωτοβουλίες "ενότητας" του παλιού υπό νέες ονομασίες και ταμπέλες - λες κι ο κόσμος δεν καταλαβαίνει τι τους ενώνει.

Το "έγκλημα" αυτό καλό είναι να συνεχιστεί και επιταχυνθεί. Γιατί όσο δύσκολο είναι να εξυγιάνεις ένα κρατικό μηχανισμό 40 χρόνια στα χέρια του πελατειακού κράτους και άλλα πόσα στα χέρια του εμφυλιοπολεμικού κράτους της δεξιάς και της χούντας, άλλο τόσο δύσκολο είναι να επαναλάβεις την προσπάθεια στο μέλλον: με μια έννοια, ή τώρα ή ποτέ!

Οι μεταρρυθμιστικές προοδευτικές δυνάμεις της χώρας είχαν την ευκαιρία τους με την λαϊκή συναίνεση σε τέσσερις στη σειρά και σχεδόν απόλυτα διλημματικές εκλογικές αναμετρήσεις - η επιτυχία τους στην παραγωγική ανασυγκρότηση και την κατεδάφιση της διαπλοκής ως κράτους εν κράτει κρίνεται ως καθοριστική για το μέλλον της χώρας.

Ως το ελάχιστο αποτέλεσμα του περάσματός τους από την εξουσία σε συνθήκες απόλυτα δυσμενείς για την χώρα λόγω της κληρονομιάς των μνημονίων αλλά και ως το εναλλακτικό παραγωγικό υπόδειγμα μιας ενδογενούς και όχι εξαρτημένης ανάπτυξης της οικονομίας.

Που μόνο οι δυνάμεις της εργασίας και της παραγωγής μπορούν να προσφέρουν απέναντι στο διαχρονικό παρασιτισμό από τις δυνάμεις του ελληνικού νεοφιλελευθερισμού.